Διάβολος

Είναι ένα απ’ τα ονόματα του Σατανά, του εχθρού του Θεού και του ανθρώπου. Η λέξη παράγεται απ’ το «διαβάλλω» που σημαίνει κατηγορώ, εξαπατώ, συκοφαντώ.

Διαβάλει τον άνθρωπο προς το Θεό, το Θεό προς τον άνθρωπο και τον άνθρωπο προς τον πλησίον του.

 

Σύμφωνα με το λόγο του Θεού, ο διάβολος είναι κτίσμα, πρόσωπο που από αλαζονεία εξέπεσε απ’ την κοινωνία που είχε με το Θεό (Ησαΐας ιδ:12-19 και Ιεζεκιήλ κη:11-19).

Ο διάβολος λατρευόταν και ακόμα λατρεύεται από τους ειδωλολάτρες και τους άπιστους (Δευτερονόμιο λβ:17  Ψαλμός ρς:37  Λευιτικό ιζ:7  Αποκάλυψη θ:20  ιη:2).

Το κράτος του διαβόλου επειδή δεν μπορεί να μετανοήσει και να επιστρέψει στο Θεό, θα εξαφανιστεί στη Δεύτερη Έλευση του Κυρίου και αργότερα (μετά από 1.000 χρόνια) αιώνια στη λίμνη του πυρός.

Αμάρτησε κατά του Θεού	Β’ Πέτρου β:4    Α’ Ιωάννου γ:8
Διώχτηκε απ’ τον ουρανό	Λουκάς ι:18
Ρίχτηκε στο σκότος	Ιούδα 6
Ο αίτιος της πτώσης του ανθρώπου	Γένεση γ:1,6,14,24
Διαστρέφει τις Γραφές	Ματθαίος δ:6
Εμποδίζει το Ευαγγέλιο	Ματθαίος ιγ:19    Β’ Κορινθ.δ:4
Μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός	Β΄ Κορινθίους ια:14
Οι άγιοι καταθλίβονται απ’ το διάβολο μόνο όσο επιτρέπει ο Θεός	Ιώβ α:12  β¨4-7
Οι άγιοι πρέπει ν’ αντιστέκονται στο διάβολο	Ιάκωβος δ:7  Α’ Πέτρου ε:9
Πρέπει ν’ αγρυπνούν	Β’ Κορινθίους β:11
Τελικά θριαμβεύουν κατά του διαβόλου	Ρωμαίους ις:20
Είναι αυθάδης	Ιώβ α:6   Ματθαίος δ:5,6
Εχθρός του ανθρώπου	Ματθαίος ιγ:19
Υπερήφανος	Α’ Τιμοθέου γ:6
Έχει δύναμη	Εφεσίους β:2   ς:12
Είναι πονηρός	Α’ Ιωάννου β:13
Ψεύτης	Ιωάννης η:44
Κακοήθης	Ιώβ α:9  β::4
Πανούργος	Γένεση γ:1 με Β’ Κορινθίους ια:3
Απατεώνας	Β’ Κορινθίους ια:14   Εφεσίους ς:11
Η αποστασία έρχεται απ’ το διάβολο	Β’ Θεσσαλονικείς β:9    Α’ Τιμοθέου δ:1
Θα τιμωρηθεί στην κρίση	Ιούδας 6   Αποκάλυψη κ:10
Η λίμνη του πυρός έχει ετοιμαστεί γι’ αυτόν	Ματθαίος κε:41
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ: Είχε προφητευτεί Αντιστεκόμενος στους πειρασμούς του Εκβάλλοντας τα δαιμόνια Καταστρέφοντας τα έργα του	Γένεση γ:15 Ματθαίος δ:11 Λουκάς ια:20   ιγ:32 Α’ Ιωάννου γ:8