Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ 07 - Οι οικονομίες

Οικονομία  ονομάζουμε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο Θεός ασχολείται μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο με τον άνθρωπο, με την αμαρτία του και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντί Του. 

Αν κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει τις οικονομίες, θα είναι δύσκολο να καταλάβει τη Βίβλο και θα του φαίνεται ένα μπερδεμένο βιβλίο.

Η λέξη “οικονομία” σημαίνει “Θεία τάξη πραγμάτων”, “διαχείριση”, “διοίκηση”.
 
A’Κορ.θ:17 "επειδή εάν κάμνω τούτο εκουσίως, έχω μισθόν· εάν δε ακουσίως, είμαι εμπεπιστευμένος οικονομίαν"

Κατά τη διάρκεια μιας οικονομίας ο άνθρωπος δοκιμάζεται στην υπακοή και σε κάποιες συγκεκριμένες αποκαλύψεις του θελήματος του Θεού.

Αν θεωρήσουμε την περίοδο της θλίψης σαν μια ξεχωριστή οικονομία, τότε έχουμε οκτώ οικονομίες. Σ’ αυτή τη μελέτη μας θα εξετάσουμε οκτώ οικονομίες, αν και μερικοί δεν συμφωνούν, επειδή ταυτίζουν την οικονομία της θλίψης μ’ αυτή της χάρης.

Α. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ.

1. Χρονική περίοδος: Η διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είναι γνωστή. Αρχίζει με τη δημιουργία και τελειώνει με την πτώση του ανθρώπου (Γέν.α:26 - β:23).

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο άνθρωπος πρέπει να διαλέξει αν θέλει να πιστέψει στο λόγο του Θεού ή στις δηλώσεις του Σατανά.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Ο άνθρωπος διαλέγει ν’ ακούσει το Σατανά παρά το Θεό. Έρχεται κρίση πάνω στο ανθρώπινο γένος, τη γη και το Σατανά. Η ανάγκη για ένα σωτήρα είναι φανερή και δίνεται η υπόσχεση για το Σωτήρα.

Β. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

1. Χρονική περίοδος: Αυτή η περίοδος διαρκεί από την πτώση του ανθρώπου μέχρι τον κατακλυσμό - 1656 χρόνια (Γέν.3-7).

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο άνθρωπος πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο καλό και το κακό. Επιμένει να κάνει το κακό.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου κι οι συνέπειες: Ο άνθρωπος αποδεικνύεται υπερβολικά διεφθαρμένος και σαν αποτέλεσμα έρχεται η κρίση του κατακλυσμού. Το έλεος του Θεού φαίνεται με τη σωτηρία οκτώ ψυχών για να ξεκινήσει μια καινούρια οικονομία.

Γ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

1. Χρονική περίοδος: Αυτή η οικονομία διαρκεί από τον κατακλυσμό μέχρι τη σύγχυση των γλωσσών στη Βαβέλ -427 χρόνια.

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Δίνεται στο Νώε η υπευθυνότητα να κυβερνήσει για το Θεό.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Ο Νώε φανέρωσε ότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος να κυβερνήσει τον εαυτό του και, κατά συνέπεια, ανίκανος να κυβερνήσει  άλλους. Το χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ ήταν μια πολιτικοθρησκευτική ανταρσία ενάντια στο Θεό. Οι συνέπειες της πτώσης του ανθρώπου ήταν η σύγχυση των γλωσσών και η διασπορά των λαών.

Δ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ.

1. Χρονική περίοδος: Αυτή η περίοδος διαρκεί από την κλήση του Αβραάμ μέχρι την Έξοδο - 430 χρόνια (ΓΕΝ.ια:10-ιε:21).

2. Η ευθύνη του ανθρώπου:  Ο Αβραάμ έπρεπε να μείνει στη γη που του έδωσε ο Θεός και να μην κατέβει στην Αίγυπτο που είναι τύπος του κόσμου.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Ο Αβραάμ αμφιβάλλει για το λόγο του Θεού και κατεβαίνει στην Αίγυπτο για τροφή. Τελικά όλος ο οίκος του Ιακώβ κατέβηκε στην Αίγυπτο. Το αποτέλεσμα ήταν δουλεία, αμαρτία κι ειδωλολατρία. Το έλεος του Θεού φαίνεται στην απελευθέρωση και τη διατήρηση του Ισραήλ.

Ε. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.

1. Χρονική περίοδος: Αυτή η οικονομία διαρκεί από το Σινά μέχρι το Γολγοθά - από την Έξοδο μέχρι το σταυρό - 1491 χρόνια.

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο Ισραήλ έπρεπε να φυλάξει το νόμο που περιλάμβανε τις δέκα εντολές κι όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς νόμους.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Απέτυχαν να κρατήσουν το νόμο κι ο Μόνος που πραγματικά τον τήρησε, σταυρώθηκε απ’ αυτούς.

Ζ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ (ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ & ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ).

1. Χρονική περίοδος: Από την έκχυση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι την Αρπαγή της εκκλησίας.

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο άνθρωπος πρέπει να πιστέψει και να δεχτεί τον Κύριο Ιησού Χριστό σαν σωτήρα και να υπακούσει στο ευαγγέλιο.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Ο άνθρωπος γίνεται φίλαυτος, φιλάργυρος, φιλήδονος κι αρνείται τον Ιησού Χριστό. Το αποτέλεσμα είναι να  δώσει ο Θεός  στον άνθρωπο ενέργεια πλάνης για να πιστέψει στο ψέμα, ώστε να κατακριθεί αιώνια.

Η. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ.

1. Χρονική περίοδος: Αυτή η περίοδος θα διαρκέσει απ’ την Αρπαγή της εκκλησίας μέχρι τη Χιλιετηρίδα.

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει και να λατρέψει το Θεό και ν’ αρνηθεί να δεχτεί το χάραγμα του θηρίου.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Ο άνθρωπος αρνείται να μετανοήσει. Το αποτέλεσμα είναι η ολοκληρωτική καταστροφή κι η μάχη του Αρμαγεδδώνα.

Θ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ.

1. Χρονική περίοδος: Από τη Δεύτερη Έλευση του Ιησού Χριστού μέχρι την κρίση του Λευκού Θρόνου - χίλια χρόνια.

2. Η ευθύνη του ανθρώπου: Ο άνθρωπος πρέπει να υπακούσει, να υποταχθεί στο Βασιλιά και να Τον λατρέψει.

3. Η αποτυχία του ανθρώπου και οι συνέπειες: Υπάρχει υποκριτική υπακοή και γι’ αυτό όταν του δίνεται το δικαίωμα εκλογής, ο άνθρωπος ακολουθεί το Σατανά. Το αποτέλεσμα είναι καθολική καταστροφή με φωτιά.

Ι. ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Αθωότητας   - Έξωση του ανθρώπου από τον Παράδεισο

Συνείδησης   - Ο κατακλυσμός

Ανθρ. διακυβέρνησης -  Σύγχυση των γλωσσών

Υπόσχεσης   - Δουλεία του εκλεκτού λαού

Νόμου   - Ο σταυρός του Χριστού

Χάρης    - Η αρπαγή της εκκλησίας

Θλίψης   - Το δέσιμο του Σατανά

Βασιλείας   - Φωτιά από τον ουρανό

Κ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ο ΘΕΟΣ “ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ”.

Αθωότητας    - Ο Θεός ερχόταν στον Παράδεισο

Συνείδησης    - Ο Θεός συνομίλησε με το Νώε

Ανθρ. διακυβέρνησης  - Ο Θεός είπε: “Ας καταβώμεν”

Υπόσχεσης    - “Κατέβην” (ΕΞ.γ:8) στη βάτο

Νόμου    - “Ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί”

Χάρης     - “Ο Κύριος θέλει καταβή”

Θλίψης    - Δεύτερη έλευση

Βασιλείας    - Θα είναι ακόμα πάνω στη γη

Λ. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ.

Η αλήθεια αυτή είναι πολύ σπουδαία για την ορθοτόμηση του λόγου της αλήθειας. Κανείς δεν πρέπει να παίρνει μια αλήθεια που ανήκει σε μια περασμένη ή μελλοντική οικονομία και να προσπαθεί να την εφαρμόσει στην παρούσα οικονομία.

Θα αρκεστούμε μόνο σ’ ένα παράδειγμα: Οι 144.000 ανήκουν στην οικονομία της θλίψης κι όχι στην οικονομία της χάρης.