"Διότι δεν με απέστειλεν ο Χριστός διά να βαπτίζω, αλλά διά να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί εν σοφία λόγου, διά να μη ματαιωθή ο σταυρός του Χριστού. Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού" Α' Κορ.α:17-18
Εδώ βλέπουμε, ότι το κήρυγμα του σταυρού, είναι μωρία για μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων και το λυπηρό είναι ότι αυτοί που το κρίνουν έτσι, είναι απολλυμένοι, χαμένοι!
Στις μέρες που ζούμε πρέπει ν' αντιμετωπίσουμε το τρομακτικό γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι που επαγγέλλονται ότι είναι χριστιανοί δεν ξέρουν τη σωτήρια δύναμη που βρίσκεται στο σταυρό του Χριστού. Έχουν διδαχτεί να εμπιστεύονται τα καλά τους έργα και ακολουθούν τυφλούς οδηγούς. Γι' αυτούς, ο θάνατος του Χριστού δεν διαφέρει απ' το θάνατο κάποιου άλλου προφήτη ή απόστολου.
Μια ερώτηση που συχνά γίνεται είναι: Δεν νομίζεις ότι αφού λένε ότι είναι χριστιανοί και είναι ειλικρινείς σ' αυτό που πιστεύουν, ότι θα σωθούν όπως κι αν έχει το πράγμα;
Η απάντηση είναι Όχι, γιατί ο Παύλος λέει: Εάν δε ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλλυμένον (Β' Κορ.δ:3).
Είναι αδύνατον για οποιονδήποτε να σωθεί, χωρίς το σταυρό του Χριστού.
Όμως ο Παύλος λέει ότι αυτό είναι μωρία για τους απολλυμένους, γιατί;
Επειδή ο άνθρωπος θέλει να χαίρεται υπερήφανα στα δικά του έργα, προσπαθεί να φτιάχνει δικούς του τρόπους σωτηρίας. Έρχεται με τα καλά του έργα μπροστά στο Θεό και χαίρεται στη σάρκα του.
Όμως αυτά είναι τα «όντα» που ο Θεός καταργεί «δια να μη καυχηθή ουδεμία σάρξ ενώπιον αυτού» (Α' Κορ. α:28,29).
Γι' αυτό «ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς» (εδ.26) είναι προσκεκλημένοι. Ο σοφός, ο δυνατός και ο ευγενής θέλουν τη δόξα για τον εαυτό τους κι έτσι είναι για πάντα αποξενωμένοι απ' την παρουσία του Θεού.
Αν η σωτηρία ήταν θέμα χρημάτων, κοινωνικής θέσης ή μόρφωσης, ο δρόμος για τον ουρανό θα ήταν γεμάτος από ανθρώπους που θα ζητούσαν αυτή τη θέση. Όμως, είναι σίγουρο ότι δεν θα είχαν όλοι είσοδο στην παρουσία του Θεού, επειδή η σωτηρία είναι μέσα στα όρια του «όστις θέλει».
Είναι με την πίστη στο αίμα του σταυρού που σταματάει η εμπόλεμη κατάσταση κι έχουμε ειρήνη με το Θεό. Δικαιωνόμαστε με το αίμα Του (Κολ.α:20). Ο Ιησούς γεύθηκε το θάνατο για κάθε άνθρωπο (Εβρ.β:9) που σημαίνει ότι αν Αυτός πέθανε για όλους, τότε όλοι είναι νεκροί (Β' Κορ.ε:14).
Αν όμως όλοι είναι νεκροί, τότε πρέπει να έρθουν μέσα απ' το δρόμο του σταυρού. Αυτός ο δρόμος είναι ανοικτός για όλους, πλούσιους και φτωχούς σοφούς και μωρούς. Όλοι μπορούν να σωθούν.
Ο υπερήφανος θα ταπεινωθεί και ο ταπεινός θα υψωθεί, έτσι ώστε όλοι μαζί να εισέλθουν. Ο δρόμος του Θεού είναι σκληρός για το φυσικό άνθρωπο που αγαπά το εγώ του. Όμως αν δεν διαλέξει αυτό το δρόμο, τότε θα βρει τον εαυτό του μέσα στη λίμνη του πυρός μαζί με όλους τους εγκληματίες.
Ο Παύλος μας διδάσκει ότι οι πιστοί συνεσταυρώθησαν με το Χριστό, που σημαίνει ότι ο Χριστός πήρε στο σταυρό μαζί Του τον καθένα από μας που πιστεύει, «δια να καταργηθή το σώμα (η δύναμη) της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας» (Ρωμ.ς:6). Αυτό το έργο τελειοποιήθηκε στο σταυρό από το Χριστό για μας.
Βρίσκουμε ακόμα μέσα στη γραφή ότι ο Κύριος μίλησε στους μαθητές Του για κάποιο σταυρό που έπρεπε να κουβαλάνε. Αναρωτιέται κανείς, αν και κατά πόσο κατάλαβαν. Αυτοί ήξεραν ότι ο σταυρός ήταν μέσο τιμωρίας κι όχι έτσι όπως ο Κύριος τον εννοούσε.
Βλέπουμε ότι ακόμα κι οι πιο στενοί Του μαθητές, δεν μπορούσαν να καταλάβουν και να πιστέψουν το κήρυγμά Του σχετικά με το θάνατό Του στο σταυρό (Μαρκ.η:31,33).
Αλλά κι αυτή, όπως τις περισσότερες διδασκαλίες του Ιησού, την κατάλαβαν μετά που βαπτίστηκαν με Πνεύμα 'Αγιο.
Αν δεν κατάλαβαν αυτή τη διδασκαλία του σταυρού που αναφερόταν στο φυσικό Του θάνατο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν θα πολυκατάλαβαν όταν τους είπε "Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ' ημέραν και ας με ακολουθή. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν ομού, ούτος θέλει σώσει αυτήν" (Λουκ.θ:23,24).
Ο σταυρός που πρέπει να παίρνουμε καθημερινά είναι η θυσία της ατομικής ζωής. Ο Ιησούς είπε ότι αν θέλουμε να σώσουμε τη ζωή μας, πρέπει να τη χάσουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να πάρουμε, από το δρόμο του σταυρού. Ο μαθητής του Ιησού, ποτέ δεν θα μπορέσει να προχωρήσει πολύ μαζί με τον Κύριο, ούτε να μπει στους κρυμμένους θησαυρούς Του, αν πρώτα δεν εξοικειωθεί με το δρόμο του σταυρού. Δεν μπορούμε να κρατάμε τη δική μας ζωή και την ίδια στιγμή να έχουμε τη δική Του.
Ο Ιησούς στο Λουκ.κδ:25,26 είπε καθαρά ότι το πάθος προηγείται της δόξας.
Πολλοί έχουν ελκυστεί απ' τη ζωή κάποιων αγίων που έχουν βρει το μυστικό, ότι η δόξα βρίσκεται πίσω απ' το σταυρό. Επιθυμούν να φτάσουν σ' αυτή την ένδοξη κι ευλογημένη θέση, αλλά δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν την πορεία θανάτου που αυτός ο άγιος βάδισε για να φτάσει εκεί.
Πολλοί νομίζουν ότι αυτή η ευλογημένη θέση έρχεται με την πρώτη παραχώρηση που κάνουν όταν βαπτίζονται με το 'Αγιο Πνεύμα, όμως αυτή είναι μόνο η αρχική αφιέρωση που γίνεται στο Θεό.
Αν κάποιος πιστεύει ότι επειδή είναι βαπτισμένος με το Πνεύμα το 'Αγιο, τα έχει όλα, είναι καταδικασμένος ν' απογοητευτεί. Είναι αλήθεια ότι το Πνεύμα το 'Αγιο είναι απαραίτητο, αλλά μια πλήρης Πνεύματος Αγίου ζωή, είναι αυτή της συνεχούς παραχώρησης στο θέλημα του Θεού.
Αν σαν παιδί του Θεού, βρίσκεις τον εαυτό σου ελλιπή απ' τη δόξα του Θεού που έλπιζες να υπάρχει στη ζωή σου, καλύτερα είναι να εξετάσεις πού και πόσο έχεις απομακρυνθεί απ' το σταυρό. Γιατί αν δεν το ανακαλύψεις και δεν μετανοήσεις, αμέσως, μπορεί να ναυαγήσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι κάθε χριστιανός θα ήθελε να κάνει το ταξίδι που ο Παύλος έκανε μέχρι τον τρίτο ουρανό, αλλά πόσοι είναι πρόθυμοι να σηκώσουν το σταυρό που εκείνος σήκωνε; Δες Β' Κορ.ια:23-28 Κολ.α:24 Γαλ.ς:14.
Ο Ιωάννης κι ο Ιάκωβος δεν είχαν στο νου τους το σταυρό όταν ρώτησαν τον Ιησού για τη θέση, ο ένας απ' τα δεξιά κι ο άλλος απ' τ' αριστερά, όταν θα ερχόταν στη βασιλεία Του.
Ο Ιησούς τους συμβούλεψε ότι υπήρχε ένα «ποτήρι» που έπρεπε να πιουν κι ένα βάπτισμα που έπρεπε να «βαπτιστούν», χωρίς τα οποία δεν μπορούσαν να φτάσουν σ' αυτή τη θέση. Τους ρώτησε αν μπορούσαν να κάνουν αυτό που τους είπε, κι αυτοί απάντησαν «Δυνάμεθα». Ο Ιησούς γνωρίζοντας το υλικό αυτών των δύο ευλογημένων νέων αντρών, τους είπε: «Το μεν ποτήριόν μου θέλετε πίει, και το βάπτισμα, το οποίον εγώ βαπτίζομαι, θέλετε βαπτισθή» (Ματθ.κ:20-23).
Αυτοί που παίρνουν το σταυρό τους, έχουν την υπόσχεση που βρίσκεται στην Α' Πετρ.ε:10:
"Ο δε Θεός πάσης χάριτος, όστις εκάλεσεν ημάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν διά του Χριστού Ιησού, αφού πάθητε ολίγον, αυτός να σας τελειοποιήση, στηρίξη, ενισχύση, θεμελιώση"
