Β’ Κορινθίους ε - ζ
Α.
ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
Ο
Παύλος εξέθεσε αρκετά πράγματα, τα οποία τον παρακίνησαν στο να αφιερωθεί στην
διακονία. Θα τ’ αναφέρουμε εδώ, για
περαιτέρω μελέτη και σπουδή:
1. Η γνώση και βεβαιότητα της αθανασίας (ε:1-9)
2. Κρίση (ε:10)
3. Φόβος (ε:11)
4. Ανιδιοτέλεια (ε:12,13)
5. Αγάπη (ε:14,15)
6. Ανανέωση (ε:16,17)
7. Συνδιαλλαγή (ε:18-21)
8. Χρόνος (ς:1,2)
9. Δεινοπαθήματα (ς:3-10)
Β.
Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ
Γραφική
αναφορά : Β’ Κορ.ε:1-9
Η γνώση και η ελπίδα της αθανασίας
έδωσαν δύναμη στον Παύλο να υπομένει, ώστε να είναι ευάρεστος στο Χριστό
(εδ.9). Το ρήμα «ξέρω (γνωρίζω)» είναι το ίδιο ρήμα, που χρησιμοποιείται στην
Α’ Ιωάννου β:21 και γ:1,2. Δεν υπάρχει
καμία αβεβαιότητα ως προς την ελπίδα της αθανασίας. Το μόνο αβέβαιο γεγονός
σχετικά μ’ αυτήν, είναι το θέμα του χρόνου.