Β΄ Κορινθίους (3)

 

Β’ Κορινθίους η - ιγ

 

Α. Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Β’ Κορ.η-θ

 

1. Η συνεισφορά για τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ

Τα κεφάλαια η και θ περιλαμβάνουν οδηγίες για την συνεισφορά προς τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ. Το αντικείμενο αυτής της χρηματικής αρωγής βρίσκεται σε τέσσερα σημεία στην Καινή Διαθήκη (Α’ Κορ.ις:1-3, Β’ Κορ.η,θ, Ρωμ.ιε:26,27, Πράξ.κδ:17).

Β΄ Κορινθίους (2)

 

Β’ Κορινθίους ε - ζ

 

 Α. ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Ο Παύλος εξέθεσε αρκετά πράγματα, τα οποία τον παρακίνησαν στο να αφιερωθεί στην διακονία. Θα τ’ αναφέρουμε εδώ, για περαιτέρω μελέτη και σπουδή:

1.   Η γνώση και βεβαιότητα της αθανασίας (ε:1-9)

2.   Κρίση (ε:10)

3.   Φόβος (ε:11)

4.   Ανιδιοτέλεια (ε:12,13)

5.   Αγάπη (ε:14,15)

6.   Ανανέωση (ε:16,17)

7.   Συνδιαλλαγή (ε:18-21)

8.   Χρόνος (ς:1,2)

9.   Δεινοπαθήματα (ς:3-10)

Β΄ Κορινθίους (1)

Β’ Κορινθίους α - δ

 

Α. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε απ’ τον απόστολο Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας, όχι πολλούς μήνες μετά την Α’ προς Κορινθίους επιστολή.

Ο Παύλος είχε περάσει σχεδόν τρία χρόνια στην Έφεσο. Δήλωσε, ότι θα παρέμενε στην Έφεσο μέχρι την Πεντηκοστή, η οποία θα ήταν τον Ιούνιο του 57 μ.Χ. Από εκεί σχεδίαζε να πάει στην Κόρινθο μέσω Μακεδονίας. Είχε στείλει τον Τιμόθεο σε μια ιεραποστολή στην Μακεδονία και Κόρινθο.

Επιστολές (12)

 

Η Β’ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ III

Β’ Κορινθίους η - ιγ

  

Α. Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Β’ Κορ.η-θ

 

1. Η συνεισφορά για τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ

Τα κεφάλαια η και θ περιλαμβάνουν οδηγίες για την συνεισφορά προς τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ. Το αντικείμενο αυτής της χρηματικής αρωγής βρίσκεται σε τέσσερα σημεία στην Καινή Διαθήκη (Α’ Κορ.ις:1-3, Β’ Κορ.η,θ, Ρωμ.ιε:26,27, Πράξ.κδ:17).

Η συνεισφορά αυτή είχε αρχίσει τον προηγούμενο χρόνο (Β’ Κορ.η:10). Μάλλον που η εκκλησία της Κορίνθου δεν ήταν ενθουσιασμένη με την χρηματική αυτή αρωγή, και ο Παύλος ασχολήθηκε μ’ αυτήν σ’ αυτά τα δυο κεφάλαια.

Δεν ήθελε μόνο να βοηθήσει τους αγίους πίσω στην Ιερουσαλήμ, αλλά και να αναπτύξει την χάρη του δίδειν μεταξύ των εκκλησιών και να εδραιώσει μια κοινωνία μεταξύ τους. Ήξερε, ότι ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχει, ήταν να κινήσει το ενδιαφέρον των αγίων της Μακεδονίας και των άλλων επαρχιών, στο να βοηθήσουν τους αγίους της Παλαιστίνης.

Επιστολές (11)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ II

 

Β’ Κορινθίους ε - ζ

 

Α. ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Ο Παύλος εξέθεσε αρκετά πράγματα, τα οποία τον παρακίνησαν στο να αφιερωθεί στην διακονία. Θα τ’ αναφέρουμε εδώ, για περαιτέρω μελέτη και σπουδή:

1.   Η γνώση και βεβαιότητα της αθανασίας (ε:1-9)

2.   Κρίση (ε:10)

3.   Φόβος (ε:11)

4.   Ανιδιοτέλεια (ε:12,13)

5.   Αγάπη (ε:14,15)

6.   Ανανέωση (ε:16,17)

7.   Συνδιαλλαγή (ε:18-21)

8.   Χρόνος (ς:1,2)

9.   Δεινοπαθήματα (ς:3-10)

 

Επιστολές (10)

 

Η ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΡΟΣ Ι

 

Β’ Κορινθίους α - δ

 

Α. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε απ’ τον απόστολο Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας, όχι πολλούς μήνες μετά την Α’ προς Κορινθίους επιστολή.

Ο Παύλος είχε περάσει σχεδόν τρία χρόνια στην Έφεσο. Δήλωσε, ότι θα παρέμενε στην Έφεσο μέχρι την Πεντηκοστή, η οποία θα ήταν τον Ιούνιο του 57 μ.Χ. Από εκεί σχεδίαζε να πάει στην Κόρινθο μέσω Μακεδονίας. Είχε στείλει τον Τιμόθεο σε μια ιεραποστολή στην Μακεδονία και Κόρινθο.

Ο Τιμόθεος επέστρεψε στην Έφεσο και ήταν πλέον έτοιμος να συνοδεύσει τον Παύλο. Ο Τίτος, ο οποίος επίσης είχε σταλεί στην Κόρινθο, θα τους συναντούσε στην Τρωάδα. Ο Παύλος και ο Τιμόθεος συνέχισαν απ’ την Τρωάδα προς τους Φιλίππους για να συναντήσουν τον Τίτο. Προφανώς, αγωνιούσαν να μάθουν απ’ τον Τίτο τα ζητήματα που υπήρχαν μεταξύ των αγίων της Κορίνθου.

Ο Παύλος χάρηκε με τα καλά νέα που έφερε ο Τίτος απ’ την Κόρινθο. Αμέσως έγραψε μια επιστολή και την έστειλε πίσω με τον Τίτο, συνοδευόμενο από δύο άλλους αδελφούς (Β’ Κορ.η:16-24). Αυτοί παράδωσαν την επιστολή και ήταν υπεύθυνοι στο να προετοιμάσουν την εισφορά για τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Β' Κορινθίους (3)

Β’ Κορινθίους η - ιγ

Α.  Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Γραφική αναφορά: Β’ Κορ. η-θ

1.  Η συνεισφορά για τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ

Τα κεφάλαια η και θ περιλαμβάνουν οδηγίες για την συνεισφορά προς τους φτωχούς αγίους στην Ιερουσαλήμ. Το αντικείμενο αυτής της χρηματικής αρωγής βρίσκεται σε τέσσερα σημεία στην Καινή Διαθήκη (Α’ Κορ.ις:1-3, Β’ Κορ.η,θ, Ρωμ.ιε:26,27, Πράξ.κδ:17). Η συνεισφορά αυτή είχε αρχίσει τον προηγούμενο χρόνο (Β’ Κορ.η:10). Μάλλον που η εκκλησία της Κορίνθου δεν ήταν ενθουσιασμένη με την χρηματική αυτή αρωγή, και ο Παύλος ασχολήθηκε μ’ αυτή σ’ αυτά τα δυο κεφάλαια. Δεν ήθελε μόνο να βοηθήσει τους αγίους πίσω στην Ιερουσαλήμ, αλλά και να αναπτύξει τη χάρη του δίδειν μεταξύ των εκκλησιών και να εδραιώσει μια κοινωνία μεταξύ τους. Ήξερε, ότι ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχει, ήταν να κινήσει το ενδιαφέρον των αγίων της Μακεδονίας και των άλλων επαρχιών, στο να βοηθήσουν τους αγίους της Παλαιστίνης.

2.  Το παράδειγμα των πιστών στη Μακεδονία

Ο Παύλος μίλησε για την ελευθεριότητα των αγίων στη Μακεδονία.  Είπε, ότι η χάρη του Θεού τους είχε δοθεί. Αυτά που υπήρχαν σε αφθονία στον πλούτο της ελευθεριότητας τους ήταν:

α) η μεγάλη τους δοκιμασία στη θλίψη

β) η άφθονη χαρά τους

γ) η βαθιά φτώχεια τους.

Πώς μπορούν άνθρωποι με βαθιά φτώχεια να δίνουν μεγάλες συνεισφορές; Ο Παύλος δήλωσε, ότι ήταν πρόθυμοι να δίνουν πέρα από την δύναμη τους (υπέρ δύναμιν) (εδάφιο 3). Παρακάλεσαν τον απόστολο Παύλο να δεχθεί την προσφορά τους.  Επιθυμούσαν να έχουν κοινωνία με τους αγίους με το να μοιράζονται τις υλικές περιουσίες τους μαζί τους.  Πρώτα έδωσαν τον εαυτό τους, και μετά όλα όσα είχαν.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Β' Κορινθίους (2)

Β’ Κορινθίους ε - ζ

Α.  ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

Ο Παύλος εξέθεσε αρκετά πράγματα, τα οποία τον παρακίνησαν στο να αφιερωθεί στην διακονία.  Θα τ’ αναφέρουμε εδώ, για περαιτέρω μελέτη και σπουδή:

1.  Η γνώση και βεβαιότητα της αθανασίας (ε:1-9)

2.  Κρίση (ε:10)

3.  Φόβος (ε:11)

4.  Ανιδιοτέλεια (ε:12,13)

5.  Αγάπη (ε:14,15)

6.  Ανανέωση (ε:16,17)

7.  Συνδιαλλαγή (ε:18-21)

8.  Χρόνος (ς:1,2)

9.  Δεινοπαθήματα (ς:3-10)

Β.  Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ

Γραφική αναφορά : Β’ Κορ.ε:1-9

Η γνώση και η ελπίδα της αθανασίας έδωσαν δύναμη στον Παύλο να υπομένει, ώστε να είναι ευάρεστος στο Χριστό (εδ.9). Το ρήμα «ξέρω (γνωρίζω)» είναι το ίδιο ρήμα, που χρησιμοποιείται στην Α’ Ιωάννου β:21 και γ:1,2.  Δεν υπάρχει καμία αβεβαιότητα ως προς την ελπίδα της αθανασίας. Το μόνο αβέβαιο γεγονός σχετικά μ’ αυτήν, είναι το θέμα του χρόνου.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Β' Κορινθίους (1)

Α.  ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε απ’ τον απόστολο Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας, όχι πολλούς μήνες μετά την Α’ προς Κορινθίους επιστολή.

Ο Παύλος είχε περάσει σχεδόν τρία χρόνια στην Έφεσο.  Δήλωσε, ότι θα παρέμενε στην Έφεσο μέχρι την Πεντηκοστή, η οποία θα ήταν τον Ιούνιο του 57 μ.Χ.  Απ’ εκεί σχεδίαζε να πάει στην Κόρινθο μέσω Μακεδονίας.  Είχε στείλει τον Τιμόθεο σε μια ιεραποστολή στην Μακεδονία και Κόρινθο. Ο Τιμόθεος επέστρεψε στην Έφεσο και ήταν πλέον έτοιμος να συνοδεύσει τον Παύλο. Ο Τίτος, ο οποίος επίσης είχε σταλεί στην Κόρινθο, θα τους συναντούσε στην Τρωάδα. Όμως, ο Παύλος και ο Τιμόθεος συνέχισαν απ’ την Τρωάδα προς τους Φιλίππους για να συναντήσουν τον Τίτο.  Προφανώς, αγωνιούσαν να μάθουν απ’ τον Τίτο τα ζητήματα που υπήρχαν μεταξύ των αγίων της Κορίνθου.