Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

 Καθένας από μας έχει διαφορετικές προσδοκίες από τον Χριστιανισμό, εκείνο όμως που ΔΕΝ πρέπει ποτέ να περιμένουμε είναι μια ζωή χωρίς προβλήματα. Είναι απλώς κάτι μη ρεαλιστικό και δεν υπάρχει στη Βίβλο ούτε ένα εδάφιο που να υποστηρίζει μια τέτοια ιδέα. Ο Ιησούς το λέει ξεκάθαρα σε όλους όσοι προτίθενται να Τον ακολουθήσουν: 

 «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον»  (Ιωάν.ις:33)

Θλίψη! Κάτι που δεν τονίζεται όσο θα έπρεπε στις μέρες μας. Αν είσαι Χριστιανός και δεν σε έχουν χλευάσει ή προσβάλει ή περιφρονήσει ή κακολογήσει μέχρι τώρα, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη χριστιανική σου ζωή. Οι θλίψεις, που πρόκειται να υποφέρουμε, περιλαμβάνουν ακόμη δυστυχήματα, ασθένειες, απώλεια εργασίας, διαλυμένες σχέσεις, οικονομικά προβλήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, θανάτους αγαπημένων προσώπων και γενικά όλων των ειδών τις θλιβερές καταστάσεις που βιώνουν και οι άπιστοι σε όλο τον κόσμο.

 Τι συμβαίνει λοιπόν; Εάν ο Θεός μάς αγαπά, γιατί δεν φροντίζει περισσότερο για μας; Γιατί δεν κάνει τους Χριστιανούς άτρωτους μπροστά στις τόσες κακουχίες της ζωής; Μονάχα ο Θεός γνωρίζει την απάντηση σε αυτό το δύσκολο ερώτημα,  αλλά εμείς μπορούμε να βρούμε τη λύση στο τελευταίο μέρος των λόγων του Ιησού: «… εγώ ενίκησα τον κόσμον».

Η κυριότερη αιτία της θλίψης

Πολλά από τα προβλήματα του κόσμου προέρχονται από τον διάβολο, τον πατέρα του ψεύδους. Εντούτοις, τα τελευταία είκοσι τριάντα χρόνια έχει γίνει της μόδας να θεωρείται ο εκπεσών αυτός άγγελος σαν ένα μυθολογικό ον, υπό την έννοια ότι τώρα πια είμαστε πολύ έμπειροι και γνώστες,  ώστε να μην πιστεύουμε σε τέτοιες ανοησίες.

Ο Ιησούς όμως, αναφερόμενος στον διάβολο, δεν τον θεώρησε ποτέ απλά σαν ένα σύμβολο. Ο ίδιος πειράχτηκε από το διάβολο στην έρημο. Το πιο παλιό του τέχνασμα είναι να μας κάνει να δημιουργούμε στον εαυτό μας προβλήματα. Η Εύα ήταν η πρώτη που έπεσε στην παγίδα και από τότε το ίδιο παθαίνουμε κι εμείς. Η αυτοκαταστροφή πρέπει να αρχίσει από κάπου και ο διάβολος είναι συχνά εκείνη η σιγανή φωνή, που μας διαβεβαιώνει ότι τα ερωτοτροπήματα μας με την αμαρτία δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία.

 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αμαρτία μπορεί να είναι απολαυστική. Ο σατανάς κάνει το παν για να κάνει την αμαρτία κοινωνικά αποδεκτή στο σύγχρονο κόσμο μας και απ’ ότι φαίνεται τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά. Ο Ιησούς όμως είπε: «Εγώ νίκησα τον κόσμο». Τι ήθελε να πει;

Ανταλλάζοντας τη δύναμη Του με τη δική μας

Αργά ή γρήγορα, κάθε Χριστιανός διαπιστώνει ότι η δική του δύναμη είναι πολύ μικρή. Όσο και να προσπαθούμε να είμαστε καλοί όλη την ώρα, απλά δεν τα καταφέρνουμε. Τα καλά νέα όμως είναι ότι,  αν τον αφήσουμε,  ο Ιησούς θα ζήσει τη χριστιανική ζωή διαμέσου μας. Αυτό σημαίνει ότι η δύναμή Του, για να νικούμε την αμαρτία και να αντιμετωπίζουμε τα καθημερινά μας προβλήματα, είναι στη διάθεσή μας.

Δεν έχει σημασία αν τα προβλήματα μας οφείλονται σε μας τους ίδιους (αμαρτία) ή στους άλλους (έγκλημα, σκληρότητα, εγωισμός) ή στις διάφορες περιστάσεις (ασθένειες, δυστυχήματα, απώλεια εργασίας, ζημιές κτλ.),  ο Κύριος Ιησούς είναι πάντοτε εκεί προς βοήθειά μας. Και επειδή Αυτός έχει νικήσει τον κόσμο, μπορούμε κι εμείς να τον νικήσουμε, όχι με τη δική μας δύναμη αλλά με τη δική Του. Είναι η απάντηση στη γεμάτη με προβλήματα παρούσα ζωή.

 Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα μας θα εξαφανιστούν,  μόλις του παραχωρήσουμε τον έλεγχο. Ωστόσο, ο ανίκητός μας σύμμαχος θα μας βοηθήσει να περάσουμε μέσα από όλα όσα συμβαίνουν σε μας: «Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ' εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος» (Ψαλμ.λδ:19).

Δεν μας φείδεται λοιπόν από όλα τα δεινοπαθήματα, που και οι άπιστοι υποφέρουν ούτε και απομακρύνει από μας πάντοτε κάθε κακουχία. Εκείνο που υπόσχεται όμως είναι ότι θα μας διασώσει μέσα από όλα. Ναι, μπορεί να περάσουμε απ’  την απέναντι πλευρά γεμάτοι ουλές και μώλωπες, ωστόσο,  σημασία έχει το ότι θα περάσουμε απέναντι. Ακόμη κι αν τα παθήματά μας καταλήξουν στο θάνατο, θα μας διασώσει και θα μας παραδώσει στου Θεού την ποθητή αγκαλιά.

Εμπιστοσύνη μέσα στα προβλήματα

 Κάθε φορά που ένα καινούριο πρόβλημα αναφύεται, είναι ανάγκη να ανανεώνουμε την εμπιστοσύνη μας, αλλά, φέρνοντας στη μνήμη μας το πώς ο Κύριος μας είχε βοηθήσει στο παρελθόν, ένα αίσθημα ειρήνης και εμπιστοσύνης γεμίζει την καρδιά μας, γνωρίζοντας ότι ο Ιησούς είναι με το μέρος μας, στηρίζοντας μας μέσα στις δυσκολίες.

Όταν κατανοήσουμε το γεγονός ότι οι θλίψεις θα είναι μέρος της ζωής μας εδώ κάτω στη γη, δεν θα ξαφνιαστούμε όταν ο Θεός επιτρέψει να τις βιώσουμε. Δεν είμαστε, βέβαια, υποχρεωμένοι να  μας αρέσουν ή να τις απολαμβάνουμε,  μπορούμε όμως να βασιζόμαστε στη βοήθεια του Θεού να τις ξεπεράσουμε.

Μια ζωή λοιπόν χωρίς προβλήματα εδώ κάτω στη γη είναι μύθος, στον ουρανό όμως είναι μια ένδοξη πραγματικότητα. Οι ρεαλιστές Χριστιανοί το βλέπουν αυτό. Δεν θεωρούν τον παράδεισο σαν «μια πίτα στον ουρανό», που θα χορτάσει την πείνα τους, μια και τώρα υποφέρουν, αλλά μάλλον σαν την ανταμοιβή τους, που εμπιστευτήκανε τον Ιησού σαν Κύριο και Σωτήρα τους. Είναι γι’  αυτούς ένα μέρος όπου όλα θα αποκατασταθούν,  επειδή ο Θεός της Δικαιοσύνης ζει εκεί.

 Μέχρι να φτάσουμε όμως εκεί, ας έχουμε θάρρος, καθώς και ο Ιησούς μας παραγγέλλει. Έχει νικήσει τον κόσμο και καθώς τον ακολουθούμε, η νίκη Του είναι και δική μας.