Γένεση (099)

Γέν.κε:24-26 Και ότε επληρώθησαν αι ημέραι αυτής διά να γεννήση, ιδού, ήσαν δίδυμα εν τη κοιλία αυτής. Εξήλθε δε ο πρώτος ερυθρός και όλος ως δέρμα δασύτριχος· και εκάλεσαν το όνομα αυτού, Ησαύ. Και έπειτα εξήλθεν ο αδελφός αυτού· και η χειρ αυτού εκράτει την πτέρναν του Ησαύ· διά τούτο ωνομάσθη Ιακώβ· ο δε Ισαάκ ήτο ετών εξήκοντα, ότε εγέννησεν αυτούς.

Ησαύ σημαίνει τριχωτός, δασύτριχος, σκληρός. Γεννήθηκε μ’ ένα κόκκινο χνούδι σ’ όλο του το σώμα που αργότερα έγινε σκληρό σαν τις τρίχες της κατσίκας (Γεν.κζ:16). Ονομάζεται και Εδώμ (κόκκινος) επειδή πούλησε τα πρωτοτόκιά του για ένα πιάτο “κόκκινου” (Γεν.κε:30 & λς:8). Απ’ αυτό το όνομα ονομάστηκαν και οι απόγονοί του Εδωμίτες που κατοίκησαν νότια της Νεκρής Θάλασσας.

Ιακώβ σημαίνει υποσκελιστής, και κατά λέξη πτερνιστής δηλαδή αυτός που κρατάει την πτέρνα και την τραβάει. Ο Ιακώβ ακόμα και μέσα στην κοιλιά της μητέρας του προσπαθούσε να κρατήσει μέσα τον Ησαύ για να βγει πρώτος αυτός και να πάρει τα πρωτοτόκια (Ωσηέ ιβ:2,3). Ίσως για το φυσικό νου αυτό να φαίνεται άδικο, αλλά ο Θεός βλέπει τα βάθη της καρδιάς. Είδε την επιθυμία και την πίστη του Ιακώβ να πάρει τα πρωτοτόκια επειδή εκτίμησε σωστά την ευλογία που υπάρχει εκεί. Και βεβαία ο Θεός δεν θα του επέτρεπε να πάρει αυτή την ευλογία αν ο Ησαύ την τιμούσε. Ο Θεός εξαιτίας της απιστίας των Ισραηλιτών (Ρωμ.θ:31,32 ι:2,3  ια:20) τους απέκοψε κι εγκέντρισε τους εθνικούς στη ρίζα.

Γέν.κε:27,28 Ηύξησαν δε τα παιδία· και έγεινεν ο μεν Ησαύ άνθρωπος έμπειρος εις το κυνήγιον, άνθρωπος του αγρού· ο δε Ιακώβ, άνθρωπος απλούς, κατοικών εν σκηναίς. Και ο μεν Ισαάκ ηγάπα τον Ησαύ, διότι το κυνήγιον ήτο τροφή εις αυτόν· η δε Ρεβέκκα ηγάπα τον Ιακώβ.

Είναι λάθος οι γονείς να ξεχωρίζουν τα παιδιά στην αγάπη τους και πολύ περισσότερο όταν δημιουργούνται τέτοιου είδους “συμμαχίες” μέσα σε μια οικογένεια, αλλά να που κι αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι έκαναν τέτοια λάθη.

Ο Ησαύ ήταν ένας έμπειρος κυνηγός κι άνθρωπος του αγρού. Μόνο δύο άνθρωποι ονομάζονται “κυνηγοί μέσα στη Γραφή - ο Νεμβρώδ κι ο Ησαύ. Η σύνδεση του Ησαύ με το Νεμβρώδ σ’ αυτό το θέμα είναι τελείως φανερή. Ο αγρός είναι ο κόσμος (Ματθ.ιγ:38). Το ότι ο Ησαύ ήταν άνθρωπος του αγρού σημαίνει ότι ήταν άνθρωπος του κόσμου.

Ο Ιακώβ ήταν άνθρωπος “απλός”. Αυτή η λέξη στα Εβραϊκά έχει την έννοια “τέλειος, δίκαιος”. Το γεγονός ότι κατοικούσε σε σκηνές μας δείχνει τη πνευματική του φύση, ήταν ένας πάροικος σ’ αυτή τη γη. Το πιο πιθανόν είναι να είχε την ευθύνη της κατασκήνωσης αφού ο Ισαάκ ήταν τυφλός. Είχε την καρδιά του ποιμένα αντίθετα με τον Ησαύ που ζούσε μόνος του, ερημίτης, επαναστάτης, ανυπόταχτος.

Ο Ισαάκ αγαπούσε τον Ησαύ επειδή του έφερνε καλό κυνήγι, ενώ η Ρεβέκκα αγαπούσε τον Ιακώβ επειδή έμενε μαζί της, την καταλάβαινε, τη φρόντιζε, τη βοηθούσε σαν πιο ευγενικός και συναισθηματικός.

Γέν.κε:29-34 Εμαγείρευε δε ο Ιακώβ μαγείρευμα· και ήλθεν ο Ησαύ εκ του αγρού και ήτο αποκαμωμένος· και είπεν ο Ησαύ προς τον Ιακώβ, Δος μοι, παρακαλώ, να φάγω από το κόκκινον, το κόκκινον τούτο, διότι είμαι αποκαμωμένος· διά τούτο εκλήθη το όνομα αυτού, Εδώμ. Και είπεν ο Ιακώβ, Πώλησόν μοι σήμερον τα πρωτοτόκιά σου. Και ο Ησαύ είπεν, Ιδού, εγώ υπάγω να αποθάνω, και τι με ωφελούσι ταύτα τα πρωτοτόκια; Και είπεν ο Ιακώβ, Ομοσόν μοι σήμερον· και ώμοσεν εις αυτόν· και επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού εις τον Ιακώβ. Τότε ο Ιακώβ έδωκεν εις τον Ησαύ άρτον και μαγείρευμα της φακής· και έφαγε και έπιε και σηκωθείς ανεχώρησεν· ούτως ο Ησαύ κατεφρόνησε τα πρωτοτόκια.

Η φυσική καρδιά δεν εκτιμά και δεν δίνει καμιά αξία στα πράγματα του Θεού. Επειδή δεν γνωρίζει το Θεό, οι σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό είναι γι’ αυτή κάτι αόριστο που δεν έχει αξία και δύναμη. Ακριβώς εδώ οφείλεται το γεγονός ότι τα παρόντα έχουν τόση βαρύτητα στην εκτίμηση των ανθρώπων και τους επηρεάζουν τόσο πολύ. Ο άνθρωπος εκτιμά αυτό που βλέπει, επειδή οδηγείται από την όψη κι όχι απ’ την πίστη. Γι’ αυτόν το παρόν είναι το παν, ενώ το μέλλον κάτι το μηδαμινό και αβέβαιο. Τέτοιος ήταν ο Ησαύ. “Ιδού, εγώ υπάγω....τί με ωφελούσι τα πρωτοτόκια;” Πραγματικά παράξενος συλλογισμός αυτός: Αφού χάνω το παρόν, γι’ αυτό περιφρονώ και δεν μ’ ενδιαφέρει το μέλλον. “Ούτως ο Ησαύ κατεφρόνησε τα πρωτοτόκια”. Ούτως οι Ισραηλίτες κατεφρόνησαν την γην την επιθυμητήν (Ψαλμ.ρς:24). Ούτως κατεφρόνησαν τον Χριστόν. Ούτως και οι προσκεκλημένοι στους γάμους κατεφρόνησαν την πρόσκληση (Ματθ.κβ:5). Ούτως πολλοί πιστοί σήμερα πουλούν τη θέση που ο Ιησούς τους έβαλε, για ένα πιάτο φακή.

Ο άνθρωπος δεν έχει όρεξη για τα πράγματα του Θεού. Ένα πιάτο φακής αξίζει περισσότερο από τα δικαιώματά του στη γη Χαναάν. Ο λόγος για τον οποίο ο Ησαύ δεν ενδιαφέρθηκε για τα πρωτοτόκιά του, ήταν ακριβώς αυτός που έπρεπε να τον κάνει να τα εκτιμήσει περισσότερο. Όσο περισσότερο βλέπω την αβεβαιότητα και τη ματαιότητα του παρόντα καιρού, τόσο θέλω να προσκολλώμαι στο μέλλον του Θεού. Έτσι σκέφτεται η πίστη. “Επειδή πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να είσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού.....” (Β’Πετρ.γ:11-13)!  Αυτές είναι οι σκέψεις του Θεού και κατά συνέπεια της πίστης. Κάθε άλλος συλλογισμός δεν είναι παρά συλλογισμός ενός “βεβήλου καθώς ο Ησαύ, όστις διά μίαν βρώσιν επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού” (Εβρ.ιβ:16).

Τα πρωτοτόκια ήταν δικαίωμα του πρωτότοκου πάντοτε και γι’ αυτό ο λόγος του Θεού μας ονομάζει εκκλησία πρωτοτόκων, επειδή θα πάρουμε διπλάσια ευλογία απ’ όλους τους άλλους που θα είναι στην παρουσία του Θεού. Περιέκλειαν τη διπλή μερίδα της κληρονομιάς και τη θέση του πατριάρχη που θα διαδεχόταν τον Ισαάκ κι απ’ τον οποίο θα έβγαινε ο Μεσσίας. Αυτό το ήξερε και ο Ησαύ και ο Ιακώβ, αλλά βλέπουμε πώς το αντιμετώπισε ο καθένας. Ο Ησαύ δεν είχε όραση και χωρίς όραση ο λαός πεθαίνει.

·     Δεν εκτίμησε σωστά τις μελλοντικές ευλογίες του Θεού.

·     Αντάλλαξε μεγάλα μελλοντικά πράγματα με πρόσκαιρες απολαύσεις.

· Μια στιγμιαία ανοησία (σαρκικότητα) μπορεί να κοστίσει πάρα πολλά στον πιστό.

Ο Ιακώβ τον έβαλε να ορκιστεί γιατί ο όρκος ήταν ιερός και αμετάκλητος. Όταν αργότερα ο Ιακώβ και η Ρεβέκκα προσπαθούν να ξεγελάσουν τον Ισαάκ, το κάνουν με το θάρρος ότι ο Ησαύ είχε ορκιστεί να πουλήσει τα πρωτοτόκια.

έφαγε και έπιε και σηκωθείς ανεχώρησεν: Αυτό δείχνει την περιφρόνηση στις επαγγελίες του Θεού για ένα αίσθημα (πείνα).

κατεφρόνησε: Τα καταπάτησε σαν τίποτα. Διάλεξε εφήμερες, στιγμιαίες απολαύσεις αντί τα μελλοντικά αιώνια αγαθά.

Έθρεψε τη σάρκα του αντί να θρέψει το πνεύμα του.

Τα πρωτοτόκια απαιτούν υπευθυνότητα, γι’ αυτό ο διάβολος θέλει ανεύθυνους χριστιανούς. Ο Ησαύ είπε ότι θα πεθάνει αν δεν φάει, αλλά, όπως ο Αδάμ και η Εύα στον κήπο της Εδέμ, πέθανε όταν έφαγε!