Β΄ Κορινθίους ιβ:1-10
Το θέμα της προσευχής είναι τεράστιο αλλά και θεμελιώδες για τη ζωή του
χριστιανού. Όλοι ενθουσιαζόμαστε όταν απαντώνται οι προσευχές οι δικές μας και
των άλλων, και νιώθουμε τότε μια σιγουριά. Τι γίνεται όμως όταν χτυπάμε την
πόρτα του Θεού αλλά Εκείνος μένει σιωπηλός; Αυτό αργά ή γρήγορα κάποτε θα
συμβεί στη ζωή όλων μας, όπως συνέβη και στη ζωή του Παύλου. Πώς αντιδράμε
τότε;
Υπάρχουν κάποιοι τρόποι ν’ αντιδράσουμε, έτσι ώστε ο Θεός να δοξαστεί στη
ζωή μας.
1. Δες τις θλίψεις σαν δώρο του Θεού (Β΄ Κορ.ιβ:7)
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μιας θλίψης είναι να την θεωρήσουμε σαν
δώρο Θεού, που πρέπει να το δεχτούμε και πρέπει να μας γεμίζει χαρά (Ιακ.α:2).
Η Γραφή λέει πως ό,τι δίνει ο Θεός είναι ένα αγαθό και τέλειο δώρο. Ο
Θεός μας αγαπάει και μας γνωρίζει. Ξέρει μέσα
στη σοφία Του και θεωρεί πως αυτό που περνάμε θα μας ωφελήσει και θα μας οδηγήσει στην τελειότητα.
2. Θυμήσου τι σου έχει αποκαλύψει στο παρελθόν ο Θεός (Β΄ Κορ.ιβ:1)
Μια καλή τακτική όταν ο Θεός μοιάζει να μην απαντάει, είναι να
στηριχτείς μ’ εμπιστοσύνη σ’ αυτά που ήδη σου έχει πει στο παρελθόν. Παλιά
διδάγματα από τη ζωή, παλιές επεμβάσεις του Θεού στη ζωή σου, παλιές λύσεις σε
προβλήματα θα σε ενθαρρύνουν ν’ αντιμετωπίσεις τη δοκιμασία του σήμερα, όπως ενθαρρύνθηκαν
τόσοι και τόσοι ήρωες της Βίβλου. Ας εμπιστευτούμε στα «δείγματα γραφής» του
Κυρίου στο παρελθόν της ζωής μας, και τότε οι δοκιμασίες θα πάρουν άλλη
διάσταση.
3. Συνέχισε να προσεύχεσαι στον Θεό (Β΄ Κορ.ιβ:8)
Ο Σατανάς θα προσπαθήσει να σε κάνει ν’ απογοητευτείς και να πάψεις να
προσεύχεσαι. Θέλει να σε κάνει να καταθέσεις τα όπλα. Ο Παύλος όμως συνέχισε να
προσεύχεται ακατάπαυστα ο Θεός να του πάρει τον σκόλοπα (ίσως κάποιες
επαναλαμβανόμενες ημικρανίες απομεινάρι από την τύφλωσή του στον δρόμο της
Δαμασκού). Οι τρεις φορές είναι συμβολικός αριθμός και σημαίνει
«επανειλημμένα». Μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια. Μη σκανδαλιστείς «εν τω
Χριστώ» και απομακρυνθείς από την πίστη. Ταπεινώσου, αποκάλυψε ολόγυμνο τον
εαυτό σου μπροστά στον Κύριο. Ζήτα πρώτα να σε αγιάσει κι ύστερα να σου
απαντήσει κατά το θέλημά Του, ακόμη κι αν αυτό είναι «όχι» στο αίτημά σου.
4. Αφουγκράσου τη φωνή του Θεού (Β΄ Κορ.ιβ:9α)
Κάθε μέρα χιλιάδες φωνές διεκδικούν την προσοχή σου και χιλιάδες πράγματα
σε απασχολούν, και όλα βιάζονται. Έχεις διάθεση να περιμένεις για να ξεχωρίσεις
τη φωνή του Θεού; «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (Ψαλ.μς:10). Η
φωνή του Κυρίου μπορεί να ακουστεί οπουδήποτε, και κυρίως εκεί που δεν το
περιμένουμε, όπως ο Ηλίας (Α΄ Βασ.ιθ:11-12). Ψάξε στη Βίβλο σου και προσπάθησε
ν’ αφουγκραστείς τη φωνή του Πνεύματος του Θεού.
5. Εμπιστεύσου τη δύναμη του Θεού (Β΄ Κορ.ιβ:9β)
Ο Παύλος πίστευε πως αν ο Θεός του έπαιρνε τον σκόλοπα, θα γινόταν πιο
δυνατός. Ίσως πίστευε ότι τα επιτεύγματα στο έργο του ήταν και με τη δική του
ικανότητα και δύναμη. Στο τέλος όμως ο ίδιος αναγνώρισε πως όλο αυτό του δόθηκε
για να τον κρατάει ταπεινό. Ο Θεός του απάντησε ότι μέσα στην αδυναμία του η
θεία δύναμη αναδεικνυόταν σε όλο της το μεγαλείο. Όταν ο Θεός επιλέγει να μη
χρησιμοποιήσει τη δύναμή Tου για να ελαφρύνει τον πόνο σου, εμπιστεύσου στη δύναμη του
Θεού που σε κρατάει δυνατό μέσα στον πόνο σου.
6. Εργάσου για τον Κύριο μέσα από τη δυσκολία σου
(Β΄ Κορ.ιβ:9γ)
Ο Παύλος πάλεψε, προσευχήθηκε, ρώτησε και ξαναρώτησε τον Κύριο, αλλά στο
τέλος, και μετά το «όχι» του Θεού, ξέσπασε σε μια θριαμβευτική κραυγή: «Θα
καυχηθώ για τις ταλαιπωρίες μου!... Χαίρομαι για τα παθήματά μου, τις θλίψεις,
τους διωγμούς…» (εδ.10). Σκεφτήκαμε ποτέ μήπως ο Θεός μας περνάει από μια
δύσκολη κατάσταση επειδή θέλει να Τον υπηρετήσουμε μέσα απ’ αυτήν; Μη ζητάς από
τον Θεό να αλλάξει τις συνθήκες γύρω σου, προτού ψάξεις και βεβαιωθείς ότι
μπορείς να Τον υπηρετήσεις μέσα απ’ αυτές τις συνθήκες. Ο Θεός δεν κάνει τίποτα
στη ζωή των δικών Του χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο.
Τι κάνω όταν δεν απαντάει ο ουρανός;
Θα διώξω το Θεό από τη ζωή μου; θα σκανδαλιστώ; θα χάσω την πίστη μου;
Όχι! Θα αγκαλιάσω ακόμη πιο σφιχτά τον Κύριο, θα οικειοποιηθώ το θέλημά Του, θα
αφεθώ μ’ εμπιστοσύνη στα χέρια Του να με χρησιμοποιήσει μέσα από τη θλίψη μου,
γιατί μου αρκεί η χάρις Του, και μέσα από τη δική μου αδυναμία, η δική Του
δύναμη αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο.