Γέν.κα:9,10
Και είδεν η Σάρρα τον υιόν της Άγαρ της
Αιγυπτίας, τον οποίον εγέννησεν εις τον Αβραάμ, περιγελώντα τον Ισαάκ. Και είπε
προς τον Αβραάμ, Δίωξον την δούλην ταύτην και τον υιόν αυτής· διότι δεν θέλει
κληρονομήσει ο υιός της δούλης ταύτης μετά του υιού μου, του Ισαάκ.
Τα προβλήματα της πολυγαμίας κάνουν τη Σάρρα
να επαναστατήσει. Ζηλοτυπίες και καβγάδες για το πιο παιδί έχει την προτεραιότητα.
Γέν.κα:11-12
Εφάνη δε σκληρόν σφόδρα το πράγμα εις τους
οφθαλμούς του Αβραάμ περί του υιού αυτού. Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Ας
μη φανή σκληρόν εις τους οφθαλμούς σου περί του παιδίου και περί της δούλης
σου· κατά πάντα όσα είπη προς σε η Σάρρα, άκουε τους λόγους αυτής· διότι εν τω
Ισαάκ θέλει κληθή εις σε σπέρμα·
Ο Αβραάμ σαν πατέρας και του Ισμαήλ, τον
αγαπά. Λυπάται λοιπόν γι’ αυτά τα λόγια της Σάρρας. Όμως ο Θεός έρχεται και
ησυχάζει τον Αβραάμ επιβεβαιώνοντας αυτά τα λόγια μέσα του και λέγοντάς του ότι
θα φροντίσει και τον Ισμαήλ επειδή είναι γιός του.
Η αποβολή του Ισμαήλ συμβολίζει την αποβολή
της σάρκας από τη ζωή μας όταν απογαλακτιζόμαστε πνευματικά, όταν μεταφερόμαστε
από το γάλα στη στερεή τροφή (Α’Κορ.γ:1-3). Ένα σημείο ωριμότητας είναι να μη
ζητάς αγάπη αλλά να δίνεις.
Γέν.κα:13-17
και τον υιόν δε της δούλης εις έθνος θέλω
καταστήσει αυτόν· διότι είναι σπέρμα σου. Σηκωθείς δε ο Αβραάμ ενωρίς το πρωΐ,
έλαβεν άρτους και ασκόν ύδατος και έδωκεν εις την Άγαρ, επιθέσας αυτά επί τον
ώμον αυτής, και το παιδίον, και απέπεμψεν αυτήν. Η δε αναχωρήσασα περιεπλανάτο
εν τη ερήμω Βηρ-σαβεέ. Και αφού ετελείωσε το ύδωρ από του ασκού, έρριψε το
παιδίον υποκάτω ενός θάμνου· και ελθούσα εκάθισεν απέναντι, μακράν έως τόξου
βολής· διότι είπε, να μη ίδω τον θάνατον του παιδίου. Και εκάθισεν απέναντι και
ύψωσε την φωνήν αυτής και έκλαυσεν. Εισήκουσε δε ο Θεός την φωνήν του παιδίου·
και εφώνησεν άγγελος Θεού προς την Άγαρ εκ του ουρανού, και είπε προς αυτήν, Τι
έχεις, Άγαρ; μη φοβού· διότι ήκουσεν ο Θεός την φωνήν του παιδίου εκ του τόπου
ένθα κείται·
Ο Ισμαήλ θα γινόταν έθνος κι αυτός, αλλά όχι
ο λαός του Θεού.
Αν και δεν το αναφέρει, ο Αβραάμ δεν είναι
δυνατόν να έδιωξε την Άγαρ μόνο με λίγο ψωμί και νερό, αλλά θα φρόντισε για
περισσότερα. Οπωσδήποτε αυτός ο αποχωρισμός θα λύπησε τον Αβραάμ τόσο για τον
Ισμαήλ όσο και για την Άγαρ.
Βήρ-σαβεέ: σημαίνει “φρέαρ του
όρκου” ή “φρέαρ των επτά” (Γέν.κα:29-31). Ο Αβραάμ δεν θα την έστειλε στην
έρημο, αλλά μάλλον η Άγαρ χάθηκε και γι’ αυτό περιπλανιόταν. Είναι τύπος του
φυσικού Ισραήλ που έμεινε από νερό όταν αρνήθηκε το Χριστό.
Το ότι έβαλε το παιδί (16-17 χρονών) κάτω από
το θάμνο σημαίνει ότι υπήρχαν μεγάλοι θάμνοι και δεν ήταν μόνο άμμος.
Ένα παιδί δεν αντέχει στην κακουχία όσο ένας
μεγάλος επειδή καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και χρειάζεται περισσότερο
φαγητό. Γι αυτό η Άγαρ άντεξε περισσότερο απ’ τον Ισμαήλ.
Ο Θεός άκουσε τη φωνή του Ισμαήλ, που
σημαίνει ότι προσευχήθηκε κάτω απ’ το θάμνο. Αυτός που δίδαξε την προσευχή στον
Ισμαήλ ήταν ο Αβραάμ. Τον άκουσε ο “Ελοχίμ” όχι ο “Γιάχβε” γιατί ο Ισμαήλ δεν
ήταν μέσα στη διαθήκη. Το όνομα της διαθήκης σήμερα είναι Ιησούς. Παρόλα αυτά ο
Θεός άκουσε την κραυγή της καρδιάς του παιδιού και εξαιτίας του Αβραάμ έρχεται
να βοηθήσει.
Γέν.κα:18,19
σηκώθητι, λάβε το παιδίον, και κράτει αυτό με
την χείρα σου· διότι θέλω καταστήσει αυτό εις έθνος μέγα. Και ήνοιξεν ο Θεός
τους οφθαλμούς αυτής, και ιδούσα φρέαρ ύδατος υπήγε και εγέμισε τον ασκόν ύδωρ
και επότισε το παιδίον.
Ο Θεός λέει στην Άγαρ να βοηθήσει και να
ενθαρρύνει το παιδί για να συνεχίσουν το ταξίδι. Το πηγάδι βρισκόταν εκεί, αλλά
ίσως από την κούραση, το φόβο και τη σύγχυση να μην το είδε. Ο Θεός τώρα ανοίγει
τα μάτια της για να δει. Ο Θεός θα κάνει το ίδιο στη Δεύτερη έλευσή Του, θα
τους ανοίξει τα μάτια για να δουν (Ωσηέ ε:15, ς:3). Κι εμείς πολλές φορές σαν
την Άγαρ δεν βλέπουμε τις προμήθειες του Θεού που είναι δίπλα μας και
χρειάζεται να μας ανοίξει τα μάτια για να δούμε!
Γέν.κα:20,21
Και ήτο ο Θεός μετά του παιδίου, και ηύξησε,
και κατώκησεν εν τη ερήμω και έγεινε τοξότης. Και κατώκησεν εν τη ερήμω Φαράν·
και η μήτηρ αυτού έλαβεν εις αυτόν γυναίκα εκ γης Αιγύπτου.
Τοξότης, κυνηγός με τόξο και βέλη. Και σήμερα
οι Άραβες είναι κυνηγοί μάλλον παρά γεωργοί.
Γυναίκα
εκ γης Αιγύπτου:
ανάμειξη του σπέρματος του Θεού με τον κόσμο.
Γι αυτό ο Θεός δεν ήθελε τον Ισμαήλ γιατί θα χανόταν η επαγγελία. Αν δεν
υπήρχε ο λαός Ισραήλ, ξεχωριστός απ’ όλους τους άλλους, να είναι το μόνο
μονοθεϊστικό έθνος ανάμεσα στους ειδωλολάτρες του τότε κόσμου, δεν θα μπορούσε
ο Θεός να φέρει το Χριστό. Για να έρθει το Άγιο σπέρμα έπρεπε να υπάρχουν άγια
σκεύη που ξέρουν τι σημαίνει αγιότητα, τί σημαίνει αλήθεια.
Αυτή η Αιγύπτια έγινε μητέρα δώδεκα παιδιών
που έγιναν. Αυτοί τελικά σχημάτισαν το κυρίως υλικό των Αραβικών εθνών. Η
σύγκρουση που ξεκίνησε τότε στη σκηνή του Αβραάμ συνεχίζεται ακόμα σήμερα. Ο Ισμαήλ παραβρέθηκε στην ταφή του πατέρα του
Αβραάμ (Γέν.κε:9). Πέθανε ο Ισμαήλ σε ηλικία 137 χρονών (Γέν.κε:17).
Γέν.κα:22-34
Υπήρχαν προστριβές ανάμεσα στον Αβιμέλεχ και
τον Αβραάμ καθώς και τον Ισαάκ αργότερα. Ο Αβραάμ άνοιγε πηγάδια και του τα έπαιρναν
οι Φιλισταίοι.
Φιχόλ: στόμα των πάντων. Ίσως
να ήταν πρωθυπουργός, το δεξί χέρι του βασιλιά.
Ένας τρόπος συνθήκης
φιλίας, ήταν η ανταλλαγή δώρων.
Δρυμός: Στα Εβραϊκά έχει την
έννοια του φοινικόδεντρου, δέντρο ανθεκτικό, αειθαλές, με μεγάλη διάρκεια ζωής.
Φύτεψε δηλαδή πολλά τέτοια δέντρα μαζί για να κάνουν σκιά.
Ελ Ολάμ: Αιώνιος Θεός, ο
Θεός που κάνει αιώνια διαθήκη.
