Γέν.ιζ:12
και παιδίον οκτώ ημερών θέλει περιτέμνεσθαι
μεταξύ σας, παν άρσεν εις τας γενεάς υμών ο γεγεννημένος εν τη οικία, και ο
αργυρώνητος εκ παντός ξένου, όστις δεν είναι εκ του σπέρματός σου·
Αργυρώνητος είναι αυτός που έχει αγοραστεί με
αργύριο 8η μέρα= Νέα αρχή, νέα ζωή. Πέρασαν ήδη 7 μέρες (πληρότητα). Τύπος του
βαδίσματός μας στη νέα ζωή.
Πάν
αρσενικόν
Όχι το θηλυκό γιατί καλύπτεται από τον πατέρα ή το σύζυγο.
Γέν.ιζ:13,14
θέλει εξάπαντος περιτέμνεσθαι ο γεγεννημένος
εν τη οικία σου, και ο αργυρώνητός σου· και θέλει είσθαι η διαθήκη μου επί της
σαρκός υμών εις διαθήκην αιώνιον· και το απερίτμητον άρσεν, του οποίου δεν
ήθελε περιτμηθή η σαρξ της ακροβυστίας αυτού, η ψυχή εκείνη θέλει εξολοθρευθή
εκ μέσου του λαού αυτής· την διαθήκην μου παρέβη.
Επί της σαρκός υμών Σαρκική διαθήκη. Εμείς
σήμερα μπαίνουμε σε διαθήκη με το Θεό όταν βαπτιζόμαστε στο όνομα του Ιησού,
και η σφραγίδα της διαθήκης αυτής είναι το Άγιο Πνεύμα.
Αν κάποιος από την οικογένεια του Αβραάμ δεν
έκανε περιτομή την όγδοη μέρα, ο Θεός θα τον σκότωνε. Εξ.δ:24 Ο Μωυσής δεν είχε
κάνει περιτομή στους γιους του και ο Θεός θέλει να του δείξει ότι παραβαίνει τη
διαθήκη Του και θα του στοιχίζει τη ζωή του. Το ίδιο ισχύει με το βάπτισμα και
ό,τι άλλο ζητάει ο Θεός να κάνουμε.
Γέν.ιζ:15,16
Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Σάραν την
γυναίκα σου, δεν θέλεις καλέσει πλέον το όνομα αυτής Σάραν, αλλά Σάρρα θέλει
είσθαι το όνομα αυτής. Και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλω προσέτι δώσει εις σε
υιόν εξ αυτής· και θέλω ευλογήσει αυτήν, και θέλει γείνει μήτηρ εθνών· βασιλείς
λαών θέλουσιν εξέλθει εξ αυτής.
Σάρα (Σαράγι) σημαίνει πριγκίπισσα, γυναίκα
ευγενικής καταγωγής. Σάρρα σημαίνει ηγεμονίδα με την έννοια “μητέρα εθνών”.
Η Σάρρα είναι τύπος της διαθήκης της χάρης,
της ελευθερίας, της Καινής Διαθήκης. Αντίθετα η Αγαρ είναι τύπος της σαρκικής
διαθήκης, του Νόμου (Γαλ.δ:22). Είναι ακόμα τύπος της υποταγμένης γυναίκας -
αληθινής εκκλησίας - (Α’Πετρ.γ:6) και είναι γυναίκα πίστης (Εβρ.ια:11).
Συμβολίζει ακόμα την εκκλησία που στα
γηρατειά της, εκεί που κανείς δεν μπορεί να δει κάτι καλό, γεννάει τον Υιό
Αρσεν.
Ανανεώνεται η
υπόσχεση για ένα γιο!
Γέν.ιζ:17,18
Και έπεσεν ο Αβραάμ επί πρόσωπον αυτού και
εγέλασε, και είπεν εν τη καρδία αυτού, Εις άνθρωπον εκατονταετή θέλει γεννηθή
τέκνον; και η Σάρρα, γυνή ενενήκοντα ετών, θέλει γεννήσει; Και είπεν ο Αβραάμ
προς τον Θεόν, Είθε ο Ισμαήλ να ζήση ενώπιόν σου
Διαβάζοντας κανείς αυτό το εδάφιο, του
δίνεται η εντύπωση ότι ο Αβραάμ αμφισβήτησε και κορόιδεψε τα λόγια του Θεού.
Όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Δεν ήταν τέτοιος ο χαρακτήρας του Αβραάμ. Δεν
γέλασε κοροϊδευτικά, ούτε με αμφιβολία, αντίθετα ήταν γέλιο πίστης
(Ρωμ.δ:19)! Αντίθετα η Σάρρα γελάει από
απιστία κι αμέσως ο Θεός επεμβαίνει (ιη:13).
Το ότι “έπεσεν
επί πρόσωπον” δείχνει αγάπη ανάμεικτη με φόβο και σεβασμό στο πρόσωπο του
Θεού.
Στο εδάφιο 18 ο Αβραάμ κάνει μια πολύ
συγκινητική έκκληση στο Θεό επειδή ενδιαφέρεται και για το άλλο του παιδί και ο
Θεός του απάντησε.
Γέν.ιζ:19-21
Και είπεν ο Θεός, Ναι η γυνή σου Σάρρα θέλει
γεννήσει υιόν εις σε, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ισαάκ· και θέλω στήσει
την διαθήκην μου προς αυτόν εις διαθήκην αιώνιον, και προς το σπέρμα αυτού μετ'
αυτόν· περί δε του Ισμαήλ σου εισήκουσα· Ιδού, ευλόγησα αυτόν, και θέλω αυξήσει
αυτόν, και θέλω πληθύνει αυτόν σφόδρα σφόδρα· δώδεκα άρχοντας θέλει γεννήσει,
και θέλω κάμει αυτόν έθνος μέγα· αλλά την διαθήκην μου θέλω στήσει προς τον
Ισαάκ, τον οποίον θέλει γεννήσει η Σάρρα εις σε το ερχόμενον έτος, εν τω αυτώ
τούτω καιρώ.
Ισαάκ σημαίνει γέλιο χαράς, όχι κοροϊδευτικό.
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός ήταν μεγάλη χαρά και οι άγγελοι έψαλαν... (Γέν.κα:6).
Ο Θεός άκουσε την
προσευχή του Αβραάμ για τον Ισμαήλ.
Μπορεί να έκανε ο Θεός τον Ισμαήλ έθνος μέγα,
αλλά ήταν έθνος Ισμαήλ, όχι Ισαάκ! Δώδεκα γιους είχε ο Ιακώβ, το ίδιο και ο
Ισμαήλ. Δύο διαφορετικά έθνη, δύο τελείως διαφορετικά πνεύματα. Η πληρότητα της
Βασιλείας του Θεού και η πληρότητα του κόσμου (Γέν.κε:12-16). Ο Θεός ευλόγησε
τον Ισμαήλ εξαιτίας του Αβραάμ, δεν ήταν όμως στη διαθήκη σαν έθνος.
Γέν.ιζ:22-27 Αφού δε
ετελείωσε να λαλή μετ' αυτού, ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ. Και έλαβεν ο Αβραάμ
Ισμαήλ τον υιόν αυτού, και πάντας τους γεγεννημένους εν τη οικία αυτού, και
πάντας τους αργυρωνήτους αυτού, παν άρσεν των ανθρώπων της οικίας του Αβραάμ,
και περιέτεμε την σάρκα της ακροβυστίας αυτών την αυτήν εκείνην ημέραν, καθώς
είπε προς αυτόν ο Θεός. Ο δε Αβραάμ ήτο ενενήκοντα εννέα ετών, ότε περιετμήθη
την σάρκα της ακροβυστίας αυτού. Ισμαήλ δε ο υιός αυτού ήτο δεκατριών ετών, ότε
περιετμήθη την σάρκα της ακροβυστίας αυτού. την αυτήν εκείνην ημέραν περιετμήθη
ο Αβραάμ, και Ισμαήλ ο υιός αυτού· και πάντες οι άνθρωποι της οικίας αυτού, οι
γεγεννημένοι εν τη οικία, και οι εξ αλλογενών αργυρώνητοι περιετμήθησαν μετ'
αυτού.
Το ότι
“ανέβη ο Θεός από του Αβραάμ” σημαίνει ότι υπήρχε κάποια φανέρωση του Θεού
εκεί.
Ο Αβραάμ δεν άφησε να περάσει πολύς καιρός
απ’ τη στιγμή που ο Θεός του είπε για την περιτομή. Υπακούοντας το έκανε την
ίδια μέρα σε ηλικία 99 ετών. Ο Ισμαήλ σαν άτομο ήταν μέσα στη διαθήκη του Θεού
αφού ήταν περιτετμημένος, όμως αργότερα οι απόγονοί του σαν έθνος δεν ήταν. Η
διαθήκη θα εδραιωνόταν δια Ιησού Χριστού. Αν το σπέρμα του Ισμαήλ ήθελε και
θέλει να έχει μέρος στη διαθήκη, πρέπει να έρθει δια μέσω του Ισαάκ.
