Β΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
Το βιβλίο συνεχίζει πάνω στις ίδιες βάσεις του A’ Βασιλέων,
με τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά και είναι η συνέχεια της ιστορίας του διχασμένου
βασιλείου του Δαβίδ. Τα κύρια γεγονότα, με τη σειρά που συμβαίνουν, είναι:
Α. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ.
1. Ο βασιλιάς του Ισραήλ Οχοζίας κα ο θάνατός του α:1-18
2.Ο προφήτης Ηλίας χρίει τον Ελισσαιέ και μετά
αρπάζεται από τον Κύριο β:1 25
3. Ιωράμ και Ιωσαφάτ εκστρατεύουν εναντίον των Μωαβιτών
γ:1-27
4. Τα θαύματα του προφήτη Ελισσαιέ και ο καθαρισμός
του λεπρού Νεεμάν δ:1 - ε:27.
5. Μάχες με τον Βεν αδάδ και η απελευθέρωση της Σαμάρειας
ς:1, ζ:20
6. Η αποστολή του Ελισσαιέ στον Αζαήλ και στον Ιησού και ο θάνατος της Ιεζάβελ η:1
Β. Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ι:1, ιζ:14
1. Η εξολόθρευση του οίκου του Ομρί και όλων των πιστών
του Βάαλ από τον Ιηού ι:1-36
2. Η απειλή του θρόνου του Ιούδα από την Γοθολία, ο
θάνατός της και η εγκαθίδρυση του Ιωάς σαν βασιλιά ια:1, ιβ:21
3. Η βασιλεία του Ιωάχαζ και του Ιωάς του Ισραήλ ιγ:1-25
4. Η βασιλεία του Αμασία και του Αζαρία (Οζία) του
Ιούδα ιδ:1-22, ιε:1-7
5. Ιεροβωάμ ο 2ος ιδ:23 29
6. Οι τελευταίοι βασιλιάδες του Ισραήλ: Ζαχαρίας,
Σαλλούμ, Μεναήμ, Φακείας, Φεκά, Ωσηέ ιε:8-31
7. Ιωθάμ και ο Άχαζ του Ιούδα ιε:32, ις:20
8. Η πτώση της Σαμάρειας και η ανάμειξη των
εναπολειφθέντων κατοίκων με Χαλδαίους μέτοικους της Ασσυρίας (αυτοί είναι οι Σαμαρείτες
της εποχής του Χριστού) ιζ:1-41
Γ. Η ΙΟΥΔΑΙΚΗ ΜΟΝΑΡΧΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ.
1. Ο βασιλιάς Εζεκίας και η πολιορκία της Ιερουσαλήμ
από τον Σεναχερείμ ιη:1 - ιθ:37
2. Η ασθένεια του Εζεκία και η επίδειξη των αγαθών
του στους πρέσβεις των Χαλδαίων κ:1-21
3. Ο ασεβής βασιλιάς Μανασσής και ο γιος του Αμών κα:1-26
4. Οι μεταρρυθμίσεις του Ιωσία κβ:1, κγ:30
5. Οι τελευταίοι βασιλιάδες και η πτώση της
Ιερουσαλήμ κγ:31, κε:21
6. Η δολοφονία του Γεδαλία και η χάρη που πήρε ο Ιωαχείν
από τον βασιλιά της Βαβυλώνας κε:22-30
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΚΑΘΩΣ
ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.
ΙΟΥΔΑΣ
|
ΙΣΡΑΗΛ
|
931-913 Ροβοάμ
|
931-910 Ιεροβοάμ
|
913-911 Αβιάμ
|
910-909 Ναδάβ
|
911-870 Ασά
|
909-886 Βαασά
|
|
886 Ηλά
|
|
886 Ζεμβρί
|
|
885-874 Ομρί
|
873-848 Ιωσαφάτ
|
874-853 Αχάαβ
|
|
853-852 Οχοζίας
|
853-841 Ιωράμ
(γιος του Ιωσαφατ)
|
852-841 Ιωράμ
(γιος του Οχοζία)
|
841 Οχοζίας
|
841 Ιηού
|
841 Γοθολία
|
|
835-796 Ιωάς
|
814-798 Ιωάχαζ
|
796-767 Αμασίας
|
798-782 Ιωάς
|
767-739 Οζίας ή
Αζαρίας
|
793-753 Ιεοβοάμ
2ος
|
|
753-752 Ζαχαρίας
|
|
752 Σαλλούμ
|
750-731 Ιωθάμ
|
752-742 Μεναήμ
|
|
742-740 Φακείας
|
735-715 Άχαζ
|
752-732 Φεκά 8η
δυναστεία
|
|
732-722 Ωσηέ 9η
δυναστεία – πτώση του Ισραήλ
|
715-686 Εζεκίας
|
|
695-642 Μανασσής
|
|
642-640 Αμών
|
|
640-609 Ιωσίας
|
|
609 Ιωάχαζ
|
|
609-597 Ιωακείμ
|
|
597 Ιωαχείν
|
|
597-586 Σεδεκίας
Πτώση του βασιλείου του Ιούδα
|
|
ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΙΟΥΔΑ.
Ο βασιλιάς τότε ήταν ένα σύμβολο που αντιπροσώπευε τον λαό,
το έθνος. Τα προβλήματα λοιπόν που υπήρχαν στον θρόνο, ήταν ένας καθρέπτης της
αμαρτίας που βασίλευε ανάμεσα στον λαό και αντίστροφα. Ο βασιλιάς πολλές φορές
όταν ήταν ασεβής, παράσερνε και τον λαό μαζί του στην αμαρτία και στην
αποστασία. Αν πάλι ήταν δίκαιος οδηγούσε τον λαό στον δρόμο του Κυρίου.
Ο Κύριος έστελνε προφήτες, αλλά οι πιο πολλοί βασιλείς
αρνούντο να υπακούσουν στην φωνή του Θεού.
Ο προφήτης ήταν το στόμα του Θεού και κατά συνέπεια είχαν την εξουσία να προειδοποιήσουν, να επιτιμήσουν
και να ελέγξουν. Πολλοί από τους προφήτες διώχτηκαν ή πέθαναν με μαρτυρικό
θάνατο. Ταυτόχρονα όμως με τους προφήτες του Θεού, ήταν και οι ψευδοπροφήτες,
ιδιαίτερα στον Ισραήλ και αργότερα και στον Ιούδα, που οδηγούσαν τον λαό στην
καταστροφή. Όλοι σχεδόν είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό στην προφητεία τους: προφήτευαν
για τον ερχομό ενός δίκαιου βασιλιά που δεν είναι άλλος από τον Κύριο Ιησού
Χριστό.
Ο Νόμος που έδωσε ο Θεός με το χέρι του Μωυσή προφήτευσε όλα
τα κακά που θα ερχόταν εάν οι Ισραηλίτες ξεχνούσαν την διαθήκη του Κυρίου και
ήταν ακριβώς αυτά που συνέβαιναν ανάμεσά τους. Μπορούσαν να το διαβάσουν, να το
δουν, αλλά δεν τους ενδιέφερε καθόλου (Λευιτ.κς:14, Δευτ.κη:15....). Η αμαρτωλή
καρδιά είναι απατηλή και πολύ διεφθαρμένη, γι’ αυτό και οι Ισραηλίτες επειδή
έμειναν στην αμαρτία οδηγήθηκαν στο ψέμα και στην αιχμαλωσία.
Από την άλλη πλευρά βλέπουμε το έλεος του Θεού και την
μακροθυμία Του, ότι παρόλη την σήψη και το κατρακύλισμα τους μέσα στην αμαρτία,
τους έδινε ελπίδα στο μέλλον και τους καλούσε να μετανοήσουν. Βλέπουμε ξεκάθαρα
ότι ο Κύριος δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού αλλά να επιστρέψει από την
αμαρτία του και να ακολουθήσει τον Κύριο για να ζήσει. Οι Ισραηλίτες έκαναν
συνθήκες με ξένα έθνη και φέρθηκαν αιχμάλωτοι από αυτά τα ίδια. Μιμήθηκαν και
λάτρευσαν τους θεούς τους και αιχμαλωτίσθηκαν από τα έθνη που λάτρευαν αυτούς
τους θεούς.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΑΝ.
Ο ΗΣΑΪΑΣ προφήτευσε στον Ιούδα τον καιρό της βασιλείας του
Οζία, Ιωθάμ, Αχαζ & Εζεκία. (Ης.α:1)
Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ προφήτευσε στον Ιούδα κατά την διάρκεια της
βασιλείας του Ιωσία, Ιωάχαζ, του Ιωακείμ, του Ιωαχείν και του Σεδεκία. (Ιερ.α:1-3).
Ο ΙΕΖΕΚΙΗΛ προφήτευσε στον Ιούδα κατά την βασιλεία του
Ιωαχείν και του Σεδεκία, παρά το γεγονός ότι ήταν αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα. (Ιεζ.α:1-2).
Ο ΔΑΝΙΗΛ προφήτευσε και αυτός στον Ιούδα ενώ ήταν στην
αιχμαλωσία, κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ιωακείμ, Ιωαχείν και του
Σεδεκία. (Δαν.α:1).
Ο ΩΣΗΕ προφήτευσε στον Ισραήλ κατά την διάρκεια της
βασιλείας του Ιεροβοάμ του 2ου (Ωσηέ α:1).
Ο ΙΩΗΛ προφήτευσε στον Ιούδα. Δεν αναφέρει βασιλιά, αλλά
κατά τα φαινόμενα ήταν τον καιρό του Ιωάς
όταν ήταν ακόμη βρέφος κάτω από την προσοχή του Ιωδαέ του αρχιερέα.
Ο ΑΜΩΣ προφήτευσε στον Ισραήλ όταν βασίλευε ο Ιεροβοάμ ο 2ος
(Αμώς α:1).
Ο ΑΒΔΙΟΥ προφήτευσε στον Εδώμ προφανώς όταν βασίλευε η
Γοθολία ή ο Ιωάς στον Ιούδα.
Ο ΙΩΝΑΣ προφήτευσε στην Νινευή πιθανό την ίδια περίοδο με
τον Αβδιού (Ιωνάς α:1-2).
Ο ΜΙΧΑΙΑΣ προφήτευσε και
στα δύο βασίλεια τον καιρό του Ιωθάμ, Άχαζ και Εζεκία (Mιχ.α:1).
Ο ΝΑΟΥΜ προφήτευσε εναντίον της Νινευή τον καιρό του Μανασσή,
Αμών & Ιωσία (Ναούμ α:1).
Ο ΑΒΒΑΚΟΥΜ προφήτευσε στον Ιούδα πιθανότατα τον καιρό του
Ιωσία του Ιούδα.
Ο ΣΟΦΟΝΙΑΣ προφήτευσε στον Ιούδα τον καιρό του Ιωσία του
Ιούδα. (Σοφ.α:1)
Ο ΑΓΓΑΙΟΣ προφήτευσε στον Ιούδα 2 χρόνια μετά την πτώση της
Βαβυλώνας (Αγγ.α:1).
Ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ προφήτευσε στον
Ιούδα τον καιρό του Αγγαίου (Ζαχ.α:1-2).
Ο ΜΑΛΑΧΙΑΣ προφήτευσε στον Ιούδα και τον αναφέρει ως Ισραήλ
γιατί ήταν οι μόνοι που απέμειναν μετά την αιχμαλωσία. Είναι η τελευταία φωνή
προφήτη μέχρι τον ερχομό του Χριστού.