Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Τα τούβλα



Θα σας πω μια ιστορία.

Αυτή η ιστορία, στάθηκε για μένα σταθμός στην πνευματική μου ζωή.

Αυτή η ιστορία, για μένα ήτανε απάντηση προσευχών, δώρο του Κυρίου, που Τον ευχαρίστησα, και Τον ευχαριστώ, σχεδόν κάθε μέρα.

Μπορεί σε σας να μην κάνει εντύπωση, να σας φανεί παράξενη, μυστήρια, κουτή. Δεν πειράζει. Την κρατώ για τον εαυτό μου και για όσους θα πιάσουν το μήνυμά της.

Λοιπόν, ένα βραδινό, σε μια πόλη της Γερμανίας, παλιά ιστορία, λίγο πριν κλείσουν τα εμπορικά μαγαζιά, ένας φτωχός νέος, πηγαίνει μπροστά στο γραφείο ενός πλούσιου έμπορου και του ζήτησε βοήθεια. Ο γέρο έμπορος τον αγριοκοίταζε και του λέει. «Βοήθεια δεν έχει. Εάν θες δουλειά, έλα αύριο το πρωί». «Ναι αφεντικό, είπε, αυτός θα έλθω».

Την άλλη μέρα, μόλις άνοιξε το μαγαζί, παρουσιάστηκε ο φτωχός νέος.

Καλώς τον, του λέει το αφεντικό. Έλα. Και τον πηγαίνει πίσω στην αυλή του μαγαζιού. Εκεί σε μια γωνιά ήτανε σκεπασμένος από χιόνια ένας σωρός από τούβλα. «Αυτή είναι η δουλειά σου. Θα τα πάρεις και θα τα πας στην άλλη γωνιά της αυλής».

Ο νέος στρώθηκε στη δουλειά όλη τη μέρα και την τέλειωσε. Το βράδυ τον πλήρωσε και του είπε πως υπάρχει δουλειά και την άλλη μέρα.

Ο νέος παρουσιάστηκε την άλλη μέρα. «Τώρα, του λέει ο έμπορας θα πάρεις τα τούβλα από κει που είναι και θα τα πας στην παλιά τους θέση». «Ναι αφεντικό είπε αυτός».

Και δούλεψε κουβαλώντας τα τούβλα στην παλιά τους θέση.
Την τρίτη μέρα συνεχίσθηκε η ίδια δουλειά. Και κράτησε αυτό το βιολί μια βδομάδα. Το Σάββατο βράδυ του είπε. «Σε προσλαμβάνω να κάνεις, προϊστάμενος του συνεργείου της διανομής των εμπορευμάτων και να κάνεις όλες τις εισπράξεις για λογαριασμό μου. Είσαι ο άνθρωπος που ζητούσα πολύ καιρό».

Η ιστορία τέλειωσε και αρχίζει η ανάλυση.

Τα τούβλα λοιπόν. Ο Θεός, πολλές φορές, επιτρέπει στη ζωή μας κάποιες καταστάσεις, υποχρεώσεις, δουλειές, αγγαρείες, που στην δική σου λογική φαίνονται τόσο άνοστες, τόσο ανόητες. Σαν το κουβάλημα των τούβλων από την μια γωνιά στην άλλη. Για σένα φαίνεται ανόητο. Μα για τον Θεό έχει και παρά έχει νόημα. Ψάχνει να βρει ένα άνθρωπο, που στα όσα του λέει, δεν θα τα περνά, μέσα από το κόσκινο της δικής του λογικής. Μήπως η θυσία που ζήτησε από τον Αβραάμ ο Θεός είχε λογική; Εσύ, θέλεις να είσαι ο άνθρωπος αυτός, της τυφλής εμπιστοσύνης του Θεού;

Τα τούβλα λοιπόν. Ο Θεός πολλές φορές ζητά από μας να κάνουμε κάποιες δουλειές, κάποιες υπηρεσίες που φαίνονται χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αν έχει αποτέλεσμα, καρπό η σκοπιμότητα, αυτό δεν σε αφορά εσένα. Ή δεν σε άφορά τώρα. Είναι δική Του αρμοδιότητα. Εσύ μπορείς να δουλεύεις, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς ορατό αποτέλεσμα; Μπορείς να βουτάς στον Ιορδάνη μέχρι την έκτη φορά χωρίς κανένα αποτέλεσμα; Μπορείς να πηγαίνεις, σαν τους δέκα λεπρούς, να δείξεις τον εαυτό σου στους ιερείς, πως καθαρίστηκες από την λέπρα, που δεν καθαρίστηκες; Εάν το μπορείς, είσαι ο άνθρωπος που ψάχνει να βρει ο Θεός. Ο άνθρωπος που δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα, μα μόνο από το θέλημα του Θεού, ανεξάρτητα από ορατό η σταθμητό αποτέλεσμα.

Τα τούβλα λοιπόν. Από νεύρα πως πάμε; Νευριάζεις; Καλά μια φορά. Δυο φορές, Τρείς το πολύ να κουβαλάς τα έρημα τα τούβλα. Καταντάει κοροϊδία. Τα νεύρα τεντώνουν μέχρι να σπάσουν. Αν υπάρχουν νεύρα θα σπάσουν. Ας σπάσουν να ησυχάσουμε. Να τελειώνουμε με αυτά. Άνθρωποι με νεύρα δεν κάνουνε για τις δουλειές του Θεού. Άνθρωποι που γκριζοπρασινίζουν, που φουσκώνουν οι φλέβες τους κάνουν ζημιά. Ο Κύριος θέλει ανθρώπους χωρίς νεύρα. Μήπως είσαι τέτοιος;

Τα τούβλα λοιπόν. Βρώμικα τούβλα, χιονισμένα πεταμένα. Μα δεν είναι αυτή η δουλειά που σε προορίζει ο Θεός. Κάτι μεγάλο και σοβαρό έχει στα σχέδιά του. Δεν το αποκαλύπτει. Θα στο φανερώσει μετά από την δοκιμασία των τούβλων. Είναι, τα τούβλα, κάτι το πολύ προσωρινό. Μα θα περάσει. Και μετά, αν σταθείς άξιος, ο Κύριος θα σου εμπιστευθεί πάρα πολλά. Τί και πως, Εκείνος το ξέρει.

Λέει «στα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει». Και μείς το τροποποιούμε λίγο. «Στα τούβλα εστάθης πιστός, επί μεγάλων υποθέσεων της βασιλείας μου, στη γη και στον ουρανό, θέλω σε καταστήσει».

Όλοι όσοι στάθηκαν άξια όργανα στα χέρια του Θεού πέρασαν από το στάδιο των τούβλων πρώτα και πήραν άριστα. Είναι οι άνθρωποι της εμπιστοσύνης του Θεού.