Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΥ (5)

Ο θείος σκοπός στα μαθηματικά του Θεού

1. αφαίρεση. Υπάρχουν φορές που ο Θεός πρέπει να αφαιρέσει ορισμένα στοιχεία από μια εκκλησία για χάρη του σώματος της Εκκλησίας.


- αφαίρεση (Ανανίας και Σαπφείρα)
÷ διαίρεση (ανάμεσα στον κόσμο και την εκκλησία)
+ πρόσθεση (πιστοί στην εκκλησία)
Χ πολλαπλασιασμός (πλήθη έγιναν μέρος της εκκλησίας)


Στην Αγία Γραφή, μερικές φορές ο Θεός φανερώνεται σαν ο μεγάλος γεωργός. Κάποιες φορές είναι απαραίτητο για τον Θεό να κάνει κάποιες περικοπές και κάποια εκκαθάριση στην εκκλησία του. Μια τέτοια περίπτωση ήταν όταν ο Ανανίας και η Σαπφείρα αφαιρέθηκαν από την οικογένεια της εκκλησίας,. Τέτοιες αφαιρέσεις είναι πάντα επώδυνες, αλλά μερικές φορές είναι απαραίτητες.


2. διαίρεση. Αν και η εκκλησία είναι ένα σώμα ενότητας, κάποιες διαιρέσεις ο Θεός τις κρίνει αναγκαίες.

Με όλα αυτά τα γεγονότα σχετικά με τον Ανανία και τη Σαπφείρα, φαίνεται ότι έγινε ένα μεγάλο έργο διαίρεσης στις καρδιές των ανθρώπων τόσο μέσα όσο και έξω από την εκκλησία. Διότι, είναι γραμμένο, «Εκ δε των λοιπών ουδείς ετόλμα να προσκολληθή εις αυτούς….» (Πράξ.ε:13).

Ο Θεός φαινόταν ότι ύψωνε τους αποστόλους σε τέτοιο βαθμό στις διάνοιες των ανθρώπων, ώστε να δημιουργηθεί ένα πραγματικό δέος ως προς την αποστολική διακονία. Γεννήθηκε ένας σεβασμός που δημιούργησε μια φυσική και αναγκαία διάκριση μεταξύ των εργατών του Θεού και των λαϊκών.

Υπήρξε επίσης ένα χώρισμα μεταξύ της Εκκλησίας και του κόσμου, λόγω της αφιέρωσης και της αφοσίωσης στο Θεό και τη δικαιοσύνη Του. Ο Θεός θέλει η εκκλησία Του να είναι ξεχωρισμένη από την κοσμικότητα.

3. Πρόσθεση. Ο Θεός θέλει να προσθέτει συνεχώς στην εκκλησία του.

Ο ψαλμός ρλγ μας θυμίζει την ενότητα και την αρμονία που υπήρχε στην πρώτη εκκλησία.

Ψαλμ.ρλγ:1-3 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί. Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού· ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.

Και επειδή η πρώτη εκκλησία ήταν μια τόσο δυνατή κοινότητα πνευματικά — έχοντας την ευλογία του Θεού — πιστοί προστίθεντο στην εκκλησία καθημερινά, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

4. Πολλαπλασιασμός. Καθώς η εκκλησία ωριμάζει και αναπτύσσεται πνευματικά, όχι μόνο ο Θεός θα προσθέσει στην εκκλησία, αλλά στην πραγματικότητα θα την πολλαπλασιάσει.

Όταν μια εκκλησία αρχίζει να συμβιβάζεται με τον κόσμο, αγνοώντας τον αποκεκαλυμμένο λόγο  και το θέλημα του Θεού, είναι απλά θέμα χρόνου προτού η δόξα του Θεού αναχωρήσει και η εκκλησία είναι μόνο ένα ξερό απομεινάρι των πρώτων ημερών της. Ξαφνικά, συνεχίζει μόνο στο τελετουργικό και τη ρουτίνα της θρησκευτικής δραστηριότητας.


Η εκκλησία που περιγράφεται στο βιβλίο των Πράξεων, ήταν πράγματι μια έντιμη πηγή δύναμης για τη δόξα του Θεού. Λόγω της δύναμης και της δικαιοσύνης που υπήρχε ανάμεσα στους πιστούς, πλήθη ανθρώπων προστέθηκαν στην εκκλησία αυτών που ο Θεός είχε καλέσει να βγουν από το φρόνημα του κόσμου. Ο Θεός πολλαπλασίασε την εκκλησία Του.