Ομόνοια = ευλογία

Ψαλ.ρλγ:1-3 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί. Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού· ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.

Η ενότητα των αδελφών, έχει σαν αποτέλεσμα, κουβαλάει την υπόσχεση της ευλογίας.

Η «ευλογία» περνούσε από γενιά σε γενιά μέσω των πατριαρχών.

Ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο και μοναδικό, ανεκτίμητης αξίας.

Γέν.ιβ:2 και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω σε ευλογήσει, και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν·

Γέν.κζ:35 Ο δε είπεν, Ήλθεν ο αδελφός σου μετά δόλου, και έλαβε την ευλογίαν σου.

Γέν.κη:1-4 Και προσκαλέσας ο Ισαάκ τον Ιακώβ ευλόγησεν αυτόν, και παρήγγειλε προς αυτόν λέγων, Δεν θέλεις λάβει γυναίκα εκ των θυγατέρων Χαναάν· σηκωθείς ύπαγε εις Παδάν-αράμ, εις την οικίαν Βαθουήλ του πατρός της μητρός σου· και εκείθεν λάβε εις σεαυτόν γυναίκα, εκ των θυγατέρων Λάβαν του αδελφού της μητρός σου· και ο Θεός ο Παντοδύναμος να σε ευλογήση και να σε αυξήση και να σε πληθύνη, ώστε να γείνης εις πλήθος λαών· και να σοι δώση την ευλογίαν του Αβραάμ, εις σε και εις το σπέρμα σου μετά σε, διά να κληρονομήσης την γην της παροικήσεώς σου, την οποίαν έδωκεν ο Θεός εις τον Αβραάμ.

Γαλ.γ:14 Διά να έλθη εις τα έθνη η ευλογία του Αβραάμ διά Ιησού Χριστού, ώστε να λάβωμεν την επαγγελίαν του Πνεύματος διά της πίστεως.

Το να λάβεις την ευλογία, ήταν μια ιδιαίτερη τιμή, σεβαστή από όλους.

Ο λόγος που είναι καλόν και τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί, είναι ότι ΕΚΕΙ διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.

Πράξ.β:1-4 Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι· και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθησεν επί ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Πράξ.δ:32 Του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία, και ουδέ εις έλεγεν ότι είναι εαυτού τι εκ των υπαρχόντων αυτού αλλ' είχον τα πάντα κοινά.

Ο Θεός μας είπε να πάμε σε όλο τον κόσμο να κηρύξουμε το ευαγγέλιο. Δεν μας είπε όμως, πώς.

Είναι φυσικό να υπάρχουν διάφορες απόψεις πάνω στο θέμα, όμως μπορούμε να συνεργαστούμε για τον ίδιο σκοπό.

Α’ Κορ.ι:10 Μηδέ γογγύζετε, καθώς και τινές αυτών εγόγγυσαν, και απωλέσθησαν υπό του εξολοθρευτού.

Φιλιπ.α:27 Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου,

Δεν εννοεί απλά να μην τσακώνονται, αλλά να αισθάνονται μεγάλη ευχαρίστηση, να ευφραίνονται ο ένας με τον άλλο, με ΑΜΟΙΒΑΙΑ αγάπη.

Ίσως να ακούγεται πολλές φορές ότι ο καλύτερος τρόπος διατήρησης της ειρήνης είναι να βρίσκονται οι αδελφοί μακριά ο ένας από τον άλλο.

Γέν.ιγ:9 δεν είναι πάσα η γη έμπροσθέν σου; διαχωρίσθητι λοιπόν απ' εμού· εάν συ υπάγης εις τα αριστερά, εγώ υπάγω εις τα δεξιά· και εάν συ εις τα δεξιά, εγώ εις τα αριστερά.

Όμως, το καλό και το τερπνό είναι να κατοικούν μαζί, να κατοικούν ενωμένοι, έχοντας μια καρδιά, μια ψυχή, ένα σκοπό.

Ο Δαβίδ είχε πολλούς γιους από διάφορες γυναίκες (Α’ Χρον.γ:1-9).

Οι φυλές του Ισραήλ την περίοδο των κριτών είχαν διαφορετικά επεκτατικά ενδιαφέροντα.

Μετά όμως, όταν ενώθηκαν κάτω από μία κεφαλή με κοινό τόπο λατρείας την κιβωτό, τα πράγματα άλλαξαν.

Το γεγονός αυτό απεικονίζεται με το ευώδες μύρο που μύριζε έντονα και διέχεε το άρωμά του προς μεγάλη ικανοποίηση των παρισταμένων όταν χυνόταν πλούσια στο κεφάλι του Ααρών.

Αυτό το λάδι ήταν άγιο, έτσι πρέπει να είναι η αδελφική αγάπη, καθαρή, από ειλικρινή καρδιά και αυτό χρειάζεται κόπο και δεν πρέπει να είναι μονόπλευρη.

Α’ Ιωάν.ε:1 Πας όστις πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, εκ του Θεού εγεννήθη, και πας όστις αγαπά τον γεννήσαντα αγαπά και τον γεννηθέντα εξ αυτού.

Η σύνθεση του χρίσματος, υλικά και ποσότητες, ήταν δοσμένη από το Θεό. Έτσι και οι πιστοί, είναι διδακτοί από το Θεό να αγαπάνε ο ένας τον άλλο.

Έξοδ.λ:30-33  Λευιτ.η:10-12

Α’ Θεσ.δ:9 Περί δε της φιλαδελφίας δεν έχετε χρείαν να σας γράφω· διότι σεις αυτοί είσθε θεοδίδακτοι εις το να αγαπάτε αλλήλους·

Ήταν πολύτιμο, δεν ήταν για κοινή χρήση. Έτσι είναι η αγάπη των αδελφών ενώπιον του Θεού!

Ο Ααρών και οι γιοι του δεν επιτρεπόταν να υπηρετήσουν τον Κύριο πριν το χρίσμα. Το ίδιο κάθε υπηρεσία μας είναι δεκτή μόνο όταν  προέρχεται από καρδιά αγάπης και υπάρχει ομόνοια και ενότητα.

Τι δημιουργεί μια Κοινότητα; Η προς Κολοσσαείς φαίνεται να φέρνει την ενότητα στην κοινότητα Κολ.γ:14 και εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος.."  Ναι, πίσω στην αγάπη και Α’ Κορ ιγ!

Τι εμποδίζει μια Κοινότητα να είναι ενωμένη;

· Όταν βλέπεις τους άλλους σαν ανταγωνιστές

· Όταν βλέπεις τους άλλους σαν πρόβλημα που χρειάζεται λύση

· Όταν χρησιμοποιείς τους άλλους σαν μέσο για να πετύχεις εσύ ή η εκκλησία

Τι να κάνω;

· Σταμάτα να βάζεις ταμπέλες στους άλλους

· Σταμάτα να υποθέτεις ότι ξέρεις γιατί κάνει κάποιος αυτό που κάνει

· Να παίρνεις τον καθένα στα σοβαρά

· Μάθε να εμπιστεύεσαι τους άλλους

· Μάθε να εξαρτάσαι από άλλους

· Να είσαι συμπονετικός με και προς τους άλλους

· Να χαίρεσαι τη συντροφιά των άλλων

Α’ Κορ.ιγ:1-2 Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν.

Είναι σαν δρόσος

Φέρνει αφθονία ευλογιών, όπως οι σταγόνες της δρόσου.

Δροσίζει τη φωτιά των ανθρώπινων παθών, όπως η βραδινή δροσιά ψυχραίνει τον αέρα και αναζωογονεί την γη.

Μιχ.ε:7-9 Και το υπόλοιπον του Ιακώβ θέλει είσθαι εν μέσω λαών πολλών ως δρόσος από Κυρίου, ως ρανίδες επί χόρτου, όστις δεν προσμένει παρά ανθρώπου ουδέ ελπίζει επί υιούς ανθρώπων. Και το υπόλοιπον του Ιακώβ θέλει είσθαι μεταξύ εθνών, εν μέσω λαών πολλών, ως λέων μεταξύ κτηνών του δρυμού, ως σκύμνος μεταξύ ποιμνίων προβάτων, όστις διαβαίνων καταπατεί και διασπαράττει και δεν υπάρχει ο ελευθερών. Η χειρ σου θέλει υψωθή επί τους εναντίους σου, και πάντες οι εχθροί σου θέλουσιν εκκοπή.

Αυτοί που αγαπιούνται είναι πραγματικά ευλογημένοι, γιατί η ευλογία τους είναι από το Θεό.

ΕΚΕΙ, όπου οι αδελφοί κατοικούν ενωμένοι με ομόνοια, διόρισε ο Κύριος την ευλογία!

Είναι προνόμιο του Θεού να διορίζει την ευλογία.

Ο άνθρωπος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τη ζητά!