Ζαχαρίας δ:10
Γνωστά, τα ιστορικά πλαίσια. Μια φούχτα αιχμάλωτοι με μέσα
σχεδόν ανύπαρκτα, ξεκινάνε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Ένα ναό, που τελικά ο ίδιος
ο Χριστός θα λαμπρύνει με την παρουσία Του. Κι ενώ όλα τα έργα του Θεού, υλικά
και πνευματικά, μικρό έχουν το ξεκίνημά τους, κι αυτό το ξέρουμε και το
δεχόμαστε, εντούτοις στην πνευματική μας σπορά, πόσες φορές το ξεχνούμε! Στη
μικρή απλή μαρτυρία πίστης ενός παιδιού, πόσο συχνά συνοφρυωνόμαστε,
δυσπιστούντες!..
«Ποιος καταφρόνησε την ημέρα των μικρών πραγμάτων;» (δ:10).
1. Ο γεωργός, όχι:
Καταχείμωνο βγαίνει στον αγρό και σπέρνει το μικρό, ασήμαντο
στην όψη σπόρο. Και τούτη η μέρα του γίνεται κίνητρο δουλειάς, καλλιέργειας,
προσδοκίας θερισμού.
2. Η μητέρα, όχι:
Κρατάει με συγκίνηση το μικρό της αδύναμο μωρό και ξέρει ότι
με την αγάπη και τη φροντίδα θα μεγαλώσει και μια μέρα θ’ ανδρωθεί. Θα το
καμαρώσει, ώριμο, δυνατό άντρα.
3. Ο δάσκαλος, όχι:
Η σημερινή μέρα, είναι μικρή. Ίσως αστεία. «Νου α να»...
Όμως, όσο μικρή κι αν είναι δεν είναι ασήμαντη. Μπροστά του βλέπει τον αυριανό
φοιτητή, τον μεθαυριανό επιστήμονα, σοφό, κυβερνήτη.
4. Οι άγγελοι του ουρανού, όχι:
Μια χαμένη δραχμή η ένα παραπλανημένο αρνάκι όταν βρεθούν,
τους γιομίζουν χαρά (Λουκάς ιε:10). Ξέρουν πόσο πολύτιμη είναι μια ψυχή που μετάνιωσε
κι αφιερώθηκε στον Θεό.
5. Ο Σατάν, όχι:
Ξέρει ότι και «μικρούλες αλεπούδες» αν αμολήσει μέσα στους αμπελώνες
της πνευματικής μας ζωής, μακροπρόθεσμα το κέρδος του θα ’ναι μεγάλο (άσμα β:15).
6. Οι χριστιανοί, δεν θα πρέπει:
να καταφρονούν η απλώς να υποτιμούν μικρά, φαινομενικά ασήμαντα
πνευματικά ξεκινήματα και εκδηλώσεις, όπως είναι:
α. η μαρτυρία πίστης ενός μικρού παιδιού. Αντίθετα, την όσο
μικρή φλογίτσα άναψε το Πνεύμα του Θεού στην καρδιά του μικρού παιδιού, ας τη
βοηθήσουμε με αγάπη, σεβασμό και προσευχή, να φουντώσει.
β. η υλικά πενιχρή προσφορά κάποιου φτωχού αδελφού, αφού
στον Θεό ζυγίζει όχι τόσο τί δίνουμε, αλλά πως δίνουμε. Τί μας μένει, αφού
δώσουμε. Και είναι το πνεύμα της θυσίας που πλούσια ευλογεί.
γ. δύο απλά λόγια μαρτυρίας, που ειπωμένα με αληθινή αγάπη
και από καθαρή καρδιά, μπορούν να φέρουν θαυμαστά αποτελέσματα, σωτηρίας ή
παρηγοριάς και οικοδομής.
δ. ένα ταπεινό ξεκίνημα έργου, που αν αποσκοπεί αποκλειστικά
τη δόξα του Θεού, έχει μπροστά του δυνατότητες ν’ απλωθεί και να καρποφορήσει αφάνταστα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Στη ζωή γύρω σου, μα ιδιαίτερα στην πνευματική σου πορεία
και κοινωνία, αδελφέ μου «μη καταφρονήσεις την ημέρα των μικρών πραγμάτων».
