Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Φαίνεται η Αρπαγή σ’ αυτό το εδάφιο;

Β’ Θεσ.β:3 Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας,

Η Αγία Γραφή ποτέ δεν αναφέρει ακριβώς πότε θα γίνει η αρπαγή της εκκλησίας. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχει τόση διαφωνία ως προς το πότε θα συμβεί αυτό. Όλες οι θέσεις βασίζουν τα συμπεράσματά τους στις Γραφές.


Κάποιοι θεωρούν ότι η Αρπαγή θα γίνει στη μέση της Επταετίας. Άλλοι την τοποθετούν κοντά στο τέλος. Και κάποιοι την ενσωματώνουν με τη Δεύτερη Έλευση. Εγώ, τυχαίνει να πιστεύω ότι το καλύτερο συμπέρασμα των Γραφών είναι ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μεγάλη θλίψη.

Έχω πολλούς λόγους γι’ αυτό που πιστεύω, όπως εδάφια της Βίβλου, προφητικούς συμβολισμούς και τη λογική.

Όσον αφορά στα εδάφια της Γραφής, μερικά από τα σημαντικότερα που σχετίζονται με το χρόνο της Αρπαγής, είναι τα ακόλουθα:

Λουκ.κα:36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

Ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια στους μαθητές Του στην επί του όρους ομιλία, την εβδομάδα που σταυρώθηκε. Συμπεριλαμβάνονται σε μια μακροσκελή ομιλία, στην οποία περιγράφονται τα σημαντικά σημεία των έσχατων καιρών που θα σηματοδοτήσουν την επιστροφή Του. Παρατηρήστε, λέει ότι οι πιστοί πρέπει να προσμένουν την παρουσία του Κυρίου ανά πάσα στιγμή, και ότι πρέπει να προσεύχονται για να εκφύγουν όλες τις φρικαλεότητες των έσχατων καιρών για τις οποίες μιλούσε. Για μένα, αυτό το εδάφιο, αναφέρεται εντονότατα στην Αρπαγή πριν την Μ. Θλίψη.

Α’ Θεσ.α:9-10 …..και πως επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, διά να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν, και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.

Θεωρώ ότι αυτό το απόσπασμα να είναι το πιο πειστικό, που μιλά για την Αρπαγή πριν τη Μ. Θλίψη. Στο κάτω, κάτω, η Αγία Γραφή ξεκάθαρα διδάσκει και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη ότι η Μεγάλη Θλίψη θα είναι περίοδος έκχυσης της οργής του Θεού (Ης.κδ και Αποκ.ς-ιθ). Αυτό το εδάφιο υπόσχεται ότι ο Ιησούς θα ελευθερώσει τους πιστούς «από της μελλούσης οργής». Μια παρόμοια υπόσχεση μπορεί να βρεθεί στην Α’ Θες.ε:9, «διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,...».

Αποκ.γ:10 Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.

Αυτά είναι λόγια που ο Χριστός είπε προς την εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Είναι μια υπόσχεση ότι οι αληθινοί πιστοί θα φυλαχτούν  από τη δοκιμασία που μια μέρα θα συμβεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ξέρουμε από πολλές άλλες γραφές, συμπεριλαμβανομένης της Αποκ.ς-ιθ, ότι η «ώρα της δοκιμασίας» θα είναι η περίοδος της επταετούς Μεγάλης Θλίψης, όταν η οργή του Θεού θα εκχυθεί στη γη (Αποκ.ια:18 και ιε:1).

Υπάρχουν πολλά άλλα εδάφια που αναφέρονται στην Αρπαγή εκτός από αυτά. Απομόνωσα αυτά τα τρία, επειδή μας δίνουν ενδείξεις ως προς το χρονοδιάγραμμα της Αρπαγής — δηλαδή, ότι θα γίνει πριν ξεκινήσει η Μ. Θλίψη.

Άλλο εδάφιο για την Αρπαγή πριν την Θλίψη;

Υπάρχει άλλο ένα εδάφιο που αναφέρεται συχνά σαν απόδειξη ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την έναρξη της Θλίψης. Είναι αυτό που ανέφερα στην αρχήΒΘες.β:3.

Ο λόγος που συχνά παρουσιάζεται σαν αποδεικτικό στοιχείο ότι η Αρπαγή θα συμβεί πριν τη Μ. Θλίψη, είναι επειδή ορίζει ότι «η ημέρα του Κυρίου» (Μ. Θλίψη & Χιλιετηρίδα) δεν θα συμβεί «εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία». Πώς σχετίζεται αυτό με τη χρονική στιγμή της Αρπαγής; Επειδή η λέξη «αποστασία» μπορεί επίσης να σημαίνει «αναχώρηση». 

Και έτσι, αυτό το εδάφιο θα μπορούσε να λέει ότι η αναχώρηση της εκκλησίας πρέπει να συμβεί πριν «αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας» (ο Αντίχριστος) και ξεκινήσει η Μ. Θλίψη.

Το λεξικό του Σταματάκου γράφει για τη λέξη «αποστασία:


Δεν βλέπουμε την έννοια αναχώρηση. Αν όμως πάμε στη λέξη «αφίστημι» απ’ όπου προέρχεται η «αποστασία», διαβάζουμε:


Εδώ διακρίνουμε τις έννοιες «απομακρύνω», «παραμερίζω», «αποχωρίζω». Και αν δούμε στην παθητική φωνή: «αποσύρομαι», «απέχω», «αποχωρίζομαι»!!

Όμως, το πραγματικό νόημα των λέξεων καθορίζεται πάντοτε από το πλαίσιό τους, όχι από τις πιθανές εναλλακτικές ερμηνείες. Ας δούμε λίγο την Καινή Διαθήκη!

Το ουσιαστικό, «αποστασία» χρησιμοποιείται μόνο δύο φορές στην Καινή Διαθήκη. Η άλλη εμφάνιση είναι στις Πράξ.κα:21, όπου κατηγόρησαν τον Παύλο: «ὅτι ἀποστασίαν διδάσκεις ἀπὸ Μωϋσέως τοὺς κατὰ τὰ ἔθνη πάντας Ἰουδαίους λέγων μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς τὰ τέκνα μηδὲ τοῖς ἔθεσιν περιπατεῖν..».

Σαν ρήμα όμως, η λέξη χρησιμοποιείται περισσότερες φορές στην Καινή Διαθήκη, και μόνο τρεις από αυτές έχουν να κάνουν με αναχώρηση από την πίστη (Λουκ.η:13, Α’ Τιμ.δ:1 και Εβρ.γ:12). Στις άλλες, η λέξη χρησιμοποιείται για απομάκρυνση από αδικία (Β’ Τιμ.β:19), απομάκρυνση από ασεβείς ανθρώπους (Α’ Τιμ.ς:5), απομάκρυνση από το σώμα (Β’ Κορ.ιβ:8) και αναχώρηση ή απομάκρυνση από πρόσωπα (Πράξ.ιβ:10 και Λουκ.δ:13).

Αυτή η εικόνα σχετικά με τη χρήση και την έννοια της λέξης είναι σίγουρα επιτακτική.

Η Αγία Γραφή που χρησιμοποιείτο από το δυτικό κόσμο από το 400 μ.Χ. μέχρι το 1500 μ.Χ. — η λατινική μετάφραση του Jerome, γνωστή σαν «Βουλγάτα» — χρησιμοποιεί για τη λέξη «αποστασία» τη Λατινική λέξη discessio, που σημαίνει και «αναχώρηση».

Η ελληνική γλώσσα, για να κάνει σαφές το ουσιαστικό, χρησιμοποιεί το οριστικό άρθρο. Στη Β’ Θες.β:3 η λέξη «αποστασία» ορίζεται από το οριστικό άρθρο «η», που σημαίνει ότι ο Παύλος δείχνει ένα συγκεκριμένο τύπο αναχώρησης πολύ γνωστό στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης.

Η χρήση του οριστικού άρθρου υποστηρίζει την έννοια ότι ο Παύλος μιλούσε για μια σαφή και γνωστή έννοια.  Η έννοια είχε ήδη αναφερθεί στο εδ.1 όταν έγραφε για την «ἡμῶν ἐπισυναγωγῆ ἐπ' αὐτόν [Ιησού]».

Αυτή η ερμηνεία ταιριάζει και με τα εδ.6 και 7, όπου αναφέρει ότι ο άνθρωπος της ανομίας, δεν θα έρθει, «μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα».

Και τι είναι αυτό «το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού καιρώ»; Το Άγιο Πνεύμα που εργάζεται μέσω της εκκλησίας.