Δεν είναι δημοφιλές να ασκείς
κριτική στους ανθρώπους, ακόμη και αν το κάνεις ευγενικά και εποικοδομητικά.
Οι άνθρωποι σήμερα, είναι
πεπεισμένοι ότι η μεγαλύτερη ανάγκη τους είναι ο έπαινος.
Αλλά ο λόγος του Θεού δεν
συμφωνεί:
Παρ.ιε:31 Το ωτίον, το
οποίον ακούει τον έλεγχον της ζωής, διατρίβει μεταξύ των σοφών.
Παρ.κε:12 Ως ενώτιον
χρυσούν και στολίδιον καθαρού χρυσίου, είναι ο σοφός ο ελέγχων ωτίον υπήκοον.
Β’ Τιμ.γ:16-17 Όλη η γραφή
είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς
επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο
άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν
Όταν σκεφτόμαστε τον έπαινο,
θα πρέπει να είναι σε σχέση με το Θεό. Αυτός είναι τέλειος, αλλά εμείς χρειαζόμαστε
ακόμα δουλειά.
Ο Θεός με αγαπάει έτσι όπως είμαι!
Ο Θεός
μας δέχεται στη Βασιλεία Του ακριβώς όπως είμαστε, αλλά περιμένει από εμάς ν’ αλλάξουμε.
Ο Ιησούς δεν είπε ποτέ: έλα όπως είσαι. Αντίθετα έλεγε: Μετανοείτε!
Γι’
αυτό το λόγο η Βίβλος εξηγεί ότι η σωτηρία είναι δώρο, κατά χάριν, δεν την
αξίζαμε. Ο αγιασμός όμως είναι μια διαδικασία που απαιτεί επιμέλεια, υπακοή,
και υποχρέωση (Φιλιπ.γ:7-21 & Β’ Πέτρ.α:10-11)
Η αγάπη
του Θεού δεν είναι εύθραυστη... δεν χρειάζεται να ανησυχούμε μήπως την χάσουμε
κάθε φορά που διαπράττουμε μια αμαρτία. Αλλά δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι η
αγάπη του Θεού δεν περιμένει τίποτα από εμάς.
Ο Θεός
περιμένει από εμάς:
1. Να εγκαταλείψουμε τα σχέδιά μας και τους
τρόπους μας για τα σχέδιά Του και τους τρόπους Του (Ματθ.ις:24-27,
Ιάκ.β:14-26).
2. Να φυλάξουμε τις εντολές Του (Α’ Ιωάν.β:3,
ε:3)
3. Να συνεχίσουμε να αυξάνουμε εν Χριστώ
(Φιλιπ.β:12-13)
Ο Ιησούς είπε: Εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει
εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη
αγάπη αυτού (Ιωάν.ιε:10).
Δεν μας
αρέσει να απαρνιόμαστε τους εαυτούς μας και να κάνουμε δύσκολα πράγματα. Αλλά
αυτό «υπογράψαμε» όταν γίναμε Χριστιανοί.
Συμφωνήσαμε να μην αποδεχτούμε τον εαυτό μας «έτσι όπως είναι» αλλά να γίνουμε αυτοί που ο Θεός σχεδίασε να είμαστε.
Συμφωνήσαμε να μην αποδεχτούμε τον εαυτό μας «έτσι όπως είναι» αλλά να γίνουμε αυτοί που ο Θεός σχεδίασε να είμαστε.