Παγκόσμια ενοχή (α:18 - γ:20)
Προκειμένου να εξηγήσει τη δικαίωση δια
πίστεως, η προς Ρωμαίους ξεκινάει φανερώνοντας την ενοχή ολόκληρου του
ανθρώπινου γένους και αντίστοιχα την ανάγκη της δικαιοσύνης του Θεού. Πρώτα, οι
Εθνικοί δεν ακολούθησαν το νόμο του Θεού τον οποίο μπορεί κανείς να διακρίνει
στη φύση με τη βοήθεια της συνείδησης. Μετά, οι Εβραίοι απέτυχαν επίσης να
ζήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, παρόλο που ο Θεός τους έδωσε περισσότερη
αποκάλυψη με το νόμο του Μωυσή. Έτσι, όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του
Θεού. Στην πραγματικότητα, η Παλαιά Διαθήκη ήδη έχει πιστοποιήσει αυτή την
αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί. και γι’ αυτό είναι καταδικασμένοι σε
θάνατο, εξαιτίας της αμαρτίας. Όλοι λοιπόν χρειάζονται τη δικαιοσύνη του Θεού
για να σωθούν.
Α. Η ενοχή των Εθνικών (α:18-32)
Σ’ αυτή τη συζήτηση για την αμαρτωλότητα του
ανθρώπου, ο Παύλος ασχολείται πρώτα με όλο το ανθρώπινο γένος γενικά, τους
ειδωλολάτρες, όλους αυτούς που δεν είχαν την αποκάλυψη του νόμου και περιγράφει
την κατάντια και τον ξεπεσμό τους. Οι Εβραίοι πρόθυμα θα συμφωνήσουν μ’ όλα
αυτά, όπως και πολλοί ειδωλολάτρες, γιατί την εποχή του Παύλου ειδωλολάτρες
συγγραφείς περιέγραφαν με περισσότερο αποκρουστικές λεπτομέρειες όλες αυτές τις
αμαρτίες που περιγράφονται εδώ.
Ρωμ.α:18
Διότι οργή Θεού αποκαλύπτεται απ' ουρανού επί
πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων, οίτινες κατακρατούσι την αλήθειαν εν αδικία.
Όπως η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται σ’
αυτόν που πιστεύει (α:17), έτσι και η οργή του Θεού αποκαλύπτεται σε όσους δεν
πιστεύουν. Δεν πρέπει να συνδέσουμε τη θεία οργή με τις αμαρτίες που συνήθως
συνοδεύουν τον ανθρώπινο θυμό, όπως εκδίκηση, πικρία, ή προσωπικό μίσος. Μάλλον
οργή του Θεού είναι η δίκαιη στάση Του απέναντι στην αμαρτία. Το μίσος που έχει
ο Θεός για την αμαρτία, είναι ένα απαραίτητο στοιχείο της αγάπης Του για τον
άνθρωπο, επειδή η αμαρτία καταστρέφει και διαστρέφει τον άνθρωπο. Όπως
εξηγείται στα παρακάτω εδάφια, ο Θεός έχει αποκαλύψει την οργή ή την κρίση Του
για την αμαρτία μέσα από τη φύση, τη συνείδηση και την ανθρώπινη ιστορία.
Η οργή του Θεού αποκαλύπτεται απ’ τον ουρανό
για κάθε ασέβεια και αδικία. Ασέβεια σημαίνει μη ευλαβική στάση, αποτυχία να υπηρετήσει
κανείς το Θεό. Η αδικία αναφέρεται σε κάθε ανηθικότητα και κακία. Με την κακία,
την ασέβεια και την αδικία, οι άνθρωποι κατακρατούν την αλήθεια που ο Θεός τους
έχει δώσει.
Ρωμ.α:19 Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς, διότι
ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς.
Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γνωρίσουν την
αλήθεια του Θεού. Σ’ όλο το πρόσωπο της γης ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να
γνωρίσει το Θεό, γιατί ο Θεός του έχει φανερώσει το χαρακτήρα Του. Τα δύο πρώτα
κεφάλαια εδραιώνουν το γεγονός ότι ο Θεός έχει φανερώσει καθαρά την αλήθεια
μέσα από τη δημιουργία και τη συνείδηση του ανθρώπου.
Ρωμ.α:20 Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά
των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι.
Ιδιαίτερα, όλοι έχουν την ευκαιρία να
γνωρίσουν δύο απ’ τις αόρατες ιδιότητες του Θεού, την αιώνια δύναμή Του και τη
θεία φύση Του (θειότης), μέσα απ’ την
ορατή δημιουργία. Αν ο ειδωλολάτρης παρατηρήσει τη φύση και συλλογιστεί πάνω σ’
αυτό, θα καταλάβει ότι όλη αυτή η δημιουργία, έχει ένα Δημιουργό. Επιπλέον,
αυτός ο Δημιουργός θα πρέπει να είναι πραγματικά Παντοδύναμος, θα πρέπει να
είναι θείος. Μελετώντας τη δημιουργία του Θεού, ο ειδωλολάτρης μπορεί ν’ ανακαλύψει
πολλές όψεις του χαρακτήρα του Θεού, όπως τη σοφία Του, την τάξη, την
αγαθότητα. Κηρύττοντας σε ειδωλολατρικά ακροατήρια, στα Λύστρα και στην Αθήνα,
ο Παύλος χρησιμοποίησε λογικά επιχειρήματα από τη φύση για να τους οδηγήσει
στον ένα Θεό (Πραξ.ιδ:14-17 & ιζ:22-31), όπως μας λέει και ο Ψαλμ.ιθ:1-6.
Ακόμα κι αν ο ειδωλολάτρης δεν έχει το γραπτό λόγο του Θεού, ή δεν έχει ακούσει
από κανένα, έχει αρκετές μαρτυρίες στη φύση για να πειστεί ότι ο Θεός υπάρχει
πραγματικά, είναι Παντοδύναμος και άξιος να λάβει λατρεία. Κατά συνέπεια,
κανένας άνθρωπος δεν έχει δικαιολογία να μην υπηρετεί το Θεό. Αν κάποιος
ενεργεί με τη γνώση που έχει περί Θεού, λατρεύοντας κι εκζητώντας Αυτόν, ο Θεός
θα τον οδηγήσει στη γνώση της σωτηρίας.
Παρά την αδιάψευστη μαρτυρία της ύπαρξης
Δημιουργού, οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί απ’ Αυτόν και δεν Τον λατρεύουν. Το εδάφιο
που εξετάζουμε ιχνογραφεί την πτώση του ανθρώπινου γένους, κάτι που θα δούμε σε
πέντε φάσεις για να μπορέσουμε να το αναλύσουμε καλλίτερα.
