Συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα στις μέρες
μας, που οι άνθρωποι τα έχουν σχεδόν χαμένα. Πάντα συνέβαιναν, μα τώρα γίνονται
με τέτοια ταχύτητα που δεν τα προλαβαίνεις. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό
συμβαίνουν τόσα πολλά που δυστυχώς είναι κακά και δυσάρεστα. Πονάνε, προκαλούν
φόβους και ανησυχίες καθώς τ’ ακούς ή τα βλέπεις.....
Γι’ αυτό, λίγο πολύ, τα έχουν όλοι χαμένα.
Προβλήματα και κρίσεις σε παγκόσμια κλίμακα, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά,
ηθικά, κοινωνικά, οικογενειακά, εθνικά, προσφυγικά κι η κάθε μέρα προσθέτει τα
δικά της.
Λάθος, δεν υπάρχουν κρίσεις, αλλά όπως
είπε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς, υπάρχει μια κρίση πολύ παλιά: «Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φώς ήλθεν
εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς διότι
ήσαν πονηρά τα έργα αυτών» (Ιωάν.γ:19).
Το αποτέλεσμα ήταν ν’ αφήσουν το Θεό και να
παραδοθούν στις επιθυμίες τους. Γι’ αυτό συγκρούονται έτσι οι άνθρωποι, γι’
αυτό μοιάζουν με σκορπιούς κλεισμένους σε γυάλα που δαγκώνει ο ένας τον άλλο.
Αφού κάθισαν και το εξέτασαν, προτίμησαν ή
αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο από το φως. Είδανε και τα δύο αλλά προτίμησαν
και προτιμούν το σκοτάδι επειδή τους βόλευε και τους βολεύει στις αμαρτίες
τους.
Ας μην κάνουμε αφελείς ερωτήσεις αν θα
φτιάξουν τα πράγματα. Εξαρτάται από τη στάση μας απέναντι στο Θεό κι αυτή δεν
άλλαξε. Θεωρούν αμελητέα τα πράγματα του Θεού και το Ευαγγέλιο της σωτηρίας.
Είναι ολοκληρωτικά δοσμένοι στις απολαύσεις και την καλοπέραση. Τίποτα άλλο δεν
τους απασχολεί και δεν τους ενδιαφέρει. Πώς είναι δυνατόν ν’ αλλάξουν τα
πράγματα αφού σε τίποτα δεν άλλαξε η στάση τους;
Μόνο η
μετάνοια και η επιστροφή στον Ιησού χαρίζει σωτηρία!
