«Να είσαι ποιμένας σε μια τοπική εκκλησία είναι προνόμιο και
ύψιστη τιμή. Αλλά είναι η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει ποτέ».
Σ’ αυτή την ανάρτηση, θέλω να μοιραστώ κάποια δώρα που
μπορείς να κάνεις στον ποιμένα σου.
Οι περισσότεροι αδελφοί θέλουν να βοηθήσουν τον ποιμένα
τους, αλλά δεν ξέρουν πώς.
Να, 5 δώρα που μπορείς να δώσεις στον ποιμένα σου:
1. Η κατανόηση του
χρόνου του
Πράξ.ς:1-2 Εν δε ταις ημέραις ταύταις, ότε επληθύνοντο
οι μαθηταί, έγεινε γογγυσμός των Ελληνιστών κατά των Εβραίων, ότι αι χήραι
αυτών παρεβλέποντο εν τη καθημερινή διακονία. Τότε οι δώδεκα, προσκαλέσαντες το
πλήθος των μαθητών, είπον· Δεν είναι πρέπον να αφήσωμεν ημείς τον λόγον του
Θεού και να διακονώμεν εις τραπέζας.
Εφεσ.ε:31 Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα
αυτού και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν
είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν (αυτό ισχύει και για το γάμο του ποιμένα).
Ο ποιμένας χρειάζεται χρόνο μακριά από τις ευθύνες και δραστηριότητες
της εκκλησίας, έτσι ώστε να μπορεί να τον αφιερώσει στην οικογένειά του και στη
διακονία του λόγου του Θεού. Κάθε δραστηριότητα που γίνεται στην εκκλησία είναι
σημαντική, σύμφωνα με το λόγο του Θεού, αλλά η πρωταρχική ευθύνη του ποιμένα
είναι να διδάξει το λόγο. Ξέρω ποιμένα που «απόκαμε» γιατί πήρε πάρα πολλές
απαιτήσεις πάνω του. Οι πιστοί περιμένουν τον ποιμένα να είναι πάντα παρών σε
κάθε εκκλησιαστική ή κοινωνική δραστηριότητα. Συχνά δίνεται λίγη προσοχή στο
γεγονός ότι ο ποιμένας χρειάζεται χρόνο με την οικογένειά του και σίγουρα χρόνο
για να προετοιμάσει το μήνυμα του λόγου του Θεού.
Αν θέλεις ο ποιμένας σου να είναι έτοιμος να δώσει το μήνυμα
του Θεού, σε κάθε συνάθροιση, και αν θέλεις η οικογένειά του να είναι αρκετά σωστή
για να λειτουργήσει σαν πρότυπο οικογενειακής ζωής, τότε δώσε του χρόνο να
μείνει μόνος του με τον Θεό κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Βεβαιωθείτε ότι
έχει χρόνο για μελέτη και για την οικογένειά του. Πάρα πολλές απαιτήσεις του χρόνου
του θα τον αγχώσουν πολύ! Αυτό ισχύει και για τα μέλη της οικογένειας του
ποιμένα. Πολλές φορές δεν μπορούν να καταλάβουν την ανάγκη ησυχίας και
ελευθερίας χρόνου. Οι υπερβολικές απαιτήσεις του χρόνου του για καθημερινά
πράγματα (Σούπερ Μάρκετ, βόλτες, δουλειές του σπιτιού κτλ) τον δυσκολεύουν
πολύ. Φαίνεται ότι είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος το βάρος της ευθύνης της
δουλειάς του. Κάποιοι νομίζουν ότι κάθεται και δεν κάνει τίποτα!
2. Η οικονομική συνεργασία
Α’ Κορ.θ:11-12 Εάν ημείς εσπείραμεν εις εσάς τα πνευματικά,
μέγα είναι εάν ημείς θερίσωμεν τα σαρκικά σας; Εάν άλλοι μετέχωσι της εφ' υμάς
εξουσίας, δεν πρέπει μάλλον ημείς; Αλλά δεν μετεχειρίσθημεν την εξουσίαν
ταύτην, αλλ' υποφέρομεν πάντα, διά να μη προξενήσωμεν εμπόδιόν τι εις το
ευαγγέλιον του Χριστού.
Ο ποιμένας σου χρειάζεται να υποστηριχθεί οικονομικά και
χρειάζεται τη συνεργασία σου στη χρηματοδότηση των αναγκών της εκκλησίας.
Η διακονία είναι θυσία. Οι περισσότεροι ποιμένες δεν περιμένουν
να είναι πλούσιοι. Ξέρουν ότι η διακονία είναι μια ζωή πίστης, ακόμη και στον
τομέα των οικονομικών. Δεν πρέπει, ωστόσο, να επαιτούν για υποστήριξη. Το βάρος
της στήριξης πρέπει να είναι σ’ εκείνους που έχουν σπαρθεί τα πνευματικά.
Η λειτουργία κάθε εκκλησίας, μικρής ή μεγάλης, χρειάζεται πόρους. Το άγχος αν θα υπάρξουν
χρήματα να πληρωθούν οι λογαριασμοί της εκκλησίας, για ένα ποιμένα, συνήθως δεν
είναι ευχάριστο. Αντίθετα, τι ευλογία είναι για τον ποιμένα να ξέρει ότι τα άτομα
είναι πρόθυμα να θυσιάσουν για να χρηματοδοτηθεί το όραμα!
3. Η προσωπική σου υποστήριξη
Β’ Τιμ.δ:16-17 Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη
ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς· αλλ' ο
Κύριος με παρεστάθη και με ενεδυνάμωσε, διά να πληρωθή δι' εμού το κήρυγμα και
να ακούσωσι πάντα τα έθνη· και ηλευθερώθην εκ του στόματος του λέοντος.
Ο Παύλος ήξερε τι σημαίνει να αισθάνεσαι μόνος. Είναι ένα
τρομακτικό συναίσθημα που πολλοί ποιμένες το βιώνουν σήμερα. Φυσικά, ο Θεός
είναι «καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια
ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι» (Ψαλμ.μς:1), αλλά ο ποιμένας χρειάζεται να
γνωρίζει ότι έχει τη στήριξη κάποιων ανθρώπων. Πρέπει να υπάρχουν κάποια άτομα που
μπορεί να στηριχτεί για να τον ενθαρρύνουν στο καθημερινό του βάδισμα με τον Κύριο.
Θέλω να ξέρεις ότι το να είσαι ποιμένας, μερικές φορές είναι
μια μοναχική θέση. Ο Θεός μας έδωσε τις ανθρώπινες σχέσεις ώστε να δίνουμε φυσική
δύναμη και ενθάρρυνση ο ένας στον άλλο, που θα μας βοηθήσει στο ταξίδι της
ζωής. Ο ποιμένας συχνά αισθάνεται ότι δεν είναι μέσα σ’ αυτό το σχέδιο. Σας παρακαλώ
μην αφήσετε να συμβεί αυτό στον ποιμένα σας!
Αν ο ποιμένας έχει μια ιδέα για την εκκλησία, υποστήριξέ τον
αν δεν έχεις μια καλύτερη ή αν αυτό που προτείνει δεν είναι εξωβιβλικό. Να είσαι
πρόθυμος να υποστηρίξεις όχι μόνο με λόγια, αλλά παρέχοντας φυσική, οικονομική
και ηθική στήριξη στο σχέδιο του ποιμένα. Γίνε ένας πόλος ενθάρρυνσης,
συγχαίροντας, προσευχόμενος γι' αυτόν, στέλνοντάς του που και που ένα sms ή ένα e-mail, ή απλά βάζοντας το χέρι στον ώμο
του, λέγοντάς του «σ’ ευχαριστώ».
Ο ποιμένας χρειάζεται την υποστήριξή μας. Πρέπει να αισθάνεται
ότι ενδιαφερόμαστε γι’ αυτόν. Χρειάζεται ενθάρρυνση. Δεν έχει υπάρξει ποτέ πιο
αγχωτικός καιρός να είσαι ποιμένας από ό, τι σήμερα.
4. Η άνευ όρων αγάπη
σου
Φιλ.α:7 Διότι χαράν πολλήν έχομεν και παρηγορίαν διά
την αγάπην σου, επειδή τα σπλάγχνα των αγίων ανεπαύθησαν διά σου, αδελφέ.
Ο ποιμένας σου έχει ανάγκη να τον αγαπάς..., ακόμη και όταν
κάνει λάθη.
Αγαπάς τον ποιμένα σου; Ευχαριστείς το Θεό για το άτομο που
έστειλε να οδηγήσει την εκκλησία σου; Να, μια πιο σημαντική ερώτηση: ξέρει ο ποιμένας
σου ότι τον αγαπάς;
Με την ευκαιρία, αυτό αποδεικνύεται από τις πράξεις σου
περισσότερο από τα λόγια σου.
Μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν σήμερα πολλοί ποιμένες που
αναρωτιούνται αν κάποιος ενδιαφέρεται γι’ αυτούς. Οι περισσότεροι ακούνε ένα
σωρό παράπονα, αλλά κανένα λόγο ενθάρρυνσης. Όλοι μοιράζονται τα βάρη τους με
τον ποιμένα, αλλά αυτός συνήθως δεν έχει κανένα να πει τα δικά του! Και έχει
βάρη. Θα μου πεις, γιατί δεν τα αφήνει στα πόδια του Ιησού. Το κάνει, αλλά
άνθρωποι είμαστε, χρειαζόμαστε αυτή την ανθρώπινη αλληλοκατανόηση, ένα
ανθρώπινο λόγο παρηγοριάς (Α’ Θεσ.ε:11 Διά
τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε).
Έχεις καταλάβει ακόμα ότι ο ποιμένας σου δεν είναι τέλειος; Ο
ποιμένας σου είναι ένας ατελής άνθρωπος, ακριβώς όπως εσύ, που ο Θεός διόρισε
να ποιμαίνει την εκκλησία σου. Ούτε καν το ζήτησε αυτό από το Θεό, αλλά προσπαθεί
απλά να είναι υπάκουος στην κλήση του Θεού στη ζωή του. Δεν μπορείς να
αγαπήσεις ένα τέτοιο άτομο; Μπορεί να είχε μια καριέρα πριν τον καλέσει ο Θεός,
ή μπορεί να του δόθηκαν ευκαιρίες να σταδιοδρομήσει κατά τη διάρκεια της
διακονίας του, αλλά τα έχει βάλει όλα αυτά σε αναμονή, ή τα έχει απορρίψει
προκρίνοντας να υπηρετήσει την κλήση του Θεού, να υπηρετήσει εσένα! Το έχεις
σκεφτεί ποτέ έτσι αυτό;
5. Η πνευματική σου ανάπτυξη
Β’ Θεσ.α:3-4 Οφείλομεν να ευχαριστώμεν πάντοτε τον Θεόν
διά σας, αδελφοί, καθώς είναι άξιον, διότι υπεραυξάνει η πίστις σας και
πλεονάζει η αγάπη ενός εκάστου πάντων υμών εις αλλήλους, ώστε ημείς αυτοί
καυχώμεθα διά σας εν ταις εκκλησίαις του Θεού διά την υπομονήν σας και πίστιν
εν πάσι τοις διωγμοίς υμών και ταις θλίψεσι, τας οποίας υποφέρετε,
Η μεγαλύτερη τιμή και φιλοφρόνηση που μπορείς να κάνεις στον
ποιμένα σου, είναι να σε δει να αυξάνεις πνευματικά. Αν θέλεις να τον κάνεις
πραγματικά ενθουσιασμένο, κάνε τον να δει το δικό σου ενθουσιασμό για τον Κύριο
Ιησού!
Η δουλειά του ποιμένα, είναι να σε βοηθήσει να γίνεις
περισσότερο σαν τον Ιησού. Ένας ποιμένας είναι ορισμένος από το Θεό να
ποιμαίνει την εκκλησία, εφοδιάζοντας τους πιστούς για να κάνουν τη δουλειά της
εκκλησίας μέσα στον κόσμο. Ο ποιμένας δεν είναι αυτός που τα κάνει όλα όσο αυτός
που τροφοδοτεί. Χρησιμοποιεί τους ανθρώπους που κάνουν το θέλημα του Θεού στην
εκκλησία, στην κοινότητα και σε όλο τον κόσμο.
Αυτό είναι το μέρος του ποιμένα, αλλά πώς μπορεί να πει
κάποιος ότι αυτός ο ποιμένας έχει πετύχει το στόχο του;
Όταν οι άνθρωποι κάνουν το μέρος τους, αυξανόμενοι εν Κυρίω,
εργάζονται μέσα και έξω από την εκκλησία. Τα θέμα είναι το εξής: Ο ποιμένας δεν
μπορεί να σε κάνει να κάνεις το μέρος σου. Δεν είναι δυνατό να σε αναγκάσει να γίνεις
κατά την εικόνα του Χριστού. Δεν μπορεί να απαιτήσει να υπακούς το λόγο του
Θεού. Μπορεί μόνο να σε ενθαρρύνει, να σε διδάξει, να προσεύχεται για σένα και να
σου δίνει σωστό παράδειγμα, αλλά ποτέ δεν θα σε κάνει να κάνεις κάτι που δεν
θέλεις.
Κάνε στον ποιμένα σου ένα μεγάλο δώρο. Αυξήσου στο
Χριστιανικό σου βάδισμα!
