Μορμόνοι (Τι πρέπει να ξέρεις γι’ αυτή την αίρεση)

Τι είναι οι Μορμόνοι

Οι Μορμόνοι είναι μια θρησκεία που ισχυρίζεται ότι ιδρύθηκε από το θεό με θεία αποκάλυψη. Ιδρυτής της είναι ο Τζόσεφ Σμιθ που γεννήθηκε στην Πολιτεία VERMONT των Η.Π.Α. Το 1823, όταν ήταν 18 ετών, του παρουσιάστηκε ένας «άγγελος» με το όνομα Μορόνι και του φανέρωσε το σημείο πάνω σε ένα βουνό, όπου ήταν θαμμένες από το 421 μ.Χ. χρυσές πλάκες που περιείχαν την ιστορία της Αρχαίας Αμερικής, γραμμένες με Αιγυπτιακούς χαρακτήρες. Ο Τζόσεφ ισχυρίστηκε ότι βρήκε τις πλάκες και αφού τις μετάφρασε με τη βοήθεια του «αγγέλου» και τις έδειξε σε ορισμένους μάρτυρες, ο «άγγελος» τις πήρε ξανά πίσω και δεν βρέθηκαν πλέον. Τη μετάφραση αυτή την έκανε βιβλίο που ονομάστηκε το βιβλίο τον Μόρμον.

Το βιβλίο τον Μόρμον θεωρείται από τους Μορμόνους θεόπνευστο όπως η Αγία Γραφή, αλλά και κατά πολύ ανώτερο. Μαζί με το βιβλίο του Μόρμον δέχονται σα θεόπνευστα και άλλα δύο βιβλία, το «Διδαχή και Διαθήκες» και το «Πολύτιμο μαργαριτάρι», που περιέχουν τη βασική διδασκαλία τους, που δόθηκε στον Σμιθ με αποκάλυψη μέσω «αγγέλου».

Ο Τζόσεφ Σμιθ το 1830 με την προτροπή του «αγγέλου» ίδρυσε την «Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Εσχάτων ημερών».

Το 1993, οι Μορμόνοι είχαν 49.600 ιεραποστόλους πλήρους απασχόλησης, σ’ όλο τον κόσμο. Το νούμερο αυτό μεγαλώνει συνεχώς και οι ίδιοι ελπίζουν ότι, σε μερικά χρόνια θα ξεπεράσουν τον αριθμό των προτεσταντών ιεραποστόλων που υπηρετούν ανά τον κόσμο και που είναι περίπου 76.000!

Κάθε μέρα του χρόνου κτίζονται 3 καινούριοι Μορμονικοί ευκτήριοι οίκοι!

Κάθε χρόνο, περίπου, 400.000 άτομα βαπτίζονται και αποδέχονται το Μορμονικό δόγμα, ανάμεσά τους και πολλοί φοιτητές.

Οι Μορμόνοι ιεραπόστολοι έχουν ειδικευτεί στη δράση προσέλκυσης φοιτητών απ’ όλο τον κόσμο.

Σε χώρες όπως τη Χιλή και το Μεξικό, οι Μορμόνοι αριθμούν κιόλας τα 200.000 και 400.000 μέλη, αντίστοιχα στην Τόνγκα και στη Δυτική Σαμόα, στον Ειρηνικό, το 20-30% των κατοίκων είναι Μορμόνοι.

Ο Μορμονισμός έχει γίνει μια οικονομική «υπερδύναμη». Οι Μορμόνοι συγκεντρώνουν περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια Αμερικής κέρδος, κάθε χρόνο, από τις πολλές επιχειρήσεις τους.

Πώς είναι δυνατόν;

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας των Μορμόνων; Θα μπορούσαμε να δώσουμε πολλές απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα, μα ένα είναι το βέβαιο: Ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα τους, είναι η άγνοια των ανθρώπων, σε σχέση με το δόγμα των Μορμόνων. Πάντως, έχουν επιτυχία στο να ξεγελούν αυτούς που τους ακούν.

Οι Μορμόνοι παρουσιάζουν τους εαυτούς τους, σαν τους μόνους πραγματικούς Χριστιανούς και προσπαθούν να μεταδώσουν την ιδέα ότι, το δόγμα τους είναι το καλύτερο και η πιο σωστή ερμηνεία του Χριστιανισμού. Τίποτα άλλο δε θα μπορούσε να είναι τόσο μακριά από την αλήθεια και όμως, εκατοντάδες χιλιάδων κάθε χρόνο, δέχονται – πιστεύουν- αυτό το μεγάλο ψέμα.

Ποιο είναι το πιστεύω τους

Το βασικό πιστεύω των Μορμόνων είναι με λίγα λόγια το παρακάτω, όπως είναι γραμμένο στα δύο θεόπνευστα κατ' αυτούς βιβλία, στο «Βιβλίο του Μόρμον» και στο βιβλίο «Διδαχή και Διαθήκες», που δόθηκε με αποκάλυψη από «αγγέλους», σύμφωνα πάντα με τον ισχυρισμό τους:

1)   Πιστεύουν ότι ο άγγελος Μορόνι που παρουσιάστηκε στον Σμιθ και του φανέρωσε τις κρυμμένες πλάκες, ήταν ο ίδιος που τις είχε γράψει, ο τελευταίος προφήτης των Νεφιτών, που έζησε περί τον τέταρτον αιώνα μ. X. και που τις έγραψε και τις έκρυψε το 421 μ.Χ. για να αποκαλυφτούν στις τελευταίες ημέρες. Το 1823 μ.Χ. ο ίδιος αυτός ο προφήτης Μορόνι, που εν τω μεταξύ αναστήθηκε και έγινε άγγελος, παρουσιάστηκε στον Σμιθ και αργότερα του παρέδωσε τις χαραγμένες πλάκες από τις οποίες προήλθε το Βιβλίο του Μόρμον (Βλέπε εισαγωγή στο Βιβλίο του Μόρμον).

2)  Πιστεύουν ότι οι Νεφίτες ήταν αρχαίοι κάτοικοι της Αμερικής, που κατάγονται από Ισραηλίτες που είχαν μεταναστεύσει εκεί από την Ιερουσαλήμ το 600 π.Χ. καν ότι σ’ αυτούς παρουσιάστηκε ο Ιησούς Χριστός αυτοπροσώπως με σωματική μορφή μετά την ανάστασή του, τους δίδαξε πώς να ζουν, τι να πιστεύουν, πώς να τηρούν το βάπτισμα και την κοινωνία και αφού διάλεξε από ανάμεσά τους δώδεκα αποστόλους και τους έθεσε εκπροσώπους του, αναχώρησε (Βλέπε Τρίτο Βιβλίο του Νεφί κεφ. 9-26, στο Βιβλίο του Μόρμον).

3)  Πιστεύουν ότι ο Προφήτης Σμιθ χειροτονήθηκε στην ιεροσύνη κατά την τάξη Ααρών από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή το Μάιο του 1829· Η χειροτονία έγινε από τα χέρια κάποιου αγγέλου που του είπε ότι είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και ότι ενεργούσε σύμφωνα με τις οδηγίες των αποστόλων Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννη.

Επίσης, ότι λίγο αργότερα χειροτονήθηκε και στην ιεροσύνη κατά την τάξη Μελχισεδέκ από τους ίδιους τους αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη(Βλέπε «Διδαχή και Διαθήκες» τμήμα 13 και τμήμα 27: 8,12). Ακολούθησαν και άλλες χειροτονίες του ίδιου, που έγιναν από τον Μωυσή, τον Ηλία και από πολλούς άλλους αρχαίους Προφήτες, με τις οποίες του δόθηκαν ουράνιες εξουσίες(Διδαχή και Διαθήκες 110, 128:18,21).

4)   Πιστεύουν στο βάπτισμα υπέρ των νεκρών, που τους δόθηκε να τηρούν με ουράνια εντολή, για να γίνεται γι’ αυτούς που πέθαναν χωρίς γνώση του Ευαγγελίου. Οι βαπτίσεις αυτές πρέπει να καταχωρούνται σε βιβλία από την Εκκλησία. Τα βιβλία αυτά είναι ανάλογα των βιβλίων του ουρανού. Όταν γράφονται τα ονόματα των νεκρών για τους οποίους έγινε το βάπτισμα στο βιβλίο της Εκκλησίας, ταυτόχρονα γράφονται και στο βιβλίο στους ουρανούς.

Το βάπτισμα υπέρ των νεκρών είναι απαραίτητο για τη σωτηρία των νεκρών και έχει σχέση και με τη σωτηρία των ζώντων. Χωρίς το βάπτισμα για τους νεκρούς ούτε οι νεκροί ούτε οι ζώντες μπορούν να γίνουν τέλειοι. Χωρίς το βάπτισμα για τους νεκρούς η γη θα παταχτεί με κατάρα (Διδαχή και Δ. 127: 5-10, 128:6,7,15,18).

5)   Πιστεύουν ότι ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος, είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο Πατέρας όλων, ο άρχοντας όλων, ο Παλαιός των Ημερών (Διδ. & Διαθ.27:11). Ο Αδάμ και η γυναίκα του η Εύα, πριν γίνουν άνθρωποι, προϋπήρχαν σαν πνεύματα και ήρθαν στον κήπο της Εδέμ από την επουράνια σφαίρα της δόξας. Σχετικά με αυτό ο Bro. Young, ο δεύτερος πρόεδρος των Μορμόνων, προφήτης και διάδοχος τον Τζόσεφ Σμιθ, στα συγγράμματά του που θεωρούνται θεόπνευστα γράφει:

«Όταν ο Αδάμ ήρθε στον κήπο της Εδέμ με ένα σώμα ουράνιο, έφερε την Εύα, μια από τις γυναίκες του μαζί του» (JOURNAL OF DISCOURSES 1:50). 

6)  Πιστεύουν ότι όλοι οι άνθρωποι, πριν γεννηθούν, προϋπάρχουν σαν πνεύματα ή ψυχές και περιμένουν να γεννηθούν βρέφη για να μπουν σε σώμα και να γίνουν άνθρωποι.

Τα πνεύματα αυτά, οι ψυχές, γεννιούνται στην ουράνια σφαίρα της δόξας από ανθρώπους που έχουν αναστηθεί και έχουν υπερυψωθεί στην ανώτερη βαθμίδα δόξας και είναι τώρα θεοί, όπως ο θεός Πατέρας, με σώμα που έχει σάρκα και οστά. Αυτοί για να φθάσουν σ’ αυτή την ύψιστη δόξα, όταν ζούσαν στη γη εισήλθαν στην «αιώνια συνθήκη του γάμου» και έζησαν μια τέλεια ζωή. Μαζί τους αναστήθηκαν και οι γυναίκες τους και με το δεσμό του ιερού γάμου τους, που συνεχίζεται στη σφαίρα της δόξας του ουρανού γεννιούνται οι ψυχές που στη συνέχεια γίνονται άνθρωποι. Για να εισέλθει κανείς στην «αιώνια αυτή συνθήκη του γάμου» πρέπει να παντρευτεί από Μορμόνο ιερέα που έχει ειδική εξουσία σα χρισμένος από το θεό.

Σε αντίθετη περίπτωση, ο γάμος διαλύεται με το θάνατο και ο άνθρωπος αυτός στην άλλη ζωή γίνεται απλά ένας άγγελος (Βλέπε Διδ. & Διαθ. 132: 19-20,63). 

7)    Για να γίνει κανείς θεός και να φθάσει στον ανώτερο βαθμό δόξας που θα έχει κάθε εξουσία και οι άγγελοι θα υποτάσσονται σ' αυτόν, είναι απαραίτητο να μπει στην καινούργια και αιώνια συνθήκη του γάμου, που είναι ο νόμος της ιεροσύνης (Διδ. & Διαθ. 131:1-2, 132:19-20). Λένε: Για να μπορέσει ένα άτομο να περάσει στην “Αιώνια Πρόοδο” και να γίνει θεός ή θεά, πρέπει απαραιτήτως να τελέσει ένα ουράνιο γάμο ο οποίος θα διαρκέσει σε όλη την αιωνιότητα. Αυτοί οι γάμοι λαμβάνουν χώρα σε ειδικές τελετές, στους Μορμονικούς ναούς. Αν ένα άτομο δεν τελέσει ένα ουράνιο γάμο, δεν μπορεί να αποκτήσει ολοκληρωμένη σωτηρία αφού, σύμφωνα με τους Μορμόνους, υπάρχουν τρεις ουρανοί. Στον ψηλότερο ουρανό είναι εκείνοι που έχουν γίνει θεοί και θεές. Μέσω των σεξουαλικών σχέσεων γεννούν πνευματικά παιδιά τα οποία θα κατοικήσουν σε καινούριους πλανήτες. Στον ψηλότερο ουρανό θα ζουν επίσης και άλλοι Μορμόνοι οι οποίοι όμως, δεν έχουν κάνει ουράνιους γάμους. Αυτοί θα είναι άγγελοι χωρίς παιδιά και θα υπηρετούν τους θεούς. Το μεγαλύτερο μέρος των θνητών θα είναι στους δύο άλλους ουρανούς. Ο ένας ουρανός, θα είναι για τους καλούς ανθρώπους που ποτέ δεν έγιναν Μορμόνοι και ο άλλος ουρανός θα είναι για τους κακούς ανθρώπους. Οι Μορμόνοι σταμάτησαν, πρακτικά, την πολυγαμία το 1890, όμως πιστεύουν ότι, στην ουράνια βασιλεία πολλοί θεοί θα έχουν πολυάριθμες συζύγους.

8)   Πιστεύουν ότι ο θεός έχει σώμα από σάρκα και οστά, τόσο ψηλαφητό όσο και οι άνθρωποι, γι’ αυτό μπορεί να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως στους ανθρώπους (Διδ. & Διαθ. 130: 1-3, 22). Διδάσκουν ότι ο Θεός, αλλά και όλοι οι άνθρωποι υπήρχαν πρώτα σαν πνεύματα, σε μια προΰπαρξη. Ο Θεός του δικού μας πλανήτη, προήλθε από έναν άλλο Θεό και τη σύζυγό του. Γεννήθηκε σαν κοινός θνητός, έζησε μια δίκαιη και ευυπόληπτη ζωή και απέκτησε τη θεία φύση, μετά το θάνατό του. Σ’ ένα κήρυγμά του, ο Josef Smith διακήρυξέ ότι, “Ο Θεός ο ίδιος ήταν κάποτε άνθρωπος όπως κι εμείς κι έπειτα μεταμορφώθηκε σ’ ένα ανυψωμένο θεϊκά άνθρωπο που, τώρα, κάθεται σε θρόνο, στους ουρανούς! Υποθέτουμε ότι ο Θεός ήταν αιώνια Θεός. Εγώ απορρίπτω αυτήν την ιδέα και παίρνω μακριά το “πέπλο” για να μπορέσετε να δείτε... Ο Θεός ο ίδιος, ο πατέρας όλων μας, κατοικούσε σε μια γη.

9)   Οι άγγελοι είναι άνθρωποι που κάποτε έζησαν στη γη και στη συνέχεια αναστήθηκαν. Οι άγγελοι έχουν σώμα από σάρκα και οστά. Δεν υπάρχουν άλλοι άγγελοι που να μη προέρχονται από ανθρώπους (Διδ. & Διαθ. 129:1» 130:5).

10)  Πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλοί θεοί. Οι θεοί αυτοί είναι άνθρωποι που πέθαναν και αναστήθηκαν και υπερυψώθηκαν στον ανώτερο βαθμό θείας δόξας, μέσο της αιώνιας συνθήκης του γάμου. Το ανώτερο προνόμιο των θεών είναι, να υπάρχουν από αιωνιότητα σε αιωνιότητα, να έχουν κάθε εξουσία και να αποκτούν απογόνους στον αιώνα, να γεννούν δηλαδή πνεύματα που θα γίνουν κάποτε άνθρωποι (Διδ. & Διαθ. 132:19- 20, 37, 63). Οι Μορμόνοι λένε: Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει θεός. Όπως είναι ο άνθρωπος, έτσι ήταν και ο Θεός. Όπως είναι ο Θεός, έτσι μπορεί να γίνει και ο άνθρωπος. Αυτή η θεωρία, γνωστή ως “Αιώνια Πρόοδος”, είναι ένας βασικός τρόπος σκέψης των Μορμόνων. Ο Josef Smith είπε, “Πρέπει μόνοι σας να μάθετε το πως θα γίνεται θεοί...το ίδιο έκαναν και όλοι οι θεοί πριν από σας, δηλαδή, με το να προχωράτε από μια χαμηλή βαθμίδα σε μια άλλη και από μια μικρή πνευματική ιδιότητα σε μια πιο μεγάλη... έως ότου φτάσετε στο να γίνεται θεοί και ν’ ανυψωθείτε στο θρόνο της αιώνιας δύναμης, όπως ακριβώς έκαναν και αυτοί που έφτασαν πριν από σας. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, όποιος ζει μια έντιμη-ευυπόληπτη ζωή και εκπληρώνει όλα τα τελετουργικά του Μορμονικού ναού, θα γίνει θεός στην επόμενη ζωή του. Σ’ αυτή, την επόμενη ζωή, θα μπορεί να γεννά πνευματικά παιδιά, ούτως ώστε να μπορεί να οικήσει μακρινούς πλανήτες, όπως ακριβώς ο Θεός, ο Πατέρας, έκανε με μας. Αυτή η πρόοδος συνεχίζεται σε όλη την αιωνιότητα - νέοι θεοί, νέοι κόσμοι, νέοι θεοί, νέοι κόσμοι...

11)  Πιστεύουν ότι ο θεσμός της πολυγαμίας είναι νόμος δοσμένος από το θεό, τον οποίο υποχρεώθηκε ο Σμιθ να τηρήσει από τον άγγελο που του τον αποκάλυψε. Αν δεν υπάκουε θα ήταν καταδικασμένος και δε θα του επιτρεπόταν να εισέλθει στη δόξα του θεού. Σ’ αυτό το νόμο υπάκουσε ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, γι’ αυτό τώρα κάθονται σε θρόνους και είναι θεοί ανώτεροι από τους αγγέλους (Διδ. & Διαθ. 132:1-3,37).

12) Όποιος πάρει πολλές γυναίκες είναι δικαιωμένος, γιατί αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να γεμίσει η γη. Οι γυναίκες κι αυτές θα υπερυψωθούν στην αιώνια δόξα μαζί με τον άνδρα τους, μετά το θάνατό τους για να συνεχίζουν μαζί αιώνια να φέρνουν στη ζωή (να γεννούν) τις ψυχές από τις οποίες μια μέρα θα προέλθουν οι άνθρωποι (Διδ. & Διαθ. 132: 62-63).

13)  Πιστεύουν ότι η σωτηρία και η αιώνια ζωή κερδίζεται α) με την προσφορά υπηρεσίας στον αγρό του Κυρίου β) με την τήρηση των εντολών του θεού μέχρι τέλους και γ) με την υποταγή στο νόμο της πολυγαμίας (Διδ. & Διαθ. 14:3,7, 132: 32-37). Με το βάπτισμα υπέρ των νεκρών τελειοποιείται (Διδ. & Διαθ. 128: 15,18).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σχετικά με την πολυγαμία ή το νόμο των πολλαπλών συζύγων, όπως τον ονομάζουν, οι Μορμόνοι σήμερα πιστεύουν ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να τον τηρήσουν. Μάλιστα έχουν εκδώσει επίσημη διακήρυξη στην οποία δηλώνουν ότι σέβονται και υπακούνε στους νόμους του κράτους που την απαγορεύει και δεν είναι παραβάτες. Δέχονται ότι από τους πρώτους Μορμόνους μόνο το 3 % τήρησε την πολυγαμία μετά από εντολή του θεού. Αυτός που καθορίζει ποιος θα πάρει πολλές γυναίκες είναι ο προφήτης που ενεργεί με θεία αποκάλυψη.

Είναι βέβαιο, ότι ο προφήτης Τζόσεφ Σμιθ, υπακούοντας στην εντολή του αγγέλου, πήρε πολλές γυναίκες, σύμφωνα με κάποια ανεπιβεβαίωτη μαρτυρία 48 γυναίκες, και ο διάδοχός του Μπρίγκαμ Γιαγκ είχε 25 γυναίκες. Επίσης όλοι οι πρώτοι απόστολοι των Μορμόνων τήρησαν το νόμο της πολυγαμίας.

Σε σχέση με αυτό, κάτι που για τους Μορμόνους βγαίνει σα συμπέρασμα από τη διδασκαλία περί της αιώνιας συνθήκης του γάμου και το οποίο μια μερίδα των Μορμόνων το αποδέχεται σαν κάτι το φυσιολογικό και επόμενο, είναι ότι ο Χριστός πριν τη σταύρωσή του παντρεύτηκε και άφησε φυσικούς απογόνους. Μάλιστα έχει κάποτε διατυπωθεί και η άποψη, χωρίς να αποτελεί την επίσημη θέση της πίστης τους (σύμφωνα με την ομολογία τους), ότι ο γάμος της Κανά ήταν ένας από τους γάμους του Χριστού, που πιθανόν να παντρεύτηκε τη Μάρθα και τη Μαρία. Η άποψη αυτή είναι διατυπωμένη από τον ORSON HYDE, σύμφωνα με το βιβλίο «THE CHAOS OF CULTS» έκδοση 1956 του EERDMANS PUBLISHING CO.

Ο γάμος του Χριστού θεωρείται από αυτούς σαν κάτι πιθανό, από το γεγονός ότι, σύμφωνα με την αποκάλυψη του «αγγέλου», αν δεν είχε εισέλθει και αυτός στην αιώνια συνθήκη του γάμου, δεν θα ήταν δυνατό να υπερυψωθεί στον ανώτερο βαθμό δόξας και να γίνει θεός. Μόνο μέσω της συνθήκης αυτής του γάμου είναι δυνατό να φθάσει κανείς στον τρίτο ουρανό και να γίνει θεός όμοιος με τον Πατέρα (Διδ. & Διαθ.132:19- 20). Αφού λοιπόν ο Χριστός είναι στην ανώτερη αυτή δόξα, συμπεραίνουν ότι οπωσδήποτε θα έπρεπε να είχε παντρευτεί.

14) Υπάρχει κόλαση αλλά σ’ αυτή θα πάνε πολύ λίγοι ασεβείς άνθρωποι. Οι περισσότεροι αμαρτωλοί θα πάνε στον Άδη όταν γίνει η Δεύτερη παρουσία του Χριστού και εκεί θα παραμείνουν κατά το διάστημα των χιλίων ετών της Βασιλείας για να πληρώσουν την ποινή των αμαρτιών τους. Μετά όμως τα χίλια χρόνια θα εισέλθουν σε αιώνια ευτυχία.

15) Πιστεύουν ότι υπάρχουν μόνο δύο Εκκλησίες, η Εκκλησία του Αμνού (που είναι η δική τους) και η Εκκλησία του Διαβόλου. Όποιος δεν ανήκει στην Εκκλησία του Αμνού, δηλαδή στην «Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των εσχάτων Ημερών», ανήκει στην Εκκλησία του Διαβόλου, στη μεγάλη Εκκλησία, την μητέρα των βδελυγμάτων που είναι η πόρνη όλης της γης (Βιβλίο του Μόρμον: Α’ Νέφι 14: 3,9,10).

16)  Πιστεύουν ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, αλλά δεν είναι επαρκής για σωτηρία, γιατί δεν περιέχει όλη τη θεία αποκάλυψη που συμπληρώθηκε αργότερα με τις αποκαλύψεις του Σμιθ (Διδ. & Διαθ. 132:44, Το Βιβλίο του Μόρμον: Β’ Νέφι κεφ. 29:3-10).

Επίσης πιστεύουν ότι η Αγία Γραφή έχει αλλοιωθεί και παραποιηθεί από την αποστάτισσα Εκκλησία, γι’ αυτό ήταν αναγκαίο να διορθωθεί και να συμπληρωθεί με την αποκάλυψη που έλαβε ο Σμιθ από τις χρυσές πλάκες, που είναι το Βιβλίο του Μόρμον (Βιβλίο Μόρμον Α’ Νεφί κεφ. 13).

Είναι αλήθεια ότι, οι Μορμόνοι - αυτοί οι νέοι άνθρωποι που πηγαίνουν δυο - δυο, φορώντας άσπρα πουκάμισα και πιστοποιητικές κάρτες που γράφουν «Πρεσβύτερος» ή «Αδελφή» - πραγματικά πιστεύουν και διδάσκουν τα παραπάνω; Διάβασε τα παρακάτω και θα το διαπιστώσεις.

Οι Μορμόνοι λένε: «Αν δεν ήταν ο Josef Smith, δε θα υπήρχε δυνατότητα σωτηρίας. Δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία του Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών» (τη Μορμονική εκκλησία).

Το 1820 ο Josef Smith, ο Αμερικανός ιδρυτής της Μορμονικής εκκλησίας, υποστήριζε ότι είχε μια όραση, στην οποία είδε το Θεό και το Χριστό. Σύμφωνα με την αφήγηση του, ο Θεός του είπε ότι, όλες οι άλλες εκκλησίες είναι «λάθος», «τα δόγματά τους είναι απεχθή».

Βασισμένοι πάνω σε αυτήν και σε άλλες “αποκαλύψεις”, οι Μορμόνοι υποστηρίζουν ότι, ο Χριστιανισμός έχει ξεστρατίσει από τις διδασκαλίες του Χριστού και των αποστόλων. Πιστεύουν ότι, από τότε που πέθαναν οι απόστολοι μέχρι τη δημιουργία της Μορμονικής εκκλησίας το 1830, πραγματικός χριστιανισμός δεν υπήρχε.

Οι Μορμόνοι πιστεύουν ότι, όταν ο Θεός θέλησε ν’ αναστηλώσει την πραγματική εκκλησία, κάλεσε τον Josef Smith, σαν προφήτη Του. Τον διαβεβαίωσε μέσω της “αποκάλυψης”, ότι η Μορμονική εκκλησία είναι, η μόνη πραγματική και ζωντανή εκκλησία στο πρόσωπό της γης.

Στο Βιβλίο των Μορμόνων διαβάζουμε ότι κάποιοι άνθρωποι επαναστάτησαν κατά του αρχηγού τους, του Nephi. Για τιμωρία ο Θεός “προκάλεσε την κατάρα να πέσει πάνω τους και ακόμα χειρότερα μια σκληρή κατάρα...' ο Κύριος ο Θεός ήταν η αιτία που το δέρμα τους έγινε μαύρο”.

Ένα άλλο κρυφό κείμενο των Μορμόνων υποστηρίζει τ’ ακόλουθα: “Και τότε η μαυρίλα ήρθε πάνω σε όλα τα παιδιά του Χαναάν και όλοι οι άνθρωποι τους περιφρονούσαν,” και από αυτούς τους γιους του Χαναάν γεννήθηκε “μια φυλή η οποία διατήρησε την κατάρα στη γη”.

Το 1978, ο Πρόεδρος και Προφήτης της Μορμονικής “αίρεσης” παρέλαβε μια “αποκάλυψη” από το Θεό, η οποία τον πληροφορούσε ότι οι μαύροι άνθρωποι δεν έπρεπε πλέον να θεωρούνται αποκλεισμένοι από την προνομιούχα τάξη των Μορμόνων. Από τη στιγμή εκείνη απέκτησαν τη δυνατότητα να γίνονται μέλη της Μορμονικής πίστης, να εισέρχονται στους ναούς, να τελούν ουράνιους γάμους, να γίνονται θεοί, κτλ. Μέχρι εκείνης όμως της στιγμής δεν είχαν το δικαίωμα για τίποτα απ’ όλα αυτά.

Οι Μορμόνοι λένε ακόμα ότι: Ο Χριστός και ο Εωσφόρος, όπως όλα τα παιδιά των ανθρώπων, γεννήθηκαν από μια “Ουράνια μητέρα” σε μια καλούμενη προΰπαρξη. Γι’ αυτό το λόγο ο Ιησούς και ο Εωσφόρος είναι αδέλφια. Αυτό που κάνει το Χριστό να ξεχωρίζει από τον Εωσφόρο, είναι ότι ο Χριστός ήταν ο πρώτος πνευματικός γιός των ουράνιων γονιών και ότι, μεταξύ των υπόλοιπων πνευματικών γιών, είναι αυτός που εκλέχθηκε από το “ουράνιο συμβούλιο”, να γίνει ο Σωτήρας αυτού του πλανήτη.

Η κατάσταση του Ιησού, ως θνητού, πάνω στη γη ήταν μοναδική, γιατί ο Θεός ήταν ο πατέρας του-ακόμα και από τη φυσική πλευρά.

Όπως αναφέρει το κυριότερο Μορμονικό λεξικό, ο Χριστός συνελήφθη από ένα αθάνατο πατέρα, κατά τον ίδιο τρόπο που οι θνητοί άνδρες συλλαμβάνονται από τους θνητούς πατέρες. Πιστεύουν ότι, ο Θεός είναι ένα Ον από σάρκα και αίμα, το οποίο κατέβηκε στη γη, σύναψε σχέσεις με τη Μαρία και έπειτα γύρισε στον ουρανό.

Ένα από τα σπουδαιότερα σημεία του Βιβλίου των Μορμόνων είναι εκείνο που αναφέρει ότι, ο Ιησούς εμφανίστηκε στην Αμερική μετά το θάνατο και την ανάσταση Του.

Σύμφωνα με το Βιβλίο των Μορμόνων, οι Αμερικανοί Ινδιάνοι, κατάγονται από Εβραίους που μετανάστευσαν στην Αμερική το 600 προ Χριστού. (Οι Μορμόνοι πιστεύουν ότι ο Κολόμβος συνάντησε τους απογόνους αυτών των ανθρώπων, όταν ανακάλυψε την Αμερική, περίπου 1000 χρόνια αργότερα).

Σύγκριση με την Αγία Γραφή

Όλες οι παραπάνω διδασκαλίες των Μορμόνων είναι έξω και αντίθετες με το λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Κάθε ειλικρινής χριστιανός, μπορεί να καταλάβει, ότι όλα αυτά που αναφέραμε, δεν είναι αποκαλύψεις του Θεού, αλλά αποκαλύψεις φοβερού πνεύματος πλάνης, που παρουσιάστηκε στον Τζόσεφ Σμιθ σαν «άγγελος» για να τον πλανήσει, πράγμα που τελικά το πέτυχε, προφανώς γιατί αυτός ο νέος δεν ήταν μέσα στη χάρη του Θεού.

Η Καινή Διαθήκη επανειλημμένα μας προειδοποιεί να προσέχουμε από ψευδοπροφήτες και από πνεύματα πλάνης που ενεργούν στον κόσμο μας. Μάλιστα μας αναφέρει και πώς να τα αναγνωρίζουμε για να μη παρασυρθούμε. Ο Χριστός λέει: «Εκ των καρπών αυτόν θέλετε γνωρίσει αυτούς» (Ματθ.ζ:15-19).

Ο «καρπός» είναι η διδασκαλία που φέρνουν και αυτό που μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε. Αν, όσα μας αποκαλύπτουν ή μας προτρέπουν να κάνουμε, είναι σύμφωνα κατά πάντα με την Αγ. Γραφή, καλώς. Αν όχι, τότε είναι βέβαιο ότι πρόκειται για πνεύμα πλάνης.

Είναι λοιπόν εύκολο να διακρίνουμε το πνεύμα της πλάνης αν συγκρίνουμε αυτά που λέει και διδάσκει με την Αγία Γραφή. Η ίδια η Γραφή μας υποδείχνει αυτό τον τρόπο. Στον Ησαΐα η:20 διαβάζουμε:

«Εις τον νόμον και εις την μαρτυρίαν εάν δεν λαλώσι κατά τον λόγον τούτον, βεβαίως δεν είναι φως εν αυτοίς»

Και στην Α’ Ιωάννου δ:1:

«Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα εν ήναι εκ του Θεού· διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον».

Ιδιαίτερα για μας σήμερα που ζούμε στην Καινή Διαθήκη, το κριτήριο βάσει του οποίου θα ελέγχουμε κάποιο πνεύμα, αν είναι της πλάνης ή όχι, είναι η διδαχή του Χριστού, όπως αυτή είναι γραμμένη στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιωάννης πάνω σ’ αυτό λέει:

Β’ Ιωάν.α:9-11 Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν. Εάν τις έρχηται προς εσάς και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν· διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν γίνεται κοινωνός εις τα πονηρά αυτού έργα.

Οι αληθινοί χριστιανοί μένουν μόνο στο λόγο του Χριστού όπως αυτός κηρύχτηκε και γράφτηκε από τους αρχικούς αποστόλους του Κυρίου, όπως και ο ίδιος ο Χριστός λέει:

Ιωάν.η:31-32 Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου, και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.

Όλοι οι πρώτοι χριστιανοί πρόσεχαν να πιστεύουν στη διδαχή αυτή του Χριστού που διδασκόταν μέσω των πρώτων αποστόλων.

Πράξ.β:42 Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων.

Όποια άλλη διδαχή δεν συμφωνεί με αυτή, είναι άλλο και ξένο ευαγγέλιο, από το οποίο πρέπει να απέχουμε, γιατί προέρχεται από πνεύμα πλάνης.

Τώρα, αν εξετάσουμε τη διδαχή που έφερε ο δήθεν άγγελος στον Τζόσεφ Σμιθ με αυτό που λέει η Αγία Γραφή, θα διαπιστώσουμε ότι είναι διδαχή ξένη και τελείως άσχετη προς αυτήν. Συνεπώς πρέπει να την απορρίψουμε σαν ψευδή και επικίνδυνη και να μην έχουμε καμία σχέση με αυτήν.

Οι Μορμόνοι γενικότερα παρουσιάζουν τους εαυτούς τους σαν Χριστιανούς. Μιλούν για το Χριστό, το Θεό, τη μετάνοια, την πίστη, τη σωτηρία κ.α. Φαινομενικά όλα φαίνονται σωστά και βιβλικά. Εντούτοις, η σημασία που δίνουνε σε αυτά τα λόγια είναι τελείως διαφορετική από αυτή που δίνει η Βίβλος.

Οι Μορμόνοι λένε ότι οι Χριστιανικές εκκλησίες δεν είναι λάθος, αλλά ατελείς. Αυτό, ωστόσο, είναι απλά ένα παιχνίδι λέξεων, γιατί όχι μόνο προσθέτουν λέξεις στη Βίβλο, αλλά και αλλάζουν το όλο περιεχόμενο της Χριστιανικής πίστης. Το Μορμονικό “ευαγγέλιο”, ο θεός (θεοί) των Μορμόνων και ο Χριστός των Μορμόνων είναι τελείως διαφορετικοί από αυτούς της Βίβλου και γι’ αυτό δεν πρέπει να γίνεται θέμα για αυτούς σαν παρακλάδι του Χριστιανισμού γιατί, είναι μια τελείως διαφορετική θρησκεία.

Ας δούμε μερικά σημεία, που η διδαχή του δήθεν αγγέλου είναι αντίθετη με τη διδαχή του Χριστού και των αποστόλων Του.

   

   1) Είναι αντίθετος με την Αγία Γραφή ο ισχυρισμός του «αγγέλου» που φάνηκε στον Σμιθ, ότι δήθεν αυτός είναι ο προφήτης Νέφι που κάποτε έζησε στην αρχαία Αμερική και πέθανε πριν 1400 περίπου χρόνια και αργότερα αναστήθηκε και τώρα είναι ο άγγελος που τον επισκέφτηκε. Η Γραφή ρητά λέει ότι οι άγγελοι είναι διαφορετικά από τους ανθρώπους δημιουργήματα και δεν έχουν καμιά συγγένεια μαζί τους. Οι άγγελοι «είναι πνεύματα αποστελλόμενα σε υπηρεσία» και από την αρχή για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκαν (Εβρ.α:7,14  Ψαλμ.ρδ:4).

Επίσης, είναι αντίθετο με τη Γραφή ότι ο προφήτης Νέφι αναστήθηκε. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή κανένας νεκρός δεν ανασταίνεται μετά την ανάληψη του Χριστού για να πάει στον ουρανό. Οι νεκροί πιστοί θα αναστηθούν εν τη παρουσία αυτού:

Α’ Κορ.ιε:23 Έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν· ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία αυτού·

Όσοι νεκροί αναστήθηκαν από θαύμα του Χριστού ή των αποστόλων, δεν πήγαν στον ουρανό αναστημένοι, αλλά πάλι πέθαναν αργότερα. Οριστικά θα αναστηθούν και αυτοί μόνο κατά την παρουσία του Χριστού.

   2) Είναι αντίθετο με την Αγία Γραφή ότι ο Θεός έστειλε στον Σμιθ ένα από τους νεκρούς προφήτες να του αποκαλύψει την αλήθεια. Η Γραφή μας λέει πως ο Θεός ποτέ δεν στέλνει νεκρούς για υπηρεσία στη γη. Στέλνει μόνο αγγέλους που είναι όντα τελείως διαφορετικά και ειδικά πλασμένα για τέτοια υπηρεσία (Λουκ.ις:27-31).

   3) Είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή η αποκάλυψη του «αγγέλου» ότι οι άγγελοι έχουν σάρκα και οστά. Οι άγγελοι είναι πνεύματα. Δεν έχουν σάρκινο σώμα: «Και περί μεν των αγγέλων λέγει· Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα» (Εβρ.α:7).

  

  4) Είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή η διδαχή του «αγγέλου», ότι ο Θεός έχει σάρκα και οστά, όπως έχουμε και εμείς και ότι το σώμα Του είναι τόσο ψηλαφητό, όπως και το δικό μας και ότι μπορεί να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως στους ανθρώπους. Η Γραφή διδάσκει καθαρά ότι ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και ότι κανείς δεν τον είδε ποτέ, ούτε μπορεί να τον ιδεί (Ιωάν.α:18, Α’ Τιμ.α:17, ς:16, Α’ Ιωάν.δ:12). 

   5) Είναι αντίθετο με την Καινή Διαθήκη, ότι ο Χριστός μετά την ανάστασή του πήγε στην αρχαία Αμερική και εκεί παρουσιάστηκε προσωπικά στους εκεί δήθεν Ισραηλίτες και τους δίδαξε, ορίζοντας και δώδεκα αποστόλους από ανάμεσά τους. Η Καινή Διαθήκη λέει ότι ο Χριστός εμφανιζόταν σαράντα μέρες στους μαθητές του και μετά αναλήφθηκε και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα και ότι θα επιστρέφει μόνο κατά τη Δεύτερη Παρουσία. Εκτός από το στενό κύκλο των μαθητών και από τους πεντακόσιους πιστούς στους οποίους φανερώθηκε μέσα στα όρια της γης του Ισραήλ, δεν έκανε καμιά εμφάνιση στον κόσμο, ούτε πήγε σε κανένα μέρος να διδάξει. Το έργο του ευαγγελισμού των ανθρώπων το ανάθεσε στους μαθητές Του και στην Εκκλησία Του, όταν τους είπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ.κη:19, Πράξ.α:1-3, 10-11, β:33-34, γ:21).

  6) Είναι αντίθετο με την Αγία Γραφή ότι ο Σμιθ χειροτονήθηκε από τον Ιωάννη το Βαπτιστή και τους αποστόλους, που δήθεν του παρουσιάστηκαν, στην ιεροσύνη κατά την τάξη Ααρών και Μελχισεδέκ. Οι νεκροί άγιοι δεν έχουν διακονία να χειροτονούν κανένα. Αυτή την διακονία την έχουν οι ζώντες εργάτες του Θεού. Επίσης, στην Καινή Διαθήκη κανείς δεν μπορεί να χειροτονηθεί ιερέας κατά την τάξη του Ααρών, γιατί αυτή η ιεροσύνη καταργήθηκε Εβρ.ζ:11-12, 18: «Διότι αθέτησις μεν γίνεται της προηγουμένης εντολής διά το ασθενές και ανωφελές αυτής». Ακόμη, κανείς δεν επιτρέπεται να χειροτονηθεί ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ, γιατί ο μόνος που καθιερώθηκε σ’ αυτή την ιεροσύνη είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος, επειδή ζει πάντοτε, έχει ΑΜΕΤΑΘΕΤΗ την ιεροσύνη. Κανένα διάδοχο δεν έχει στο αξίωμα αυτό (Εβρ.ε:5,6,  ζ:20-28, η:1-6, θ:11-14). 

Εβρ.ζ:28 Διότι ο νόμος καθιστά αρχιερείς ανθρώπους έχοντας αδυναμίαν· ο λόγος όμως της ορκωμοσίας της μετά τον νόμον κατέστησε τον Υιόν, όστις είναι τετελειωμένος εις τον αιώνα. 

   7) Είναι αντίθετο με την Αγία Γραφή το βάπτισμα υπέρ των νεκρών. Η Γραφή τονίζει ότι κάθε άνθρωπος πρέπει προσωπικά να πιστέψει και να βαπτιστεί ο ίδιος εφόσον ζει. Μετά το θάνατο σφραγίζεται η ζωή του και ακολουθεί η κρίση (Ματθ.κη:19, Μάρκ.ις:15, 16, Εβρ.θ:27).

   8) Είναι αντίθετο με την Αγία Γραφή, ότι ο Αδάμ ήταν ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ο παλαιός των ημερών. Ο Αδάμ δεν υπήρχε πριν τον πλάσει ο θεός, ούτε η γυναίκα του υπήρχε, ούτε οι ψυχές των ανθρώπων προϋπάρχουν. Η διδαχή αυτή είναι ξένη αντίθετη και άγνωστη στη Γραφή.

    9) Είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή η δήθεν αποκάλυψη για την «αιώνια συνθήκη του γάμου». Σύμφωνα με τη Γραφή ο δεσμός του γάμου λύνεται με το θάνατο και στην αιώνια ζωή δεν θα υπάρχει σχέση γάμου, ούτε δημιουργία απογόνων. Όλοι οι αναστημένοι θα είναι όλοι το ίδιο, όπως οι άγγελοι, χωρίς διάκριση σε άνδρες και γυναίκες (Λουκ.κ34-36, Ρωμ.ζ:2-3).

  10) Είναι αντίθετος με την Αγία Γραφή ο νόμος της πολυγαμίας. Ο Θεός δεν έδωσε ποτέ τέτοιο νόμο. Πάντοτε ήταν το πρόγραμμα του Θεού ο άνδρας να έχει μια γυναίκα. Στην Παλαιά Διαθήκη ανέχθηκε την πολυγαμία σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως αυτή οριστικά καταργήθηκε στην Καινή Διαθήκη. Μάλιστα ο Παύλος τονίζει, ότι όρος απαραίτητος για να γίνει κανείς επίσκοπος (πρεσβύτερος) της Εκκλησίας, είναι να είναι μιας γυναικός ανήρ. (Μαλαχίας β:14-16, Α’ Τιμ.γ:2, Τίτος α:5-6). Σύμφωνα με αυτό ο Σμιθ δεν μπορούσε να είναι αρχηγός της «εκκλησίας» του και να έχει πολλές γυναίκες.

Στο σημείο αυτό φαίνεται καθαρά η προσπάθεια του πονηρού πνεύματος, που προσπαθεί να εκβιάσει τον Σμιθ να ακολουθήσει την πολυγαμία, λέγοντάς του ότι αφού του αποκαλύφτηκε είναι υποχρεωμένος να την τηρήσει αλλιώς θα κατακριθεί(Διδαχή και Διαθήκες 132:1-6).

   11) Είναι αντίθετο με την Αγία Γραφή ότι υπάρχουν πολλοί θεοί, που ήταν πρώην άνθρωποι που αναστήθηκαν και εισήλθαν στην ανώτερη βαθμίδα δόξας. Πρώτα, η ανάσταση των νεκρών δεν έγινε ακόμη και έτσι κανείς δεν εισήλθε στην αιώνια δόξα. Μόνο σαν ψυχές υπάρχουν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού σε τόπο ανάπαυσης στην παρουσία του Θεού, στον ουρανό, περιμένοντας την ανάσταση για να πάρουν σώμα άφθαρτο και να μπουν στη δόξα του Θεού. Δεύτερο, η υπερύψωση των πιστών κατά την αρπαγή της Εκκλησίας και η μεταμόρφωσή τους, ώστε να είναι όμοιοι με το Χριστό, καθόλου δε σημαίνει ότι θα γίνουν θεοί με την έννοια που διδάσκουν οι Μορμόνοι.

Οι άνθρωποι πάντα θα είναι άνθρωποι, δοξασμένοι, κληρονόμοι μαζί με το Χριστό, με σώμα αναστάσεως σαν το δικό του, τέκνα του Θεού, κοινωνοί θείας φύσεως, ποτέ όμως δε θα είναι θεοί όπως ο Πατέρας.

Επίσης, η «αποκάλυψη» για την αιώνια συνέχιση των απογόνων από τους θεούς αυτούς και τις γυναίκες τους, είναι εντελώς αντίθετη και ξένη προς τη Γραφή διδασκαλία.

   12) Το σπουδαιότερο σημείο όμως, που δείχνει καθαρά χωρίς καμιά αμφιβολία ότι η αποκάλυψη του «αγγέλου» δεν είναι από το Θεό, είναι ο τρόπος που εκφράζεται για την Αγία Γραφή, τη Βίβλο. Μέσα στο βιβλίο του Μόρμον το πονηρό πνεύμα, που παρουσιάζεται σαν άγγελος, προσπαθεί έντεχνα να υποβιβάσει την αξία της Αγίας Γραφής στις συνειδήσεις των ανθρώπων, λέγοντας ότι είναι ανεπαρκής σαν λόγος Θεού και ακατάλληλη για τη σωτηρία των ανθρώπων, με σκοπό να συστήσει στη συνέχεια τα νέα βιβλία με τις νέες αποκαλύψεις, που δήθεν οδηγούν στην πλήρη γνώση της αλήθειας, για να τους μεταδώσει το ψεύδος και την πλάνη. Μάλιστα, φθάνει στο σημείο να μέμφεται αυτούς που επιμένουν ότι η Αγία Γραφή είναι αρκετή και δε χρειάζονται άλλη Βίβλο.

Επειδή αυτό το σημείο είναι πολύ βασικό και φανερώνει καθαρά τις μεθοδίες του Σατανά που κρύβεται πίσω από αυτή τη θρησκεία, παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Μόρμον σχετικά με τη Βίβλο (Αγία Γραφή). Υποτίθεται πως αυτά είναι αποκαλύψεις προς τον προφήτη Νεφί που τις έγραψε στις χρυσές πλάκες το 421 μ.Χ. πριν πεθάνει και που τώρα ο ίδιος τα φανερώνει στον Σμιθ σαν άγγελος (το 1823).

Η βασική διδασκαλία τους για τη Βίβλο, όπως είναι γραμμένη μέσα στο Βιβλίο του Μόρμον, είναι η παρακάτω:

Η Αγία Γραφή όταν παραδόθηκε στους Εθνικούς από τους Ιουδαίους «περιείχε την πληρότητα του Ευαγγελίου του Κυρίου» και ήταν γνήσια και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όμως οι Εθνικοί, που ανήκαν στην βδελυρή Εκκλησία, «αφαίρεσαν από το ευαγγέλιο του Αρνίου, πολλά τμήματα τα οποία είναι απλά και πάρα πολύ πολύτιμα. Και επίσης πολλές διαθήκες του Κυρίου έχουν αφαιρέσει και όλα αυτά τα έκαναν για να διαστρέψουν τους ίσιους δρόμους του Κυρίου, ώστε να τυφλώσουν τα μάτια και να σκληρύνουν τις καρδιές των τέκνων των ανθρώπων...»

Βλέπεις λοιπόν, ότι όταν πέρασε το βιβλίο από τα χέρια της μεγάλης και αποτροπιαστικής Εκκλησίας, ότι υπάρχουν πολλά απλά και πολύτιμα πράγματα που αφαιρέθηκαν από το βιβλίο, το οποίο είναι το βιβλίο του Αμνού του θεού, και αφού αφαιρέθηκαν... αυτό πήγαινε σε όλα τα έθνη των Εθνικών και ... ένεκα των τόσων πολλών... πραγμάτων τα οποία αφαιρέθηκαν από το βιβλίο, πάρα πολλοί προσκόπτουν, μάλιστα τόσο που ο Σατανάς έχει μεγάλη δύναμη επάνω τους (Α’ Νέφι 13:24-29).

Με άλλα λόγια το Βιβλίο του Μόρμον λέει, ότι όποιος δέχεται μόνο τη Βίβλο(Γραφή) προσκόπτει και τον εξουσιάζει ο Σατανάς. Στη συνέχεια εξηγεί, γιατί ο Θεός φέρνει νέα αποκάλυψη και γιατί συστήνει νέο θεόπνευστο βιβλίο, που είναι το βιβλίο τον Μόρμον.

«Ούτε θα αφήσει ο Κύριος ο Θεός να παραμείνουν οι άνθρωποι σ’ αυτή την φοβερή κατάσταση τύφλωσης, στην οποίαν βρίσκονται, εξαιτίας των απλών και τόσο πολύτιμων τμημάτων του ευαγγελίου του Αρνίου που παρακρατήθηκαν από αυτή τη βδελυρή Εκκλησία... θα φέρω σ’ αυτούς με τη δική μου δύναμη πολύ από το ευαγγέλιό μου, το οποίο θα είναι απλό και πολύτιμο, λέει το Αρνίο... θα φανερωθώ στο σπέρμα σου ώστε να γράψουν πολλά πράγματα τα οποία θα τους διδάξω.., και μέσα σ’ αυτά θα γραφτεί το ευαγγέλιό μου λέει το Αρνίο» (Α’ Νέφι 13:32-36).

Με τον ύπουλο αυτό τρόπο προετοιμάζει ο «άγγελος» τους ανθρώπους να δεχτούν το άλλο «ευαγγέλιο» που στη συνέχεια αυτός επιδιώκει να τους προσφέρει. Συνεχίζοντας, μιλάει και για άλλα βιβλία που θα έρθουν στο φως με τη δύναμη τον Αμνού «από τους Εθνικούς προς τους Εθνικούς» και εννοεί τα διάφορα βιβλία του Μόρμον (Α’ Νέφι 13:39).

Αυτά θα είναι χρήσιμα γιατί «θα εδραιώσουν την αλήθεια των πρώτων που είναι των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου και θα κάνουν γνωστά τα απλά και πολύτιμα πράγματα που έχουν αφαιρεθεί από αυτό» (Α’ Νέφι 13:40).

Με αυτό εννοεί ότι τα νέα βιβλία του Μόρμον θα συμπληρώσουν και θα αποκαταστήσουν την αλήθεια της Αγίας Γραφής που δήθεν έχει αφαιρεθεί μέσα από αυτή από τους χριστιανούς.

Επίσης ονειδίζει και μέμφεται αυτούς που επιμένουν να προσέχουν και να πιστεύουν μόνο στην Αγία Γραφή(Βίβλο) με τα λόγια:

«Εσείς, ανόητοι, που λέτε: Βίβλο, έχουμε Βίβλο, και δεν χρειαζόμαστε και άλλη Βίβλο... Γι' αυτό μουρμουράτε; επειδή θα λάβετε περισσότερα από το λόγο μου; ... Επειδή λοιπόν έχετε Βίβλο, δεν πρέπει να νομίζετε ότι περιέχει όλο το λόγο μου. Ούτε πρέπει να νομίζετε ότι δεν έχω βάλει να γράψουν κι άλλο. Γιατί προστάζω όλους τους ανθρώπους... να γράψουν τα λόγια που τους λέω. Γιατί από τα βιβλία που θα γραφούν, θα κρίνω τον κόσμο, κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τα έργα του (Β’ Νέφι 29:6-11).

Φαίνεται λοιπόν πολύ καθαρά η ύπουλη προσπάθεια του δήθεν αγγέλου, που στην πραγματικότητά είναι πνεύμα πλάνης, να κλονίσει την πίστη των ανθρώπων από το λόγο του Θεού, που είναι η Αγία Γραφή. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι αντίθετο με τα λόγια του Χριστού, ότι θα κριθούν οι άνθρωποι σύμφωνα με τα βιβλία που πρόκειται να γραφτούν. Η Αγία Γραφή λέει ότι η κρίση θα γίνει σύμφωνα, με τα λόγια που λάλησε ο Χριστός (Ιωάν.ιβ:48): «ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».

Σχετικά με τον ψευδή ισχυρισμό ότι η χριστιανική Εκκλησία αφαίρεσε πολλά πολύτιμα πράγματα και πολλές διαθήκες από την Αγία Γραφή, έχουμε να παρατηρήσουμε, ότι είναι επίσημα - δεκτά και επιβεβαιωμένο από την Εκκλησιαστική ιστορία και σοβαρές αρχαίες μαρτυρίες, ότι η Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, έφθασε μέχρις εμάς αναλλοίωτη, χωρίς αφαιρέσεις και προσθήκες. Εξαίρεση αποτελούν μερικά ασήμαντα λάθη από αντιγραφή ή και σκόπιμα ακόμη, που όμως έχουν εντοπιστεί και καθόλου δεν διαφοροποιούν το όλο μήνυμα του περιεχομένου της. Αυτό το επιβεβαιώνει και η Κριτική επιστήμη της Βίβλου που ασχολείται ειδικά με την γνησιότητα του κειμένου της Αγίας Γραφής βάσει των αρχαίων χειρόγραφων κλπ.

Δε χωρεί καμιά αμφιβολία, ότι η αποκάλυψη του δήθεν αγγέλου προς τον Σμιθ, αποσκοπεί να φέρει ένα άλλο ευαγγέλιο, ξένο και αντίθετο με το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, που μας έχει παραδοθεί διά των αγίων αποστόλων Του. Πάνω σ’ αυτό όμως, έχουμε προειδοποιηθεί από τον ίδιο τον απόστολο Παύλο, ο οποίος στην Γαλ.α:6-11 γράφει:

«υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα…. Αλλά σας γνωστοποιώ, αδελφοί, ότι το ευαγγέλιον το κηρυχθέν υπ' εμού δεν είναι ανθρώπινον».

Και στην Α’ Τιμοθέου μας προτρέπει αυτό το ευαγγέλιο να το διαφυλάξουμε ανόθευτο και αναλλοίωτο, όπως ακριβώς αυτός μας το παρέδωσε, λέγοντας:

Σε παραγγέλλω ενώπιον του Θεού του ζωοποιούντος τα πάντα και του Ιησού Χριστού του μαρτυρήσαντος ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου την καλήν ομολογίαν, να φυλάξης την εντολήν αμόλυντον, άμεμπτον, μέχρι της επιφανείας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την οποίαν εν τοις ωρισμένοις καιροίς θέλει δείξει ο μακάριος και μόνος Δεσπότης, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων, και Κύριος των κυριευόντων, Α’ Τιμ.ς:13-15

Ένα είναι βέβαιο: η κοσμοθεωρία των Μορμόνων είναι ολοκληρωτικά αντίθετη από τη Βίβλο. Σύμφωνα με τη Βίβλο, η φιλοδοξία του ανθρώπου να γίνει θεός, προέρχεται από το διάβολο, ο οποίος είναι ο Πατέρας του ψεύδους. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός, άγιος και άπειρος. Ο άνθρωπος είναι ένα δημιούργημα, γεμάτος αμαρτίες και πεπερασμένος. Ο Θεός είναι Θεός και κανένας δε θα μπορέσει να συγκριθεί ή να μοιάσει σ’ Αυτόν, «...ότι ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός, στον ουρανό επάνω, και στη γη κάτω δεν υπάρχει άλλος».

Ο θεός των Μορμόνων δεν είναι ο Θεός της Βίβλου. Ο Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα: «Ο Θεός είναι πνεύμα». Σε κανένα σημείο η Βίβλος δε διδάσκει ότι ο Θεός είναι θνητός άνθρωπος και ότι έχει σώμα από σάρκα και αίμα. Αλλά αντιθέτως, διακηρύττει αμέτρητες φορές ότι ο Θεός είναι αιώνιος και άπειρος. Αυτός είναι «από αιώνος», Αυτός είναι «ο ζωντανός Θεός και ο αιώνιος Βασιλιάς», το «Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος», «από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα, Εσύ είσαι ο Θεός».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε, ότι ο άγγελος που παρουσιάστηκε στον Σμιθ, καθώς και οι άλλοι που έλεγαν ότι είναι προφήτες και απόστολοι, ήταν στην πραγματικότητα πονηρά πνεύματα πλάνης που τον εξαπάτησαν. Συνεπώς, ο Σμιθ δεν είναι προφήτης του Θεού, ούτε αυτό που του φανερώθηκε λόγος Θεού, αλλά διδασκαλία δαιμονίων.

Κατά συνέπεια και η «εκκλησία» που ο Σμιθ ίδρυσε δεν είναι από το Θεό, αλλά αποτέλεσμα ενέργειας πνεύματος πλάνης και ο τίτλος που φέρνει, είναι παραπλανητικός, ειδικά επινοημένος για να εξαπατάει τους ανύποπτους ανθρώπους. Ας προσέχουμε, λοιπόν, γιατί η ονομαζόμενη «Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Εσχάτων Ημερών» δεν είναι χριστιανική Εκκλησία, ούτε κανένα δόγμα χριστιανικό, όπως τα πολλά που υπάρχουν σήμερα, αλλά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, που δεν έχει σχέση καθόλου με το Χριστιανισμό, οποιασδήποτε απόχρωσης.

Μια βασική διδασκαλία της Βίβλου την οποία έχουν επιβεβαιώσει δια μέσου των αιώνων οι Χριστιανοί, είναι ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πολλά εδάφια και τμήματα της Βίβλου που βεβαιώνουν αυτή τη διδασκαλία. Το να πιστεύεις ότι υπάρχουν πολλοί θεοί, όπως κάνουν οι Μορμόνοι, όχι μόνο δεν είναι χριστιανικό αλλά είναι μάλλον παγανιστικό.

Γι’ αυτά που πιστεύουν, ότι ο Θεός έχει σύζυγο και ότι ο Ιησούς και ο Εωσφόρος είναι αδέλφια και ο ενσαρκωμένος γιός του Θεού και της Μαρίας, δεν τα σχολιάζουμε καν! Είναι σε πλήρη αντίθεση με τη Βίβλο και το Χριστιανισμό.

Τέλος, σε σχέση με τ’ ότι έχει σχέση με τους «ουράνιους γάμους» και τη θεωρία με τους Νέγρους δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τη Βίβλο και με τα μηνύματα της. Η Βίβλος, διακηρύττει την απελευθερωτική αλήθεια ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής και κοινωνικής θέσης, είχαν πάντα ίσα δικαιώματα για σωτηρία. Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων.

Ακόμα, υπάρχουν πολλά προβλήματα που σχετίζονται με το Βιβλίο των Μορμόνων. Εδώ παραθέτουμε μερικά από αυτά:

(1)  Ούτε ένα αρχαιολογικό εύρημα δεν έχει βρεθεί που ν’ αποδεικνύει και να στηρίζει την ιστορία που αναφέρεται στο Βιβλίο των Μορμόνων και τους θαυμαστούς αυτούς πολιτισμούς που, υποτίθεται, ευημερούσαν και σκέπαζαν την Αμερικανική Ήπειρο.

(2)  Ποτέ κανένας δεν έχει ανακαλύψει κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι, τα Εβραϊκά και τα «Μεταρρυθμισμένα Αιγυπτιακά» χρησιμοποιήθηκαν στην Αμερική για μια περίοδο 1000 χρόνων, όπως υποστηρίζει το Βιβλίο των Μορμόνων.

(3) Οι μοντέρνοι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν κατηγορηματικά ότι, οι Αμερικανοί Ινδιάνοι (για τους οποίους οι Μορμόνοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τους Εβραίους μετανάστες και αναφέρεται στο Βιβλίο των Μορμόνων), δεν έχουν καμία σχέση με την Εβραϊκή φυλή, αλλά μάλλον με τους ανθρώπους της Ανατολικής Ασίας.

Και τώρα τι γίνεται;

Αν δεν έχεις δεχτεί το βιβλικό Ιησού για Σωτήρα σου και Κύριο της ζωής σου, σ’ ενθαρρύνουμε να το κάνεις. Θα μεταμορφώσει τη ζωή σου. Δε χρειάζεσαι το Μορμονικό σύστημα με την εκκλησία του, τον κλήρο του, τις βαπτίσεις του, τις προφητείες του κτλ. για να ζήσεις σαν γιός και κόρη του ουράνιου Πατέρα. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα πρόσωπο, ο ΙΗΣΟΥΣ. Διάβασε από τη Βίβλο την Καινή Διαθήκη και άρχισε να γνωρίζεις τον αυθεντικό Ιησού.