Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

ΛΑΤΡΕΙΑ - ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ.


«Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού» Α΄Χρον.ις:29  (Ψαλμ.κθ:2  96:9)
«Οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι» (Ιωάν.δ:24)

Η αληθινή λατρεία. Η λατρεία είναι ένα ακέραιο μέρος του αληθινού αγιασμού. Απ’ την άλλη μεριά, ο αγιασμός είναι ένα βασικό συστατικό της αληθινής λατρείας. Η πιο αληθινή φόρμα λατρείας είναι η υπακοή και όχι η προσφορά θυσιών (Α΄Σαμ.ιε:22). Ο Θεός θα απορρίψει τη λατρεία που δεν προέρχεται από μια άγια ζωή. Δες Αμώς ε:21-27  Μαλαχ.α:10. Το είδος της λατρείας που ο Θεός αποδέχεται είναι η λατρεία που βγαίνει μέσα από μια ειλικρινή καρδιά και υποστηρίζεται από μια παραδεδομένη ζωή. Πρέπει να λατρεύουμε το Θεό εν πνεύματι και εν αληθεία. Μ’ αυτή την προοπτική, αυτή η μελέτη είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με τη λατρεία. Γι’ αυτό το λόγο, πιστεύουμε ότι πρέπει και θα ωφελήσει να περιλάβουμε μια μικρή μελέτη Βιβλικής λατρείας. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θέλουμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για το πώς ο λαός του Θεού Τον λάτρευε, και πώς εκδήλωνε τη λατρεία αυτή και τα συναισθήματά του. Επειδή η μουσική παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη λατρεία (τόσο μέσα στη Γραφή όσο και σήμερα) θα εξετάσουμε κι αυτό το θέμα.


Συναισθήματα και εξωτερίκευση. Ένα από τα πιο καταπληκτικά πράγματα σχετικά με τη λατρεία όπως απεικονίζεται στη Βίβλο, είναι ότι επηρεάζει κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Θεός ζητά να Τον αγαπάμε με όλη μας τη δύναμη, με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την ψυχή και με όλη μας τη διάνοια! (Μάρκ.ιβ:30). Αυτό καλύπτει τη συναισθηματική, την πνευματική, τη διανοητική και τη φυσική πλευρά του ανθρώπου. Η λατρεία σίγουρα περιλαμβάνει, χωρίς να περιορίζεται μόνο σ’ αυτό, συναισθηματική, διανοητική και φυσική έκφραση. Τελικά, είναι το θέλω μας, όχι τα συναισθήματά μας ή η φυσική αντίληψη που θα φέρει το αποτέλεσμα και τη σταθερότητα της λατρείας.

Μερικοί πιστεύουν ότι τα συναισθήματα και η φυσική εξωτερίκευση αυτού που αισθάνεσαι παίζουν ένα πολύ μικρό ρόλο στη λατρεία. Άλλοι λένε ότι δεν είναι συναίσθημα ή φυσική εξωτερίκευση. Βεβαίως οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά ταμπεραμέντα, αλλά εμείς πιστεύουμε ότι η αληθινή λατρεία έχει να κάνει με κάθε πτυχή της προσωπικότητας κάποιου, συμπεριλαμβανομένης και της συναισθηματικής πτυχής που υπάρχει σ’ όλους.

Ο Θεός μας είναι συναισθηματικός. Παντού σ’ όλη τη Γραφή φανερώνει συναισθήματα όπως αγάπη, χαρά, λύπη και θυμό. Εμείς έχουμε δημιουργηθεί κατ’ εικόνα Θεού κι έχουμε τα ίδια συναισθήματα (Γέν.α:27). Αυτοί που λένε ότι δεν είναι συναισθηματικοί όταν έρχονται στην εκκλησία, είναι αυτοί που χάνουν την ψυχραιμία τους και φωνάζουν στα παιδιά τους ή ξεσπάνε στο σκύλο τους. Ακόμα φωνάζουν υστερικά στα ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Με βιαιότητα υποστηρίζουν τα δικαιώματά τους και είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν το καθετί. Σπρώχνουν για να μπουν στο λεωφορείο ή να πάρουν το ταξί, και κάνουν ολόκληρη σκηνή όταν δεν γίνεται το δικό τους. Χαϊδεύουν και αγκαλιάζουν αυτούς που αγαπούν. Ωστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι θα σου πουν ότι τα συναισθήματα δεν έχουν θέση μέσα στην εκκλησία. Επιμένουν στο τυπικό και τελετουργικό. Είναι γεγονός ότι είμαστε συναισθηματικά όντα. Τα συναισθήματα παίζουν ένα σημαντικό ρόλο σε κάθε όψη της ζωής μας, οπότε γιατί όχι και στην εκκλησία. Φυσικά, τα συναισθήματα δεν είναι το μόνο συστατικό της λατρείας. Όπως ήδη έχουμε πει, η λογική είναι επίσης σημαντική, και πάνω απ’ όλα, η θέλησή μας πρέπει να κατευθύνει τα πράγματα καθώς κατευθύνεται με τη σειρά της από την πίστη και το θέλημα του Θεού. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα συναισθήματα δεν θα έχουν τη θέση τους στη λατρεία.

Τα συναισθήματα είναι που οδηγούν στη φυσική έκφραση. Είναι αδύνατον να αισθανθείς έντονα συναισθήματα αν δεν τα εκφράσεις!  Από μόνη της, η φυσική έκφραση είναι μόνο ένα μικρό μέρος της λατρείας. Και βέβαια, <η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος> (Α΄Τιμ.δ:8). Η εξωτερίκευση είναι ένα φυσικό και αναπόφευκτο αποτέλεσμα του συναισθήματος. Όταν αυτό ωθείται από μια ειλικρινή καρδιά που έχει αγγιχτεί απ’ το Θεό, η φυσική έκφραση είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της λατρείας.

Για να αποδείξουμε ότι τα συναισθήματα και η έκφραση είναι βασικά στοιχεία της εξωτερίκευσης της λατρείας, μπορούμε να πάμε και στις δύο διαθήκες (Παλαιά & Καινή). Το βιβλίο των ψαλμών είναι γεμάτο από εκφράσεις και παραδείγματα δοξολογίας. Ο Ψαλμωδός είπε, <Θέλω εξυμνεί τον Κύριον εν όλη καρδία, εν βουλή ευθέων, και εν συνάξει> (Ψαλμ.ρια:1). Πώς δοξολογούσε το Θεό στη σύναξη (στην εκκλησία);  Να μερικά παραδείγματα παρμένα από το βιβλίο των Ψαλμών: Σήκωμα χεριών (ρμα:2), τραγουδώντας και παίζοντας μουσικά όργανα (λγ:2-3), αλαλάζοντας (95:1-2), χτυπώντας τα χέρια (μζ:1), χορεύοντας (ρμθ:3).

Ο ψαλμός 98:4 μας λέει ν’ αλαλάξουμε, να φωνάξουμε δυνατά, να χαρούμε και να δοξολογήσουμε. Γι αυτούς που είναι διστακτικοί να δοξολογήσουν το Θεό μ’ αυτό τον τρόπο, ο ψαλμωδός λέει: «Πάσα πνοή ας αινεί τον Κύριον, αλληλούια» (ρν:6).