Είναι ένα περιστατικό στη ζωή των μαθητών, που το αναφέρουν
και οι τρεις συνοπτικοί (Ματθαίος η:23-27, Μάρκος δ:35-41, Λουκάς η:22-25). Η
συνοπτικότητα και λιτότητα των αφηγήσεων, διόλου δεν μειώνουν τη
συναρπαστικότητά του, όπως και τα σημαντικά πνευματικά του μηνύματα.
1. Μπαρκάρισαν, με το Χριστό
Να τα βρεις δύσκολα και ανάποδα στη ζωή σου επειδή διάλεξες
δρόμο αντίθετο ή απλά δίχως το Χριστό, είναι... νοητό. Όμως όλη η ταλαιπωρία
τους ήλθε μετά το «λέγει αυτοίς, διέλθωμεν εις το πέραν» (Μάρκος δ:35). Πράγμα
που σημαίνει ότι οι δρόμοι του Χριστού δεν περνάνε όλοι από μπουνάτσα. Αυτό το
βλέπουμε και στη ζωή όλων των έξοχων ανθρώπων του Θεού, Μωυσή, Δαβίδ, Παύλου
κ.α.
2. Μαζί τους στην τρικυμία
Θα πεις, τότε ποια η διαφορά, αφού έτσι κι αλλιώς τα μποφόρ
θα με χτυπήσουν! Η διαφορά είναι πως όταν ξεκινάς με το Χριστό το ταξίδι σου,
Τον έχεις κοντά σου στα όποια μπουρίνια και στους όσους καιρούς. Και στις
κρίσιμες στιγμές, γίνεται κατά έναν εντυπωσιακό τρόπο, ο Κυβερνήτης.
3. Η απροσδόκητη τρικυμία
Η έκφραση «και ιδού» στο Ματθαίο, δηλώνει το απροσδόκητο της
λαίλαπας. Συμβαίνει σε μεσόγειες θάλασσες με στάθμη νερού 200 περίπου μέτρα
κάτω από την επιφάνεια των ανοικτών θαλασσών, όπως είναι η θάλασσα της Γαλιλαίας.
Συμβαίνει όμως και στην πνευματική μας πορεία. Έρχεται όταν δεν την περιμένεις.
Και το χειρότερο... όταν
4. Η ανάγκη της ανάπαυσης είναι έντονη
Το «οψίας γενομένης» του Μάρκου, οροθετείται έπειτα από μια
ολόκληρη μέρα εντατικής και πολύμοχθης υπηρεσίας. Τότε που το πλοίο το βλέπουμε
σαν μαλακό προσκέφαλο. Που όμως γίνεται... αδύναμο καρυδότσουφλο στη μανία της
θάλασσας. Έπειτα από το μόχθο της διακονίας, το καινούργιο αυλάκωμα του «ιδού
φέρω τον σταυρό μου».
5. Η κατάσταση του πανικού
Δαίμονας παρά θεός ο Παν με τραγίσια πόδια, γρήγορα
υιοθετήθηκε εικονογραφικά από τους χριστιανούς, στην απεικόνιση του Διαβόλου. Ο
δεύτερος χρησιμοποιεί του πρώτου τους πρόσθετους θορύβους για να επιφέρει...
Πανικό. «Σεισμός μέγας... λαίλαψ μεγάλη ανέμου... το πλοίον καλύπτεσθαι υπό των
κυμάτων», είναι η συρροή από τα βέλη που πλήγωσαν επικίνδυνα το θάρρος και την
πίστη των μαθητών. Μόνον αυτών!..
6. Μαζί Του και χαμός, όχι
Σχολιάσαμε, πως μαζί με τον Κύριο και τρικυμία, είναι δυνατό.
Όμως, μαζί με τον Κύριο και χαμός, είναι αδύνατο. Τα «απολλύμεθα... ου μέλει
σοι ότι απολλύμεθα», είναι προσευχή απελπισίας, για να μη πούμε απιστίας. Με το
Χριστό φουρτούνες ναι, ναυάγιο ποτέ. Έχε το πάντοτε τούτο υπόψη σου, πιστέ.
7. Ο Χριστός ησυχάζει όλες τις τρικυμίες
Το «σιώπα, πεφίμωσο» («σώπα, βούλωστο»), δείχνει επιτίμηση
προς πρόσωπο προφανώς το Διάβολο, που στοχάστηκε να καταποντίσει τον Κύριο
και τη συντροφιά Του. Φάνηκε όμως, ανίσχυρος. Υποχώρησε. Το «διεγερθείς» των
Μάρκου και Λουκά, δείχνει μεγαλοπρεπές ξετίναγμα, φωνή κύρους, προσταγή του
«θαρσείτε, Εγώ ενίκησα τον κόσμο» (Ιωάννης ις:33). Μη το ξεχνάμε, είναι «ο Άρχων
της ειρήνης» (Ησαΐας θ:6). Είναι, η ειρήνη των καρδιών μας.
