γράψον οὖν ἃ εἶδες καὶ ἃ εἰσὶν καὶ
ἃ μέλλει γινέσθαι μετὰ ταῦτα.
γράψον
ούν
Αυτό το βιβλίο γράφτηκε καθ’ υπόδειξη και
επιθυμία του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Βλέπουμε να συμβαίνει το αντίθετο στην
Αποκ.ι:4 όπου ο Ιησούς διέταξε τον Ιωάννη να μην γράψει ορισμένα πράγματα. Ήταν
7 βροντές και πήγε να γράψει αυτά που έλεγαν, όμως ο Ιησούς δεν του το επέτρεψε
και το σφράγισε.
ά
είδες
Ο Ιωάννης είναι αυτόπτης μάρτυρας της
Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού. Είναι αυτόπτης μάρτυρας της κληρονομιάς του Θεού
για τους μέλλοντες αιώνες, που θα δοθεί στο Χριστό και τους αγίους Του.
Λέγεται σ’ αυτόν να γράψει 3 πράγματα: α)
αυτά που είδε β) αυτά που είναι γ) αυτά που θα γίνουν μετά ταύτα.
και ά
εισίν
Υπό μια έννοια μπορούμε να το εννοήσουμε
ότι αυτές οι οράσεις που δόθηκαν στον Ιωάννη σ’ αυτό το βιβλίο ΕΙΝΑΙ. Είναι άχρονες,
αληθινές, είναι ο λόγος του Θεού, ακόμα και πριν εκπληρωθούν. Είναι δηλαδή τόσο
σίγουρες, που ΕΙΝΑΙ και θα μένουν.
Μια άλλη σκέψη είναι: Αυτά που είδε ήταν η
περίοδος της Εφέσου. Και όσα μέλλουσι να
γίνωσι μετά ταύτα, δεν λέει «μετά από αυτό». Το «μετά ταύτα» μπορεί να εννοεί τι θα γίνει μετά την εκκλησία της
Εφέσου, αλλά μπορεί να εννοεί και τι θα συμβεί μετά από τις 7 λυχνίες, τις 7
εκκλησιαστικές περιόδους. Και τα δύο ισχύουν.
