Ζωή ευσέβειας

«Συ όμως παρηκολούθησας την διδασκαλίαν μου, την διαγωγήν, την πρόθεσιν, την πίστιν, την μακροθυμίαν, την αγάπην, την υπομονήν, τους διωγμούς, τα παθήματα, οποία μοι συνέβησαν εν Αντιοχεία, εν Ικονίω, εν Λύστροις· οποίους διωγμούς υπέφερα, και εκ πάντων με ηλευθέρωσεν ο Κύριος. Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή. Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄Τιμ.γ:10-13).

Ευσεβέω: σέβομαι, τρέφω σεβασμό προς τινα

Ευσεβώς: με σεβασμό

Σέβομαι: τιμώ, φοβάμαι κάποιον

Τον καιρό που γράφει ο απόστολος Παύλος, οι χριστιανοί ήταν περισσότερο εκτεθειμένοι σε διωγμούς. Πάντοτε όμως, λίγο – πολύ, όσοι ήθελαν ή θέλουν να ζήσουν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θ’ αντιμετωπίσουν διωγμό, περιφρόνηση, δυσκολίες.

Δεν λέει μόνο ΕΥΣΕΒΩΣ, αλλά και ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ, που σημαίνει σύμφωνα με τις αυστηρές εντολές της χριστιανικής πίστης.

Αναφέρεται σ’ αυτούς που θα φορέσουν τη στολή του υπηρέτη και θα φέρουν επάξια το όνομα του σταυρωμένου λυτρωτή.

Αναφέρεται σ’ αυτούς που στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους και στις συζητήσεις τους, φανερώνουν ποιοι είναι, δεν κρύβουν την ταυτότητά τους. Τιμούν το λυτρωτή τους.

Αυτοί δεν είναι μόνο ευσεβείς, αλλά ζουν ευσεβώς.

Η ζωή του αποστόλου Παύλου ήταν υποδειγματική τουλάχιστον για τρία πράγματα:

    1.     Για τη διδασκαλία του που ήταν σύμφωνη με το θέλημα του Θεού.

    2.     Για τον τρόπο ζωής του που συμφωνούσε με τη διδασκαλία του.

       3.     Για τους διωγμούς του.

Πρόσφερε πολλά, υπέφερε πολύ.

«πλην ότι το Πνεύμα το Άγιον μαρτυρεί εν πάση πόλει λέγον, ότι δεσμά και θλίψεις με περιμένουσι» (Πράξ.κ:23).

Μ’ αυτά τα λόγια αναφέρεται στο διωγμό του στην Αντιόχεια, τα Λύστρα και το Ικόνιο, αλλά λέει ότι ο Κύριος τον ελευθέρωσε απ’ όλα αυτά, για να παρηγορήσει τον Τιμόθεο κι εμάς.

Ο σταυρός ήταν πάντοτε γνωστός, αλλά μετά το θάνατο του Χριστού πάνω σε σταυρό, έγινε σύμβολο θανάτου και λύτρωσης για το χριστιανό.

Γι’ αυτό ο Κύριος προσφέρει σταυρό σε όσους θέλουν να Τον ακολουθήσουν:

«και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού» (Ματθ.ι:38).

Ο Ιησούς υπέφερε σ’ όλη Του τη ζωή και ο διωγμός Του κατέληξε στο σταυρό γιατί Τον φθονούσαν:

«Επειδή ήξευρεν ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν» (Ματθ.κζ:18).

Παλαιότερα, όταν οι προφήτες αποκάλυπταν το σκοπό του Θεού στους ανθρώπους, τους δίωκαν και τους σκότωναν.

Η ζωή του Ιησού, ήταν ζωή διωγμού:

«Και διά τούτο κατέτρεχον τον Ιησούν οι Ιουδαίοι και εζήτουν να θανατώσωσιν αυτόν, διότι έκαμνε ταύτα εν σαββάτω» (Ιωάν.ε:16).

Όμως μπόρεσε να πει:

«Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα, το οποίον μοι έδωκας διά να κάμω» (Ιωάν.ιζ:4).

Πρόθυμα παραδιδόταν στην καταισχύνη:

«Τον νώτόν μου έδωκα εις τους μαστιγούντας και τας σιαγόνας μου εις τους μαδίζοντας· δεν έκρυψα το πρόσωπόν μου από υβρισμών και εμπτυσμάτων» (Ης.ν:6).

«Καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό των ανθρώπων· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας· και ως άνθρωπος από του οποίου αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν» (Ης.νγ:3).

«Αυτός ήτο κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού· εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του κείροντος αυτό άφωνον, ούτω δεν ήνοιξε το στόμα αυτού» (Ης.νγ:7).

«Εγώ δε είμαι σκώληξ και ουχί άνθρωπος· όνειδος ανθρώπων και εξουθένημα του λαού. Με εμυκτήρισαν πάντες οι βλέποντές με· ανοίγουσι τα χείλη, κινούσι την κεφαλήν, λέγοντες,  Ήλπισεν επί τον Κύριον· ας ελευθερώση αυτόν· ας σώση αυτόν, επειδή θέλει αυτόν» (Ψαλμ.κβ:6-8).

«Διότι ένεκα σου υπέφερα ονειδισμόν· αισχύνη εκάλυψε το πρόσωπόν μου. Ξένος έγεινα εις τους αδελφούς μου, και αλλογενής εις τους υιούς της μητρός μου· Διότι ο ζήλος του οίκου σου με κατέφαγε· και οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ εμέ» (Ψαλμ.ξθ:7-9).

Η ζωή της ευσέβειας ενοχλεί το σατανά.

Μελετώντας τις αιτίες των διωγμών, θα δούμε ότι αρχή όλων είναι ο σατανάς.

Σύμφωνα με τη Γραφή, είναι ον που έχει δύναμη, είναι φονιάς και πατέρας του ψεύδους. Έχει σαν κύρια απασχόληση να κατηγορεί τους χριστιανούς (Αποκ.ιβ:10, Β΄Κορ.β:10-11, Α΄Πέτρ.ε:8-9).

Ο διάβολος μισθώνει τους δούλους του με την υπόσχεση βραβείων εδώ στη γη. Τους εξηγεί πως μπορούν να επωφεληθούν διώκοντας τους χριστιανούς και αυτοί τυφλωμένοι από τη λάμψη των διαφόρων κερδών, αρχίζουν να εκτελούν τα σχέδιά του.