Καὶ ὅτε εἶδον αὐτὸν, ἔπεσα πρὸς τοὺς
πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκεν τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπ' ἐμὲ λέγων, Μὴ φοβοῦ· ἐγώ
εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος.
και
ότε είδον αυτόν, έπεσα πρός τους πόδας αυτού ως νεκρός
Αυτό δείχνει την τέλεια αδυναμία του
ανθρώπου μπροστά στο Θεό εξαιτίας της αμαρτίας. Την τέλεια ανικανότητα και
αχρηστία γι’ αυτό που είναι με τα δικά του έργα και προσπάθειες.
Ο προφήτης Ησαΐας πέρασε την ίδια εμπειρία
όταν είδε σε όραση το Θεό στο θρόνο Του και τη δόξα Του να γεμίζει το ναό. Η
αντίδραση του Ησαία ήταν: «Ω τάλας εγώ
διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων και κατοικώ εν μέσω λαού
ακαθάρτων χειλέων». Ησ.ς:5
Αυτή υπήρξε πάντοτε η φυσική αντίδραση των
αληθινών ανδρών του Θεού όταν αντίκρισαν το Θεό σε όραση, γιατί τους κάνει να
γνωρίσουν ποιοι είναι και Ποιος είναι ο Ίδιος.
Ματθ.ιζ:2-6 Όταν ο Ιησούς μεταμορφώθηκε, οι
απόστολοι έπεσαν κάτω με το πρόσωπο στη γη.
Ιεζεκ.α:28
Δαν.η:18 & ι:8,9,17-19 Αββακ.γ:16
και
έθηκεν την δεξιάν αυτού επ’ εμέ λέγων, Μη φοβού.
Ο άνθρωπος που βλέπει το Θεό όπως είναι,
διατάσσεται να μη φοβάται. Εμείς δεν είναι ανάγκη να φοβόμαστε στην παρουσία
του Θεού, αντίθετα χαιρόμαστε! Όμως τι θα πάθει ένας αμετανόητος αμαρτωλός
μπροστά σ’ αυτή την παρουσία! Αυτό που έπαθε και ο Βαλτάσαρ όταν είδε το χέρι
να γράφει στον τοίχο (Δαν.ε:6)
Ιερ.α:9
|
Ησ.ς:7
|
Ιεζεκ.α:28
|
Εφεσ.γ:16
|
Γεν.κδ:24
|
Ματθ.ιζ:17
|
Δαν.ι:12
|
Λουκ.ε:10
|
Ματθ.κη:5
|
Β’ Βασ.ς:16
|
Ησ.μα:10,
|
Ης.μγ:1-3
|
Ματθ.ι:30,31
|
Μαρκ.ις:6
|
Όλες αυτές τις φορές οι δούλοι του Θεού
διατάσσονται να μην φοβούνται.
Σε 80 πιστούς της Γραφής ο Θεός λέει «μη φοβού». Δεν θέλει να φοβόμαστε τον
Κύριο γιατί ο Παντοκράτωρ είναι και ο φίλος μας, ο αδελφός μας.
εγώ
ειμί ο πρώτος και ο έσχατος.
Είναι η ίδια αλήθεια όπως «η αρχή και το
τέλος» «το Α και το Ω».
Ποιος είναι ο Πρώτος και ο Έσχατος;
Ησ.μα:4 ο Γιάχουε είναι ο πρώτος και ο
έσχατος Ησ.μδ:6 μη:12
Αποκ.α:17 β:8, κβ:13 Ο Ιησούς είναι ο
πρώτος και ο έσχατος, ο ΓΙΑΧΒΕ εν Χριστώ Ιησού.
Είναι λοιπόν ο Ιησούς ως Θεός, γιατί σαν
άνθρωπος ξέρουμε ότι είχε μια αρχή. Ο Θεός είπε: «Υιός μου είσαι Εγώ σήμερον σε εγέννησα» (Ψαλμ.β:7). Σαν Θεός όμως
είναι «ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις
τους αιώνας» (Ρωμ.θ:5).
