Α. Ο ΘΕΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΝ ΣΑΡΚΙ.
Ποιος
ήταν ο Ιησούς Χριστός;
Αυτή
είναι μια ερώτηση που οι περισσότεροι δεν ξέρουν ν’ απαντήσουν όπως και στην
εποχή Του. Πολλοί ακόμα πιστεύουν ότι ήταν ένα μεγάλος δάσκαλος, άλλοι πιστεύουν
ότι ήταν ένας προφήτης του Θεού, και άλλοι ότι ήταν απλά ένας άνθρωπος.
Η
αλήθεια του θέματος είναι ότι ήταν ο Θεός και άνθρωπος. Η σάρκα Του, ή η ανθρώπινη
φύση, ήταν ο Γιος του Θεού, αλλά μέσα Του κατοικούσε ο Ύψιστος Θεός.
«Ουδείς
είδε ποτέ τον Θεόν, ο Μονογενής Υιός, ο ών εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος
εφανέρωσεν αυτόν» (Ιωαν.α:18).
«Ο
Θεός είναι πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει
να προσκυνώσι» (Ιωαν.δ:24
& Β’ Κορ.γ:17).
«Δεν
πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί, και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους
τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ’ εμαυτού δεν λαλώ, αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν
εμοί, αυτός εκτελεί τα έργα» (Ιωαν.ιδ:10).
Έτσι,
δεν υπάρχει αντίφαση στα εδάφια «όστις
είδε εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωαν.ιδ:9) και «διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλύτερός μου» (Ιωαν.ιδ:28), γιατί η
θεότητα είναι ανώτερη από την ανθρώπινη φύση.
Αφού
ο Θεός είναι Πνεύμα και είναι αόρατος, ο άνθρωπος δεν μπορούσε ποτέ να δει το
Θεό. Έτσι ο Θεός έπρεπε να ετοιμάσει ένα σώμα, για τον Εαυτό Του, που θα γινόταν
η τέλεια θυσία για τις αμαρτίες του κόσμου.
Το
μόνο σώμα και η μόνη σάρκα που ο άνθρωπος θα δει ποτέ στο Θεό, είναι ο άνθρωπος
Ιησούς Χριστός.
Το
γεγονός ότι ο Ιησούς «γεννήθηκε (ήρθε σε ύπαρξη)», αποδεικνύει ότι δεν υπήρχαν
δύο Θεοί από την αρχή. Δεν υπήρχε ποτέ ένας Γιος Θεού, μέχρις ότου στην Βηθλεέμ
«εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού,
όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» (Γαλ.δ:4). Η διδασκαλία του
Θεού-Πατέρα, Θεού-Υιού και Θεού – Άγιο Πνεύμα δεν έχει βιβλική υποστήριξη,
καθώς δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά του Θεού - Υιού ή του Θεού - Άγιο Πνεύμα σε
ολόκληρη τη Βίβλο.
Το
κλειδί για τη θεότητα είναι το γεγονός ότι η θεία και η ανθρώπινη φύση είναι ενωμένες
στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Είναι ταυτόχρονα
ο Θεός και άνθρωπος. Ο Ησαΐας (ζ:14) αναφέρει: «ιδού η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, (σάρκα) και θέλει
καλεσθεί το όνομα αυτού Εμμανουήλ (ο Θεός μεθ’ ημών)».
Πάλι
στον Ησαΐα θ:6 διαβάζουμε: «Διότι παιδίον
(ανθρώπινη φύση) εγεννήθη εις ημάς, υιός
εδόθη εις ημάς (ανθρ. φύση)... και το
όνομα αυτού θέλει καλεσθεί ....Θεός ισχυρός (θεότητα) Πατήρ του μέλλοντος αιώνος (θεότητα)».
Η
διπλή Του φύση αποδείχτηκε όταν είπε: «χαλάσατε
τον ναόν (σώμα) τούτον και δια τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν»
(Ιωαν.β:19). Στις Πραξ.β:32 λέει: «Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός».
Στην Α’ Πετρ.γ:18 λέει ότι ο Ιησούς: «ζωοποιηθείς
δε δια του Πνεύματος».
Ο
Θεός εμφανίστηκε σαν Πατέρας στη δημιουργία, σαν Υιός στην λύτρωση και σαν
Πνεύμα Άγιο στην αναγέννηση.
Είναι
όπως ακριβώς το νερό που μπορεί να είναι υγρό, στερεό σαν πάγος ή στην εξαερωμένη
μορφή του ατμού. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι πατέρας, γιος και σύζυγος, αλλά
είναι ένας άνθρωπος.
Το
ίδιο ισχύει και με το Θεό. Εκδήλωσε τον Εαυτό Του με διαφορετικούς τρόπους, στη
δημιουργία, στη λύτρωση, στην αναγέννηση, αλλά είναι μόνο Ένας Θεός.
«Γιατί εν αυτώ (Ιησού) κατοίκησε πάν το πλήρωμα της θεότητας σωματικώς»
(Κολ.β:9).
