Για χίλια χρόνια ο Ιησούς Χριστός θα κυβερνά τη γη με δικαιοσύνη και ειρήνη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Σατανάς θα είναι δεμένος, ευημερία θα έρθει στους ανθρώπους και ο ήχος της χαράς και της αγαλλίασης θα γεμίζει τη γη.
Ησαΐας ια ξε:18 Ζαχ.ιδ Ιερ.κγ:3,6 Λουκ.α:30,33
Αποκ.ιθ:7,10 Λουκ.ιθ:11,19 Ης.β:1-14 Ζαχ.ιδ:17,19
Αποκ.κ:6
Από τον κήπο της Εδέμ, ο Θεός είχε σχεδιάσει να κατοικεί στη γη και να βασιλεύει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Με την πτώση του Αδάμ, η αμαρτία έφερε τους καρπούς της στην οικογένεια του ανθρώπου: αδικία, βία και θάνατος. Η ροπή της ανθρώπινης φύσης προς την αμαρτία έχει αφήσει τα ίχνη της - μεγάλες στεναχώριες, πόνος, δυστυχία και μιζέρια - σε όλες της γενιές.
Ο Θεός όμως μας έχει μιλήσει για μια καλύτερη μέρα για τους κατοίκους της γης, μια μέρα κατά την οποία αμαρτωλοί δεν θα υπάρχουν (Ης.ιγ:9) και ο Θεός θα βασιλεύει με το λαό του στη γη για 1.000 χρόνια.
Μέσα από τον προφητικό λόγο, μπορούμε να έχουμε μια φευγαλέα εικόνα της δόξας και της λαμπρότητας ενός ειρηνικού κόσμου καλοζωίας, όπου ο Ιησούς Χριστός θα κάθεται πάνω στο θρόνο του Δαβίδ για να κυβερνά όλα τα έθνη με δικαιοσύνη. Αυτή η βασιλεία της δικαιοσύνης θα διαρκέσει 1.000 χρόνια (Αποκ.ε:10 κ:4).
Ο μόνος τρόπος να διασφαλίσεις τέτοια ειρήνη είναι να κρατήσεις τον πειράζοντα μακριά. Γι' αυτό, αυτός και η κουστωδία του θα παραμείνουν δεμένοι όλα αυτά τα χρόνια. Αν ο διάβολος ήταν ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, δεν θα υπήρχε ειρήνη για κανένα. Πέρα απ' αυτή την προστασία και την ασφάλεια, ο Ιησούς θα κυβερνά με «ράβδο σιδηρά». Το θέλημά Του θα εκπληρώνεται και κανείς δεν θα μπορεί να το εμποδίσει. Οι γεννημένοι με μια επαναστατική προδιάθεση ενάντια στο Θεό, θα αισθανθούν την αυστηρότητα της σιδηράς ράβδου, γιατί δεν θα επιτραπεί ανοιχτή επανάσταση μέχρι η προφητική βασιλεία της ειρήνης εκπληρωθεί.
Πριν ξεκινήσει η Χιλιετής Βασιλεία, θα υπάρξει η «Ημέρα του Κυρίου», κατά την όποια θα συμβεί η μετάβαση από την οικονομία της εκκλησίας σε μια καινούρια οικονομία. Ο Θεός θα έρθει να πάρει την εκκλησία Του και θα κρύψει το υπόλοιπο των Ισραηλιτών (Ης.κς:20) για να τους φυλάξει από την καταστροφή κατά τη διάρκεια μιας σκληρής περιόδου βίαιης δικαιοκρισίας πάνω στη γη που θα αποκορυφωθεί στη μάχη του Αρμαγεδδώνα με την τιμωρία του Αντίχριστου και του ψευδοπροφήτη (Ης.κθ:18). Μετά, ο Σατανάς θα δεθεί για χίλια χρόνια.
Κατόπιν, ο Θεός θα στήσει το θρόνο Του στην Ιερουσαλήμ και θα βασιλεύσει με τους δικούς Του. Οι περιγραφές της ειρηνικής βασιλείας Του έχουν καταπλήξει τους ανθρώπους, ακόμα και στις μέρες των προφητών. Έχει υποσχεθεί ότι θα έχει ένα θυσιαστήριο στην Αίγυπτο, που σημαίνει ότι και οι Αιγύπτιοι θα λατρεύουν το Θεό. Θα υπάρξει μια λεωφόρος που θα συνδέει την Αίγυπτο με το Ισραήλ και την Ασσυρία (Ης.ιθ:18-25). Ο Θεός θα αποκαλέσει αυτά τα έθνη «Λαός μου». Πόσο παράξενο θα φανεί στους Ισραηλίτες το γεγονός ότι ο Θεός στρέφεται στα έθνη!
1. Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Α. Ο Ιησούς Χριστός Βασιλιάς όλης της γης.
Ο Ησαίας ταυτίζει τη χιλιετή βασιλεία με τις έσχατες μέρες (β:2). Η κυβέρνηση της βασιλείας του Ιησού χαρακτηρίζεται σαν όρος. Μέσα σ' ολόκληρη τη Βίβλο, τα όρη συμβολίζουν μέρη κυβέρνησης και ο Ησαίας λέει ότι η κυβέρνηση του Θεού ή το όρος του Θεού θα είναι πάνω απ' όλα τα άλλα όρη. Απ' όλα τα έθνη θα έρχονται στην Ιερουσαλήμ όπου θα βρίσκεται ο θρόνος του Θεού, για να διδάσκονται απ' Αυτόν (Ης.β:3).
Όλοι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι ν' ακολουθήσουν τον Κύριο, όταν πάρει την εξουσία (Ψαλμ.ρι:3). Αυτός θα είναι το τελικό εφετείο. Όταν βλέπει κάποιο λάθος, το μόνο που θα κάνει θα είναι να το επιπλήττει, γιατί θα είναι απόλυτος κυβερνήτης (Ης.β:4). Κανείς δε θα μπορεί μεταπείσει ή να λαδώσει αυτό το δικαστήριο.
Ποτέ δεν θα υπάρξει τέλος στην αύξηση της Βασιλείας Του (Ης.θ:6-7). Θα καθίσει πάνω στο θρόνο που έχει εδραιωθεί από το Δαβίδ (Ης.ις:5) και θα τον κάνει θρόνο ελέους, κρίσης και δικαιοσύνης.
Αφού δεν θα υπάρχει πόλεμος κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας, οι άνθρωποι «θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα» (Μιχ.δ:3). Ο νους των ανθρώπων θα στραφεί σε γεωργικές καλλιέργειες. Ο τρόμος και ο φόβος του πολέμου ποτέ πια δεν θα βασανίσει το ανθρώπινο μυαλό. Δεν θα υπάρξουν πια πολεμικά σχέδια, στρατόπεδα, στρατιωτικά γυμνάσια και στρατιωτικά κτίρια (Ης.β:4). Οι μητέρες ποτέ πια δεν θα βλέπουν τα αγόρια τους να φεύγουν από το σπίτι με το φόβο ότι δεν θα γυρίσουν πίσω. Ποτέ πια οι άνθρωποι δεν θα βλέπουν τεράστια ποσά χρημάτων να πηγαίνουν σε στρατιωτικές δαπάνες.
Οι Ισραηλίτες θα έχουν μάθει πιο είναι το όνομα του Θεού τους. Θα διακηρύττουν σε όλο τον κόσμο: «Ο Θεός σου βασιλεύει» (Ης.νβ:6-7). Ενώ στο παρελθόν ο Θεός δυσκολευόταν πραγματικά να βρει ανθρώπους που να καταλαβαίνουν τις οδούς Του, τώρα θα βλέπουν «οφθαλμός προς οφθαλμόν» (Ης.νβ:8).
Ο καθένας θα γνωρίζει τον Κύριο, αφού «η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν» (Ης.ια:9). Ο Κύριος θα είναι ένδοξος και θα μοιράζεται τη δόξα Του με τους λυτρωμένους (Ης.κη:5). Ολόκληρη η γη θα δει τη δόξα της Βασιλείας του Θεού και θα χαρεί (Ης.μ:4 & Ιερ.κγ:5-8). Υποσχέθηκε ότι θα κάνει την Ιερουσαλήμ άγια πόλη, καθώς θα κατοικεί ανάμεσα στους κατοίκους της (Ιωήλ γ:16-21) «και αλλογενείς δεν θέλουσι διέλθει δι' αυτής πλέον».
Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποιος είναι ο Σωτήρας αυτός που κυβερνά αυτό τον καιρό, ο Ζαχαρίας μας αποκαλύπτει ότι Αυτός είναι ο Γιάχβε: «Τέρπου και ευφραίνου, θύγατερ Σιών· διότι ιδού, εγώ έρχομαι και θέλω κατοικήσει εν μέσω σου, λέγει Κύριος» (Ζαχ.β:10). «Το όνομα (Του) είναι ο Βλαστός· και θέλει βλαστήσει εκ του τόπου αυτού και θέλει οικοδομήσει τον ναόν του Κυρίου .....και θέλει καθήσει και διοικήσει επί του θρόνου αυτού και θέλει είσθαι ιερεύς επί του θρόνου αυτού» (Ζαχ.ς:12-15). Θα είναι Βασιλιάς και ιερέας στο λαό Του, πάνω σ' όλη τη γη (Ζαχ.ιδ:9-10).
Β. Ποιοι θα βασιλεύσουν με το Χριστό;
Ο Ιησούς είπε στους μαθητές που Τον ακολουθούσαν ότι θα βασιλεύσουν μαζί Του καθισμένοι σε θρόνους για να κρίνουν τις 12 φυλές Ισραήλ (Ματθ.ιθ:28). Αυτό δημιούργησε μια διαφωνία ανάμεσα στους 12 αποστόλους σχετικά με το ποιος είναι μεγαλύτερος μεταξύ τους. Τότε, Αυτός τους υποσχέθηκε ότι θα τρώνε και θα πίνουν «επί της τραπέζης μου εν τη βασιλεία μου», και ότι θα καθίσουν «επί θρόνων, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Λουκ.κβ:30).
Ο Ιωάννης άκουσε τους 24 πρεσβύτερους και τα 4 ζώα να ψάλουν μια νέα ωδή. Μέρος αυτής της ωδής ήταν ότι «έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης» (Αποκ.ε:8-10).
Ο Ισραήλ θα είναι κι αυτός εκεί. Ο Θεός θα κάνει τον «καρπό της γης εξαίρετον και ευφρόσυνον εις τους διασωθέντας εκ του Ισραήλ» (Ης.δ:2). Αυτοί που είναι γνωστοί σαν το υπόλοιπο του Ισραήλ, «ο υπόλοιπος εν Σιών και ο εναπολειφθείς εν Ιερουσαλήμ θέλει ονομασθή άγιος, πάντες οι γεγραμμένοι μεταξύ των ζώντων εν Ιερουσαλήμ» (Ης.δ:3). Αυτό το διάστημα ο Θεός έχει καθαρίσει όσους Ισραηλίτες, έχουν απομείνει, «πάλιν δευτέραν φοράν» (Ης.ια:11). Η πρώτη φορά ήταν στη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Ο Θεός θα σηκώσει κάθε διαφορά ανάμεσα στον Ιούδα και τον Ισραήλ, ώστε να είναι ξανά σαν ένας λαός (Ης.ια:13). Θα τους φέρει πίσω στη γη τους (Ιεζ.ια:16-21), ώστε να κατοικούν με ασφάλεια εκεί (Ιερ.κγ:5-8).
Γ. Προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ
Από τη στιγμή που ο Θεός θα στήσει το θρόνο Του στην Ιερουσαλήμ, όλα τα έθνη θα έρχονται εκεί για να Τον λατρεύσουν.
«και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ» (Ης.β:3).
Ο λόγος που οι άνθρωποι θα θέλουν να πηγαίνουν στην Ιερουσαλήμ, θα είναι η επιθυμία να μάθουν απ' Αυτόν. Θα θέλουν να μάθουν τις οδούς Του και ν' ακούσουν το λόγο Του. Θα είναι Εθνικοί (Ης.ια:10) που θα ζητούν την ρίζα του Ιεσσαί, που είναι ο Ιησούς. Ανάμεσά τους θα είναι Αιγύπτιοι και Ασσύριοι (Ης.ιθ:18-25). Αυτό είναι κάτι που ο Ισραήλ δύσκολα μπορεί να πιστέψει. Όμως ο Θεός θα τους ευλογήσει και θα «φτιάξει» λεωφόρο για να μπορούν να μετακινούνται εύκολα.
Παρ' όλα αυτά όμως, αυτοί που δεν θα θέλουν να υπηρετήσουν τον Κύριο, δεν θα μπορούν να μπουν (Ιωήλ γ:17). Θ' αντιμετωπίσουν την τιμωρία του Θεού εφόσον αποφασίσουν να μην Τον λατρεύσουν. Όλοι όσοι θα έρχονται στην Ιερουσαλήμ, θα έχουν βροχές στις σοδειές τους ενώ όσοι δεν θα πάνε δεν θα έχουν (Ζαχ.ιδ:18-19).
Δ. Δικαιοσύνη και ειρήνη
Ο κόσμος περιμένει πολύ καιρό για δικαιοσύνη και την επακολουθούσα ειρήνη. Κάθε ανθρώπινος νόμος, προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη που οι άνθρωποι έχουν κάνει. Ο Θεός μας έδωσε 10 απλούς νόμους για να τους υπακούσουμε. Από τότε, οι άνθρωποι έχουν φτιάξει 36.000.000 νόμους χωρίς να καταφέρουν να βελτιώσουν αυτές τις 10 εντολές.
Όσο οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να επιθυμούν, θα υπάρχει κλεψιά, απάτη και πόλεμος. Μέχρι να σταματήσει η δολιότητα και η απάτη, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να βρίσκουν τρόπους που θα φαίνονται, αλλά δεν θα είναι δίκαιοι. Ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει όσο η ανομία και η αμαρτία βασιλεύει.
Ο λαός του Θεού με χαρά θα δεχτεί τη βασιλεία του Χριστού, γιατί Αυτός θα κρίνει με δικαιοσύνη. Θα ελέγξει αυστηρά τα έθνη που δεν θα θέλουν να μείνουν στη δικαιοσύνη Του (Ης.β:3-4). Όμως η ανάπαυσή Του θα είναι δόξα (Ης.ια:10). Τίποτα δεν θα κακοποιεί ούτε θα φθείρει τον καιρό της βασιλείας Του (Ης.ια:9). Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να ξεφεύγουν από το δρόμο του Θεού, θ' ακούγεται μια φωνή που θα λέει: «Αύτη είναι η οδός, περιπατείτε εν αυτή» (Ης.λ:21).
«Και η καρδία των θρασέων θέλει καταλάβει σοφίαν, και η γλώσσα των τραυλιζόντων θέλει επιταχύνει να λαλή καθαρά» (Ης.λβ:4).
«Το δε έργον της δικαιοσύνης θέλει είσθαι ειρήνη· και το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης ησυχία και ασφάλεια εις τον αιώνα» (λβ:17).
Οι άνθρωποι θα κατοικούν σε φιλήσυχους τόπους διαμονής, σε ασφαλείς κατοικίες, σε ήσυχα αναπαυτικά μέρη!
Ποτέ πια δεν θα φοβούνται ή θα ανησυχούν μήπως τους αφαιρεθούν τα σπίτια τους ή άλλα περιουσιακά τους στοιχεία.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να χάσει κανείς την περιουσία του. Μπορεί να απαλλοτριωθεί για να φτιαχτεί ένας δρόμος. Μπορεί να χάσει την αξία της λόγω κάποιων οικοδομικών νόμων. Μπορεί να αφαιρεθεί λόγω κάποιας δικαστικής απόφασης. Όλοι όσοι έχουν αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, ομολογούν την αβεβαιότητα των ημερών μας. Ξέρουν πολύ καλά τον πόνο της καρδιάς όταν παραγκωνίζεσαι σ' αυτό τον κόσμο. Όμως, τον καιρό της Χιλιετούς βασιλείας κανείς δεν θα μπορεί να πάρει το σπίτι από τον ιδιοκτήτη του. Όταν κάποιος φυτεύει ένα αμπέλι θα έχει τη σιγουριά ότι θα φάει τα σταφύλια του.
Ο Θεός θα κάνει τόσο σαφείς τις αρχές της Βασιλείας Του που κι ένας αμόρφωτος θα μπορεί να τις καταλάβει (Ης.λε:8).
Ο Θεός θα στερεώσει τη διαθήκη Του στις καρδιές των ανθρώπων (Ιερ.λα:31, λβ:40). Θα ενωθούν μαζί Του με αιώνια διαθήκη (Ιερ.ν:5). Θα είναι μια διαθήκη ειρήνης (Ιεζ.λδ:24-31).
2. Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΑΣ
Ο Θεός θα έρθει στην Ιερουσαλήμ για να κάνει διαθήκη με το λαό Του. Αυτή η διαθήκη θα περιλαμβάνει την πλήρωση με το Πνεύμα του Θεού που δεν θα φεύγει ποτέ απ' αυτούς που θα το παίρνουν (Ης.νθ:20-21). Η δόξα του Θεού θ' αναπαυτεί πάνω στην Ιερουσαλήμ (Ης.ξ:1-2). Οι Εθνικοί θα έρχονται απ' όλα τα μέρη της γης, γιατί «η αφθονία της θαλάσσης θέλει στραφή προς σέ· αι δυνάμεις των εθνών θέλουσιν ελθεί προς σε» (Ης.ξ:5). Οι πύλες της Ιερουσαλήμ ποτέ δεν θα κλείνουν (Ης.ξ:11) ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να έρχονται οποιαδήποτε στιγμή.
Η Ιερουσαλήμ θα πάρει τα καλλίτερα από τα αποκτήματα των Εθνικών και γνώση ώστε οι αρχηγοί της να εκτελούν τα καθήκοντά τους με ειρήνη και δικαιοσύνη (Ης.ξ:16-17). Δεν θα ακουστεί ξανά βία στη χώρα ούτε θα ερημωθούν τα χωράφια (Ης.ξ:18). Θα είναι όλοι δίκαιοι (Ης.ξ:21).
Α. Η απουσία του Σατανά
Ένας απ' τους λόγους που θα βασιλεύει τέτοια θεοσέβεια, είναι ότι ο Σατανάς θα είναι δεμένος για χίλια χρόνια (Αποκ.κ:1-2). Εφόσον είναι η πηγή κάθε βιαιότητας και αναταραχής, δεν θα υπάρχει η αιτία για τέτοια πράγματα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα κόσμο χωρίς πειρασμούς και καταστροφές, αλλά είναι γεγονός ότι αυτή η χρονική περίοδος θα είναι τελείως ελεύθερη από κάθε είδους μόλυνση και κακό.
Όταν θέλουμε να κάνουμε το καλό, το κακό είναι εκεί, δίπλα μας. Όμως, την περίοδο της Χιλιετούς Βασιλείας, θα υπάρχει τέλεια ελευθερία από τέτοιου είδους περισπασμούς. Σήμερα, μπορεί να λατρεύουμε το Θεό με τα χείλη μας, χωρίς η καρδιά μας να είναι εκεί. Τότε όμως οι άνθρωποι θα λατρεύουν ελεύθερα εννοώντας αυτό που κάνουν.
Είναι αμφίβολο αν καταλαβαίνουμε πόση επιρροή έχει ο διάβολος στη ζωή μας. Ακόμα κι όταν προσευχόμαστε κι είμαστε πιστοί στο Θεό, αυτός ασταμάτητα προσπαθεί να μας επηρεάσει με πράγματα αυτού του κόσμου. Μπορεί να μας προτείνει πράγματα κι εμείς να τα δεχτούμε στο μυαλό μας, χωρίς να καταλαβαίνουμε την πηγή αυτών των σκέψεων. Πόσες φορές δεν μένουμε σιωπηλοί την ώρα των ύμνων, πόσες φορές δεν σκεφτόμαστε τα προβλήματά μας την ώρα που οι αδελφοί προσεύχονται στην εκκλησία. Οι δοκιμασίες μας αποσπούν την προσοχή την ώρα που ακούμε το κήρυγμα. Μήπως όλα αυτά δεν είναι παρά εισηγήσεις του πονηρού; Πολύ πιθανόν, αλλά ένα είναι σίγουρο: τότε, δεν θα υπάρχει αυτή η δύναμη που θα εμποδίζει την πλήρη παραχώρηση στο Θεό.
Β. Η ευημερία της γης
Ο Θεός θα ξηράνει τη γλώσσα της Αιγυπτιακής θάλασσας ώστε οι άνθρωποι να τη διαβαίνουν με τα παπούτσια τους! Θα είναι σαν τότε που οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο (Ης.ια:15-16). Ο λαός του Θεού θα κατοικεί με ασφάλεια στην Ιερουσαλήμ, κι Αυτός θα δημιουργήσει πάλι το στύλο της νεφέλης και της φωτιάς όπως τότε, τα σαράντα χρόνια στην έρημο (Ης.δ:2-6). Αυτή η νεφέλη κάλυπτε και προστάτευε τους Ισραηλίτες την ημέρα (Ψαλμ.ρε:39) και τη νύχτα η φωτιά φώτιζε το δρόμο τους (Νεεμ.θ:19). Προφανώς θα κάνει το ίδιο πάνω από την Ιερουσαλήμ, την ημέρα θα λειτουργεί σαν σκίαστρο για τη ζέστη, και κάλυμμα για τη βροχή και τις καταιγίδες.
Ο θάνατος θα καταπωθεί εν νίκη (Ης.κε:6-8) και τα δάκρυα θα σκουπιστούν από τα μάτια. Ο 100 χρονών δίκαιος που θα πεθαίνει θα θεωρείται παιδί, αλλά ο αμαρτωλός που θα ζει και θα φτάνει τα 100 θα είναι επικατάρατος (Ης.ξε:20).
«θέλω κάμει έτι να κατοικηθώσιν αι πόλεις, και θέλουσιν οικοδομηθή αι ερημώσεις..... Η γη αύτη, ήτις ήτο ηφανισμένη, κατεστάθη ως ο παράδεισος της Εδέμ, και αι πόλεις αι ηρημωμέναι και ηφανισμέναι και κατηδαφισμέναι ωχυρώθησαν, κατωκίσθησαν» (Ιεζ.λς:24-38). Η αφθονία των σταφυλιών τις μέρες της ειρήνης, περιγράφονται από τον Ιωήλ με τα λόγια: «Και εν τη ημέρα εκείνη τα όρη θέλουσι σταλάξει γλεύκος...» (Ιωήλ.γ:16-21).
Ο Αμώς έγραψε ότι ο ζευγολάτης θα προφταίνει το θεριστή (Αμώς θ:13). Ο καθένας θα κάθεται κάτω από τη συκιά του χωρίς να ανησυχεί για την παραγωγή (Μιχ.δ:1-8). Η καρποφόρος γη θα είναι σαν δάσος (Ης.λβ:15-18). Η έρημος θα ανθίσει σαν τριαντάφυλλο (Ης.λε:1) και στην έρημο θα υπάρχουν πηγές (Ης.λε:6).
Ης.μ:4 μα:18-20 ξς:22-23 Ιεζ.λδ:24-31 λς:24-38 Ης.κε:6-7.
Γ. Τα ζώα θα συνυπάρχουν ειρηνικά
Όταν ο Θεός έδιωξε τον Αδάμ και την Εύα από τον κήπο της Εδέμ, καταράστηκε τη γη εξαιτίας του ανθρώπου. Από τότε ο άνθρωπος βγάζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Δια μέσου των αιώνων, ο άνθρωπος προσπάθησε να υπερνικήσει αυτή την κατάρα του Θεού. Προσπάθησε να μικρύνει την εβδομάδα εργασίας του και να κερδίσει αρκετά ώστε να βγει γρήγορα στη σύνταξη. Όμως, τα προβλήματα που εμφανίζονται σ' αυτούς που δεν εργάζονται είναι περισσότερα.
Κατά τη διάρκεια της Χιλιετηρίδας, η κατάρα της γης θα αφαιρεθεί κι έτσι η γη θα προσφέρει και πάλι τους καρπούς της εν αφθονία. Αντί για αγκάθια που φυτρώνουν τόσο απλόχερα ενώ τα λαχανικά θέλουν κόπο πολύ, η σοδειά δεν θα χρειάζεται μεγάλη φροντίδα, γαϊδουράγκαθα, ζιζάνια και αγριόχορτα δύσκολα θα βρίσκονται. Τότε, η δουλειά σε μια τέτοια ατμόσφαιρα και με τέτοια αποτελέσματα θα είναι χαρά, δεν θα είναι αγγαρεία.
Ένα άλλο πρόβλημα που έχει να κάνει με την κατάρα που ο Θεός έδωσε στη γη, είναι η συμπεριφορά των ζώων προς τους ανθρώπους. Αρχικά, ο άνθρωπος είχε εξουσία πάνω στα ζώα της γης, αλλά ο κόσμος των ζώων άλλαξε και ο άνθρωπος έχασε αυτή την εξουσία.
Ωστόσο, κατά τη Χιλιετηρίδα, ο Θεός θα κάνει διαθήκη με το ζωικό βασίλειο (Ωσηέ β:18-23). Θα ξαπλώνουν το ένα κοντά στο άλλο με ασφάλεια. Δεν θα είναι πλέον σαρκοφάγα. Ο λύκος και το πρόβατο θα συγκατοικούν ειρηνικά. Θα βλέπει κανείς λεοπαρδάλεις και κατσίκες να τρώνε μαζί. Νεογέννητες αγελάδες με νεαρά λιονταράκια θα παίζουν μαζί στα λιβάδια. Το μοσχάρι και η αρκούδα θα τρώνε μαζί και το λιοντάρι θα τρώει άχυρο όπως το βόδι. Ένα παιδάκι θα μπορεί να παίζει μ' ένα φίδι χωρίς φόβο για φαρμακερό δάγκωμα (Ης.ια:6-8).
Ακόμα, θα μπορεί κάποιος να μπει μέσα σ' ένα δάσος χωρίς να φοβάται. Στην πραγματικότητα, ο Ιεζεκιήλ λέει ότι όταν ο Θεός κάνει διαθήκη με τα θηρία, ο άνθρωπος θα μπορεί να κοιμάται στο δάσος (λδ:24-31). Οι άνθρωποι και τα θηρία θα είναι ασφαλή σε όλη τη γη.
Ουσιαστικά αυτό σκιαγραφούσαν οι Ισραηλίτες με τη γιορτή της σκηνοπηγίας. Το φθινόπωρο που ο καιρός ήταν γλυκός και η σοδειές είχαν ωριμάσει, φτιάχνανε παραπήγματα από κλαδιά και κοιμόταν έξω για μια βδομάδα. Ο Ζαχαρίας αναφέρεται στη γιορτή της σκηνοπηγίας και λέει ότι θα γιορτάζεται την περίοδο της Χιλιετηρίδας (Ζαχ.ιδ:16).
Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, οι άνθρωποι θα σκέπτονται μ' ένα αρμονικό τρόπο αφού ο Θεός θα αποκαταστήσει στους λαούς καθαρή γλώσσα (Σοφον.γ:9) και θα βλέπουν οφθαλμόν προς οφθαλμόν (Ης.νβ:8). Η επικοινωνία θα αποκατασταθεί κι έτσι δεν θα υπάρχουν παρεξηγήσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Από τις μέρες του πύργου της Βαβέλ ισχύει η κατάρα των διαφόρων γλωσσών στον κόσμο. Η ημέρα της Πεντηκοστής μας έδειξε πως ο Θεός μπορεί να αποκαταστήσει την αρμονία και να αφαιρέσει τη σύγχυση. Αλλά ο κόσμος προσβλέπει στην ώρα που άνθρωποι και ζώα θα καταλαβαίνονται μεταξύ τους και θα συνεργάζονται αρμονικά. Θα είναι μια θαυμάσια εποχή, τότε που οι προσευχές δεν θα εμποδίζονται. Δεν θα υπάρχει πάλη την ώρα της προσευχής. Πριν ο άνθρωπος ζητήσει το Θεό, Αυτός θα έχει ήδη απαντήσει (Ης.ξε:17-25).
Σήμερα, όταν προσευχόμαστε αρχίζουμε μια πνευματική μάχη με «τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» (Εφες.ς:12).
Τότε, οι άνθρωποι ακόμα θα δουλεύουν, αλλά θα απολαμβάνουν τους κόπους της δουλειάς τους. Σήμερα η δουλειά είναι κοπιαστική, βαρετή, και η σύνταξη αργεί να έρθει. Παίρνει πολύ χρόνο και πολλές προσπάθειες για να καταφέρουμε κάτι, και τελικά απολαμβάνουμε ελάχιστα από τη δουλειά μας. Ακόμα και σε περιπτώσεις επιτυχίας υπάρχουν και πικρά σημεία μαζί με τα γλυκά. Τότε όμως, οι άνθρωποι θα καταβάλουν πολύ λιγότερες προσπάθειες και θα απολαμβάνουν περισσότερους καρπούς από τις δουλειές τους (Ης.ξε:17-25).
Δ. Φωνή αγαλλίασης και δοξολογίας
Οι φτωχοί θα χαρούν γιατί τότε θα έχουν αρκετά (Ης.κθ:18-20). Θα υπάρξει αφθονία δοξολογίας, χαράς και αλαλαγμού (Ης.λε:1-2). Τα αδύνατα χέρια θα δυναμώσουν και τα ατονισμένα γόνατα θα στερεωθούν. Όσοι φοβούνται, θα ενθαρρυνθούν ώστε να γίνουν δυνατοί και άφοβοι (Ης.λε:3-4). Αυτοί που θα πηγαίνουν στην Ιερουσαλήμ, θα μπαίνουν μέσα στην πόλη «εν αλαλαγμώ .... και ευφροσύνη αιώνιος θέλει είσθαι επί της κεφαλής αυτών· αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει· η λύπη δε και ο στεναγμός θέλουσι φύγει» (Ης.λε:10).
Αν και υπάρχουν πολλές απογοητεύσεις και αποθαρρύνσεις εξαιτίας των οποίων αναστενάζουμε τώρα, στη Χιλιετηρίδα δεν θα υπάρχουν λόγοι για αναστεναγμούς.
3. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ
Κάθε άνθρωπος πρέπει να εξασκήσει το ελεύθερο θέλω του. Χωρίς τον πειράζοντα και το Θεό να εργάζεται στη γη με απόλυτη εξουσία, δεν θα υπάρχει ερέθισμα για να αμαρτήσει κανείς. Ο άνθρωπος δεν θα είναι επιρρεπής στην αμαρτία, όταν όλα γύρω του θα είναι δικαιοσύνη.
Ωστόσο, στο τέλος της Χιλιετηρίδας, ο Θεός θα επιτρέψει στο διάβολο να αποφυλακιστεί για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όλοι αυτοί που υπάκουσαν το Θεό μόνο λόγω της απόλυτης εξουσίας που είχε πάνω στη γη, θα έχουν την ευκαιρία να επαναστατήσουν. Αν αυτό είναι μέσα στην καρδιά τους, να παρακούσουν το Θεό, τότε θα προσχωρήσουν στις τάξεις του εχθρού.
Α. Η απελευθέρωση του Σατανά.
Ο Ιωάννης μας λέει ότι όταν περάσουν τα χίλια χρόνια, ο εχθρός των ψυχών μας θα λυθεί (Αποκ.κ:1-3). Δεν φαίνεται όμως ότι θα του επιτραπεί πάλι να πειράξει τα παιδιά του Θεού αυτό το διάστημα της τελευταίας του επίθεσης.
Θα μαζέψει αμέσως τις δυνάμεις του από τα έθνη που υποτάχθηκαν στην πλάνη του σε μια τελευταία προσπάθεια να καταστρέψει το λαό του Θεού και τα έργα Του πάνω στη γη. Θα ξεκινήσει μια καμπάνια παραπλάνησης σ' ολόκληρο των κόσμο (Αποκ.κ:8).
Β. Η επανάσταση των εθνών
Η ίδια τακτική, η ίδια πλάνη, όπως πάντα. Αυτή τη φορά όμως θα βάλει όλη του τη δύναμη, θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια. Αυτοί που τον ακολουθούν ονομάζονται Γωγ και Μαγώγ. Θα περικυκλώσουν το λαό του Θεού και την αγαπημένη πόλη, την Ιερουσαλήμ (Αποκ.κ:9).
Η μάχη θα είναι ένας αγώνας ανάμεσα στο Χριστό και το διάβολο, ανάμεσα στους δίκαιους ακόλουθους του Ιησού και τα επαναστατημένα πλήθη τα πλανεμένα από το διάβολο.
Γ. Η κατατρόπωση της ανταρσίας και του Σατανά
Καθώς τα επαναστατικά στρατεύματα θα προελαύνουν ενάντια στην Ιερουσαλήμ, θα κατέβει φωτιά από τον ουρανό και θα καταφάγει το Σατανά και τις δυνάμεις του. Όλη αυτή η επανάσταση, από την αρχή μέχρι το τέλος της, δεν θα κρατήσει πάνω από μερικούς μήνες.
Αφού καταστραφούν οι επαναστατικές δυνάμεις, ο διάβολος θα ριχτεί στη λίμνη του πυρός. Ποτέ πια οι άνθρωποι δεν θα εξαπατηθούν από τη πονηριά του.
Το επόμενο γεγονός για τους ανθρώπους θα είναι ο Μεγάλος Λευκός Θρόνος της κρίσης, όπου όλοι οι άπιστοι και οι αμαρτωλοί όλων των προηγούμενων αιώνων θα κριθούν, θα καταδικαστούν και θα ριχτούν στη λίμνη του πυρός όπου ήδη βρίσκεται ο διάβολος και ο ψευδοπροφήτης.
Οι λυτρωμένοι θα ζήσουν μαζί με το Θεό μέσα στην αιώνια δόξα Του, ελεύθεροι απ' όλα αυτά που μέχρι τώρα παρεμπόδιζαν το σχέδιο της απολύτρωσης. Ποτέ πια δεν θα χρειαστεί ν' αγωνιστεί κανείς για τη δικαιοσύνη. Ο αγιασμός δεν θα είναι πρόβλημα πλέον για κανένα. Η αρμονία θα βασιλεύει και έριδες δεν θα υπάρχουν πλέον.
Συμπέρασμα
Υπάρχει ένα πνευματικό κάλυμμα τύφλωσης στον κόσμο (Β' Κορ.δ:4). Στη Χιλιετηρίδα αυτό το κάλυμμα θα αφαιρεθεί (Ης.κε:6-7). Όλοι οι άνθρωποι θα γνωρίζουν τον Κύριο. Δεν θα ρωτάνε για τη φύση Του ή ποιος είναι, γιατί όλοι θα καταλαβαίνουν τότε ποιος είναι.
Σήμερα, ο διάβολος καλύπτει την ταυτότητα του Κυρίου με σκοτάδι. Μόνο λίγοι άνθρωποι πάνω στη γη καταλαβαίνουν τη θεότητά Του και την ανθρώπινη φύση Του. Ακόμα κι αυτοί που Τον γνωρίζουν, έχουν δυσκολίες να καταλάβουν κάποια πράγματα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε (Α' Κορ.ιγ:12) «Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς». Τότε όμως δεν θα υπάρχει αυτό το κάλυμμα. Τα πάντα θα είναι ξεκάθαρα και κατανοητά.
Ο Ιησούς θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία του στη γη και θα κυβερνήσει με ειρήνη για χίλια χρόνια. Σ' αυτή τη Βασιλεία δεν θα υπάρξει τέλος. Ευδαιμονία που ποτέ άλλοτε δε γνώρισε ο κόσμος θα υπάρχει σ' όλα τα έθνη.
Η δοξολογία θα βρίσκεται μόνιμα στα χείλη των ανθρώπων. Δεν θα υπάρχει η κατάρα, η περιφρόνηση, η μεμψιμοιρία, ούτε θα καταφρονείται η δουλειά του άλλου.
Όλες οι δοκιμασίες και τα προβλήματα αυτής της ζωής θα πάρουν το μισθό τους. Ο Ισραήλ θα έχει εκπληρώσει κι αυτός το θαυμαστό σχέδιο της απολύτρωσης εν Χριστώ Ιησού.
