Πολλές φορές με τις δικαιολογίες μας επισφραγίζουμε την καταδίκη μας. Κι επειδή οι δικαιολογίες μας έχουν σαν σκοπό να μας απαλλάξουν από κάποια τυχόν κατηγορία, ερχόμαστε μ’ αυτές κι επιβεβαιώνουμε το δίκαιο της κατηγορίας. Αυτοομολογούμε το λάθος μας.
Πολύ συχνά ακούγεται από ανθρώπους, που τους μιλάς για το Θεό, για την αγάπη Του, για το σχέδιο της σωτηρίας Του και τους προτρέπεις να πάρουν την Αγία Γραφή και να διαβάσουν μόνοι τους όλα όσα είναι γραμμένα γι’ αυτούς, ν’ απαντούν με την κυνικότατη απάντηση: «Δεν έχω καιρό»!
Βέβαια, το τι ακριβώς λένε και το τι κάνουν μ’ αυτά τα λόγια δεν το καταλαβαίνουν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι επισφραγίζουν την καταδίκη τους. Δεν αντιλαμβάνονται πως ομολογούν την ενοχή τους. Δεν βλέπουν ότι ρίχνουν κατά πρόσωπο του Θεού την άρνησή τους.
Δεν έχω καιρό ν’ ασχοληθώ με το Θεό, λένε. Αυτός που μιλάει έτσι, ομολογεί ότι έχει καιρό για όλα τ’ άλλα, εκτός απ’ το Θεό. Έχει καιρό για φαγητό. Έχει καιρό για ύπνο. Έχει καιρό για τις δουλειές, για να βγάλει λεφτά. Έχει καιρό για βόλτες. Έχει καιρό για το εξοχικό. Έχει καιρό για επισκέψεις. Έχει καιρό για κουτσομπολιό. Μόνο για ένα πράγμα δεν έχει καιρό. Για το Θεό!
Αν βάζαμε σε μια σειρά τα ενδιαφέροντά μας, θα φτιάχναμε ένα μεγάλο κατάλογο, τεράστιο, που ο Θεός θα είχε την τελευταία θέση, ή και καμιά θέση. Αυτό σημαίνει «δεν μ’ ενδιαφέρει το θέμα».
Κάποτε όμως τα πράγματα ανακατεύονται, και δεν προχωρούν όπως θα θέλαμε και τότε ζητάμε το Θεό να μας βοηθήσει, να μας ξαναφέρει στο επιθυμητό σημείο για να κάνουμε τη ζωή μας, τη ζωούλα μας. Δεν υπάρχει χειρότερη προσβολή και κατηγορία εναντίον του Θεού.
Ο,τι σπείρει κανείς, αυτό θα θερίσει! Γιατί να μην θερίσουν τη σπορά τους; Γιατί να μην απολαύσουν την αδιαφορία που διάλεξαν; Γιατί να μην γευτούν το προϊόν τους: «δεν υπάρχει Θεός», «ποιος Θεός», «άλλα είναι τα σημαντικά» και πολλά άλλα. Μόνοι τους αποκλείουν τους εαυτούς τους απ’ το Θεό που είναι αγάπη και ζωή. Μακάρι να μπορέσουν να καταλάβουν το λάθος τους πριν είναι αργά. Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα με ανθρώπους που ήταν πολυάσχολοι, εκτός εξαιρέσεων, χωρίς ενδιαφέρον γι’ Αυτόν, χωρίς καιρό γι’ Αυτόν.
Το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή ενός ανθρώπου είναι η προσωπική του συνάντηση με τον ζωντανό Ιησού Χριστό. Τα πάντα εξαρτώνται από τη θέση που θα πάρει απέναντι στην αμαρτία.
