«Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τά εαυτής· αρκετόν είναι εις τήν ημέραν τό κακόν αυτής» (Ματθ.ς:34).
Δεν πρέπει να ανησυχούμε υπερβολικά για μελλοντικά γεγονότα, γιατί κάθε μέρα έχει τις δικές της μέριμνες και τα δικά της προβλήματα.
Δε χρειάζεται να σκεπτόμαστε για το αύριο γιατί από μόνο του θα φέρει τα προβλήματά του.
Αν οι ανάγκες και οι στεναχώριες ανανεώνονται καθημερινά, το ίδιο ανανεώνονται και οι οικτιρμοί του Θεού μας: «Έλεος τού Κυρίου είναι, ότι δέν συνετελέσθημεν, επειδή δέν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού. Ανανεόνονται εν ταίς πρωίαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου» (Θρήν.γ:22,23).
«Κύριε, ελέησον ημάς· σέ προσμένομεν· έσο βραχίων αυτών καθ' έκάστην πρωίαν καί σωτηρία ημών εν καιρώ θλίψεως» (Ης.λγ:2). Οι άγιοι έχουν φίλο που είναι βραχίονας κάθε πρωί, έτσι ώστε να κρατάει τους δικούς Του σε συνεχή εξάρτηση απ’ Αυτόν.
Το αύριο με τις ανάγκες του θα έρθει και χωρίς εμάς. Γιατί να ανησυχούμε για κάτι που ήδη έχει τακτοποιηθεί; Αυτό βέβαια δεν απαγορεύει μια σώφρονα προνοητικότητα και ανάλογη προετοιμασία, αλλά η αγχοτική μέριμνα και ανησυχία, η ευχαρίστηση εντρύφησης στις δυσκολίες και τις συμφορές που μπορεί να μην έρθουν ποτέ, ή αν έρθουν μπορεί να είναι πολύ ευκολότερες απ’ ότι νομίζαμε.
Το θέμα είναι να φροντίζουμε την τρέχουσα μέρα και ν’ αφήνουμε τα συμβάντα στο Θεό. Να εργαζόμαστε την κάθε μέρα και ν’ αφήνουμε το αύριο να φέρνει μόνο του τις σκοτούρες του. Ο Κύριος που με πιστότητα μας βοήθησε χθες, δεν θα μας αφήσει αύριο.
Η περίσσεια μέριμνα για το αύριο, είναι μια από τις πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες που πέφτουν οι πλούσιοι (Α’ Τιμ.ς:9), καθώς και οδύνη που διαπερνούν τους εαυτούς τους.
Αρκετό το κακό της ημέρας
Κάθε μέρα έχει αρκετά προβλήματα που τη συνοδεύουν, ώστε να μη χρειάζεται να συσσωρεύουμε κι άλλα προσπαθώντας να τα μαντέψουμε και να τα δανειστούμε από το αύριο για να τα προσθέσουμε στο σήμερα.
Δεν είναι σίγουρο ποια θα είναι τα αυριανά προβλήματα, αλλά όποια κι αν είναι, θα έχουμε ανάλογο χρόνο να σκεφτούμε γι’ αυτά, όταν έρθουν.
Είναι απερισκεψία να φορτωνόμαστε σήμερα με φόβους και ανησυχίες που ανήκουν σε άλλη μέρα και που συνήθως δεν βοηθάει σε τίποτα.
Ας μην τραβάμε πάνω μας με μιας πράγματα, που η πρόνοια του Θεού έχει φροντίσει να έρχονται τμηματικά.
Ο Κύριος δεν θέλει να αυτοβασανιζόμαστε, ούτε να κάνουμε το πέρασμά μας απ’ αυτό τον κόσμο πιο μελανό και άχαρο - με ανησυχίες και φόβους – απ’ ότι Αυτός έχει ορίσει. Με τις καθημερινές προσευχές μπορούμε να παίρνουμε δύναμη για να αντιμετωπίζουμε τα καθημερινά προβλήματα και τους πειρασμούς που τα συνοδεύουν, χωρίς ν’ αφήνουμε τίποτα να μας μετακινεί από τη θέση μας.
«Υπαγε πρός τόν μύρμηκα, ώ οκνηρέ· παρατήρησον τάς οδούς αυτού καί γίνου σοφός· όστις μή έχων άρχοντα, επιστάτην ή κυβερνήτην, έτοιμάζει τήν τροφήν αυτού τό θέρος, συνάγει τάς τροφάς αυτού εν τώ θερισμώ» (Παρ.ς:6-8).
Είναι σημαντικό να ισορροπήσουμε αυτή την άποψη με τη διδασκαλία του Ιησού στο Ματθ.ς. Ο Ιησούς μας δίδαξε να μην ανησυχούμε, στεναχωριόμαστε, εκνευριζόμαστε, χολοσκάμε ή περνάμε νύχτες ολόκληρες άυπνοι, γεμάτοι άγχος για το μέλλον, αλλά με πίστη ν’ αφήνουμε το χέρι μας μέσα στο δικό Του.
Αν τώρα ο Κύριος μας ευλογεί οικονομικά, είναι σοφό να αποταμιεύουμε κάτι για ώρες ανάγκης. Στην πραγματικότητα είναι ο Θεός που επιτρέπει αυτή τη οικονομική άνεση επειδή ξέρει ότι έρχονται δύσκολες μέρες. Αυτό έγινε με τον Ιωσήφ, όταν ο Θεός του έδωσε σοφία να αποταμιεύσει τρόφιμα για τους κακούς καιρούς.
Είναι πολύ σημαντικό το πώς χρησιμοποιούμε τα χρήματα που ο Θεός μας εμπιστεύεται «Εάν λοιπόν εις τόν άδικον μαμωνά δέν εφάνητε πιστοί, τόν αληθινόν πλούτον τίς θέλει σάς εμπιστευθή;» (Λουκ.ις:11).
