Η αντιμετώπιση της ζήλιας θεωρητικά φαίνεται εύκολη υπόθεση, αλλά στην πράξη τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Είτε συνειδητά ή ασυνείδητα, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα με το οποίο όλοι ερχόμαστε καθημερινά σχεδόν αντιμέτωποι.
Συχνά παραπονιόμαστε ότι ο γείτονας έχει πιο ωραίο σπίτι, πιο ακριβό αυτοκίνητο, πιο καλή οικογένεια ή ότι ο συνεργάτης μας στη δουλειά πήρε περισσότερες μέρες άδεια από ότι εμείς, ή ακόμα ότι τα παιδιά μας δεν είναι το ίδιο υπάκουα και μελετηρά όπως των φίλων μας.
Τι είναι λοιπόν η ζήλια; Σύμφωνα με το λεξικό, ζήλια είναι το δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθει κανείς απέναντι σε κάποιον που πλεονεκτεί ή που επιτυγχάνει κάτι αξιόλογο ή κατέχει κάτι που δεν έχει ο ίδιος. Εκείνος που κατέχεται από ζήλια επιθυμεί κάτι που ανήκει σε άλλον και αυτό τον κάνει να λυπάται ή να φθονεί.
Ήταν κάποτε δύο συνεργάτες, ο Κώστας και ο Βασίλης, σε μια εταιρία, στο ίδιο τμήμα. Οι πελάτες απευθύνονταν συνήθως στον Κώστα για οποιαδήποτε απορία είχαν. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, οι πελάτες ξεκίνησαν να ρωτούν και τον Βασίλη για διάφορα ζητήματα της δουλειάς, με αποτέλεσμα, ο Κώστας να αρχίσει να αισθάνεται παραμερισμένος και να αρχίσει να ζηλεύει το Βασίλη, νιώθοντας ότι ήταν άχρηστος στους πελάτες.
Πολλοί διερωτούνται, τι κακό υπάρχει στη ζήλια. Πολλές φορές η μη σωστή αντιμετώπιση της ζήλιας, οδηγεί σε πικρία και φθόνο. Στη Βίβλο διαβάζουμε για την ζήλια ότι «όπου υπάρχει ζήλια και φατριασμός, εκεί προκαλείται ακαταστασία και κάθε είδους αθλιότητα» (Ιακ.γ:16.)
Από αυτό το εδάφιο, μαθαίνουμε ότι οι λανθασμένες σκέψεις μπορούν να καταλήξουν σε λάθος τρόπο ζωής. Όταν έχουμε σκέψεις ή συναισθήματα ζήλιας, τότε η ζωή μας χαρακτηρίζεται από σύγχυση, ακαταστασία και αναξιότητα. Καμιά καλή πράξη δεν μπορεί να προέλθει από έναν κακό και ζηλόφθονο χαρακτήρα. Επομένως η αντιμετώπιση και υπερνίκηση της ζήλιας κρίνεται αναγκαία.
Ίσως να σκέφτεσαι, «ναι, έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά επιτρέπεται η καλή ζήλια». Και πράγματι, μπορεί έτσι να είναι κάποιες φορές, αλλά δυστυχώς ελάχιστες φορές μπορεί να δικαιολογηθεί η ζήλια με την καλή της έννοια. Π.χ., να θέλουμε το παιδί μας να είναι εξίσου υπάκουο και ευγενικό όπως του γείτονα μας, αυτή είναι καλή και υγιής ζήλια.
Αν η ζήλια ήταν κάτι κακό από μόνο της, τότε γιατί η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Θεός είναι ζηλότυπος; «Τον παρόξυναν σε ζηλοτυπία με ξένους θεούς, τον παρόξυναν με βδελύγματα σε θυμό.» (Δευτ.λβ:16). Πράγματι, ο Θεός είναι ζηλότυπος στην περίπτωση που εμείς, οι άνθρωποι, λατρεύουμε άλλους θεούς και έχουμε είδωλα στη ζωή μας, που παίρνουν τη θέση Του. Μόνο Αυτός είναι άξιος τιμής, λατρείας και δόξας.
Ποιο είναι λοιπόν το φάρμακο κατά της ζήλιας;
Η λύση είναι να εξετάσουμε την καρδιά μας, το χαρακτήρα μας. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος που η ζήλια μας βασανίζει. Πολύ πιθανό να είναι κάτι άλλο που κρύβεται πίσω από την ζήλια. Μπορεί να είναι ο φόβος, η υπερηφάνεια ή κάποιο αίσθημα κατωτερότητας.
Στο παραπάνω παράδειγμα, ο Κώστας φοβόταν ότι με την άφιξη του Βασίλη στο τμήμα της εταιρίας, δεν θα ήταν πια απαραίτητος, θα έχανε την «αξία του» και θα παραμεριζόταν. Ο Θεός όμως δεν ευχαριστιέται με τη ζήλια μας και θέλει να μας βοηθήσει να την αντιμετωπίσουμε. Ζήτα από το Θεό με προσευχή να καθαρίζει το μυαλό και την καρδιά σου από σκέψεις ζήλιας και φθόνου και να σε γεμίζει με σκέψεις χαράς και αγάπης και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια του Κυρίου Ιησού Χριστού.
