Κάπως έτσι απάντησαν και οι Φαρισαίοι στον Κύριο όταν τους είπε: «Εγώ διά κρίσιν ήλθον εις τον κόσμον τούτον, διά να βλέπωσιν οι μη βλέποντες και να γείνωσι τυφλοί οι βλέποντες» Ιωάννης 9/θ΄39. Παράξενα λόγια, αλήθεια. Τι είδους κρίση είναι αυτή, να δουν αυτοί που δεν μπορούν και να τυφλωθούν αυτοί που βλέπουν; Γίνονται αυτά σήμερα;
Κρίση σημαίνει επιλογή, διαχωρισμός βάσει κριτηρίων.
Στις ημέρες του Κυρίου μας εδώ στη γη, όσοι τυφλοί πίστεψαν στον Ιησού Χριστό και επέλεξαν να του ζητήσουν την όρασή τους θεραπεύτηκαν. «Εν αυτή δε τη ώρα εθεράπευσε πολλούς από νόσων και μαστίγων και πνευμάτων πονηρών, και εις τυφλούς πολλούς εχάρισε το βλέπειν» (Λουκάς 7:21). Αυτονόητη θεωρείται η προϋπόθεση της αντίληψης της τύφλωσής τους και της αναζήτησης Εκείνου που θα μπορούσε να τους δώσει φως.
Θα με ρωτήσετε ίσως, είναι δυνατόν να υπάρχει τυφλός που να μη θέλει το φως του; Η απάντηση είναι δυστυχώς πάρα πολλοί. Είναι όντως παράδοξο, αλλά όλοι εκείνοι που ενώ έμαθαν ότι ο Ιησούς χαρίζει φως απίστησαν και έτσι παραμείνανε στο σκοτάδι τους, τόσο το φυσικό, όσο και το πνευματικό. Το διαπίστωσε ο ίδιος ο Κύριος όταν είπε: «Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών. (Ιωάννης 3:19). Όλοι αυτοί που αγαπούν το σκοτάδι, δεν έχουν την ψευδαίσθηση ότι βλέπουν; Δεν είναι ευχαριστημένοι στην κατάσταση που βρίσκονται; Πως είναι δυνατόν να δουν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι, εάν δεν καταλάβουν και αποδεχτούν ότι είναι τυφλοί;
Ο Κύριος είπε για τους Φαρισαίους: « είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει. (Ματθαίος 15:14). Ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες ώστε κάποιος να εθελοτυφλεί σαν τους Φαρισαίους; Α) άκρατος εγωισμός, β) Δογματικός φανατισμός και γ) Φοβίες και προκαταλήψεις. Στοιχεία που εάν ψάξουμε μέσα μας είναι βέβαιο ότι λίγο πολύ θα τα βρούμε.
Μήπως και ημείς είμεθα τυφλοί; Ιωάννης 9/θ΄40. Το σωστό ερώτημα, όχι όμως με την κακή πρόθεση των Φαρισαίων, αλλά με τον σωστό προβληματισμό των μαθητών στο δείπνο του τελευταίου Πάσχα, όταν ο Κύριος τους αποκάλυψε ότι κάποιος από αυτούς θα το πρόδιδε. «Μήπως εγώ είμαι, Κύριε;» Ματθ.26/κς΄22.
Ας ταπεινωθούμε ενώπιον του Κυρίου γιατί σε μας λέει: «δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός·... χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης. Αποκ. 3/γ΄17,18.
