(Θέλεις να είσαι ή να νομίζεις ότι είσαι;)
Λουκ.ιη:9 «Είπε δε και προς τινάς, τους θαρρούντας εις εαυτούς ότι είναι δίκαιοι και καταφρονούντας τους λοιπούς, την παραβολήν ταύτην»
'Αραγε, οι «τινές» εκείνης της εποχής έμειναν τόσοι ή πληθύνανε;
Α΄Κορ.ι:12 «Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση».
Ιάκ.α:26 «Εἴ τις δοκεῖ θρησκὸς εἶναι μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν ἑαυτοῦ ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ἑαυτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία».
Προσοχή στο ρήμα «δοκώ» που σημαίνει νομίζω, φαντάζομαι. Αν αυτή η ιδέα έχει κλείσει την καρδιά κάποιου, αυτό είναι ΠΑΓΙΔΑ δεν είναι ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.
Ρωμ.ιδ:10-21 «Συ δε διά τι κρίνεις τον αδελφόν σου; ή και συ διά τι εξουθενείς τον αδελφόν σου; επειδή πάντες ημείς θέλομεν παρασταθή εις το βήμα του Χριστού. Διότι είναι γεγραμμένον· Ζω εγώ, λέγει Κύριος, ότι εις εμέ θέλει κάμψει παν γόνυ, και πάσα γλώσσα θέλει δοξολογήσει τον Θεόν. 'Αρα λοιπόν έκαστος ημών περί εαυτού θέλει δώσει λόγον εις τον Θεόν. Λοιπόν ας μη κρίνωμεν πλέον αλλήλους, αλλά τούτο κρίνατε μάλλον, το να μη βάλλητε πρόσκομμα εις τον αδελφόν ή σκάνδαλον. Εξεύρω και είμαι πεπεισμένος εν Κυρίω Ιησού ότι ουδέν υπάρχει ακάθαρτον αφ' εαυτού ειμή εις τον όστις στοχάζεταί τι ότι είναι ακάθαρτον, εις εκείνον είναι ακάθαρτον. Εάν όμως ο αδελφός σου λυπήται διά φαγητόν, δεν περιπατείς πλέον κατά αγάπην· μη φέρε εις απώλειαν με το φαγητόν σου εκείνον, υπέρ του οποίου ο Χριστός απέθανεν. Ας μη βλασφημήται λοιπόν το αγαθόν σας. Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω· επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν ευαρεστεί εις τον Θεόν και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις. 'Αρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην και τα προς την οικοδομήν αλλήλων. Μη κατάστρεφε το έργον του Θεού διά φαγητόν. Πάντα μεν είναι καθαρά, κακόν όμως είναι εις τον άνθρωπον όστις τρώγει με σκάνδαλον. Καλόν είναι το να μη φάγης κρέας μηδέ να πίης οίνον μηδέ να πράξης τι, εις το οποίον ο αδελφός σου προσκόπτει ή σκανδαλίζεται ή ασθενεί».
Τα λόγια αυτά κατακρίνουν την πνευματική υπερηφάνεια.
Αμώς γ:3 «Δύνανται δύο να περιπατήσωσιν ομού, εάν δεν ήναι σύμφωνοι;»
Η απάντηση είναι ΟΧΙ, αλλά, η φυγή δεν είναι η λύση! Μείνε και συζήτησε ειρηνικά και με την αγάπη του Χριστού το πρόβλημά σου με πραγματικό ενδιαφέρον για την αλήθεια που ελευθερώνει.
Η λέξη φιλαδέλφεια, σημαίνει την αγάπη των αδελφών.
Ρωμ.ιβ:10 «γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι διά της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους»
Α΄Θες.δ:9 «Περί δε της φιλαδελφίας δεν έχετε χρείαν να σας γράφω· διότι σεις αυτοί είσθε θεοδίδακτοι εις το να αγαπάτε αλλήλους».
Α΄Πέτρ.α:22 «Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας».
Η έμφαση είναι στο να αγαπάμε και να ανεχόμαστε τους αδελφούς, έστω κι αν δεν συμπίπτουν οι γνώμες μας 100%.
Ο λόγος είναι ότι ο Κύριος εργάζεται ανάμεσά μας και μας τελειοποιεί. Πρέπει λοιπόν να είμαστε ανεκτικοί, γεμάτοι από αγάπη.
Από τη μεριά του Θεού, η υπόσχεση είναι δοσμένη:
Εφες.δ:13 «εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».
Πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να γίνει ανθρώπινα;
Αποκ.γ:7,8 «Ταύτα λέγει ο άγιος, ο αληθινός, ο έχων το κλειδίον του Δαβίδ, όστις ανοίγει και ουδείς κλείει, και κλείει και ουδείς ανοίγει· Εξεύρω τα έργα σου· ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην, και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν· διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου»
Αυτή την πόρτα πρέπει να βρούμε και να περάσουμε μέσα!
Είναι θύρα πίστης:
Ματθ.κδ:14 «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος».
Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τη διακονία του λόγου του Θεού στις μέρες που ζούμε.
Ιωήλ β:23 «Και, τα τέκνα της Σιών, χαίρετε και ευφραίνεσθε εις Κύριον τον Θεόν σας· διότι έδωκεν εις εσάς την πρώϊμον βροχήν εγκαίρως και θέλει βρέξει εις εσάς βροχήν πρώϊμον και όψιμον ως πρότερον».
έχεις μικράν δύναμιν
Η δύναμη του Κυρίου εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατοι.
Η μικρή δύναμη είναι ανεκτίμητη αξία στα χέρια του Κυρίου. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που όλοι προσπαθούν να δείξουν ότι έχουν δύναμη, ότι είναι πολλοί!
Ο Ιησούς είναι ικανός να πάρει τα μη όντα για να καταισχύνει τα όντα.
Στοιχεία που για τη σάρκα φαίνονται μικρά και εξουθενωμένα, ο Θεός τα χρησιμοποιεί ένδοξα για την εκπλήρωση των σχεδίων Του.
εφύλαξας τον λόγον μου
φυλάτω ή τηρώ όπως λέει στο κείμενο, σημαίνει κρατώ κάτι με ζήλο και ευθύνη.
και δεν ηρνήθης το όνομά μου
Υπάρχει ένα υψηλό κόστος που θα πρέπει να πληρώσουμε τις τελευταίες μέρες, όσοι μένουμε πιστοί στο όνομα του Ιησού.
Για όλα αυτά όμως, υπάρχει ανταμοιβή!
Αποκ.γ:10 «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης».
Αυτή η υπόσχεση είναι για όλους; ΟΧΙ.
Αποκ.ιβ:1-5 «Και σημείον μέγα εφάνη εν τω ουρανώ, γυνή ενδεδυμένη τον ήλιον, και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα· και έγκυος ούσα έκραζε κοιλοπονούσα και βασανιζομένη διά να γεννήση. Και εφάνη άλλο σημείον εν τω ουρανώ, και ιδού, δράκων μέγας κόκκινος, έχων κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επί τας κεφαλάς αυτού διαδήματα επτά, και η ουρά αυτού έσυρε το τρίτον των αστέρων του ουρανού και έρριψεν αυτούς εις την γην. Και ο δράκων εστάθη ενώπιον της γυναικός της μελλούσης να γεννήση, διά να καταφάγη το τέκνον αυτής, όταν γεννήση. Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού».
Η εκκλησία σαν σύνολο, στις μέρες μας, είναι σε οδύνες τοκετού. Κάποια στιγμή θα γεννήσει ένα άλλο σύνολο μέσα από τα σπλάχνα της. Αυτός θα είναι ο Υιός άρσεν, η εκκλησία της Αρπαγής.
Η υπόσχεση λοιπόν δεν είναι για όλους. Ο λόγος του Θεού μιλάει για αποστασία στις έσχατες μέρες (Β΄Θες.β:3, Α΄Τιμ.δ:1), μιλάει για ψύχρανση της αγάπης των πολλών (Ματθ.κδ:12), λέει ότι ο διάβολος θα ρίξει το 1/3 των αστέρων στη γη (Αποκ.ιβ:4).
Τώρα πρέπει να πάρουμε κάποιες αποφάσεις, για να μη χρειαστεί να τις πάρουμε τότε, την ώρα του πειρασμού.
Αποκ.ιβ:11 «Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου».
Ματθ.ι:38 «και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού».
Είναι απόφαση θανάτου! Τέλεια αφιέρωση και υπακοή στο λόγο του Θεού. Πλήρης εφαρμογή των εντολών Του που επιτυγχάνεται μόνο από μια καρδιά αγάπης και αφοσίωσης στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Να γιατί επιμένουμε στη διδασκαλία! Για να μπορούμε να ελέγχουμε τους εαυτούς μας μήπως έχουμε κάνει συμβιβασμούς, μήπως περνάμε πράγματα απαρατήρητα ....
Αποκ.γ:14 Η εκκλησία της Λαοδίκειας πρέπει ν' αποφασίσει μέσα στην ώρα του πειρασμού.
γ:14-16 Έτσι βλέπει αυτή την εκκλησία ο Ιησούς!
γ:17 έτσι ΔΟΚΟΥΝ περί εαυτών! Τέλεια αντίθεση.
Επειδή νομίζουν όλα αυτά για τον εαυτό τους, γι' αυτό ο Κύριος θα τους εξεμέσει!
Τα ξέρουν όλα, κανείς δεν μπορεί να τους διδάξει κάτι, είτε άτομα είτε εκκλησίες.
Α΄Κορ.α:7 «ώστε δεν μένετε οπίσω εις ουδέν χάρισμα....»
Α΄Κορ.γ:1 «...δεν ηδυνήθην να λαλήσω προς εσάς ως προς πνευματικούς, αλλ' ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ».
Χαρισματούχοι, αλλά την ίδια στιγμή σαρκικοί και νήπια εν Χριστώ!
Εφες.δ:13 «εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».
Αυτός είναι ο στόχος μας.
Όταν η εκκλησία βλέπει με σαρκικά μάτια, λέει: Είμαι πλούσια...! Αυτό σημαίνει ότι βλέπει στον εαυτό της, στα επιτεύγματά της, στη φήμη της, στη δόξα της, στα πλήθη της και αναπαύεται σ' αυτά, γιατί τόσο μόνο μπορεί να δει. Δεν έχει όραση. Αυτούς, ο Κύριος τους ονόμασε τυφλούς.