Γνωρίζουμε οτι η γιορτές που ονομάζονται "χριστου"γεννα προέρχονται απο παλαιότερα παγανιστικά έθιμα :
Μίθρας: θεός του Ζωροαστρισμού που υιοθέτησε η Ρώμη ως θεό του Φωτός. Ο ετήσιος εορτασμός προς τιμήν του γινόταν την 25η του Δεκέμβρη, ημέρα γέννησης του θεού, και συμβόλιζε την ανανέωση της ελπίδας. Υπολογίζεται ότι ο κρατικός "χριστιανισμός" υιοθέτησε την ημέρα αυτή ως ημέρα γέννησης του Χριστού γύρω στον 4ο αι. μ. Χ.
Saturnalia: Ρωμαϊκή γιορτή αφιερωμένη στο θεό Κρόνο, κατά την οποία γινόταν ανταλλαγή αστείων δώρων, από την οποία προέκυψε η συνήθεια ανταλλαγής δώρων κατά τις ημέρες των Χριστουγέννων.
Στολισμός σπιτιού: Ο στολισμός του σπιτιού με πρασινάδες, ο οποίος σήμερα εκλαμβάνεται ως μέρος του εορτασμού των Χριστουγέννων, αρχικά αποτελούσε τον στολισμό για την ρωμαϊκή παραμονή του νέου έτους. Αφιερωμένος στον διπρόσωπο θεό Janus, οι Ρωμαίοι έκαναν λιτανείες προς τιμήν του, τραγουδούσαν ύμνους, μάθαιναν τη μοίρα τους από μάντεις, έδιναν δώρα και στόλιζαν τα σπίτια τους με πρασινάδες ως σύμβολο νέας ζωής.
Χριστουγεννιάτικο κούτσουρο: Η παράδοση του κούτσουρου που καίγεται την ημέρα των Χριστουγέννων, έφτασε στη Βρετανία μόλις τον 17ο αι. μ.Χ. Σύμφωνα με μια θεωρία, το έθιμο προέκυψε από τις γερμανικές παγανιστικές παραδόσεις που λάμβαναν χώρα στη βόρεια Ευρώπη πριν την έλευση του χριστιανισμού. 'Αλλοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από αγγλοσαξωνικές παγανιστικές παραδόσεις που εφαρμοζόταν στην Αγγλία την πρώιμη μεσαιωνική εποχή. Το χριστουγεννιάτικο κούτσουρο αποτελούσε προστατευτικό φυλαχτό αλλά και σημείο άμιλλας μεταξύ των γειτόνων.
Μετά την επικράτηση του παγανιστικού κόμματος των ναζί στην εθνικιστική Γερμανία τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα :
Αφού ο Χριστός ήταν εβραίος και ο χριστιανισμός μια θρησκεία εξ ανατολών, οι ακόλουθοι του Χίτλερ αποφάσισαν την επανίδρυση των Χριστουγέννων ως παγανιστική εορτή - με τον Φύρερ στον κεντρικό ρόλο του Μεσσία.
Εξηντα πέντε χρόνια μετά τον τελευταίο εορτασμό των Χριστουγέννων του Γ' Ράιχ, μια νέα έκθεση στο Εθνικό Κέντρο Σοσιαλιστικής Τεκμηρίωσης της Κολονίας, προσφέρει για πρώτη φορά μια άποψη για την περίτεχνη προπαγάνδα του ναζιστικού καθεστώτος της Γερμανίας και για τις μεθόδους με τις οποίες επιχείρησαν να σβήσουν τον Χριστό από τα Χριστούγεννα.
Εκτίθενται αντικείμενα από μια τεράστια ιδιωτική συλλογή αναμνηστικών από τα Χριστούγεννα των Ναζί, μεταξύ των οποίων στολίδια στο σχήμα σβάστικας και αυτό των SS, χαρτί περιτυλίγματος δώρων με σβάστικες, κατάλογους δώρων από κατάστημα δώρων για την 'Αρια φυλή, και μουσική από γνωστά κάλαντα χωρίς το "χριστιανικό" περιεχόμενό τους.
Η εκμετάλλευση της γιορτής των Χριστουγέννων από το ναζιστικό καθεστώς ξεκίνησε ήδη από το 1933, όταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) του Αδόλφου Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία. Οι υπεύθυνοι της ιδεολογικής προπαγάνδας έγραψαν σωρούς κειμένων στα οποία χαρακτήριζαν το "χριστιανικό" στοιχείο της εορτής των Χριστουγέννων ως μια απόπειρα καπήλευσης εκ μέρους της "εκκλησίας" των γερμανικών παραδόσεων. Επιχείρημά τους αποτέλεσε το γεγονός ότι η γιορτή στην ουσία δεν είχε καμία σχέση με τον Ιησού Χριστό αλλά ότι η 24η Δεκεμβρίου αποτελούσε την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, οπότε κατά την παράδοση στην Β. Ευρώπη, ο ήλιος ξαναγεννιόταν.
Η σβάστικα, υποστήριζαν οι ακόλουθοι του Αδόλφου Χίτλερ, ήταν αρχαίο σύμβολο του ήλιου, το οποίο αντιπροσωπεύει την πάλη του Μεγάλου Γερμανικού Ράιχ. Ο χαρακτηριστικός "αγιος" των Χριστουγέννων, γνωστός ως Father Christmas στ' αγγλικά, ταυτίστηκε από τους ναζί με τον αρχαίο Νορβηγό θεό Όντιν, ο οποίος σύμφωνα με το θρύλο κάλπαζε ανά την υδρόγειο για να αναγγείλει την έλευση του χειμερινού ηλιοστάσιου.
Οι ναζί αντικατέστησαν το άστρο των "χριστου"γέννων με τη σβάστικα και τον νορβηγικό ρούνο που λάτρευαν τα SS. Το καθεστώς παρότρυνε μάλιστα τις νοικοκυρές να φτιάχνουν κουλουράκια σε αυτά τα σχήματα.
Όσο για τη φάτνη του "χριστου"γεννιάτικου δέντρου, αντικαταστάθηκε από έναν χριστουγεννιάτικο κήπο με ξύλινα ελαφάκια και κουνέλια. Η Μαρία και ο μικρός Ιησούς αντικαταστάθηκαν από τη Γερμανίδα μητέρα με το παιδί της, ενώ πολλά γνωστά κάλαντα, όπως η «'Αγια Νύχτα» ξαναγράφτηκαν χωρίς αναφορά στο Χριστό.
«Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι τα Γερμανικά Χριστούγεννα έχουν οποιαδήποτε σχέση με μια κούνια σε μια φάτνη στη Βηθλεέμ. Μας είναι αδιανόητο ότι τα Χριστούγεννα και όλο το βαθιά συναισθηματικό περιεχόμενό τους είναι προϊόν μιας ανατολίτικης θρησκείας» έγραφε το 1937 ο προπαγανδιστής του καθεστώτος Friedrich Rehm.
Ένα ανατριχιαστικό έκθεμα είναι ένα γερμανικό κηροπήγιο - κατασκευάστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Dachau από τους κρατούμενους ως δώρο για τα πιστά μέλη των SS.
Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι προσπάθειες ναζικοποίησης των Χριστουγέννων βρέθηκαν σε δεύτερη μοίρα. Μέχρι το τέλος της σύρραξης, οι Ναζί επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν την γιορτή ως τελετή πένθους για τους πεσόντες, αλλά εκείνη πια την εποχή κανείς δεν έδινε σημασία σε κάτι τέτοιο.
(Πληροφορίες απο το The Independent)
