Από 132 χώρες!
Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι από 132 χώρες έχουν ταξιδέψει έως την Ελβετία αναζητώντας ακριβώς αυτό, το τέλος με έναν τρόπο ανώδυνο που θα τους γλιτώσει από την επώδυνη ζωή τους. Το ραντεβού με τον κ. Μινέλι και την κλινική που ίδρυσε δεν θα έπρεπε να είναι μια απλή υπόθεση. Θεωρητικά. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα ραντεβού είναι πολλά και για να οριστούν πρέπει να συντρέχουν σοβαροί λόγοι. Ποιοί; Να μπορεί δηλαδή ο ασθενής να αποδείξει ότι πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και ότι η κατάσταση της υγείας του είναι μη αναστρέψιμη. Οι περιπτώσεις υποβοηθούμενης ευθανασίας, αλλά και οι μαρτυρίες πρώην εργαζομένων στην Dignitas δείχνουν, αν μη τι άλλο, ότι τα φαινόμενα απατούν.
Ο 76χρονος κ. Μινέλι είναι διάσημος, όπως και άλλοι πολλοί που έκαναν την υποβοηθούμενη ευθανασία επάγγελμα. Θεωρητικά η Dignitas είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, πρόσφατα όμως, βρέθηκε στο στόχαστρο έρευνας της εισαγγελίας της Ζυρίχης. Από το 1998 έως σήμερα έχουν πεθάνει στα διαμερίσματά της 1.032 άνθρωποι. Γνωστός για το μαύρο χιούμορ του ο κ. Μινέλι έλεγε πρόσφατα στην εφημερίδα Guardian: «Πριν από λίγο καιρό επιστρέφοντας στην κλινική χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ένας Γερμανός, μόλις 20 χρόνων, που έπασχε από κατάθλιψη, ο οποίος μου είπε: Είμαι έξω από το σπίτι σου. Θέλω να πεθάνω αμέσως». Ο Μινέλι αναφέρεται και στην περίπτωση μιας Ελληνίδας που ταξίδεψε από την Αθήνα για τον ίδιο σκοπό. Έφυγε άπραγη καθώς δεν είχε κλείσει ραντεβού.
Η διαδικασία
Η διαδικασία είναι η εξής: Πρώτα πρέπει να είσαι μέλος της Dignitas καταβάλοντας μια μηνιαία δόση 51 ευρώ. Όταν είσαι πλέον έτοιμος να πεθάνεις, πρέπει να στείλεις τον ιατρικό φάκελο στην κλινική και μια επιστολή στην οποία θα εξηγείς τους λόγους που σε οδηγούν σε αυτή την απόφαση, γιατί δηλαδή δεν αντέχεις άλλο τη ζωή σου. Η επιστολή πρέπει να συνοδεύεται από το ποσό των 2.027 ευρώ. Ο φάκελος εξετάζεται από τους γιατρούς της Dignitas που ανάλογα με την απόφαση που θα λάβουν καλούνται να συνταγογραφήσουν τη μοιραία δόση των 15 ml. Εάν ο ασθενής πάρει το «πράσινο φως» επικοινωνεί με τα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης που του ορίζουν το ραντεβού. Με την άφιξή του στη Ζυρίχη, ο υποψήφιος θα πρέπει να πληρώσει άλλα 675 ευρώ για δύο επισκέψεις στους γιατρούς της οργάνωσης. Κατόπιν η διαδικασία είναι απλή και φυσικά μιλάμε πάντα για αυτοκτονία και όχι για ευθανασία. Ο ασθενής πίνει μόνος του το φάρμακο, ο θάνατός του βιντεοσκοπείται και δύο συνεργάτες της Dignitas αναλαμβάνουν την εύκολη σχετικά διαδικασία με την αστυνομία.
Ο Μινέλι υποστηρίζει ότι η Dignitas κάνει τα πάντα για να οδηγήσει τους ασθενείς στο δρόμο της ζωής. Όταν πια έπειτα από προσπάθειες μηνών αυτό δεν είναι πια δυνατό, τότε κάνει ό,τι πρέπει για να τους διευκολύνει στον αντίθετο δρόμο, αυτόν της ευθανασίας. Ο ίδιος λέει ότι εφαρμόζει στην πράξη αυτό που πραγματικά πιστεύει, ότι ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στο θάνατο ακόμη κι αν δεν συντρέχει κάποιος προφανής λόγος. Δεν τίθεται θέμα ηθικής, ποιας ηθικής άλλωστε και σε ποια βάση. Η θεωρία του κ. Μινέλι αμφισβητήθηκε ευρέως το περασμένο καλοκαίρι με την υπόθεση του 85χρονου μαέστρου Σερ ΄Εντουαρντ Ντάουνς ο οποίος τερμάτισε τη ζωή του μαζί με τη σύζυγό του Τζόαν η οποία έπασχε από καρκίνο του ήπατος και του παγκρέατος. Ο ίδιος δεν έπασχε από κάποια ανίατη ασθένεια. Το ερώτημα περί ηθικής ετέθη και στην περίπτωση του 23χρονου Ντάνιελ Τζέιμς που έμεινε παράλυτος μετά από ατύχημα και τελικά επέλεξε να τερματίσει τη ζωή του στην Dignitas. Το ίδιο ερώτημα έχει τεθεί και για την ευκολία με την οποία γίνεται δεκτή η επιθυμία ζευγαριών να είναι μαζί στη ζωή αλλά και στο θάνατο. «Η λένε πρώην εργαζόμενοι στην κλινική που έζησαν από κοντά και επί χρόνια τις πρακτικές και τις διαδικασίες αυτού του νέου είδους τουρισμού, που αναπτύσσεται όχι μόνο στην Ελβετία αλλά και σε άλλες χώρες, όπως η Ολλανδία.Dignitas δεν έχει τίποτα αξιοπρεπές»
Απάτη
«Η λέξη κλινική είναι απλώς μια απάτη» είχε υποστηρίξει δημόσια η κυρία Σοράγια Βέρνλι που εργάστηκε επί μία τριετία για τον Μινέλι ως συνοδός των υποψηφίων αυτοχείρων στις τελευταίες τους στιγμές. Η ίδια μιλά για μια βιομηχανία που έχει σκοπό το κέρδος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ευκολία με την οποία οδηγούνται ζευγάρια στο θάνατο. Το κόστος είναι ασαφές. Παρά το γεγονός ότι η ταρίφα είναι περίπου 2.700 ευρώ, υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που πλήρωσαν πολλαπλάσια. Σοβαρές κατηγορίες κατά της Dignitas έχει εκτοξεύσει και ο κ. Ντανιέλ Γκαλ, ένας Γάλλος ηθοποιός που το 2008 συνόδευσε την αδελφή του Ζενεβιέβ που έπασχε από Αλτσχάιμερ, αλλά και το γαμπρό του Ιβ που ήταν απολύτως υγιής, στο τελευταίο τους ταξίδι. Ο κ. Γκαλ στο βιβλίο του «Συνόδευσα την αδελφή μου» μιλά για μια διαδικασία και ένα τέλος που απέχει πολύ από την αξιοπρέπεια...."
'Αρθρο της Στέλλας Θεοδώρου, από το « της Κυριακής, (6 Δεκεμβρίου 2009).VETO»
