Επιτρέπεται οι Χριστιανοί να υποστηρίξουν τη Συνθήκη για τις Κλιματικές Αλλαγές;
1. Eισαγωγή
Η Συνθήκη πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ ή ΟΗΕ) για τις Κλιματικές Αλλαγές ( United Nations Framework Convention on Climate Change) συζητηθηκε από 7-18 Δεκεμβρίου στην Κοπεγχάγη. Η δημοσιότητα γύρω απ' αυτό γίνεται όλο και πιο έντονη. Τις τελευταίες δεκαετίες τα σχετικά με το περιβάλλον ζητήματα έχουν γίνει θέμα παγκόσμιου ενδιαφέροντος και σημασίας και η ενημέρωση 11γύρω απ' αυτά γίνεται σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό. Ως χριστιανοί γνωρίζουμε ότι είμαστε οικονόμοι της δημιουργίας και ως εκ τούτου έχουμε και μια πνευματική ευθύνη απέναντι σ' αυτήν.
Ερωτήματα όπως
- πρόκειται πράγματι πολλά είδη να εξαφανιστούν;
- είναι και η πολική αρκούδα ένα είδος που απειλείται από αφανισμό;
- κινδυνεύουν τα τροπικά δάση στην περιοχή Αμαζονίου να εξαλειφθούν από την εκδάσωση;
- μήπως η χώρα μας θα πληγεί από πλημμύρες ή μήπως η περιοχή μας θα ερημοποιηθεί από έλλειψη νερού;
Όλα αυτά είναι καυτά ερωτήματα και δεν αφορούν μόνο τους πολιτικούς. Οι περισσότεροι άνθρωποι που τους απασχολούν αυτά δεν είναι επιστήμονες ή ειδικοί πάνω σ' αυτά τα θέματα. Στην πλειοψηφία αυτή ανήκω κι εγώ. Εξαρτόμαστε όλοι από την ενημέρωση, την έρευνα, την ερμηνεία και τις απόψεις εκείνων που θεωρούνται επιστήμονες και εμπειρογνώμονες. Συμβαίνει ωστόσο να γνωρίζω κάποια πράγματα σχετικά με το πώς κατευθύνεται και μάλιστα χειραγωγείται η γνώμη των κοινών, αμύητων πολιτών, από τους αξιωματούχους των ΗΕ με τις Συνδιασκέψεις που διοργανώνουν. Έχω παρακολουθήσει έναν αριθμό απ' αυτά τα Συνέδρια κι έχω δει μέσα σ' αυτά τα χρόνια, πως η «ομοφωνία» που διακηρύσσεται ότι υπάρχει σ' αυτά κάθε άλλο παρά ομοφωνία είναι. Κι έχω παρακολουθήσει, πως οι άλλες φωνές, οι διαφορετικές, παραγκωνίζονται ή αγνοούνται. Συμπεραίνοντας απ' αυτά έχω πολλούς λόγους να πιστεύω, πως μια παρόμοια πολιτική πρόκειται ν' ακολουθηθεί και στην Κοπεγχάγη. Θα αναφέρω παρακάτω αυτούς τους λόγους.
Πέρα απ' αυτό, είναι σημαντικό για τους Χριστιανούς να γνωρίζουν, πως το ενδιαφέρον για το περιβάλλον εξελίσσεται σε μια θρησκευτική συμπόνια για τη φύση, και αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να διακρίνουμε τις πνευματικές δυνάμεις που βρίσκονται πίσω απ' αυτή την εξέλιξη. Η υπευθυνότητα στη φροντίδα για τη φύση έχει αναμιχθεί με ελατήρια που είναι ειδωλολατρικά.
2. Mια μονόπλευρη προσέγγιση στο θέμα της Κλιματικής αλλαγής.
Το ερώτημα, αν πράγματι αντιμετωπίζουμε μια παγκόσμια κλιματική κρίση, παραμένει σημαντικό. Στον αιώνα που μόλις πέρασε, οι προβλέψεις των επιστημόνων άλλαξαν τουλάχιστον τέσσερις φορές. Αυτό ανάγκασε και τα μέσα ενημέρωσης ν' αλλάξουν την ορολογία που χρησιμοποιούσαν κι έτσι τώρα αναφέρονται σε «κλιματική αλλαγή» Ο Οργανισμός που θεωρείται αυθεντία σ' αυτό το θέμα είναι η IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change = Διακρατική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή). Ιδρύθηκε το 1988 και υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Όλα αυτά τα χρόνια διάφοροι ερευνητές κι εμπειρογνώμονες προσφέρουν στην Επιτροπή τα πορίσματα των ερευνών και τις απόψεις τους. Η Επιτροπή αξιολογεί όλα αυτά τα δεδομένα και δημοσιεύει κάθε 4 ἠ 5 χρόνια μια σχετική έκθεση. Αυτή η έκθεση έχει σκοπό να βοηθήσει (να χειραγωγήσει;) τις κυβερνήσεις των κρατών ως προς την περιβαλλοντολογική πολιτική τους. Είναι άξιο προσοχής να αναφέρουμε εδώ, ότι μέχρι τώρα ένας σημαντικός αριθμός επιστημόνων έχουν αποχωρήσει από τη συμμετοχή τους στο έργο αυτής της Επιτροπής, για το λόγο ότι ή οι έρευνές τους έχουν καταλήξει σε διαφορετικά αποτελέσματα, ή η επιστημονική τους συνείδηση τούς οδηγεί σε διαφορετικές απόψεις. Οι διαφορετικές απόψεις όμως δεν γίνονται αποδεκτές. Αυτό δημιουργεί έναν προβληματισμό στο ενδιαφερόμενο κοινό. Αν οι διαφορετικές απόψεις δεν λαμβάνονται υπόψη από την IPCC, πώς μπορεί να θεωρείται αξιόπιστη η διαβεβαίωση, ότι η Επιτροπή εκφράζει μια ομοφωνία (consensus) του επιστημονικού συνόλου ως προς το θέμα που διαχειρίζεται;
Ένα άρθρο στη Wall Street Journal (4.12. 1997) είχε τον τίτλο: «Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ένας μύθος».
Στο άρθρο αυτό, δύο χημικοί από το Oregon Institute of Science and Medicine, οι Α. και Z. Robinson, έδωσαν με κατανοητό κι εκλαϊκευμένο τρόπο τα συμπεράσματα της έρευνάς τους. Ανάμεσα στα άλλα, ένα πράγμα το οποίο κατέγραψαν, ήταν ότι «κατά τη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας, όποτε οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα έφταναν στα υψηλότερα επίπεδα, οι θερμοκρασίες ελαττώνονταν». Το επιστημονικό Ινστιτούτο στο οποίο ανήκαν, το Oregon Institute of Science and Medicine, τους επιβεβαίωσε με την παρακάτω δήλωση: «Δεν υπάρχει πειστική επιστημονική απόδειξη, ότι οι προκαλούμενες από τον άνθρωπο εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου ή ό,τι άλλο θεωρείται πως δημιουργεί το λεγόμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου, προκάλεσε ή πρόκειται να προκαλέσει στο προβλεπόμενο μέλλον μια καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη με δραστική μεταβολή των κλιματικών συνθηκών. Αντίθετα, υπάρχουν ουσιαστικές αποδείξεις, ότι η συσσώρευση του διοξειδίου του άνθρακα είχε μια ευεργετική επίδραση στην πανίδα και χλωρίδα πολλών περιοχών της γης».
Πριν από τη Συνδιάσκεψη του Κιότο το 1998, 17.000 επιστήμονες, ανάμεσα στους οποίους χιλιάδες μετεωρολόγοι, υπέγραψαν αυτή τη δήλωση, η οποία όμως αγνοήθηκε παντελώς. Και μάλιστα εξέχοντες μετεωρολόγοι κι άλλοι επιστήμονες, που χαρακτηρίστηκαν διαφορετικών απόψεων, εμποδίστηκαν και από το να συμμετάσχουν στη Διάσκεψη. Τα ονόματά τους μπορεί κανείς να τα δει στην ιστοσελίδα www.oism.org/pproject . Μετά από το Κιότο, ο αριθμός των επιστημόνων που υπέγραψαν μια παρόμοια δήλωση αυξήθηκε σε 32.000. Ανάμεσά τους είναι πάνω από 9.000 επιστήμονες με διδακτορικούς τίτλους. Επίσης ο τέως Πρόεδρος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (National Academy of Sciences) των ΗΠΑ και νυν Επίτιμος Πρόεδρος του Rockfeller University, o Frederick Seitz, έκανε έκκληση στους επιστήμονες να υπογράψουν τη δήλωση, εφόσον, κατά τη γνώμη τους, το Σύμφωνο για τις Κλιματικές Αλλαγές δεν ήταν βασισμένο σε σωστές απόψεις. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι στον επιστημονικό χώρο δεν υπάρχει καθολική ομοφωνία, όπως διακηρύττει ο Al Gore, αλλά μάλλον έντονη διχογνωμία.
Διάβασα το Σχέδιο Συνθήκης της Κοπεγχάγης με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις. Οι έρευνες και τα πορίσματα των επιστημόνων που έχουν διαφορετικά άποψη από αυτήν της IPCC, δεν αναφέρονται ούτε αυτή τη φορά στο προτεινόμενο κείμενο. Αν και δεν είμαι εμπειρογνώμων σ' αυτό τον τομέα της έρευνας, γνωρίζω τουλάχιστον πως οφείλουν οι επιστήμονες ν' ανταλλάσσουν και ν' αξιολογούν τις αντίθετες με τις δικές τους απόψεις. Ένα Σύμφωνο για τον τρόπο αντιμετώπισης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, έτσι όπως κατασκευάζεται από την IPCC, δεν μπορούμε να το εμπιστευθούμε. Και μόνο το γεγονός της αποσιώπησης των άλλων απόψεων, γεννά πολλά ερωτηματικά. Μου έκανε εντύπωση επίσης, ότι το θέμα που αφορά στο περιβάλλον και τη φύση, και που ενδιαφέρει τόσους καλοπροαίρετους ανθρώπους (ανάμεσά τους και πολλούς Χριστιανούς), ούτε καν αναφέρεται στο προτεινόμενο κείμενο συνθήκης. Υποθέτω ότι θα θεωρήθηκε ότι αυτό καλύπτεται, εφ' όσον θα συζητηθεί το θέμα των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτό είναι και το ζήτημα που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι επί πλέον αυτό θ' αποτελέσει και τη βάση για την ανακατανομή της χρηματικής παροχής στα διάφορα κράτη, και που θα είναι ανάλογη με το ποσοστό εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα που θα εκπέμπεται από την κάθε χώρα. Με αυτό τον τρόπο χειραγωγούνται οι αναπτυσσόμενες χώρες να υπογράψουν την Συνθήκη.
3. Το ξεσκέπασμα μιας συνομωσίας
Παρ' όλο που πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί σε όσα λέγονται και γράφονται για συνωμοσίες, οφείλουμε να είμαστε και ρεαλιστές για ζητήματα που έρχονται στο φως. Δυστυχώς δεν έχουν γίνει φανερά όλα τα κρυφά σχέδια ορισμένων ομάδων που θέλουν να επηρεάσουν την ιστορία μας.
Οι ενέργειες και οι προτεινόμενες λύσεις πάνω στο θέμα της «υπερθέρμανσης του πλανήτη» ήταν τέτοιες, που γεννούσαν υποψίες. Τώρα φαίνονται οι υποψίες να δικαιώνονται.
WND, μια Αμερικανική εφημερίδα e-daily, έγραψε στα τέλη Νοεμβρίου: Την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου, ένας χάκερ κατάφερε να εισδύσει στα κομπιούτερ της Μονάδας Έρευνας του Πανεπιστημίου της East Anglia (University of East Anglia's Research Unit (CRU)) και απελευθέρωσε στο Ίντερνετ 160 megabytes από φακέλους εμπιστευτικού χαρακτήρα, που περιείχαν 1.079 emails και 72 ντοκουμέντα. Μέσα στις επόμενες 10 ημέρες το υλικό αυτό κυκλοφορούσε στο Ίντερνετ αποκαλύπτοντας εκείνα που πάρα πολλοί άνθρωποι είχαν σκεφτεί σε όλο το προηγούμενο διάστημα, ότι δηλαδή το θέμα της προερχόμενης από τον άνθρωπο υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι ίσως η μεγαλύτερη απάτη στα τελευταία 150 χρόνια, μετά από τη δημοσίευση της πραγματείας του Δαρβίνου για την «Προέλευση των Ειδών» το 1859.
Δες:www.wnd.com/index.php?pageld=117323 www.wnd.com/index.php?pageld=116657
Το University of East Anglia's Research Unit είναι ένα από τα πιο σημαντικά ερευνητικά κέντρα που συνεργάζονται με την IPCC . Εκπρόσωποι αυτού του ερευνητικού κέντρου επιβεβαίωσαν ότι τα ντοκουμέντα και τα e-mails δεν ήταν πλαστά.
Όλο αυτό το υλικό που κυκλοφόρησε τόσο αναπάντεχα, αποκάλυψε κι επιβεβαίωσε αυτά που είχαν υπογράψει χιλιάδες επιστήμονες στη δήλωση για την οποία κάναμε λόγο παραπάνω. Όλα αυτά τα επιστημονικά δεδομένα αγνοήθηκαν ή προσαρμόστηκαν στο επιθυμητό ζητούμενο. 'Αρθρα που θέτουν ερωτηματικά ή εκφράζουν αντίθετη άποψη αποκλείονται από τα προσκείμενα στην IPCC περιοδικά και ΜΜΕ και οι επιστήμονες που τα γράφουν παραγκωνίζονται στις δημόσιες συζητήσεις.
Όλα αυτά είναι πολύ αποκαλυπτικά. Επιβεβαιώνουν το ότι η προσέγγιση στην ατζέντα της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης γίνεται από μια πολύ διαφορετική οπτική γωνία. Αν τεθεί το ερώτημα, τι επίδραση μπορεί να έχει αυτή η «αποκάλυψη» στην Κοπεγχάγη, η απάντηση θα είναι: Ό,τι ίσχυε και ισχύει για τα Ηνωμένα Έθνη. Σε όλη τη διαδρομή της ιστορίας τους, τα Η.Ε. πάντα βρίσκουν και χρησιμοποιούν εκατοντάδες επιστήμονες και συγγραφείς για να καταρτίσουν μια «ομοφωνία», ως προς το θέμα που επιθυμούν να αναδείξουν και ως προς τον τρόπο που θέλει να το αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις των κρατών κυρίως και η κοινή γνώμη όσο πιο πολύ γίνεται. Αντίθετες απόψεις απλά τις αγνοούν.
Μερικές ερωτήσεις-σκέψεις που προκύπτουν ακόμη σ' αυτή την προκαταρκτική, πριν την Κοπεγχάγη, περίοδο, είναι οι εξής:
α. Σε τι ακριβώς αποβλέπει η Συνθήκη της Κοπεγχάγης για τις Κλιματικές Αλλαγές;
β. Εφ' όσον στο Σύμφωνο αυτό υπάρχουν ήδη δύο σαφείς στόχοι:
- Μεταφορά πλούτου από τις βιομηχανικές χώρες στις αναπτυσσόμενες.
- Ο ελεγχόμενος από ένα Παγκόσμιο Κέντρο (αυτό είναι το τελικά ζητούμενο), της ποσότητας ενέργειας
που θα δικαιούται να εγκριθεί για κάθε βιομηχανική χώρα.
Τότε δεν είναι
- ο πρώτος στόχος ένας παγκόσμιος σοσιαλισμός;
- και ο δεύτερος στόχος μια παγκόσμια δικτατορία;
Αυτά είναι σοβαρά ερωτήματα. Μένει να δούμε αν αυτή η κοινοποιημένη αποκάλυψη με τα ντοκουμέντα που ήρθαν στο φως θα επηρεάσει την κοινή γνώμη και αν αυτό θα παίξει κάποιο ρόλο στην Κοπεγχάγη.
Οι Χριστιανοί είναι ανάγκη να προσεύχονται, ώστε τα κρυφά ελατήρια και οι στρατηγικές να αποκαλυφθούν πλήρως. Είναι ακόμη ανάγκη να γνωρίζουν καλά τις πνευματικές εξελίξεις που μας οδηγούν σε ό,τι πρόκειται ν' αποφασιστεί στην Κοπεγχάγη.
4. Η κίνηση πίσω από το Σύμφωνο
Πολλά θα ξεκαθαρίσουν μέσα μας, αν γνωρίσουμε τι κρύβεται πίσω απ' αυτή την παγκόσμια κινητοποίηση για το περιβάλλον. Είναι καλό οι πολίτες κάθε χώρας να γίνουν υπεύθυνοι διαχειριστές της φύσης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της. Ωστόσο οι φωνές που τώρα κυριαρχούν στις διασκέψεις σαν αυτή που εγινε στην Κοπεγχάγη, ανήκουν σε ανθρώπους που λατρεύουν ένα είδωλο. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει και τι αντιμετωπίζουμε, θα χρειαστεί να πάμε πίσω στην Ιστορία, στην εποχή λίγο μετά τον Κατακλυσμό. Τα επιχειρήματα και η ιδεολογία αυτών που κυρίως επηρεάζουν και κατευθύνουν τις συζητήσεις για τη φροντίδα της φύσης και της γης, προέρχονται από εκείνη τη μακρινή εποχή.
5. Πηγαίνοντας πίσω στην Ιστορία
Στη Γένεση, στο 10ο Κεφάλαιο, γίνεται αναφορά στον Νεβρώδ, ένα δισέγγονο του Νώε, που έχτισε πόλεις, από τις οποίες η πρώτη ήταν η Βαβυλώνα. Σ' αυτή την πόλη χτίστηκε κι ένας πύργος (κεφ. 11), που η κορυφή του θα «έφτανε στον ουρανό». Αυτό δεν σημαίνει πως ο πύργος θα είχε το ύψος ενός σημερινού ουρανοξύστη, όπως για παράδειγμα το Taipei Financial Centre, αλλά θα ήταν κάτι ιδιαίτερα ψηλός για τις δυνατότητες της εποχής και με τη σημασία ότι αυτή η κορυφή θα μετέχει σ' ένα ουράνιο πνευματικό βασίλειο, θα υπάρχει πνευματική εξουσία από εκεί προς τα κάτω. Το κτίριο αυτό ήταν σε σχήμα τζιγκουράτ, με επίπεδα που όσο ανέβαιναν στένευαν. Ανασκαφές έφεραν στο φως τ' απομεινάρια του. Μπόρεσα να τα δω κι επίσης στο μουσείο της Βαβυλώνας είδα αναπαραστάσεις και μοντέλα για το πως θα ήταν η πόλη αυτή και ο πύργος της, καθώς και τζιγκουράτ ναούς της εποχής του Ναβουχοδονόσορα και του Δανιήλ. Στα διάφορα επίπεδα ενός τζιγκουράτ λατρευόταν ο ήλιος, η σελήνη, πλανήτες και άστρα. Στην κορυφή υπήρχε ένας ξεχωριστός ναός, όπου γίνονταν θυσίες στον Μαρδούκ (Bel) και στην Ιστάρ. Με λατρευτικές σεξουαλικές ιερουργίες ανάμεσα στον βασιλιά και τις ιέρειες απελευθερωνόταν δύναμη για γονιμότητα κι ευφορία στη Βαβυλώνα. Ήταν μια θρησκεία γονιμότητας.
Πώς μπόρεσε να εξελιχθεί μια τέτοια θρησκεία, όταν η μνήμη του Κατακλυσμού ήταν ακόμη νωπή; Με την αποδοχή από τους πρωτόπλαστους των εισηγήσεων του διαβόλου και την ανταρσία τους απέναντι στον Θεό, η ανομία κυριάρχησε στο πνεύμα τους. Αν και το φυσικό τους σώμα εξακολούθησε να ζει, το πνεύμα τους νεκρώθηκε για τον Θεό. Όλοι οι απόγονοί τους γεννήθηκαν πνευματικά νεκροί και με την κληροδότηση της ανομίας. Η αμαρτία ήταν ο καρπός της ανομίας.
Καθώς το σώμα και η ψυχή συσσώρευαν την αμαρτία, η ανομία μέσα στους ανθρώπους αυξανόταν. Αν δεν υπάρξει μετάνοια και συγχώρηση, αυτή η πνευματική «κληρονομιά» περνάει από γενιά σε γενιά. Διαβάζουμε στη Γένεση 6:5 ότι η κακία του ανθρώπου, πριν τον κατακλυσμό, είχε φτάσει στο σημείο όλοι οι διαλογισμοί της καρδιάς του να είναι μόνο κακία όλες τις ημέρες. Αυτή η κακία πάνω στη γη ήταν τόσο μεγάλη, που ο Θεός δεν μπορούσε άλλο να την υποφέρει. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι και η ειδωλολατρία ήταν καρπός όλης αυτής της κακίας.
Ο Νώε και οι γιοι του ήξεραν καλά γιατί ο Θεός έκρινε τον κόσμο της εποχής τους με τον κατακλυσμό και σίγουρα θα διηγήθηκαν στα τα παιδιά και στα εγγόνια τους τι είχε συμβεί και θα τα δίδαξαν να λατρεύουν τον αληθινό Θεό. Στο βιβλίο του Ιώβ, που θεωρείται το παλαιότερο στη Γραφή, διαβάζουμε τις συνομιλίες του Ιώβ με τους φίλους του.
Σε ένα σημείο ο Ιώβ λέει: «Αν θεωρούσα τον ήλιο να λάμπει ή το φεγγάρι να περπατάει στη λαμπρότητά του, και η καρδιά μου σαγηνεύτηκε κρυφά... αυτό θα ήταν καταδικάσιμο ανόμημα, επειδή θα αρνιόμουν τον Θεό, τον Ύψιστο.» (Ιώβ 31:26-28). Αυτό σημαίνει ότι η ειδωλολατρία εκείνη την εποχή κρινόταν σαν αμαρτία.
Ωστόσο σύντομα αυτή η αντίληψη διαβρώθηκε. Ο Παύλος εξηγεί, στο 1ο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής, ότι οι άνθρωποι, που ενώ εγνώρισαν τον Θεό δεν τον δόξασαν ούτε τον ευχαρίστησαν, αλλά αντί γι' αυτόν λάτρεψαν τη δημιουργία του, κατέληξαν με σκοτισμένη και ασύνετη καρδιά να κάνουν κάθε είδους ατιμία, ξεπέφτοντας στο χαμηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ένα πλάσμα. Χωρίς μετάνοια υπάρχει πρόοδος προς το κακό. Η ανομία έχει μολύνει όλο το «πνευματικό DNA» και περνάει από τη μια γενιά στην άλλη. Αυτό συνέβη στην Βαβέλ.
Βαβέλ-Βαβυλών
Η λέξη Βαβυλών προέρχεται από την Ακκαδική bab-ilani που θα πει «πύλη των θεών». Αυτό και μόνο υποδηλώνει ότι εκεί λατρεύονταν πολλοί θεοί. Όταν ο Νώε βγήκε από την κιβωτό, ο Θεός του υποσχέθηκε: «...όσον καιρό η γη μένει, σπορά και θερισμός, και ψύχος και καύμα, και καλοκαίρι και χειμώνας, και ημέρα και νύχτα, δεν θα παύσουν να υπάρχουν.» (Γέν.8:22). Όταν οι απόγονοί του Νώε απέρριψαν τον Θεό, ξέχασαν αυτή την υπόσχεση. Επειδή όμως ήταν εξαρτημένοι από τις εποχές και τους καιρούς, άρχισαν να θεοποιούν και να λατρεύουν τις δυνάμεις της φύσης. Έτσι ο ήλιος, το φεγγάρι κλπ. έγιναν είδωλά τους. Το ίδιο έκαναν και οι Ασσύριοι και οι άλλοι λαοί.
Μαζί με τον θεό Μαρδούκ ((Bel) λάτρευαν και τη σύζυγό του, την Ιστάρ. Η λατρεία αυτών των δύο δαιμονικών υπάρξεων εξαπλώθηκε σ' όλο τον κόσμο με διάφορες παραλλαγές. Στο Ιερεμίας 51:1 λέει ο Κύριος: «... θα σηκώσω έναν φθοροποιό άνεμο ενάντια στη Βαβυλώνα και ενάντια στους κατοίκους της που ύψωσαν την καρδιά τους εναντίον μου.» Αυτή η στάση της καρδιάς ενάντια στο Θεό είναι το χαρακτηριστικό της αρχαίας Βαβυλώνας και αργότερα της παγκόσμιας εκείνης κουλτούρας, που η Γραφή την ονομάζει «Βαβυλώνα». Οι κάτοικοι της Βαβυλώνας απέρριψαν τον Θεό, που είναι ο Δημιουργός, και λάτρεψαν τη δημιουργία. Με αυτό άνοιξαν την πόρτα στις δαιμονικές δυνάμεις. Μπορούμε να φανταστούμε, ότι καθώς διασκορπίστηκαν μακριά από την Βαβέλ, αυτές οι δαιμονικές δυνάμεις πήγαν μαζί τους παντού. Έτσι πιστεύω εξηγείται, ότι σ' ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν σαμάνοι, μάγοι, παγανιστές ιερείς κλπ. που κάνουν παρόμοιες τελετουργίες και πρακτικές, όπως τότε, στα βάθη των αιώνων.
Από την εξιστόρηση της Γραφής στο 11ο κεφάλαιο της Γένεσης, βγάζουμε αυτά τα συμπεράσματα: Οι άνθρωποι της Βαβέλ/Βαβυλώνας ήταν επαναστάτες απέναντι στο Θεό, πεισματικά ανυπάκουοι, διεκδικώντας την αυτονομία τους και λατρευτές απόκρυφων-πονηρών δυνάμεων. Η Γραφή μας προειδοποιεί, ότι στα τέλη των καιρών η ανθρωπότητα θα έχει πάλι τα ίδια χαρακτηριστικά και μια παρόμοια θρησκεία σε παγκόσμια κλίμακα. Στην κίνηση για την προστασία του περιβάλλοντος υποκρύπτεται η θρησκεία που ξεκίνησε στη Βαβυλώνα και απλώθηκε σ' όλη τη γη.
6. Αναγέννηση ανατολικών θρησκειών εσωτερισμού.
Στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα είχε αυξηθεί στην Ευρώπη το ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό. Η Helena Blavatsky (1831-1891) είχε επηρεαστεί πάρα πολύ από τις ανατολικές διδασκαλίες και ιδίως από τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, την κρυφή γνώση και δύναμη. Έγινε η ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρείας για να προωθήσει την μελέτη της «κρυμμένης σοφίας» κι έναν δυτικοποιημένο Ινδουισμό. Με τη διδασκαλία μιας «θείας» σοφίας ήθελε να διευκολύνει την προσέγγιση των ανθρώπων στο «θείο». Το 1887 ξεκίνησε και την έκδοση ενός μηνιαίου περιοδικού, του Lucifer. Η Blavatsky υποστήριζε ότι είχε τακτική επικοινωνία με αυτούς που τους αποκαλούσε «κρυμμένους Κυρίους/αφέντες» (Hidden Masters), πνευματικές υπάρξεις γνωστές στον Ινδουισμό. Τα βιβλία της είχαν μεγάλη επιρροή στους οπαδούς της. Απ' αυτά επηρεάστηκε και η Alice Bailey (1880-1949), η οποία με τα βιβλία και τη διδασκαλία της έμελλε να αλλάξει τον τρόπο ζωής σε πλήθος ανθρώπων του 20ού αιώνα, είτε το συνειδητοποίησαν είτε όχι.
Η Helena Blavatsky κι ακόμη περισσότερο η Alice Bailey είναι οι ιδρύτριες της Κίνησης Νέα Εποχή (New Age), που είναι μια θρησκευτικο-κοινωνική κίνηση. Είναι ένας συνδυασμός πολλών θρησκειών και φιλοσοφιών, με τις οποίες οδηγείται το άτομο να (ξανα)ανακαλύψει το «θείο» μέσα στον εαυτό του. Τα βιβλία της, που η Alice Bailey τα έγραψε κάτω από την επίδραση και έμπνευση ενός πνεύματος, του Djwhal Khul, που ήταν ο πνευματικός της καθοδηγητής, θεωρούνται μια συνέχεια της «αιώνιας σοφίας» και είναι εσωτερικές διδασκαλίες που (υποτίθεται) παραδόθηκαν από τους «αρχαίους καιρούς» σε μορφή που να μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περίοδο της ζωής.
Το πνεύμα-οδηγητής, που ονόμασε τον εαυτό του «ο Θιβετιανός», υπαγόρευσε στην Alice Bailey το «Σχέδιο» (The Plan) στο οποίο αναφέρεται ό,τι πρέπει να γίνει στην ανθρωπότητα και το σύμπαν, σύμφωνα με τις επιταγές και οδηγίες της «Ιεραρχίας των αναληφθέντων Κυρίων». Ο κύριος στόχος πάντως όλου του «Σχεδίου» είναι η εκθρόνιση του Ιησού Χριστού και η αντικατάστασή του Χριστιανισμού από μια άλλη παγκόσμια θρησκεία, στην οποία θα λατρεύεται ο Lucifer (σατανάς). Ο Θιβετιανός υπαγόρευσε και την γνωστή σε όλους τους κύκλους της Νέας Εποχής «Μεγάλη Επίκληση» (The great Invocation).
Η Alice Bailey ίδρυσε την Lucifer Trust, που αργότερα ονομάστηκε Lucas Trust και μεταξύ των άλλων έγινε ο εκδοτικός οίκος για τα βιβλία της Bailey και για πολλές εκδόσεις των Ηνωμένων Εθνών. Η Lucas Trust είναι σήμερα για τα Η.Ε. μια από τις πιο σημαντικές NGO»s (Mη κυβερνητικές Οργανώσεις) με μεγάλη επιρροή.
Υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που συμβάλλουν στην Κίνηση της Νέας εποχής, αλλά τα βιβλία της Bailey έπαιξαν και παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο. Η επίδρασή τους επάνω σε πολλούς ηγέτες των Ηνωμένων Εθνών είναι τεράστια, και με βάση τις διδασκαλίες της - ή καλύτερα του Θιβετιανού προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν την Νέα Παγκόσμια Τάξη του Lucifer.
Μέσω των Η.Ε. και της στρατηγικής που εφαρμόζουν, οι διδασκαλίες αυτές έχουν συντελέσει στην αλλαγή του πνευματικού κλίματος στις περισσότερες χώρες του κόσμου, όπου ήδη έχει αρχίσει να αναδύεται το πνεύμα της Νέας Βαβυλώνας.
Χαρακτηριστικά της Κίνησης της Νέας εποχής είναι: Η πανθεϊστική και παγκοσμιοποιημένη αντίληψη της ζωής. Όλα είναι ένα. Θεός και σύμπαν είναι ένα. Ως εκ τούτου το σύμπαν είναι ιερό. Καλό και κακό, πλούτος και φτώχεια, πόλεμος και ειρήνη, τάξη και χάος, όλα είναι μέρος του Θεού. Δεν υπάρχουν διακριτικά όρια ανάμεσα στον Θεό και τον κόσμο. Το κάθε τι είναι θείο. Ο Θεός δεν είναι δημιουργός, αλλά το πνεύμα μέσα στον κόσμο. Εφόσον Θεός και σύμπαν θεωρούνται ένα, επόμενο είναι να υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον πλανήτη μας. Δεν είναι λίγοι οι φιλόσοφοι της Νέας Εποχής που θεοποιούν τον πλανήτη σαν τη θεότητα Γαία, Μητέρα Γη. Απ' αυτό το υπόβαθρο έχει προέλθει όλο αυτό το σύγχρονο περιβαλλοντικό ενδιαφέρον.
7. Μια άλλη τροπή στην Ιστορία: Απόπειρες για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Η ιδέα για την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης κάτω από την κυριαρχία του Lucifer αναπτύχθηκε μέσα σε μια μασονική ομάδα κατά τους 18ο και 19ο αιώνα.
Ο Μαρξ και ο Ένγκελς είχαν πει: « θα χρειαστούν τρεις αιματηροί παγκόσμιοι πόλεμοι για να φτάσει το κάθε έθνος στο σημείο να παραδώσει την εθνική κυριαρχία του σε μια διεθνή Κυβέρνηση», ώστε να εμποδιστεί κάθε ενδεχόμενο μιας νέας πολεμικής σύγκρουσης. Πάνω σ' αυτό είναι πάρα πολλά να ειπωθούν, αλλά θα παραθέσω μόνο μερικά βασικά στοιχεία:
- Πρώτη προσπάθεια στη σύγχρονη Ιστορία για μια παγκόσμια τάξη: Η Κοινωνία των Εθνών
- 1921: Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων με έδρα στην Νέα Υόρκη. Ο τελικός στόχος του είναι να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα, στο οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι ένα επίσημο μέλος του.
- Δεκέμβριος 1941, δύο εβδομάδες μετά την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντιπρόσωποι 26 κρατών δεσμεύτηκαν να εξακολουθήσουν να μάχονται μαζί ενάντια στις «Δυνάμεις του 'Αξονα». Όνομα: Ηνωμένα Έθνη.
- Ιούνιος 1945. Γεννήθηκε ο ΟΗΕ (UN). Ο καταστατικός χάρτης του επικυρώθηκε από 50 κράτη.
Από τότε κορυφαίοι πολιτικοί ηγέτες και ηγέτες του ΟΗΕ έχουν εκφραστεί υπέρ μιας παγκόσμιας κυβέρνησης και μιας παγκόσμιας νέας τάξης, και μερικοί το έχουν μάλιστα προτείνει. Εννοείται, μια σοσιαλιστική παγκόσμια κυβέρνηση.
8. Γη, Ημέρα της Γης
Στη δεκαετία του '60 παρουσιάστηκαν διάφορα ρεύματα ανθρώπων που ανησυχούσαν για το περιβάλλον. Υπήρχε μια καλή συνεργασία ανάμεσά τους. Στα τέλη της δεκαετίας αυτής μέχρι και τις αρχές του '70 είχε ενωθεί και ο άνδρας μου με Χριστιανούς ακτιβιστές για τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Μας κινητοποιούσε η πεποίθηση ότι πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι οικονόμοι-διαχειριστές της δημιουργίας. Σύντομα όμως διαπιστώσαμε, ότι ο οραματισμός πίσω απ' αυτή την κίνηση έπαιρνε όλο και πιο πολύ τα χρώματα της ιδεολογίας της Νέας Εποχής. Ήταν δύσκολο, σαν Χριστιανοί, να συνεργαζόμαστε πια μαζί τους. Εκείνο όμως που ιδιαίτερα προσέξαμε, ήταν ότι πολλοί Χριστιανοί είχαν επηρεαστεί απ' αυτές τις ιδεολογίες, μη μπορώντας να διακρίνουν τι φιλοσοφία κρυβόταν από πίσω.
Το 1970, οι περιβαλλοντιστές της Νέας Εποχής καθιέρωσαν μια καινούργια γιορτή: Την Ημέρα της Γης (Earth Day). Οι «Φίλοι της Γης» ετοίμασαν κι ένα Περιβαλλοντικό εγχειρίδιο (Environmental Handbook). Πολλά από το σκεπτικό και τους στόχους που υπάρχουν μέσα σ' αυτό το εγχειρίδιο, έχουν ήδη περάσει στην κοινωνία μας, στα σχολεία μας, στις εκκλησίες μας και στην οικογενειακή μας ζωή.
Θα παραθέσω μερικά μικρά αποσπάσματα απ' αυτό το βιβλίο γιατί, κατά τη γνώμη μου, είναι ύψιστης σημασίας προϋπόθεση να γνωρίζουν οι Χριστιανοί το πνευματικό υπόβαθρο που κατευθύνει την κίνηση για το περιβάλλον και το Σύμφωνο που θα προταθεί προς υπογραφή στην Κοπεγχάγη, και να προσευχηθούν ανάλογα.
Σημείωση: Τα παρακάτω αποσπάσματα τα σταχυολόγησα από τη σχετική έρευνα που έκανε ο Director of Research at Hope of the World, ο C. T., ο οποίος έχει ασχοληθεί ερευνώντας όλα τα δεδομένα από τότε που καθιερώθηκε η «Ημέρα για τη Γη» και ιδιαίτερα με το περιεχόμενο αυτού του Εγχειριδίου.
Αποσπάσματα από συγγραφείς που συμμετέχουν στο «Περιβαλλοντικό Εγχειρίδιο»:
«Αυτό που κάνουμε για το περιβάλλον εξαρτάται από τις ιδέες μας για τη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Ούτε η επιστήμη, ούτε μια υψηλότερη τεχνολογία, θα είναι σε θέση να μας βγάλουν από την οικολογική κρίση, παρά μόνο μια καινούργια θρησκεία ή η επαναφορά της αρχέγονης που είχαμε...
Η κοινωνία μας μέχρι τώρα δεν έχει αποδεχτεί κανένα σύνολο βασικών αξιών, που θ' αντικαταστήσουν εκείνες του Χριστιανισμού. Για το λόγο αυτό η οικολογική κρίση θα εξακολουθήσει να χειροτερεύει, μέχρις ότου απορρίψουμε τα χριστιανικά αξιώματα...» Lynn White, Jr.
Μερικές «προτάσεις» για το Οικολογικό Πρόγραμμα από τον Keith Murray:
« Πειραματιστείτε με άλλες κοινωνικές δομές και οικογενειακές φόρμες, όπως ομαδικό γάμο ή πολυανδρικό γάμο, που θα μπορούν να προσφέρουν οικογενειακή ζωή αλλά θα παράγουν λιγότερα παιδιά...
Ας ελπίσουμε ότι καμιά γυναίκα δεν θα γεννάει παραπάνω από ένα παιδί... Πρέπει να καταδειχτεί, χωρίς καμιά καθυστέρηση, ότι μια διαρκώς «ανερχόμενη οικονομία» προκαλεί καρκίνωμα... Τίποτε λιγότερο δεν θα ωφελήσει, παρά μια ολοκληρωτική αλλαγή... Αυτό που οραματιζόμαστε... είναι ένας πολιτισμικός και ατομικός πλουραλισμός, ενωμένος κάτω από ένα είδος Παγκόσμιου φυλετικού Συμβουλίου...»
«Είναι φανερό ότι υπάρχουν στον κόσμο κάποιες κοινωνικές και θρησκευτικές δυνάμεις, που έχουν συνεισφέρει μέσα στην Ιστορία για ένα πολιτισμικά φωτισμένο καθεστώς. Γνωστικοί, Μαρξιστές, οι Teilhard de Chardin Καθολικοί, οι Δρουϊδες, οι Ταοϊστές, οι Μάγοι, οι Γιόγκι, οι Κουάκεροι, οι Σούφις, οι Θιβετιανοί, οι Ζεν, οι Σαμάνοι, οι Βουσμάνοι, οι Ινδιάνοι, οι Πολυνήσιοι, οι Αναρχικοί, οι Αλχημιστές,... η λίστα είναι μεγάλη. Όλοι οι πρωτόγονοι πολιτισμοί, όλες οι κοινοβιακές και Ασράμ κινήσεις...»
Σ' αυτό το απόσπασμα μπορεί να δει κανείς καθαρά, σε τι βαθμό η θρησκεία της Νέας Εποχής είναι ο πνευματικός αντίποδας αυτού που στη Γραφή αποκαλείται «ἡ Νύμφη του Χριστού». Είναι ένα μέρος της κουλτούρας εκείνης, που η Γραφή την ονομάζει «Βαβυλώνα». Στο Περιβαλλοντικό Εγχειρίδιο αναφέρεται ένας αριθμός στόχων, που στη δεκαετία του '70 ήταν σχεδόν άγνωστοι για την ευρύτερη κοινωνική μάζα.
Η πρώτη χώρα εκλογής, για ν' αρχίσουν να πρωτοεμφανίζονται, ήταν οι ΗΠΑ. Μέχρι τώρα έχουν γίνει μέρος της πολιτικής σε πολλά κράτη. Και τα Ηνωμένα Εθνη προσπαθούν να τα επιβάλουν και στις χώρες που δεν συμφωνούν, μέσα από Συνέδρια και Συνθήκες.
Στο «Περιβαλλοντικό Εγχειρίδιο» προτείνεται:
«Η σταθεροποίηση του πληθυσμού των ΗΠΑ πρέπει να γίνει εθνική πολιτική.
Τα άμεσα μέτρα που χρειάζεται να παρθούν:
1. Νομιμοποίηση της θεληματικής άμβλωσης και της στείρωσης.
2. Εκτεταμένη πληροφόρηση του κοινού ως προς τον έλεγχο των γεννήσεων και τις σχετικές μεθόδους.
Ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών που συμβάλλουν σ' αυτό σε όλους, συμπεριλαμβανομένων και των ανηλίκων.
3. Σεξουαλική ενημέρωση για όλα τα κοινωνικά επίπεδα, με έμφαση στον έλεγχο των γεννήσεων και στις
πρακτικές που είναι απαραίτητες για να σταθεροποιηθεί ο αριθμός του πληθυσμού.
4. Προώθηση ενημέρωσης από τα ΜΜΕ ως προς τα παραπάνω, με κυβερνητική υποστήριξη και χρηματοδότηση.
5. Παροχή ετήσιου χρηματικού επιδόματος στα άτεκνα ζευγάρια και φορολογική επιβάρυνση σε όσους έχουν πάνω από δύο παιδιά.
Ο έλεγχος της αύξησης του πληθυσμού είναι ζήτημα επιβίωσης της ανθρωπότητας. Ως εκ τούτου, οικονομική βοήθεια να δίνεται μόνο στις χώρες που θα εφαρμόζουν πρόγραμμα περιορισμού των γεννήσεων.
Για να επιτύχουμε τους στόχους μας θα χρειαστεί να αλλάξουν από τα θεμέλια τους οι δομές της κοινωνίας μας και ο τρόπος σκέψης μας...»
Ο C. T. συμπεραίνει: «Η βασική πρόταση που κυριαρχεί στο Περιβαλλοντικό Εγχειρίδιο διαγράφεται πολύ καθαρά: Αλλάξτε την παρούσα θρησκεία, την πολιτική και τις κοινωνικές δομές, προσαρμόζοντας την κοινωνία στην κοσμοθεωρία της Νέας Εποχής, στη λατρεία της φύσης, σε μια σοσιαλιστική-κομμουνιστική πολιτική ιδεολογία, εκτρέποντας την οικογενειακή ζωή και εισάγοντας ένα ανάλογο εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.»
Η ατζέντα της λατρείας της γης είναι διαμετρικά αντίθετη από ό,τι διδάσκει ο λόγος Του Θεού.
Ας δούμε ξανά τα χωρία Ρωμαίους 1:21-25.
9. Το επόμενο βήμα: Συνδιάσκεψη για τη Γη, Καταστατικός Χάρτης.
Το1972 , η Λέσχη της Ρώμης (Club of Rome) δημοσίευσε την μελέτη «Τα όρια της πληθυσμιακής αύξησης» προκαλώντας - και αυτή ήταν η πρόθεσή τους - γενική ανησυχία ως προς για πόσο μπορεί ακόμη να επαρκέσουν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και οι δυνατότητες διατροφής για έναν ανεξέλεγκτα αυξανόμενο πληθυσμό. Τον ίδιο χρόνο ιδρύθηκε το Περιβαλλοντολογικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών στο Ναϊρόμπι, υπό την ηγεσία του Maurice Strong, παρ' όλο που κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν στον Καταστατικό Χάρτη των Η.Ε. ούτε σε κάποια εξουσιοδοτική πράξη τους.
Τον Σεπτέμβριο του 1986, το Διεθνές Ταμείο για την 'Αγρια Φύση ξεκίνησε μια δική του προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής και θρησκευτικής παράδοσης των λαών. Οργάνωσε στην Ασίζη της Ιταλίας μια κοινή θρησκευτική συνάντηση με εκπροσώπους του Βουδισμού, Χριστιανισμού, Ινδουισμού, Ιουδαϊσμού, Ισλάμ, (αργότερα προσχώρησαν και οι Μπαχάι), μαζί με τους ηγέτες της Περιβαλλοντολογικής Κίνησης.
Κάθε ένας από τους εκπροσώπους των θρησκειών έκανε και μια διακήρυξη σχετική με τη φύση.
Το 1987, ξεκίνησε ένα 5ετές πρόγραμμα της Νέας Εποχής, το «Εκστρατεία για τη γη».
Τον ίδιο χρόνο η Brundland Commission εισήγαγε τον προσδιορισμό «αειφόρος ανάπτυξη» (Sustainable Development) ,που σήμερα ακούγεται σχεδόν παντού, με την εξής ερμηνεία: «Η αειφόρος ανάπτυξη στοχεύει στην ανταπόκριση των αναγκών και προσδοκιών του παρόντος, χωρίς κανένα συμβιβασμό που θα μας εμποδίζει να ανταποκριθούμε σ' αυτές και στο μέλλον.»
Το 1992, στο τέλος της 5ετούς Εκστρατείας για τη Γη, τα Η.Ε.(OHE) διοργάνωσαν την πρώτη παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το ονόμασαν Earth Summit και γενικός Γραμματέας σε αυτό ήταν ο Maurice Strong. Ο Strong είχε ιδρύσει μέχρι τότε πολλές NGO's (Μη κυβερνητικές Οργανώσεις), σε μέλη των οποίων άνοιξε την είσοδο (και την επιρροή με την παρουσία τους), ως εκπροσώπους από διάφορα Λόμπυ, στα Συνέδρια του ΟΗΕ. Το WSSD I στο Ρίο ήταν το πρώτο από μια σειρά Διεθνών Συνεδρίων τα οποία στόχευαν στο να προετοιμάσουν τον κόσμο, έτσι τουλάχιστον το ερμήνευαν, για τη νέα χιλιετία.
Η έννοια «Αειφόρος Ανάπτυξη» ήταν η βἀση-κλειδί για τα Σχέδια Δράσης που προήλθαν απ' αυτή την πρώτη Διάσκεψη. Πίσω απ' αυτά ήταν πάντα η κρυφή ατζέντα, όπως οι προτάσεις του Εγχειριδίου που αναφέραμε παραπάνω για τον έλεγχο της πληθυσμιακής αύξησης και την πρόσβαση στο θέμα των αμβλώσεων.
Στο Ρίο έγιναν συγκεκριμένες ενέργειες, που φανερώνουν σε τι βαθμό η Κίνηση αυτή εμπνέεται από σκοτεινές πνευματικές δυνάμεις. Και μόνο αυτές αρκούν για να μας προειδοποιήσουν, ότι ως Χριστιανοί δεν μπορούμε να έχουμε μετοχή σε αυτά.
- Ο ύμνος για την τελετή έναρξης της Συνδιάσκεψης ήταν η «Μεγάλη Επίκληση», που όπως προαναφέραμε είναι ο ύμνος που υπαγόρευσε στην Bailey το πνεύμα-καθοδηγητής της, ο Θιβετιανός. Είναι ένας ύμνος διακήρυξης κι επίκλησης, που ψέλνεται από τους ενασχολούμενους με τη Μαγεία και από τους οπαδούς της Νέας Εποχής και λατρευτές της Γης.
- Η σύζυγος του Strong, η Hanne Strong, οργάνωσε μια ομάδα που ονομάστηκε «Φύλακες της Σοφίας» και στην οποία συμμετείχαν πολλοί αξιωματούχοι της UΝ. Η Hanne Strong εξήγησε ότι αυτοί, με τον διαλογισμό τους στη σοφία, θα συνεισφέρουν στην επίλυση των προβλημάτων της γης με έναν τρόπο, που μόνοι οι πολιτικοί δεν θα μπορέσουν να επιτύχουν. Σε μια συνέντευξη που έδωσε είπε ακόμη, ότι η σοφία που δίνεται μέσα απ' αυτόν τον διαλογισμό, είναι «μια σοφία που προέρχεται από την αρχή των αιώνων».
- Οι Φύλακες της Σοφίας παρουσιάστηκαν στη Διάσκεψη με μια διακήρυξη. Ήταν «η Διακήρυξη της Συνάθροισης της Ιερής Γης». Με αυτήν διακηρύχτηκε «η ανανέωση του σεβασμού στον Υπέρτατο Νόμο της Θείας Φύσης» και ότι το σύμπαν είναι ιερό, επειδή όλα είναι Ένα.
Η Γραφή μας διδάσκει ότι η φύση δεν είναι ιερή. Μόνο ο Θεός είναι 'Αγιος, με την απόλυτη έννοια. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι αυτή «ἡ σοφία» δεν έχει καμία σχέση με τη σοφία του Θεού, αλλά είναι η Βαβυλωνιακή σοφία.
Πριν από το WSSD I στο Ρίο, είχε οργανωθεί το Earth Council, που το αποτελούσαν άτομα που πίστευαν στην ιδέα ότι η γη είναι ιερή και η φύση θεία. Υπάρχουν πολλές γνωστές προσωπικότητες σ' αυτό το Συμβούλιο, όπως ο Μωρίς Στρονγκ, ο Γκορμπατσώφ, ο Στηβ Ροκφέλλερ και άλλοι.
Κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Ρίο, ανατέθηκε σ' αυτούς να καταρτίσουν ένα νέο καταστατικό χάρτη για την ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι στη φύση.
Το καταστατικό αυτό είναι το «Earth Charter», εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2.000 στην Ολλανδία, ακριβώς μια μέρα πριν από την έναρξη της 2ης Διεθνούς Διάσκεψης στο Γιοχάνεσμπουργκ (WSSD II). Η παρουσίαση αυτού του Καταστατικού Χάρτη γιορτάστηκε με ένα είδος θρησκευτικής λατρείας. Έγινε μια ιδιαίτερη συνάθροιση, όπου τον μετέφεραν μέσα σε ένα ειδικό ξύλινο κιβώτιο με ρόδες. Το κιβώτιο ήταν διακοσμημένο με εικόνες από ανατολικές θρησκείες και του έδωσαν βλάσφημα το όνομα «Η κιβωτός της Ελπίδας».
Το «Earth Charter» θεωρείται ότι είναι :
«Μια έμπνευση και οδηγία για όλους τους ανθρώπους, τις κοινωνίες και τις χώρες, που θα βελτιώσει τις σχέσεις μεταξύ τους, με τα άλλα είδη που ζουν επίσης στον εύθραυστο πλανήτη μας, και γενικά με τη Γη». Στον πρόλογο διαβάζουμε: «Είναι άμεση ανάγκη να συμμεριστούμε τις βασικές αξίες που θα μας δώσουν μιαν ηθική βάση για την μελλοντική κοινωνία. Γι' αυτό, ενωμένοι μαζί στην ελπίδα, επικυρώνουμε τις ακόλουθες αλληλοεξαρτώμενες αρχές για έναν ανεξάντλητα ανανεώσιμο (αειφόρο) τρόπο ζωής, σαν ένα κοινό κανόνα κατεύθυνσης και αξιολόγησης της συμπεριφοράς κάθε ατόμου, οργάνωσης, επιχείρησης, κυβέρνησης και κάθε διεθνούς ιδρύματος... Το κοινό συμφέρον της ανθρωπότητας υπερβαίνει τα δικαιώματα των επιμέρους κρατών και τα στενά προσωπικά δικαιώματα των ατόμων»(www.earthcharter.org)
Αυτό το ντοκουμέντο προωθήθηκε σαν το «Νέο Καταστατικό για την Ανθρώπινη Συμπεριφορά» και χαρακτηρίστηκε ως ο καινούργιος Δεκάλογος (10 Εντολές) και το Σύνταγμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Εννοείται ότι το Earth Charter απαιτεί την υποταγή κάθε ατόμου και κάθε κοινωνικού συνόλου στις (ειδωλολατρικές) απαιτήσεις του για την υπηρεσία της (Μητέρας) Γης.
Οι Χριστιανοί οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό είναι μια επιστροφή στον Πανθεϊσμό.
Στη χώρα μου, την Ολλανδία, το Συμβούλιο των Εκκλησιών υπέγραψε αυτόν τον Καταστατικό Χάρτη
(Earth Charter) τον Νοέμβριο του 2005 και με παραπλανητικές δηλώσεις ενθάρρυναν τις εκκλησίες-μέλη ν' αρχίσουν να τον εφαρμόζουν. Υποστήριξαν πως το Καταστατικό αυτό δεν είναι ένα θρησκευτικό κείμενο, αλλά απλά ένα «πνευματικό» ντοκουμέντο. Τι αλλόκοτη δήλωση!
Όμως είναι ένα θρησκευτικό ντοκουμέντο, μια θρησκεία που λατρεύει τη φύση, τη Γη.
Είναι φανερό ότι το Συμβούλιο των Εκκλησιών στερείται διάκρισης. Το τραγικό είναι ότι οι εκκλησίες που ακολουθούν τις οδηγίες του υποτάσσονται σ' ένα ντοκουμέντο που θεοποιεί τη δημιουργία. Πίσω από την περιβαλλοντική πολιτική των Η.Ε. μπορούμε να διαγνώσουμε την προσπάθεια να προστατέψουν την Ιερή Μητέρα Γη από τον κίνδυνο του υπερπληθυσμού της.
Την τελευταία δεκαετία περιβαλλοντολόγοι των Η.Ε. υποστηρίζουν ότι η γη δεν μπορεί ν' αντέξει επάνω της παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο κατοίκους. Σε μια συνέντευξη τύπου στο Γιοχάνεσμπουργκ παρουσιάστηκε μια νέα ομάδα, οι LEAD, που υποστήριζε ότι ο πληθυσμός της γης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια. Είμαστε τώρα ήδη πάνω από 6 δισεκατομμύρια.
Με ποιο τρόπο σκέφτονται να πετύχουν αυτό το στόχο; Πόλεμος, πείνα, εκτρώσεις, στειρώσεις; Όλα θα χρειαστούν. Και πανδημίες. Τι κρυφά κίνητρα υπάρχουν και πίσω από την WHO (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) που αποφάσισε να αλλάξει τον ορισμό, ως προς το τι είναι πανδημία;
Δεν πιστεύω ότι ο Κύριος Θεός θα τους το επιτρέψει αυτό. Ωστόσο χρειάζεται να είμαστε σε πνευματική επαγρύπνηση.
10. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως
Πρόσφατα, στις αρχές του Νοεμβρίου 2009 έλαβε χώρα στο Windsor Castle του Λονδίνου μια δια-θρησκευτική συνάντηση θρησκευτικών ηγετών. Διοργανωτής ήταν ο πρίγκιπας Φίλιππος, σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ και ένας από τους ιδρυτές του WWF. Το θέμα ήταν: «Δεσμεύσεις πίστης για έναν ζωντανό πλανήτη».
Ο Ban Ki Moon (Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ), που είναι βουδιστής, ήταν ένας από τους καλεσμένους. Μιλώντας αργότερα στο BBC, o Ban Ki Moon είπε ότι: το θεωρεί πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μια δεσμευτική συμφωνία στην Κοπεγχάγη, χωρίς την πλήρη υποστήριξη και συνεργασία των θρησκευτικών αρχηγών από τις κυριότερες θρησκείες. Αυτοί θα μπορέσουν να δώσουν την έμφαση στο πόσο τρωτή κι εύθραυστη είναι η γη και τι πρωτοβουλίες χρειάζονται για την πρόληψη της κλιματικής καταστροφής. Οι θρησκευτικοί αρχηγοί, τόνισε, είναι σε θέση να πείσουν τα εκατομμύρια των πιστών για ν' αντιμετωπίσουν το περιβάλλον σωστά.
Μετά την συνάντηση που αναφέραμε παραπάνω, έχει προγραμματιστεί μια δημόσια συζήτηση.
Θέμα: «Πολλοί ουρανοί, μία Γη».
Πιστεύω, σύμφωνα με το προτεινόμενο κείμενο, ότι στην παρούσα συνθήκη υπάρχει μια κρυφή ατζέντα για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου κυβερνητικού σώματος. Έτσι και γίνει αυτό αποδεκτό, θα είναι δύσκολο να αλλάξει μετά κάτι. Η συμφωνία θα γίνει δεσμά.
Όταν άρχισα να γράφω αυτό το άρθρο, βρισκόμουν στην προσωπική μου μελέτη στο 4ο κεφάλαιο του Λουκά, εκεί που ο διάβολος προσπάθησε να πειράξει τον Ιησού. Μετά από 40 ημέρες νηστείας, διαβάζουμε ότι ο Ιησούς πείνασε. Ο πρώτος πειρασμός που του εισηγήθηκε τότε ο διάβολος, ήταν να κάνει τις πέτρες ψωμί. Αναρωτήθηκα: Τι θέλει το 'Αγιο Πνεύμα να καταλάβουμε στο σημείο αυτό; Μήπως θέλει να μας προειδοποιήσει για κάτι; Κατάλαβα ότι ο πειρασμός αυτός εμπεριείχε και τον κίνδυνο να εμπιστευθεί ο Ιησούς τον εαυτό του για τη λύση της ανάγκης που αντιμετώπιζε. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες πλευρές σ' αυτή την πρόταση του πονηρού. Ωστόσο το συγκεκριμένο αυτό σημείο που ανέφερα με κάνει να σκεφτώ, ότι εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να υποκύπτουμε στον πειρασμό να λύσουμε τα προβλήματά μας, χωρίς να ρωτάμε τον Θεό τι είναι στη δικαιοδοσία μας να κάνουμε και τι όχι, ούτε Τον εμπιστευόμαστε, ότι αυτός μπορεί κάθε κατάσταση να την αλλάξει. Αν προκύψει όντως μια σοβαρή κλιματική αλλαγή, παρ' όλο που οι επιστημονικές απόψεις διίστανται ως προς αυτό, θα εμπιστευτούμε μια συνθήκη, εμπνευσμένη από ανθρώπους που λατρεύουν το είδωλο της φύσης; Μια λατρεία που μας γυρίζει πίσω, στην αρχή των αιώνων, όπως λένε; Μια λατρεία που αποστρέφεται τον Δημιουργό του ουρανού και της γης;
Θα εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σε μια τέτοια Συνθήκη;
Κάποτε, στην Ιστορία, η γη κατακλύστηκε από νερά και κάθε ζωντανό ον πάνω σ' αυτήν πνίγηκε. Αυτό συνέβη γιατί η κακία του ανθρώπου είχε γίνει τόσο μεγάλη, που κάθε διαλογισμός της καρδιάς του ήταν μόνο το κακό κάθε μέρα. Ο Θεός δεν μπορούσε να το αντέξει αυτό περισσότερο, διαβάζουμε στη Γένεση 6:5. Μπορούμε να σκεφτούμε ότι η ειδωλολατρία ήταν μέρος αυτού του κακού. Ο Θεός υπέδειξε στον Νώε να φτιάξει μια κιβωτό. Μέσα σ' αυτήν σώθηκαν 8 άνθρωποι κι ένα ζευγάρι από κάθε είδος ζώου.
Υπήρξαν περίοδοι ανομβρίας και πείνας στον Ισραήλ. Στο Δευτερονόμιο, κεφάλαιο 28, ο Θεός προειδοποιεί τον λαό Του ότι θα κατακρατήσει τη βροχή, ο ουρανός θα γίνει σαν χαλκός και η γη κάτω από τα πόδια τους σαν σίδερο... αν στραφούν προς άλλους Θεούς και δεν αγαπούν τον Κύριο, που τους έκλεξε και τους λύτρωσε. Μήπως δεν είναι οι λαοί, ιδιαίτερα στον Δυτικό κόσμο, σε μια τέτοια αποστασία, έχοντας απορρίψει το Ευαγγέλιο και τον 'Αγιο Θεό; Δεν θα πρέπει ν' απορούμε, αν υπάρχουν πλημμύρες, ξηρασίες, πείνα. Πρέπει να συνδέσουμε αυτά τα γεγονότα με τις προειδοποιήσεις του Κυρίου.
Αν διαπράξουμε ειδωλολατρία με τη γη, το αναμενόμενο είναι ότι αυτό θα στραφεί εναντίον μας.
Σαν συνέπεια στην ειδωλολατρία επακολουθεί η κατάρα που έρχεται επάνω στον ειδωλολάτρη. Κάθε Ευρωπαϊκό έθνος θ' αρχίσει να φθείρεται. Ο πληθυσμός του θα ελαττώνεται με διάφορους τρόπους. Η οικονομική κρίση είναι μόνο ένα απ' αυτά που θα συμβούν. (...)
Υπάρχει μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στο είδωλο και στον ειδωλολάτρη. Όταν η ανθρωπότητα ειδωλοποιεί τη γη και την λατρεύει σαν Γαία, «Μητέρα Γη», ο θάνατος δεν σκοτώνει με την άμβλωση μόνο το παιδί, τον καρπό στη μήτρα της μητέρας του, αλλά σκοτώνει και γενικά τη ζωή μέσα στη «μήτρα» αυτής της ειδωλοποιημένης «μητέρας».
Αν οι κυβερνήσεις μας υπογράψουν μια ειδωλολατρική συμφωνία, θα φέρουν τα έθνη μας, όλους τους κατοίκους τους, κάτω από μια κατάρα.
Οι ηγέτες των θρησκειών ενώνονται σ' αυτόν τον σκοπό και φαντάζομαι, θα προσπαθήσουν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της Συνδιάσκεψης με τον «διαλογισμό» τους (όπως έκαναν στο Ρίο και στην Κωνσταντινούπολη). Ας μην αδιαφορήσουν, παρακαλώ, όσοι πιστεύουν στον Ένα, Αληθινό Θεό!
Η ελπίδα μας και η λατρεία μας είναι σ' Αυτόν.!
11. Ανάγκη για μεσιτική προσευχή !
Ελπίζω να προμήθευσα στους πιστούς αρκετές πληροφορίες για να ενθαρρυνθούν να εκζητήσουν τον Κύριο και να προσευχηθούν όπως αρμόζει στις περιστάσεις.
Θα προσθέσω λίγα σημεία για ευχαριστία και παράκληση:
Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο Ιησού που έδωσε τη ζωή Του για τις αμαρτίες του κόσμου.
Μέσα σ' αυτές είναι και η αμαρτία της ειδωλολατρίας. Όταν εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας, έχουμε πρόσβαση στην Κιβωτό της Σωτηρίας, την μόνη «κιβωτό της ελπίδας», που μας προσφέρεται μέσα από το έργο του σταυρού. Εκεί ξεκίνησε το έργο της αποκατάστασης των πάντων. Και η δημιουργία, που είναι υποταγμένη στην ματαιότητα και συστενάζει, θα ελευθερωθεί κι αυτή από τα δεσμά της φθοράς και του πόνου, για να συμμετάσχει στην ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού.
- Ας εξομολογηθούμε, ταυτίζοντας τον εαυτό μας με τα έθνη μας και τον λαό τους
· ότι δεν δώσαμε την τιμή στον Δημιουργό του ουρανού και της γης, ο οποίος μόνος είναι 'Αγιος
· ότι λατρεύσαμε τη Δημιουργία και τη φύση, που δεν είναι ιερά.
- Ας προσευχηθούμε να ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΚΙΝΗΤΡΑ και οι στρατηγικές
πίσω από το Σύμφωνο.
- Ο Θεός να κάνει έλεος για τις αναπτυσσόμενες χώρες, επειδή οι επιπτώσεις σ' αυτές από το Σύμφωνο θα είναι βαρύτερες.
- Ας μετανοήσουμε για τη γενική αμέλειά μας και για τον τρόπο που εμείς, μέχρι τώρα, έχουμε φερθεί σαν διαχειριστές της Δημιουργίας.
- Ας προσευχηθούμε η Εκκλησία να διακρίνει, να μετανοήσει και να καθαριστεί από κάθε είδους επιρροή της Νέας Εποχής.
- Ας προσευχηθούμε να έχουν οι αντιπρόσωποι των χωρών διορατικότητα και αποκάλυψη, ως προς το τι είναι πραγματικά αυτό το Σύμφωνο και να το απορρίψουν.
- Ας προσευχηθούμε να καταρτιστεί μια δίκαιη Συμφωνία για την προστασία του περιβάλλοντος, απαλλαγμένη από κάθε ειδωλολατρική και κρυφή ατζέντα.
- Ας διακηρύξουμε, ότι εμείς, ως παιδιά του Θεού, θα λατρεύουμε μόνο τον Κύριο.
Ας απορρίψουμε, εν πνεύματι, αυτό το Σύμφωνο που προσβάλλει τον Μόνο και Αληθινό Θεό και θέλει να υποδουλώσει τους λαούς.
- Εμείς επαναπαυόμαστε στην προαιώνια σοφία Εκείνου, που ξέρει τι χρειάζεται η Δημιουργία Του και είναι ο μόνος δυνάμενος να την σώσει ! ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ !
(Aρθρο της Helene Bos σε απόδοση Δ. Καπελούζου που έχει δημοσιευτεί απο τον Ηλία Αρμένη)
