Μάθημα 4
Η ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΧΑΝΑΑΝ
Α. Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Ιησ.ιγ
Κάτω απ’ την ηγεσία του Ιησού, 31 βασιλιάδες είχαν κατακτηθεί. Τώρα ο Ιησούς διατάχθηκε να μοιράσει τη γη στις φυλές (Ιησ.ιγ:1-6). Ο Ιησούς, μαζί με τον Ελεάζαρ, τον αρχιερέα, έπρεπε να κάνουν αυτή τη δουλειά. Στο μοίρασμα της Χαναάν, ο Ιησούς αφενός μεν αναγνώρισε ότι οι νίκες είχαν δοθεί από το Θεό, αφετέρου ενθάρρυνε τις φυλές να μπουν και να εγκατασταθούν στη γη που τους δίνεται. Ο Ιησούς χώρισε τη γη ως εξής:
1. Ρουβήν, Γαδ και η μισή φυλή του Μανασσή
Αυτές οι φυλές ήδη είχαν λάβει τον κλήρο τους στην ανατολική μεριά του Ιορδάνη ενώ ακόμα ζούσε ο Μωυσής.
2. Ο Ιούδας
Η έκταση της γης που δόθηκε στον Ιούδα ήταν πολύ μεγάλη. Περιείχε την νότια Χαναάν, πιάνοντας από την Νεκρά θάλασσα ως την Μεσόγειο, περιλαμβάνοντας και την Κάδης - Βαρνή.
3. Ευφραίμ και Μανασσής
Το σημαντικό κεντρικό μέρος της Χαναάν δόθηκε στις φυλές του Ευφραίμ και Μανασσή. Σ’ αυτές τις περιοχές κατοικούσαν ακόμα μερικοί Χαναναίοι που έπρεπε να κατακτηθούν. Ο Ιησούς ήταν από τη φυλή του Ευφραίμ. Ο Γεδεών ήταν από τη φυλή του Μανασσή. Για πολλά χρόνια ο Ευφραίμ ήταν η ηγετική φυλή.
4. Βενιαμίν και Δαν
Σ’ αυτές τις φυλές δόθηκε κλήρος μεταξύ της γης του Ιούδα και των φυλών Ευφραίμ και Μανασσή. Στα σύνορα μεταξύ Ιούδα και Βενιαμίν ήταν η πόλη των Ιεβουσιτών. Αυτή η πόλη, η Ιερουσαλήμ, αργότερα έγινε το πνευματικό και πολιτικό κέντρο του Ισραήλ. Η φυλή του Δαν είχε δυσκολία στο να εγκατασταθεί στην ακτή, και μια ομάδα απ’ αυτούς μετανάστευσαν στο ακρότατο βόρειο τμήμα της Χαναάν.
5. Ασήρ, Ζαβουλών, Ισσάχαρ και Νεφθαλί
Αυτές οι φυλές έλαβαν κληρονομιά στα βόρεια. Αυτή η περιοχή ονομάστηκε Γαλιλαία, όπου ο Ιησούς Χριστός έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής Του.
6. Ο Συμεών
Η φυλή του Συμεών δεν πήρε εδάφη όπως οι υπόλοιπες φυλές, αλλά πήρε 17 πόλεις μέσα στην μεγάλη περιοχή του Ιούδα. Ένας λόγος γι’ αυτό ήταν ότι ο Ιούδας είχε πάρει πάρα πολύ γη κι ήταν παραπάνω από αρκετή γι’ αυτούς (Ιησ.ιθ:1-9). Άλλος λόγος ήταν επειδή ο Συμεών ήταν μια από τις μικρότερες φυλές, μόνο 22.200 άνδρες στην εποχή της δεύτερης απογραφής.
7. Ο Λευί
Η φυλή του Λευί δεν πήρε κληρονομιά επειδή ήταν αφιερωμένοι στην ιερατική εργασία. Είχαν οικονομική υποστήριξη από τα δέκατα και τις προσφορές όλου του λαού. Πήραν 48 πόλεις για να μένουν, έξι από τις οποίες ήταν πόλεις καταφυγής. Οι Λευίτες ζούσαν απλωμένοι σ’ όλη τη γη Χαναάν.
Β. ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΧΑΛΕΒ
Ιησ.ιδ:6-15
Ο Χάλεβ δεν ήταν Ισραηλίτης. Ήταν απόγονος του Κενέζ, εγγονού του Ησαύ (Γεν.λς:11,15). Ο Χάλεβ αντιπροσώπευε τη φυλή του Ιούδα όταν οι κατάσκοποι μπήκαν στη Χαναάν, αλλά δεν καταγόταν από τη φυλή αυτή. Στην Κάδης - Βαρνή, ο Μωυσής είχε υποσχεθεί στο Χάλεβ να του δώσει τη Χεβρών και τώρα υπενθύμισε αυτή την υπόσχεση στον Ιησού. Ο Χάλεβ ήταν 85 χρονών, αλλά έδιωξε τον Ανακείμ απ’ τη γη και κατέκτησε το όρος που του είχε υποσχεθεί.
Ο Χάλεβ ήταν ένας σπουδαίος άνδρας. Είχε θάρρος, πίστη, δυναμικότητα, γενναιοδωρία και ταπείνωση. Θυμόμαστε το Χάλεβ για την μεγάλη πίστη του και για το γεγονός ότι παρά την προχωρημένη ηλικία του είπε, «Δος μοι το όρος τούτο».
Γ. Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΣΤΗ ΣΗΛΩ
Ιησ.ιη:1
Η Σηλώ, που βρισκόταν στην περιοχή του Ευφραίμ, βόρεια της Βαιθήλ, είχε διαλεχτεί σαν τόπος ανάπαυσης της κιβωτού της Σκηνής του Μαρτυρίου. Η κιβωτός παρέμεινε εκεί για πολλές γενιές κι η Σηλώ ήταν ο κεντρικός τόπος λατρείας μέχρις ότου ο Θεός επέτρεψε την οικοδόμηση του Ναού. Οι Εβραίοι πήγαιναν εκεί από χρόνο σε χρόνο για να γιορτάσουν τη γιορτή του Πάσχα, της Πεντηκοστής και της Σκηνοπηγίας. Μετά, αφού η κιβωτός μεταφέρθηκε απ’ τη Σηλώ, ο Θεός εγκατέλειψε την Σηλώ και ήρθε κρίση πάνω της (Ψαλμ. οη:58-61, Ιερ.ζ:12).
Δ. ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΤΑΦΥΓΗΣ
Ιησ.κ:1-9
Έξη πόλεις έγιναν πόλεις καταφυγής. Τρεις απ’ αυτές βρίσκονταν ανατολικά του Ιορδάνη και οι άλλες τρεις δυτικά του ποταμού. Αυτές οι πόλεις υπήρχαν για να προσφέρουν καταφύγιο σε όλους αυτούς που άθελά τους είχαν διαπράξει φόνο. Τα ονόματα των πόλεων ήταν: Κέδες, Συχέμ, Κιριάθ-αρβά, Βοσόρ, Ραμώθ και Γαλαάδ.
Ε. Η ΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΛΕΥΙΤΩΝ
Αφού η γη διαμοιράστηκε, οι Λευίτες ζήτησαν από τον Ελεάζαρ, τον αρχιερέα, να παρουσιάσει το αίτημά τους για να έχουν κάποιες πόλεις να μένουν. Δεν τους έδωσαν κλήρο γης, αλλά 48 πόλεις και τα περίχωρα ήταν η μερίδα τους. Ιερουργούσαν στη Σηλώ και αργότερα στην Ιερουσαλήμ. Ήταν στο σχέδιο του Θεού, οι Λευίτες, οι υπηρέτες Του στο λαό, να ζουν μια άγια, ξεχωρισμένη ζωή. Ο Θεός τους έδωσε τα δέκατά των αδελφών τους για να ζουν (Λευιτ.κζ: 30, Αριθ.ιη:26). Τα δέκατα δεν είχαν θεσπιστεί με νόμο, άρχισαν να ισχύουν με τον Αβραάμ (Γεν.ιδ:20).
Ζ. ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ
Οι φυλές που διάλεξαν να μείνουν στην ανατολική μεριά του Ιορδάνη, είχαν περάσει τον Ιορδάνη και ενώθηκαν με τους αδελφούς τους για να τους βοηθήσουν να κατακτήσουν τη γη. Μετά ο Ιησούς τους διέταξε να γυρίσουν στα σπίτια τους, προτρέποντάς τους να μείνουν πιστοί στον Κύριο. Παρ’ όλα αυτά, έκαναν μια πολύ άσοφη ενέργεια όταν πέρασαν πάλι τον Ιορδάνη. Οικοδόμησαν ένα μεγάλο θυσιαστήριο στην όχθη του ποταμού. Αυτό παραλίγο να προκαλέσει πόλεμο, επειδή οι υπόλοιπες φυλές φοβήθηκαν μήπως δημιουργήσει μία ανταγωνιστική θέση ως προς τη Σηλώ. Ο Φινεές και δέκα ιερείς στάλθηκαν για να μιλήσουν μαζί τους. Τους έδειξαν ότι δεν χρειάζονταν κι άλλο θυσιαστήριο δίπλα στο θυσιαστήριο της Σηλώ (Ιησ.κβ:19). Όμως, οι άνδρες του Ρουβήν, Γαδ και Μανασσή τους εξήγησαν ότι δεν είχαν καμία πρόθεση ποτέ να προσφέρουν θυσίες σ’ εκείνο το θυσιαστήριο, αλλά χτίστηκε μόνο σαν ένα μαρτύριο ότι «ο Κύριος είναι ο Θεός» (Ιησ.κβ:34). Η εξήγησή τους έγεινε αποδεκτή.
Απ’ τη στιγμή της οικοδόμησης της Σκηνής του Μαρτυρίου, ο Θεός είχε ένα μέρος για το θυσιαστήριό Του. Πρώτα ήταν στη Σκηνή του Μαρτυρίου, μετά ήταν στο Ναό, και τώρα είναι μέσα στην εκκλησία Του.
Η. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Αφού πέρασαν 12 ή 14 χρόνια απ’ την τελική μοιρασιά των κλήρων γης, ο Ιησούς συγκέντρωσε τους αρχηγούς όλων των φυλών στη Συχέμ κι έδωσε τις τελευταίες οδηγίες του. Τους παρακάλεσε να είναι προσκολλημένοι στον Κύριο και ορκίστηκαν ποτέ να μην λατρεύσουν τα είδωλα.
Η ζωή του Ιησού δίνει μια μεγάλη έμπνευση σε όλους μας. Μέχρι την ημέρα του θανάτου Του, διακήρυττε, «Εγώ όμως και ο οίκος μου, θέλομεν λατρεύει τον Κύριον» (Ιησ.κδ:15). Πέθανε στην ηλικία των 110 χρονών και τάφηκε στα όρια της κληρονομιάς του.
