Το βιβλίο των αριθμών 27

ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Η ράβδος του Ααρών

Αυτό το κεφάλαιο, μαζί με το επόμενο, σχηματίζουν ένα ξεχωριστό μέρος που μας παρουσιάζονται η αρχή, οι ευθύνες και τα προνόμια της ιερατείας. Αυτή, είναι θεία διάταξη: «Καί ουδείς λαμβάνει τήν τιμήν ταύτην εις έαυτόν, αλλ' ο καλούμενος υπό τού Θεού, καθώς καί ο Ααρών» (Εβρ.ε:4). Αυτό ακριβώς θα δούμε στο κεφάλαιο που εξετάζουμε.

ιζ:1-13 Ο Κορέ γόγγυσε κατά του Μωυσή και του Ααρών και ο Θεός αμέσως αποκατέστησε την εξουσία του Μωυσή και έμμεσα του Ααρών.

Τώρα θέλει να αποκαταστήσει άμεσα και τον Ααρών μέσα στις συνειδήσεις του λαού Ισραήλ. Οι γογγυσμοί να σταματήσουν μια για πάντα και κανείς να μη μπορεί πλέον να κατηγορήσει τον αρχιερέα του Θεού ότι τα θέλει όλα δικά του.

Το βιβλίο των αριθμών 26

ις:7-9 μικρόν πράγμα; Είναι βασική αρχή, όταν επιθυμείς τη διακονία κάποιου άλλου σημαίνει ότι απεχθάνεσαι τη δική σου, δηλαδή αποδοκιμάζεις και περιφ­ρονείς την ενέργεια του Θεού στη ζωή σου, που σημαίνει ότι περιφρονείς τον ίδιο τον Κύριο  Ρωμ.ιβ:3.

Ο Κορέ και οι άλλοι είχαν σοβαρές και λαμπρές διακονίες και θα έπρεπε να αισθάνονταν προνομιούχοι και ικανοποιημένοι γι’ αυτό.

Το βιβλίο των αριθμών 25

ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Απείθεια και καταστροφή του Κορέ     (Β’ Χρον.κς:16)

           

Στο κεφάλαιο αυτό, θα εξετάσουμε τη σοβαρή ιστορία που το Άγιο Πνεύμα μέσα από τον απόστολο Ιούδα, ονομάζει «αντιλογίαν του Κορέ».

Η ανταρσία αποδίδεται στον Κορέ, επειδή αυτός ήταν ο θρησκευτικός αρχηγός τους με αρκετή εξουσία ώστε να συγκεντρώνει γύρω του ένα μεγάλο αριθμό ανδρών με επιρροή.

Η φανέρωση πνεύματος δυσαρέσκειας, είναι πάντοτε μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της εκκλησίας. Σε κάθε εκκλησία υπάρχουν στοιχεία για τα οποία μπορεί να εναντιωθεί κάποιος. Όταν υπάρχει λοιπόν ένα ζωηρό και δεσποτικό πνεύμα, μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα στοιχεία και να τα μεταβάλει σε φωτιά που κατατρώγει τα πάντα.

Το βιβλίο των αριθμών 24

ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Τα κεφάλαια 15-20 μιλάνε για τις περιπλανήσεις του Ισραήλ. Χρειάστηκαν μόνο 48 ώρες για να βγουν οι Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, όμως για να βγει η Αίγυπτος μέσα από τον Ισραήλ χρειάστηκαν 40 χρόνια.

Το βιβλίο των αριθμών 23

ιδ:22 με παρώργισαν ήδη δεκάκις μάλλον χρησιμοποιείται γενικά σαν όρος του πλήρους μέτρου -αριθμός του κόσμου. Μπορεί όμως και να είναι ο ακριβής αριθμός των παροργισμών που έκανε ο λαός Ισραήλ στο Θεό. Έχουμε 8 καθαρές περιπτώσεις, και ίσως μέχρι εκείνη την ώρα να ήταν άλλες 2. Αποκ.β:10 θλίψη 10 ημερών.

ιδ:23,24 στο 23 είναι το ΑΛΛΑ του Θεού.

Στο 24 δεν λέει για τον Ιησού του Ναυή, γιατί εννοείται, άλλωστε το λέει στο εδ.30. Ο Χάλεβ είχε μέσα του άλλο πνεύμα, δηλαδή πίστη.

Το βιβλίο των αριθμών 22

ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ιδ:1-5 Τι άλλο μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα λαό που δεν έβλεπε τίποτε άλλο παρά ισχυρούς γίγαντες, ψηλά τείχη και μεγάλες πόλεις; Τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί εκτός από δάκρυα και στεναγμούς σε μια συναγωγή που έβλεπε τον εαυτό της σαν ακρίδες μπροστά σε αξεπέραστες δυσκολίες, χωρίς κανένα αίσθημα της δύναμης του Θεού;

Τι τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που διαδραματίζονται εδώ και στα λόγια που διαβάζουμε στην Έξ.ιε:13-18! Είναι δυνατόν εκείνοι που ψάλουν το άσμα του θριάμβου στην όχθη της Ερυθράς θάλασσας να γίνουν άπιστοι κλαψιάρηδες στην Κάδης;

Το βιβλίο των αριθμών 21

ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αποστολή κατασκόπων

ιγ:1-3 Απόστειλον άνδρας: Για να καταλάβουμε καλά αυτή την εντολή, πρέπει να τη συσχετίσουμε με μερικά εδάφια από το Δευτερονόμιο, όπου ο Μωυσής επαναλαμβάνει τα γεγονότα της ερήμου και τους υπενθυμίζει αυτό το γεγονός που είναι σπουδαίο και ενδιαφέρον. Εδώ δίδεται σαν διαταγή του Θεού, ενώ στο Δευτ.α:19-26 φαίνεται σαν ιδέα του λαού.

Σ’ αυτά τα εδάφια έχουμε την ηθική αιτία του γεγονότος που αναφέρεται στους Αριθμούς ιγ:3. Ο Κύριος έδωσε αυτή την εντολή εξαιτίας της πνευματικής κατάστασης του λαού.

Το βιβλίο των αριθμών 20

ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ιβ:1 Αιθιόπισα στα Εβραϊκά λέει Χουσίτισσα. Ο Χους ήταν γιος του Χαμ από τον οποίο προέρχονται οι Αιθίοπες.

Δεν πρέπει να είναι η Σεπφώρα που ίσως να είχε πεθάνει και γι’ αυτό ο Μωυσής πήρε μια άλλη γυναίκα που ήταν Αιθιόπισσα.

Ορισμένοι λένε ότι η Αιθιόπισσα είναι η Σεπφώρα, όμως γιατί να διαμαρτυρηθεί η Μαριάμ και ο Ααρών τώρα αφού ο Μωυσής ήταν περίπου 40 χρόνια παντρεμένος με τη Σεπφώρα. Εκτός αυτού η Σεπφώρα ήταν Μαδιανίτισα. Ο Μαδιάμ ήταν γιος του Αβραάμ από την Χαιτούρα οπότε ήταν Σημίτης.

Το βιβλίο των αριθμών 19

ια:11-15 Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει πρόθεση να κατακρίνουμε ή να ασχοληθούμε με τις πτώσεις ή της αδυναμίες ενός τόσο αγαπητού και αφοσιωμένου υπηρέτη του Θεού σαν το Μωυσή. Το Άγιο Πνεύμα έχει πει γι’ αυτόν: «όστις ήτο πιστός εις τόν καταστήσαντα αυτόν, καθώς καί ο Μωυσής εις όλον τόν οίκον αυτού» (Εβρ.γ:2). Ο Μωυσής όπως όλοι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης έχουν πάρει τη θέση τους ανάμεσα στα «πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον τήν τελειότητα» (Εβρ.ιβ:23). Μπορούμε όμως να εξετάσουμε αυτή την περίπτωση γιατί μας λέει η Γραφή ότι «όσα προεγράφησαν, διά τήν διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, διά νά έχωμεν τήν ελπίδα διά τής υπομονής καί τής παρηγορίας τών γραφών» (Ρωμ.ιε:4).

Το βιβλίο των αριθμών 18

ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ο λαός γογγύζει – Ο Μωυσής παραπονιέται στο Θεό­

Χρίονται οι 70 πρεσβύτεροι - Ορτύκια και πληγή

Μέχρι εδώ, ασχοληθήκαμε με τον τρόπο που ο Θεός διοικούσε το λαό Του στην έρημο και φρόντιζε για όλες τις ανάγκες του. Είδαμε τις αποδείξεις της σοφίας Του, της αγαθότητας και της πρόνοιας του Θεού του Ισραήλ.

Τώρα, φτάνουμε σ’ ένα σημείο που αρχίζουν να μαζεύονται μαύρα σύννεφα! Θα δούμε τον άνθρωπο και το άθλιο περπάτημά του. Ο άνθρωπος είναι ο ίδιος παντού. Στον κήπο της Εδέμ, στον αποκατεστημένο κόσμο, στην έρημο, στη γη Χαναάν, στην εκκλησία, στη Χιλιετηρίδα.

Το βιβλίο των αριθμών 17

ΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αργυρές σάλπιγγες - Ταξίδι από το Σινά στη Φαράν

ι:1-2

Ο ήχος της σάλπιγγας ήταν πολύ οικείος σε κάθε περιτετμημένο αυτί. Ήταν η ανακοίνωση της σκέψης του Θεού, με μια ξεχωριστή και πάρα πολύ απλή μορφή για να γίνεται κατανοητή από κάθε μέλος της συναγωγής, όσο μακριά κι αν βρισκόταν. 

Δύο σάλπιγγες, για διπλή μαρτυρία όπως ο θάνατος και η ανάταση του Χριστού, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, 1η & 2η έλευση του Χριστού, 2 μάρ­τυρες, Ιουδαϊκή και Εθνική εκκλησία.

Το βιβλίο των αριθμών 16

ΕΝΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

θ:1-5 Διατάσσεται το Πάσχα. Σημειωτέο ότι το Πάσχα γίνεται πριν την αρίθμηση (Αριθ.α:1) ΤΥΠΟΣ: Πρέπει να δεχτούμε το αίμα του αρνίου για να συναριθμηθούμε με τον Ισραήλ του Θεού.

Ακόμα, παρατηρούμε ότι σε τρία ξεχωριστά μέρη βλέπουμε να γιορτάζεται η μεγάλη αυτή γιορτή της απολύτρωσης: Στην Αίγυπτο (Έξ.ιβ) στην έρημο (Αριθ.θ) και στη γη Χαναάν (Ιης. Ναυή ε).

Το βιβλίο των αριθμών 15

ΟΓΔΟΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Καθαγιασμός των Λευιτών

η:1-4. Η επτάφωτη λυχνία συμβολίζει την πληρότητα του Πνεύματος του Θεού μέσα σε ένα σκεύος, τον Ιησού Χριστό (τα 7 πνεύματα του Θεού). Ακόμη συμβολίζει το πλήρες φως, ο Ιησούς το φως του κόσμου. Έπρεπε να ήταν κατά πρόσωπον (παράλληλα) με τα Αγια των Αγίων.

Είναι άξιο προσοχής, ότι η λυχνία είναι το μόνο σκεύος που αναφέρεται εδώ. Δεν μας λέει τίποτα για το χρυσό θυσιαστήριο ή την τράπεζα της προθέσεως. Η αναφορά αυτή βρίσκεται ανάμεσα στην προσφορά των αρχόντων και την αφιέρωση των Λευιτών. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί το φως της στην έρημο, γι’ αυτό είναι ξεσκέπαστη, να λάμπει σαν μαρτυρία για το Θεό. Η μαρτυρία είναι ο μεγάλος σκοπός της ζωής μας, είτε πρόκειται για προσφορά των αγαθών μας, είτε πρόκειται για την αφιέρωσή μας (Ματθ.ε:16).

Το βιβλίο των αριθμών 14

ζ:10 Στη συνέχεια οι άρχοντες δίνουν δώρα (εδ.11-18)

Κάθε φυλή έδωσε τα ίδια πράγματα. Ενότητα, ταυτότητα και ομόνοια. Εμείς το πρώτο δώρο που δίνουμε στον Κύριο είναι η καρδιά μας, ο εαυτός μας μετά το πιο άμεσο δώρο μας για τον Κύριο είναι η λατρεία μας σ’ Αυτόν.

Α' Κορ.α:10 πρέπει οι καρδιές μας να είναι δοσμένες σ’ αυτή την ενότητα για να τη φέρει ο Θεός. Όμως ποτέ εις βάρος της αλήθειας του λόγου.

πρόσφεραν: 1 ασημένιο δίσκο γεμάτο σιμιγδάλι ζυμωμένο με λάδι. Πρώτα ο Χριστός και έπειτα οι λυτρωμένοι άγιοι, αγγεία του Θεού - αναμάρτητοι, αγνοί, χρισμένοι με έλαιο.

Το βιβλίο των αριθμών 13

ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Αυτό είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο του βιβλίου των Αριθμών. Περιέχει λεπτομερή κατάλογο των ονομάτων των δώδεκα αρχηγών της συναγωγής και των σχετικών προσφορών τους με την ευκαιρία του στησίματος της σκηνής.

Ο μη πνευματικός αναγνώστης, διαβάζοντας αυτό το κεφάλαιο, εύκολα μπορεί να αναρωτηθεί: «Γιατί κάτι που μπορεί να ειπωθεί σε δέκα γραμμές κρατάει τόσο πολύ; Αν κάποιος άνθρωπος θα ήθελε να αναφέρει τα γεγονότα που εξιστορεί αυτό το κεφάλαιο, θα τα συνόψιζε σε μια απλή διήγηση, ότι οι 12 άρχοντες πρόσφεραν αυτά κι αυτά.

Το βιβλίο των αριθμών 12

Η ευχή του Ναζηραίου (συνέχεια)

Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι οι Ναζηραίοι του Θεού δεν μετρούν τα πράγματα μ’ αυτό τον κανόνα. Η ηθική τους δεν είναι η συνηθισμένη ηθική. Παρατηρούν τα πράγματα από μια θεία και ουράνια σκοπιά, έτσι ώστε να μην μπορούν να θεωρήσουν αθώο κάτι που με οποιοδήποτε τρόπο συγκρούεται με τον υψηλό χαρακτήρα της αφιέρωσης στο Θεό που τόσο πολύ ποθούν οι ψυχές τους.

Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει αυτό που στην περίπτωσή του θα μπορούσε να είναι σαν το κρασί ή άλλο δυνατό ποτό. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν κάτι μηδαμινό, αλλά μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τίποτα απ’ αυτά που διακόπτουν τη ροή της κοινωνίας της ψυχής με το Θεό και μας στερούν την άγια αυτή οικειότητα που είναι προνόμιό μας, δεν μπορεί να είναι κάτι μηδαμινό.

Το βιβλίο των αριθμών 11

ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ­

Η ευχή του Ναζηραίου

ς:1-8

Από τη ρίζα «Νατζάρ» που σημαίνει ξεχωρίζω τον εαυτό μου, απέχω, αφιερώνω τον εαυτό μου σε...κάτι.

Ήταν ιδιαίτερη ευχή αφιέρωσης στο Θεό. Ήταν εθελοντική, όχι επιβεβλημένη πράξη και μπορούσε κάποιος να την κάνει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ή για όλη του τη ζωή, όπως ο Σαμψών.

Ο Κύριος θέλει να Του  παραχωρηθούμε όχι βεβιασμένα, αλλά με τη θέλησή μας. Η εντολή «Άγιοι γίγνεσθε κα­θώς εγώ είμαι Άγιος», έχει ισχύ μόνο σ' αυτούς που με τη θέλησή τους έχουν ανοίξει την καρδιά τους σ’ Αυτόν, λέγοντας: Κύριε, θέλουμε να πάμε στον ουρανό. Τότε, ο Θεός για να εκπληρώσει αυτή την επιθυμία, σου λέει τι πρέπει να κάνεις. Β' Κορ.η:5 Ρωμ.ιβ:1,2  Α' Πέτρ.ε:1,2

Το βιβλίο των αριθμών 10

ε:5-7

Από τα εδάφια αυτά μαθαίνουμε ότι ο Θεός ζητά την ομολογία και την επανόρθωση όταν γίνει μια παράβαση. Η ειλικρίνεια της ομολογίας θα αποδεικνυόταν από την επανόρθωση. Δεν ήταν αρκετό για ένα Ιουδαίο που είχε αδικήσει τον αδελφό του να πάει και να του πει: «Λυπάμαι για ότι έγινε». Αν αδίκησε κάποιον σε κάτι π.χ. στο χωράφι ή στο ζύ­γι, έπρεπε να επιστρέψει αυτό συν κάτι ακόμα (1/5) και αυτό ήταν το τίμημα της αμαρτίας.

Το βιβλίο των αριθμών 09

ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ­

·        Νόμοι σχετικά με τους λεπρούς,  τους νεκρούς και την αποκατάστασή τους.

·        Νόμοι σχετικά με την υποψία συζύγου προς τη γυναίκα του για μοιχεία

ε:1-4

Βλέπουμε εδώ να αναπτύσσεται μπροστά μας η μεγάλη και θεμελιώδης αρχή πάνω στην οποία στηρίζεται η παιδεία της εκκλησίας: Η παρουσία του Θεού ανάμεσα στο λαό Του Ισραήλ, απαιτούσε αγιότητα. Ο τόπος που κατοικεί ο Άγιος πρέπει να είναι άγιος.

Η απολύτρωση είναι η βάση της κατοίκησης του Θεού ανάμεσα στο λαό Του, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η παιδεία είναι απαραίτητη για την παραμονή Του ανάμεσά τους. Ο Κύριος μπορεί να υποφέρει και υποφέρει την άγνοια και την αδυναμία, αλλά τα μάτια Του είναι πολύ καθαρά ώστε να μην μπορούν να βλέπουν το κακό και την ανομία. Αν το έκανε, θα ήταν άρνηση της φύσης Του, αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί τον εαυτό Του.

Το βιβλίο των αριθμών 008

ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

(Κααθίτες, Γηρσωνίτες, Μεραρίτες, αριθμούνται για υπηρεσία)

δ:1-3

Οι τρεις βασικές οικογένειες των Λευιτών κατατάσσονται σε υπηρεσίες, εκτός την οικογένεια του Ααρών. Κάθε ομάδα ήταν υπεύθυνη για τη μεταφορά κάποιων τμημάτων της σκηνής του Μαρτυρίου.

Η ηλικία υπηρεσίας τους άρχιζε στα 30 και τέλειωνε στα 50. Τα 30 χρόνια εί­ναι η ηλικία που ο άνδρας ωριμάζει και είναι ικανός να αναλάβει υπηρεσία μέσα στη σκηνή του Θεού (Χριστός, Ιωάννης ο βαπτιστής).

50 = Το έτος της αφέσεως, ο άνθρωπος ήταν ελεύθερος από χρέη, από σκλαβιά, έτοιμος για μια καινούρια αρχή (Πεντηκοστή - δόθηκε το Άγιο Πνεύμα).

Ο Θεός σε κάποια στιγμή της ζωής μας, μας καλεί να εργαστούμε γι’ Αυτόν. Όταν ελευθερωθούμε απ’ αυτή τη ζωή, η διακονία μας τελειώσει και ελθεί το έτος της αφέσεως, τότε θα τακτοποιηθούν όλα τα χρέη, θα πάψει η δουλεία και θα γίνουμε «οι συνταξιούχοι του Θεού».