Ο χρόνος όπως και ο χώρος- είναι δημιουργίες του Θεού. Αυτός
δεν δεσμεύεται από τα στοιχεία τούτα. Όμως εμείς δημιουργηθήκαμε και κινούμαστε
περιοριστικά μέσα σ’ αυτά. Δεν είμαστε άναρχοι, έχουμε τη γέννηση αφετηρία και
το «άπαξ αποθανείν» (Εβρ.θ:27) ανεξαίρετη επίγεια αυλαία. Μέσα δε σ' αυτή την
πορεία του χρόνου με το χθες, το σήμερα και το αύριο, επεμβαίνει η χάρη του
Θεού, με στόχο να μας λυτρώσει από την αμαρτία («ζωή») και να μας ελευθερώσει
τελικά από τα δεσμά του χρόνου («αιώνια»).
Η παραβολή της συκιάς (Λουκ.ιγ:6-9), μας βεβαιώνει για την
τακτική αυτή του Θεού. Αναλυτικότερα:
Ο συμβολισμός της
συκιάς
Είτε ο λαός Ισραήλ συμβολίζεται μ’ αυτή, είτε γενικότερα ο
άνθρωπος, ένα είναι το μήνυμα. Καρποφόρους, μας θέλει ο Θεός. Μια ζωή άκαρπη,
είναι ακατανόητη στο Θεό. Το ίδιο μια ζωή, με άγριο καρπό κι αγκάθια (Πρόσεξε Ησαΐα
ε:1-4). Ο καρπός δε της συκιάς είναι γλυκός, ίσως ο πιο γλυκός καρπός. Αν
θέλουμε, ας ρίξουμε μια ματιά στο χρόνο που πέρασε, για να θυμηθούμε μπροστά
στο Θεό, πόση καρποφορία και πόση γλυκύτητα είχε η ζωή μας τον περασμένο
χρόνο!..
Η θέση της συκιάς
Δεν μίλησε ο Χριστός για μια συκιά στο κράσπεδο του δρόμου ή
για μια που ’τυχε να φυτρώσει δίπλα στη μάντρα, ανάμεσα σε δυο πέτρες.
Πρόκειται, για «συκιά πεφυτευμένη εν τω αμπελώνι αυτού». Παρακολουθώ τις εξωγήινες
πτήσεις, τις φωτογραφίες από τους απομακρυσμένους πλανήτες του ηλιακού μας
συστήματος. Και συμπεραίνω ότι η γη μας είναι «ο αμπελώνας στον οποίο ο Θεός
μας φύτεψε». Το χιόνι χθες, ο ήλιος σήμερα, το πανόραμα της φυτικής και ζωικής
δημιουργίας κλπ. Κι αν κοιτάξεις και τη δική σου ιδιαίτερη ζωή!..
Η προσδοκία του
καρπού
Ξαναπρόσεξε, το Ησαΐα ε:1-4. Συλλογίσου όσο μπορείς εκτενέστερα
κείνο το - «και περιέμενε». Ποιος περιμένει; Ποιος σ’ επισκέπτεται κάθε χρόνο,
διαπιστώνοντας μια επίμονα συνεχιζόμενη ακαρπία; Ποιος στέκει έξω από την ερμητικά
κλειστή καρδιά σου σαν ζητιάνος; Ποιος, «δεν εύρε καρπό» ούτε τον περασμένο
χρόνο στη ζωή σου; Είναι... ο Κύριος! Και ποιος είναι ο καρπός που σου ζητάει;
• μετάνοια και έργα άξια της μετάνοιας σου – Ματθ.γ:8.
• καρπό, σε αγιασμό ζωής – Ρωμ.ς:22.
• καρπό του πνεύματος, με κορυφαία εκδήλωση την
αγάπη – Γαλ.ε:22.
• καρπό, που βγαίνει από το θάνατο του εγώ μας – Ιωάν.ιβ:24.
• καρπό, μένοντας εν Χριστώ – Ιωάν.ιε:4.
Το έτος του... καρπού
Συνηθίσαμε με «το έτος του παιδιού», «το έτος του ανάπηρου»
κλπ. Έτη ιδιαίτερης φροντίδας, αλλά και προσδοκίας. Ακριβώς το ίδιο έχουμε στη
παραβολή. Το ίδιο θα είναι το 2015, για σένα τον ως τα χθες άκαρπο χριστιανό!
Κρίμα θα 'ναι και ντροπή...
• Έτος ιδιαίτερης φροντίδας: Τα «σκάψω» και «βάλω
κοπριάν», δείχνουν ότι ο Κύριος θα σε βοηθήσει παντοιοτρόπως. Θα σου χαρίσει
ευκαιρίες για μετάνοια, πίστη, αφιέρωση, υπηρεσία, μαλάκωμα κι ωρίμασμα, για
γλυκύτητα ύφους, ζωής, συμπεριφοράς.
• Έτος ιδιαίτερης ευθύνης: Το «ει δε μη» του τελευταίου
εδαφίου, είναι τρομερό. Πρόσεξε, τριπλή αποτυχία σ’ ένα αγώνισμα (λ.χ. ύψος ή
επί κοντώ), σ’ απομακρύνει οριστικά από τον αγώνα. Κι εσύ πέρασες το «μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού»
(Τίτος γ:10). Πρόσεξε ακόμη ότι δίπλα στο «σκάψω» και «κοπριάν», είναι και το «εκκόψεις».
Αδελφέ μου, το να «καταφρονήσεις τον πλούτον της χρηστότητος, μακροθυμίας και ανοχής
τού Θεού» (Ρωμ.β:4), είναι πολύ επικίνδυνο!..
«Τούτο το έτος»
- Ευχαρίστησε το Θεό, που σ’ αξίωσε να
δρασκελίσεις το κατώφλι του.
- Ζήτησέ Του, εφέτος κατά έναν ιδιαίτερο τρόπο, να
είναι «Κύριος ο Θεός σου, ο προπορευόμενος έμπροσθέν σου» (Δευτ.θ:3).
