Οι Γραφές διδάσκουν ότι δεν θα αναστηθούν όλοι την
ίδια στιγμή. Υπάρχει μία καθορισμένη σειρά για τα γεγονότα που συμβαίνουν κατά
την ανάσταση.
1. Η Πρώτη Ανάσταση
Αυτή είναι η ανάσταση εκείνων που βρίσκονται μέσα στη
Βασιλεία του Θεού και θα συμβασιλέψουν με το Χριστό στη Χιλιετή Βασιλεία
(Αποκ.κ:5-6). Αυτοί δεν θα κριθούν στην Κρίση του Λευκού Θρόνου.
Υπάρχουν τρεις ξεχωριστές φάσεις ή βήματα σ’ αυτή την
ανάσταση:
α. Οι πρώτοι
Καρποί - Ο
Ιησούς Χριστός (Α’Κορ.ιε:23)
Ματθ.κζ:52-53 “Και τα
μνημεία ηνοίχθησαν, και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων ανέστησαν, και
εξελθόντες εκ των μνημείων μετά την ανάστασιν αυτού...”
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτή η ανάσταση των
πρωτογεννημάτων συνέβη μετά την ανάστασή Του. Ο Ιησούς αναστήθηκε πρώτα και
μετά αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης.
β. Ο Θερισμός - Αυτό συμβαίνει στην
Αρπαγή της Εκκλησίας όταν ο Ιησούς επιστρέφει.
Α’Θεσ.δ:16-17 “Και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον,
έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν
νεφέλαις...”
γ.
Σταχυολογήματα - Οι Άγιοι της Θλίψης - Αποκ.κ:5 -“Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι
τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη.
Παρόλο που η πρώτη ανάσταση λαβαίνει χώρα σε τρεις
διαφορετικές χρονικές στιγμές, ωστόσο, αυτές οι τρεις φάσεις αποτελούν μία
ανάσταση.
2. Η Δεύτερη Ανάσταση
Αυτή είναι η γενική ανάσταση όλων εκείνων που δεν θα
είναι στην πρώτη ανάσταση. Θα βρεθούν στην Κρίση του Λευκού Θρόνου και θα
κριθούν ανάλογα με το αν τα ονόματά τους θα είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής
ή όχι.
Δαν.ιβ:2 “Και πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι
της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και
εις καταισχύνην αιώνιον.”
Αποκ.κ:12 “Και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους,
ισταμένους ενώπιον του Θεού.”
Ο Ιησούς θέλει η εκκλησία να έχει τα μάτια της
ανοιχτά.
Ποια θα είναι τα επακόλουθα, αν κανείς δεν είναι στην
Αρπαγή; Πολλοί ίσως να σκέφτονται ότι, εντάξει αν δεν αρπαχτώ, θα περάσω μέσα
στη Μεγάλη θλίψη, θα με σκοτώσει ο Αντίχριστος και θα πάω στον ουρανό. Μακάρι
να είναι έτσι, αλλά αυτό είναι το θέλημα του Θεού; Για ποιο λόγο να χάσεις την
Αρπαγή;
Υπάρχουν και κάποιοι που αγνοώντας τελείως το λόγο του
Θεού, λένε ότι θα γλυτώσουν κατά τη Μεγάλη Θλίψη καταφεύγοντας στα βουνά!!!
Ματθ.ε:29-30 Εάν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από
σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου και να μη ριφθή όλον το σώμα
σου εις την γέενναν. Και εάν η δεξιά σου χειρ σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτήν και
ρίψον από σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου, και να μη ριφθή όλον
το σώμα σου εις την γέενναν.
Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, αλλά αυτό που θέλει να
πει είναι ότι δεν σε συμφέρει να χάσεις την Αρπαγή.
Αν τώρα δεν μπορείς να κρατήσεις κάποια πράγματα,
νομίζεις ότι θα μπορέσεις τότε; Αλλά, ακόμα κι αν τα καταφέρεις, να ξέρεις ότι
δεν θα έχεις τον ίδιο μισθό με τους αγίους της Αρπαγής.
Η αμοιβή μας στον ουρανό είναι ο Ίδιος ο Κύριος, ο
Θεός, η πηγή κάθε αγαθού.
Α’
Κορ.ιε:41-42
Άλλη δόξα είναι του ηλίου, και άλλη δόξα
της σελήνης, και άλλη δόξα των αστέρων· διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την
δόξαν. Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. Σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν
αφθαρσία·
Αποκ.ιβ:11 Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και διά τον λόγον της
μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου. Αυτές
είναι οι προϋποθέσεις της Αρπαγής.
Εσύ, τι θέση θέλεις να έχεις στον ουρανό;
Μετά, έρχεται το θέμα της αμοιβής.
Αποκ.κβ:12 Και ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ' εμού, διά να
αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού.
Εδώ, και βέβαια μιλάει για τους πιστούς.
Φιλ.γ:11-14 ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών. Ουχί ότι έλαβον ήδη το
βραβείον ή έγεινα ήδη τέλειος, τρέχω όμως κατόπιν, ίσως λάβω αυτό, διά το
οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού. Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν
ότι έλαβον αυτό· αλλ' εν πράττω· τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν
επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν διά το βραβείον της άνω κλήσεως του
Θεού εν Χριστώ Ιησού.
Εβρ.ια:35 Έλαβον γυναίκες τους νεκρούς αυτών αναστηθέντας· άλλοι δε
εβασανίσθησαν, μη δεχθέντες την απολύτρωσιν, διά να αξιωθώσι καλητέρας
αναστάσεως·
Υπάρχει ανάσταση, αλλά υπάρχει και καλύτερη ανάσταση.
Θα αναστηθούν και οι μάρτυρες της θλίψης, αλλά θα έχουν χάσει την καλύτερη
ανάσταση.
Κάθε χριστιανός που δεν θα είναι στην αρπαγή, πρέπει
να σκοτωθεί από τον Αντίχριστο.
Αποκ.ιγ:7-13 Και εδόθη εις αυτό να κάμη πόλεμον με τους αγίους, και να νικήση
αυτούς, και εδόθη εις αυτό εξουσία επί πάσαν φυλήν και γλώσσαν και έθνος.
Και θέλουσι προσκυνήσει αυτό πάντες οι κατοικούντες επί της γης, των οποίων τα
ονόματα δεν εγράφησαν εν τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου του εσφαγμένου από
καταβολής κόσμου. Όστις έχει ωτίον, ας ακούση. Όστις φέρει εις αιχμαλωσίαν, εις
αιχμαλωσίαν υπάγει. Όστις φονεύση με μάχαιραν, πρέπει αυτός να φονευθή με
μάχαιραν. Εδώ είναι η υπομονή και η πίστις των αγίων. Και είδον άλλο θηρίον
αναβαίνον εκ της γης, και είχε κέρατα δύο όμοια με αρνίου, και ελάλει ως
δράκων. Και ενήργει όλην την εξουσίαν του πρώτου θηρίου ενώπιον αυτού. Και
έκαμε την γην και τους κατοικούντας εν αυτή να προσκυνήσωσι το θηρίον το
πρώτον, του οποίου εθεραπεύθη η θανατηφόρος πληγή. Και έκαμνε σημεία μεγάλα,
ώστε και πυρ έκαμνε να καταβαίνη εκ του ουρανού εις την γην ενώπιον των
ανθρώπων.
Μετά την αρπαγή του υιού άρσενα, ο διάβολος έρχεται με
όλο του το μίσος εναντίον της γυναίκας που γέννησε το παιδί που αρπάχτηκε.
Όμως, γιατί να χάσεις το βραβείο της καλύτερης
ανάστασης και να νικηθείς από το σύστημα του αντίχριστού;
Αποκ.ιγ:15 Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και
να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα
του θηρίου, να θανατωθώσι.
Αυτός δεν
είναι ο προορισμός της εκκλησίας!
Η Αρπαγή είναι το αποκορύφωμα της δόξας της εκκλησίας
του Ιησού Χριστού. Είναι αμοιβή. Αυτό που φοβάται ο διάβολος είναι ότι η
εκκλησία θα ωριμάσει και θα φτάσει στο μέτρο της ηλικίας του πληρώματος του
Χριστού. Και αυτό δεν το θέλει, σε θέλει μωρό να σέρνεσαι και να μπουσουλάς.
Όταν η εκκλησία φτάσει σ’ αυτό το μέτρο, θα αρπαχτεί.
Ο σκοπός του διαβόλου είναι να μην επιτρέψει να συμβεί αυτό που ο Θεός σχεδίασε
από την αρχή, αλλά θα γίνει!
Η μεγάλη θλίψη είναι βασικά το χρονικό αυτό διάστημα
κατά το οποίο ο Θεός ασχολείται με το λαό Ισραήλ και πριν να γίνει αυτό, η
περίοδος της Εκκλησίας πρέπει να τελειώσει. Αυτό, φυσικά, συμβαίνει όταν ο
Ιησούς επιστρέφει και παίρνει την Εκκλησία απ’ αυτό τον κόσμο.
Η Εκκλησία έχει την ένδοξη ελπίδα της αρπαγής. Σε
καμία περίπτωση ο ερχομός της μεγάλης θλίψης δεν μπορεί να θεωρηθεί ελπίδα
ενώ, απ’ την άλλη μεριά, περιμένουμε την επιστροφή του Κυρίου μας με αγαλλίαση
και λαχτάρα.
Ο Ιησούς έδωσε εντολή στους μαθητές Του να είναι
έτοιμοι (Ματθ.κδ:44). Η ετοιμότητα είναι η λέξη-κλειδί για την Εκκλησία.
Ο Ιησούς θα επιστρέψει να πάρει αυτούς που θα είναι
έτοιμοι κι όχι αυτούς που θα ετοιμάζονται. Η ελπίδα της επιστροφής του Χριστού
αγιάζει και καθαρίζει τον πιστό και τον βοηθάει να είναι έτοιμος. Η σωστή στάση
της καρδιάς του άγιου της Καινής Διαθήκης είναι: ο Ιησούς μπορεί να έρθει τώρα,
είμαι έτοιμος να φύγω τώρα. Μ’ αυτό τον τρόπο, η ελπίδα τον καθαρίζει.
Για να είναι κανείς έτοιμος, θα πρέπει να είναι μέλος
της Εκκλησίας, δηλ. να έχει βαπτιστεί στ’ όνομα του Ιησού και να έχει λάβει τη
δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πραξ.ιε:14, Ρωμ.η:11, Ματθ.κε:1-13). Επίσης θα
πρέπει να ζει μία άγια ζωή και να προσμένει την επιστροφή του Ιησού Χριστού
(Εβρ.ιβ:14, Εβρ.θ:28).
