Ιωάν.ιγ:1-17
Η αγάπη όταν είναι γνήσια, ποτέ δεν λέει «μέχρις εδώ». Η «δεν
μπορώ να κάμω τίποτα’ άλλο για σένα». Υπάρχει τέτοια αγάπη ανθρώπινη; Όχι, όταν
πορεύεται από τον άνθρωπο. Ναι, άμεσα μας βιώνεται του Χριστού η αγάπη. Η μόνη
χωρίς όρια. Άς πλησιάσουμε ευλαβικά, τούτη τη μοναδική αγάπη. Ήταν...
1.
Χωρίς
όρια, χρονικά
Η ανθρώπινη αγάπη συχνά με κόπο κάνει και το πρώτο μίλι.
Κουράζεται, εύκολα και γρήγορα. Το δεύτερο μίλι κι αν το κάμει, της είναι πια
φορτίο κι όχι ευχαρίστηση. Ακόμη και μια μάνα μπορείς ν’ ακούσεις - «φτάνει
πιά, κουράστηκα τόσα χρόνια». Όμως η αγάπη του Θεού, είναι χωρίς όρια. Είναι «και
μέχρι των λευκών μας τριχών» (Ησαΐας μς:4). Είναι «αγάπηση αίώνια» (Ιερεμίας λα:3).
Δεν την κουράζει και δεν την ξεθωριάζει ο χρόνος.
2.
Χωρίς
όρια, περιστάσεων
Συχνά, ο άνθρωπος εκφράζει την αγάπη του, σε στιγμές ή
συνθήκες ευφορίας και άνεσης. Όταν ο δρόμος είναι ομαλοστρωμένος και απόνετος.
Όμως, όταν μπροστά σου είναι ο... θάνατος! Όταν επόμενο βήμα είναι το «μεταβή εκ
του κόσμου τούτου»! Τότε ο άνθρωπος, σταματάει. Σκύβει στο δικό του πόνο και
πρόβλημα. Όχι όμως ο Χριστός. Αυτός και στις λοφοπλαγιές γύρω «σπλαχνίζεται τους
όχλους» (Ματθαίος ιε:32), και στο ανώγειο «αγαπάει εις τέλος» (έδ.1).
3.
Χωρίς
όρια, κοινωνικά
Οι εκκλησίες υποφέρουν συχνά, από τους λεγόμενους
«ιδιαίτερους κύκλους», που μόνο κριτήριο διαχωρισμού έχουν την κοινωνική τάξη, την
οικονομική βάση, τη μορφωτική στάθμη. Η αδελφική (;) αγάπη, περιορίζεται σε
κοινωνικά όρια! Δέστε όμως τον Ιησού. Γνωρίζει «ότι πάντα έδωκεν αυτώ ο Πατήρ
εις τας χείρας» (έδ.3). Έχει επίγνωση της θείας Του καταγωγής και υπεροχής. Εντούτοις
αγαπάει τους δικούς του «τους εν τω κόσμω», όλους. Χωρίς όρια και περιορισμούς.
4.
Χωρίς
όρια, υπηρεσίας
«Να σ’ ευαγγελίσω, ναι. Είναι το χάρισμά μου. Να σου πλύνω
όμως και τα πόδια, πάει πολύ. Αν είναι ανάγκη, ας το κάμει κάποιος άλλος». Δεν το
λέμε, ίσως. Όμως το... πράττουμε. Δέστε όμως το Χριστό. Σκύβει, Αυτός «ο Κύριος
και ο Διδάσκαλος να νίψει τα πόδια των μαθητών» (έδ.14). Μήπως στη χριστιανική
μας υπηρεσία, έχουμε βάλει όρια! Μήπως... «όχι και τόσο χαμηλά!». Ή «για κάτι ανώτερο
μ’ έχει καλέσει ο Θεός!». Μα, υπάρχει κάτι ανώτερο από την υπηρεσία! Την υπηρεσία
με αγάπη, χωρίς όρια!
5.
Χωρίς
όρια, προσώπων
«Έρχεται ούν προς Σίμωνα Πέτρον» (έδ.6). Θα πεις υπηρετώ
άλλους. Ένιψα τα πόδια του Ιωάννη. Και θα σου απαντήσω ναι, αλλά υπάρχει και ο
Πέτρος. Ίσως και ο ’Ιούδας. Οπωσδήποτε και ο «τόσον καιρόν μεθ’ υμών και ουκ
έγνωκάς με», Φίλιππος. Τη στιγμή που προσπερνάς έναν απ’ αυτούς, η αγάπη σου
είναι μεροληπτική. Είναι προσωπικά περιορισμένη. Είναι αγάπη με όρια. Ενώ του
Χριστού ήταν χωρίς όρια. «Ότε ούν ένιψεν τους πόδας αυτών» (έδ.12). Όλων, χωρίς
διάκριση. Χωρίς όρια.
6.
Χωρίς
όρια, ευθύνης
Όταν η υπηρεσία είναι καθήκον και όχι αγάπη, υπάρχουν κι
άλλα όρια. Λέμε- μέχρις εδώ είναι η ευθύνη μου. Το νίψιμο δικό μου, το νερό της
Μαρίας, το σκούπισμα του Θωμά. Εγώ λοιπόν θα κάμω το μέρος μου. Μα αν ο άλλος
λείψει; Αν ο συνάδελφος αρρωστήσει; Αν ο συμπρεσβύτερος, δεν το αντιληφθεί; Αν και
οι Δώδεκα θεωρήσουν τη διακονία εξευτελιστική; Αν, χίλια αν!.. Τότε, η αγάπη
χωρίς όρια, «βάλλει ύδωρ... νίπτει τους πόδας... σκουπίζει...» (έδ.5). Το ’κάμε
ο Χριστός. Θα σου δώσει τη δύναμη, να το κάμεις και σύ.
7.
Χωρίς
όρια, ανθρώπινα
Σφάλμα, αν την αγάπη σου τη σταθμίσεις μ’ ανθρώπινα μέτρα. Αν
πεις- πρότυπό μου ο ποιμένας. Αν υποκειμενικά η ουσιαστικά μετρώντας τη, τη
βρεις πάνω από το εκκλησιαστικό σου επίπεδο και... αυτοϊκανοποιηθείς. Τ’ ανθρώπινα
όρια, είναι πολύ πενιχρά για να χωρέσουν τη χριστιανική αγάπη. Έτσι, αν σώνει και
καλά, θέλεις με κάτι να τη μετρήσεις και τη συγκρίνεις, κάμε το με του Χριστού την
αγάπη. «Καθώς εποίησα... υμείς ποιείτε» (έδ.15). Αγάπη, χωρίς όρια. «Αγάπη εις
τέλος» (έδ.1).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Διάβασε στα γόνατα και μπροστά στον καρδιογνώστη Κύριό σου,
τούτο το μέρος του λόγου του Θεού (Ιωάννης ιγ:1-17). Έπειτα, κάμε το προσευχή και
λαχτάρα καρδιάς. Πρόσφερε με ταπείνωση την καρδιά σου, ο Κύριος να τη γεμίσει με
τη δική του αγάπη. Την αγάπη χωρίς όρια.
