"…και στόμα λαλούν πράγματα μεγάλα". (Δανιήλ
ζ:8).
"Εθεώρουν τότε εξ αιτίας της φωνής των μεγάλων
λόγων…" (Δαν.ζ:11).
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ανθρώπου της
ανομίας, που θα σπεύσει να εγκαταστήσει τη βασιλεία του πριν από τη δεύτερη
έλευση του Κυρίου μας, για να συντριβεί τελικά, θα είναι η μεγαλοστομία. Θα
λαλεί πράγματα μεγάλα, μεγάλους λόγους, όπως λέει η Αγία Γραφή.
Τα όσα θα συμβούν εκείνη τη σκοτεινή εποχή, που δεν
είναι μακριά, δεν θα παρουσιαστούν ξαφνικά, μα λίγο-λίγο ετοιμάζονται,
παρατηρούνται πιο μπροστά από τις μέρες μας. Έτσι και αυτή η μεγαλοστομία, που
θα χαρακτηρίζει την πολιτεία του θηρίου, είναι κάτι που από καιρό
παρακολουθούμε να συντελείται και στις μέρες μας να γιγαντώνεται.
Στο εμπόριο λέγεται διαφήμιση. Στην πολιτική λέγεται
προπαγάνδα. Είναι ένα έξυπνο και βαθιά ψυχολογημένο ανακάτεμα αλήθειας και
ψεύδους. Η αλήθεια σε μικρές δόσεις, χρειάζεται για να γίνεται πιστευτό το
ψεύδος και να "κολλάει".
Ο μεγάλος μάστορας του είδους, ο Γκαίμπελς, ο
σατανικός αυτός άνθρωπος της εποχής εκείνης, διδάκτορας της φιλοσοφίας, έλεγε:
"Λέτε πολλά, λόγια πολλά, ψεύδη πολλά και μεγάλα. Πάντα κάτι μένει".
Αυτό το σύνθημα, αυτό το πνεύμα σήμερα έχει γίνει
καθεστώς, το κυριότερο όπλο πολιτικής των μεγάλων και των μικρών. Με τα μέσα
ενημέρωσης, ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, Internet, λένε, και λένε μεγάλα
πράγματα που έκαναν, που θα κάνουν, λόγια που είναι αδύνατον να βρεις μέσα σ'
αυτά κάποια άκρη.
Έτσι, όταν αυτός βγει στο προσκήνιο, με μια ευχέρεια
λόγου, αυτός και τα όργανά του, θα λένε λόγια, πολλά λόγια, μεγάλα λόγια, τα
οποία οι πολλοί θα τα δέχονται, θα τα απορροφούν, μην μπορώντας να κάνουν
διαφορετικά.
Είναι μια μορφή από αλυσίδες, από δεσμά, ίσως η
χειρότερη από όλες. Τότε, όμως, θα είναι υποταγμένη στον ένα, "στον
άνομο".
