ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ευλογητός ο Θεός ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική…  (Εφες.α:3-12)

Ένα θέμα που κανένα χριστιανό δεν μπορεί να τον αφήσει αδιάφορο, είναι το θέμα των ΕΥΛΟΓΙΩΝ του Θεού στη ζωή μας. Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί για το θέμα της ευλογίας στη ζωή του πιστού. Άλλα απ’ αυτά είναι υπερβολικά, άλλα άσχετα, άλλα επηρεασμένα σαφώς από τη σημερινή υλιστική εποχή.

Είναι γνωστό τι θεωρείτο “ευλογία” στην Παλαιά και τι στην Καινή Διαθήκη. Η έννοια της ευλογίας στην Καινή Διαθήκη είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη στην Παλαιά. Για την Παλαιά Διαθήκη ευλογία είναι η υλική ευημερία, τα πολλά παιδιά, η μόρφωση, η υγεία, η ειρήνη κλπ. Για την Καινή Διαθήκη “ευλογία” είναι η χάρη του Θεού: οτιδήποτε προέρχεται από το Θεό είναι “δόσις ἀγαθή καὶ δώρημα τέλειον”, ακόμη κι αν με τα ανθρώπινα κριτήρια δεν είναι κάτι ευχάριστο.

Ένα σπουδαίο σημείο από τα πολλά του ευρύτατου αυτού θέματος, που δεν έχει ιδιαίτερα προσεχθεί – γι’ αυτό και οι πολλές παρεξηγήσεις – είναι το θέμα της προετοιμασίας του πιστού χριστιανού, προκειμένου να δεχτεί τις ευλογίες του Θεού.

Πριν προχωρήσουμε, σκόπιμο είναι να σημειώσουμε τρία χαρακτηριστικά, προκαταρκτικά βήματα, ας πούμε, πνευματικής προετοιμασίας. Είναι πράξεις που με κάποιο τρόπο ξεκαθαρίζουν το έδαφος της καρδιάς μας, πριν προβούμε στην καθαυτού προετοιμασία. Στη συνέχεια μπορούμε να δούμε συγκεκριμένες, θετικές ενέργειες, που θα προσελκύσουν την ευλογία του Θεού στη ζωή μας.

ΒΗΜΑ 1ο: Διώξε κάθε είδωλο από τη ζωή σου.

«Και είπε Σαμουήλ προς πάντα τον οίκον Ισραήλ, λέγων, Εάν σεις επιστρέφητε εξ όλης υμών της καρδίας προς τον Κύριον, αποβάλετε εκ μέσου υμών τους Θεούς τους αλλοτρίους και τας Ασταρώθ, και ετοιμάσατε τας καρδίας υμών προς τον Κύριον και αυτόν μόνον λατρεύετε· και θέλει ελευθερώσει υμάς εκ χειρός των Φιλισταίων» (Α΄ Σαμ.ζ:3).

Είκοσι χρόνια καταπίεσης από τους Φιλισταίους και με την κιβωτό του Κυρίου στην Κιριάθ-ιαρίμ, στέναζαν οι Ισραηλίτες.

Και το πρώτο βήμα που έπρεπε να κάνουν για να έρθει η ευλογία της απελευθέρωσης από τον Κύριο ήταν να πετάξουν στα σκουπίδια όλα τα ειδώλια και να λατρέψουν μόνο τον Κύριο.

Υπάρχουν σήμερα πολλοί χριστιανοί που στενάζουν κάτω από την καταπίεση μιας ή περισσότερων αμαρτιών, και δεν πρόκειται να δουν απελευθέρωση και ευλογία, αν δεν πετάξουν από την καρδιά τους κάποιο είδωλο που λατρεύουν, είτε αυτό είναι η καριέρα τους, η οικογένειά τους, η ομορφιά τους, ο εαυτός τους, τα λεφτά τους, οτιδήποτε. Οτιδήποτε εμποδίζει την τέλεια ένωσή τους με το Χριστό.

ΒΗΜΑ 2ο: Καθάρισε το ναό του Θεού.

Οι λευίτες συγκέντρωσαν τα μέλη των αντίστοιχων συγγενειών τους και αφού εξαγνίστηκαν όλοι, πήγαν να εξαγνίσουν το ναό του Κυρίου, σύμφωνα με την εντολή του βασιλιά (Β΄ Χρ.κθ:15).

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν είδωλα στην καρδιά μας για να χρειάζεται αυτή καθάρισμα.

Το καθημερινό σκόνισμα, η φθορά, η κούραση στον πνευματικό αγώνα, δημιουργούν την ανάγκη πνευματικού “φρεσκαρίσματος” κάθε μέρα –το γνωστό πλύσιμο των ποδιών που είπε ο Κύριος στον Πέτρο.

Αν αυτό το παραμελήσουμε, ο ναός του Θεού, που είναι το προσωπικό πνευματικό μας οικοδόμημα, θα βρωμήσει. Και υπάρχουν πολλοί πιστοί σήμερα που έχουμε ανάγκη συνεργείο ολόκληρο να μπει μέσα μας με τα απολυμαντικά του Πνεύματος του Θεού να καθαρίσουν την καρδιά μας.

Ξεχασμένες αμαρτίες, παλιές έχθρες με αδελφούς, με συγγενείς, πρόσωπα αδελφών που δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε, συσσώρευση των ρύπων της αμαρτίας με τη μορφή κοσμικών αντιλήψεων που ηθελημένα ή άθελά μας τις υιοθετούμε και ποτίζουν τη συνείδησή μας, όλο αυτό το καυσαέριο της αμαρτίας πρέπει να φεύγει από μέσα μας την κάθε μέρα. Επικάθεται πάνω στα έπιπλα της καρδιάς μας, όπως τότε στα ιερά σκεύη του ναού (αυτά μπορεί να είναι η μνήμη μας, η κρίση μας, τα συναισθήματά μας).

ΒΗΜΑ 3ο: Γύρνα την πλάτη στον Κόσμο.

(Ο Ιωάννης)… θα είναι γεμάτος με Πνεύμα Άγιο ήδη από την κοιλιά της μάνας του και θα κάνει πολλούς Ισραηλίτες να επιστρέψουν στον Κύριο τον Θεό τους (Λουκ.α:15β-16).

Είναι ανώφελο να διώξεις τα είδωλα από την καρδιά σου, να καθαρίσεις επιμελώς το ναό του Θεού από την καθημερινή σκόνη και τις σκουριές, αλλά να μη γυρίσεις την πλάτη στον κόσμο, την πηγή όλης αυτής της βρωμιάς, και να βάλεις τον Κύριο να βασιλεύει 100% στη ζωή σου! Όπως είπε κι ο Χριστός, το σίγουρο είναι πως θα γυρίσεις πολύ σύντομα στην προηγούμενη κατάσταση.

Είναι επείγουσα ανάγκη να γυρίσουμε στον Κύριο. Να προσανατολιστούμε απόλυτα στο θέλημα του Κυρίου. Να συγκεντρώσουμε όλη μας την προσοχή σ’ αυτό. Να πούμε: «Μίλα μου Κύριε, ο δούλος σου ακούει».

Τότε θα έχουμε κάνει ένα σίγουρο ξεκαθάρισμα όλης της παλιάς μας κατάστασης, πριν αρχίσουμε την κύρια εργασία της προετοιμασίας της καρδιάς μας για να την ευλογήσει ο Θεός εν πάση ευλογία πνευματική.

Και τώρα που αδειάσαμε και καθαρίσαμε το χώρο μας, αξίζει να δούμε  μερικές εικόνες του λόγου του Θεού, που μας υπαγορεύουν τις επόμενες θετικές ενέργειες της προετοιμασίας μας που προαναφέραμε. Μια πρώτη εικόνα βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη:

 1. Φέρε στον Κύριο αδειανά δοχεία – Προϋπόθεση αναζωπύρωσης.

Ο Ελισαιέ ρώτησε (τη χήρα): «Τι να σου κάνω; Πες μου: τι έχεις στο σπίτι σου;» Εκείνη απάντησε: «Η δούλη σου δεν έχω τίποτα στο σπίτι, εκτός από ένα δοχείο λάδι». «Βγες», της είπε, «και πήγαινε να δανειστείς δοχεία από όλους τους γείτονές σου, πολλά δοχεία άδεια…» (Β΄ Βας.δ:2-3).

Είναι γνωστή η ιστορία της χήρας που είχε πεθάνει ο άντρας της και ο άντρας της άφησε ένα μεγάλο χρέος, και οι δανειστές ήρθαν να πάρουν τα παιδιά της δούλους. Πούλησε το λάδι με το οποίο γέμισε τα δοχεία, και ξεχρεώθηκε.

Πέρα από την πρακτική πλευρά του θέματος, υπάρχει και η πνευματική: Όσα αγγεία φέρεις στον Κύριο, εκείνος είναι πρόθυμος να σου τα γεμίσει. Μη φέρεις λίγα, φέρε πολλά, φέρε όλα όσα έχεις. Είναι ανάγκη να φέρουμε όλη μας την καρδιά αδειανή στο Χριστό να μας τη γεμίσει με τις ευλογίες του. Ας του ζητήσουμε τη δύναμη του Πνεύματός Του για ν’ αντιταχθούμε στη δύναμη του σατανά, που στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο πιεστική.

Σήμερα έχουμε ανάγκη μια πνευματική αφύπνιση των καρδιών μας, των οικογενειών μας, των εκκλησιών μας. Να μια μεγάλη ευλογία! Κι αυτή η αναζωπύρωση θα έρθει όχι με ανθρώπινα μέσα ή με θεαματικές εκδηλώσεις, αλλά με την προσευχή εν τω κρυπτώ όπως εκείνη η χήρα γέμιζε τα σταμνιά της πίσω από την κλειστή της πόρτα. Και ο Κύριος θα γεμίσει τη ζωή μας με το λάδι του Πνεύματός Του.

2. Πήγαινε στον Ιορδάνη της ταπείνωσης – Προϋπόθεση καθαρής ζωής.

Αλλά ο Ελισαιέ του έστειλε κάποιον και του παρήγγειλε: «Πήγαινε να βουτήξεις εφτά φορές στον Ιορδάνη και το σώμα σου θα γιατρευτεί και θα καθαριστεί» (Β΄ Βας.ε:10).

Είναι γνωστή η ιστορία του Νεεμάν, που ενώ περίμενε από τον προφήτη του Θεού να κάνει κάτι θεαματικό και να του πάρει τη λέπρα από πάνω του, εκείνος του διαμήνυσε να πάει στον Ιορδάνη να βουτηχτεί στο νερό εφτά φορές. Το θεώρησε πολύ ταπεινωτικό αυτό, κι ετοιμάστηκε να φύγει.

Μα ήταν ανάγκη να περάσει από κείνο το ποτάμι του καθαρισμού, αν ήθελε τη θεραπεία του.

Αν θέλουμε τις ευλογίες μιας καθαρής ζωής, είναι ανάγκη να λουστούμε στον Ιορδάνη της ταπείνωσης. Ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας, καθετί δικό μας, κάθε δική μας αυτοδικαίωση και ν’ αφεθούμε μ’ εμπιστοσύνη στα δυνατά χέρια του Κυρίου να καθαρίσει την ψυχή μας από οποιονδήποτε «μολυσμὸν σαρκὸς καὶ πνεύματος», μέσα από τη διαδικασία της υποταγής και της ταπείνωσης.

3. Όργωσε τη γη σου – Προϋπόθεση καρποφορίας.

Όταν πέρασα δίπλα κι είδα τον όμορφο τράχηλό της, έβαλα στη σκληρή δουλειά τον Εφραΐμ· έζεψα τον Ιούδα να οργώνει και τον Ιακώβ να σβαρνίζει. «Να σπέρνετε», τους είπα, «δικαιοσύνη, ώστε να θερίσετε καρπούς ανάλογους της αγάπης σας. Κάντε καινούργια αρχή, όπως ο αγρότης το καινούργιο του χωράφι ετοιμάζει. Είναι καιρός σ' εμένα, τον Κύριο, να στραφείτε κι εγώ τις ευλογίες μου πλούσιες πάνω σας θα τις σκορπίσω» (Ωσηέ ι:12).

Πρέπει να το ομολογήσουμε πως το χωράφι μας έχει πια ξεραθεί. Όσο και να σταλάξει ευλογίες πάνω της ο Θεός, η γη είναι ακαλλιέργητη και δεν μπορεί να τις απορροφήσει. Δεν γίνεται τίποτε. Γι’ αυτό κάπου θρηνεί ο προφήτης «Είμεθα εν μέσω των αγαθών ως νεκροί» (Ης.νθ:10). Για την έλλειψη καρποφορίας δεν φταίνε ούτε τα συστήματα που λείπουν, ούτε η οργάνωση που δεν έχουμε, ούτε τα χρήματα που πρέπει να βρούμε –τίποτε απ’ όλα αυτά!

Λείπει το ξεχέρσωμα του χωραφιού. Λείπει η δουλειά εκείνη που φέρνει τα κάτω επάνω, στο φως της δικαιοσύνης του Θεού. Είναι ανάγκη να οργώσουμε την καρδιά μας με το αλέτρι της δικαιοσύνης του Θεού, να αποδώσουμε τα δίκαια στο Θεό, που μέχρι τώρα του τα έχουμε στερήσει. Έχει δίκιο εκείνος, κι έχουμε άδικο εμείς. Ας του τα φανερώσουμε όλα. Ας μετατρέψουμε το χώμα της καρδιάς μας σε αγαθή, σε καλή γη. Και μόνον τότε θα μπορέσει να βλαστήσει ο σπόρος της ευλογίας του Θεού στη ζωή μας. Αν θέλουμε «πλούσιες πάνω μας τις ευλογίες του να σκορπίσει…»

4. Πήγαινε στην κολυμβήθρα να νιφτείς – Προϋπόθεση οραματισμού.

Ο Ιησούς του είπε: «Πήγαινε να νιφτείς στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ» --που σημαίνει “απεσταλμένος από το Θεό”. Ξεκίνησε, λοιπόν, ο άνθρωπος, πήγε και νίφτηκε και, όταν γύρισε πίσω, έβλεπε (Ιωάν.θ:7).

Μια θλιβερή διαπίστωση των ημερών μας είναι ότι σ’ εμάς τους χριστιανούς λείπει ο πνευματικός οραματισμός.

Έχουμε πάψει να βλέπουμε τις ανάγκες του έργου του Θεού γύρω μας. Την ανάγκη να δίνουμε εύστοχα τη μαρτυρία μας, τις ανάγκες ενίσχυσης της ιεραποστολής, της ενίσχυσης κάθε δραστηριότητας μέσα από την εκκλησία μας. Όλα πρέπει να γίνουν – αλλά όχι από μας, ας πάνε κάποιοι άλλοι…

5. Παραμέρισε την πέτρα του τάφου – Προϋπόθεση για να δεις τη δύναμη του Θεού.

«Βγάλτε την πέτρα», λέει ο Ιησούς. Του λέει η Μάρθα, η αδερφή του νεκρού: «Κύριε, τώρα πια θα μυρίζει άσχημα, γιατί είναι τέσσερις μέρες στο μνήμα». Της λέει ο Ιησούς: «Δε σου είπα πως, αν πιστέψεις, θα δεις τη δύναμη του Θεού;» (Ιωάν.ια:39-40).

Ένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την πνευματική υποτονικότητα της εποχής μας, είναι ότι εμείς οι χριστιανοί δεν πειραματιζόμαστε συχνά τη δύναμη του Θεού.

Δεν έχουμε προσωπική πείρα αυτής της δύναμης. Δεν έχουμε δει το Θεό να επεμβαίνει δυναμικά στη ζωή μας. Δεν έχουμε δει τη δόξα του Θεού. Ζούμε και κινούμαστε μέσα στη μετριότητα. Ο Θεός δεν μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα στη ζωή μας, όσο κι αν αυτό μοιάζει οξύμωρο για έναν παντοδύναμο Θεό. Κι αυτό γιατί η πρωτοβουλία ανήκει σ’ εμάς, όχι σ’ εκείνον. Κι εμείς αρνούμαστε να κυλίσουμε τον λίθο της λογικής μας. Σύμφωνα με την κοινή λογική ο λίθος δεν έπρεπε να κυλίσει, γιατί θα τους έπνιγε η δυσοσμία. Διστάζουμε να κάνουμε ένα βήμα πιο πέρα από την ανθρώπινη λογική και να πάμε στη λογική του Θεού, που είναι η πίστη. «Εάν πιστεύεις…» Έτσι, δεν βλέπουμε τη δυναμική επέμβαση του Θεού στη ζωή μας.

Μεγάλοι άνθρωποι του Θεού έπρεπε να παραμερίσουν το δικό τους λίθο. Ο Πέτρος πριν πάει στον Κορνήλιο έπρεπε να παραμερίσει την πέτρα του νομικισμού του και να πάψει να θεωρεί ακάθαρτα όσα ο Θεός καθάρισε. Ο Παύλος έπρεπε να παραμερίσει το λίθο του Ιουδαϊσμού προτού γίνει ο απόστολος των εθνών.

Ας προετοιμαστούμε να δεχτούμε τις ευλογίες που περιμένει ο Κύριος να φέρει στη ζωή μας.

Ας καθαρίσουμε πρώτα το έδαφος της καρδιάς μας από κάθε είδωλο και την πνευματική σκόνη της καθημερινής πνευματικής μόλυνσης, και ας γυρίσουμε την πλάτη στον κόσμο.