(
Με απλά λόγια, οι 69 εβδομάδες του Δανιήλ έχουν ολοκληρωθεί
και απομένει μόνο 1 εβδομάδα μέχρι τη Δεύτερη Έλευση του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα
με την Β’ Κορ.γ:11, Γαλ.γ:25, και Κολ.β:14 η οικονομία του Νόμου τελείωσε στο
σταυρό του Γολγοθά.
Β’ Κορ.γ:11 Επειδή
εάν το μέλλον να καταργηθή ήτο ένδοξον, πολλώ μάλλον το μένον είναι ένδοξον.
Γαλ.γ:25 αφού
όμως ήλθεν η πίστις, δεν είμεθα πλέον υπό παιδαγωγόν.
Κολ.β:14 εξαλείψας
το καθ' ημών χειρόγραφον, συνιστάμενον εις διατάγματα, το οποίον ήτο εναντίον
εις ημάς, και αφήρεσεν αυτό εκ του μέσου, προσηλώσας αυτό επί του σταυρού·
Το σχέδιο του Θεού για το Ισραήλ δεν έχει κάνει καμία πρόοδο
από την ημέρα της Πεντηκοστής. Το προφητικό ρολόι του Θεού έχει προσωρινά σταματήσει
κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, που ο Χριστός συγκεντρώνει τη νύφη Του. Ο
Θεός θα συνεχίσει να ασχολείται με τον Ισραήλ σαν έθνος, μετά την Αρπαγή. Τότε,
θα ξεκινήσει η 70η εβδομάδα του Δανιήλ και ο Θεός θα ασχοληθεί με το
Ισραήλ με κρίση και καθαρισμό του έθνους και στη συνέχεια με τους εθνικούς στην
περίοδο της χιλιετούς βασιλείας Του. Αυτό είναι το ζωτικής σημασίας κλειδί για
την κατανόηση αυτών των μελλοντικών γεγονότων.
Η Θλίψη είναι η 70η εβδομάδα του Δανιήλ, τότε
που ο Θεός θα εξαγνίσει τον Ισραήλ και στη συνέχεια θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία
που υποσχέθηκε στους Εβραίους. Η εκκλησία δεν έχει λόγο ύπαρξης στη Μ. Θλίψη, γι’
αυτό το σώμα του Χριστού θα αρπαχτεί πριν από την επταετή βασιλεία του
Αντίχριστου, για να είναι πάντοτε με τον Κύριο.
2) Η ελπίδα της επικείμενης επιστροφής του
Χριστού είναι αντιβιβλική;
Εάν επίκειται η επιστροφή του Χριστού, τότε αυτή η θεωρία
δεν ισχύει.
Αν η Αρπαγή θα συμβεί στη μέση της Επταετίας, μπορεί να
οριστεί ο καιρός της Αρπαγής που σημαίνει ότι οι πιστοί σήμερα δεν χρειάζεται
να βρίσκονται σε συνεχή ετοιμότητα, να
αγρυπνούν για την επικείμενη επιστροφή του Χριστού.
Σύμφωνα με τον Δανιήλ, τα πρώτα 3 ½ χρόνια αρχίζουν με το
συγκεκριμένο γεγονός της υπογραφής διαθήκης μεταξύ του Ισραήλ και του
Αντίχριστου. Αυτό σίγουρα θα είναι ένα παγκόσμιο γεγονός που όλοι θα γνωρίζουν,
και ως εκ τούτου, ο καθένας θα μπορεί εύκολα να υπολογίσει πότε θα γίνει η
Αρπαγή. Όμως, αυτή η θέση καταστρέφει τη διδασκαλία της επικείμενης επιστροφής
του Κυρίου.
Η Καινή Διαθήκη απαιτεί από τους Χριστιανούς να περιμένουν
την επιστροφή του Χριστού, όχι του Αντίχριστου.
Πολλά σημεία δόθηκαν στο Ισραήλ, που πρέπει να προηγηθούν
της Δευτέρας παρουσίας. Θα ζούσαν με την προσμονή της επιστροφής του Μεσσία.
Δεν γνώριζαν την ημέρα ή την ώρα, αλλά τους είχαν δοθεί σημεία που οδηγούσαν
στον ερχομό Του, για να προετοιμάζονται.
Η εκκλησία πρέπει να ζει υπό το φως της επικείμενης
επιστροφής του Κυρίου, την Αρπαγή.
Ακολουθούν εδάφια που διδάσκουν ότι οι πιστοί πρέπει να
είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι, να ζουν άγια ζωή και να προσμένουν την επιστροφή
του Χριστού. Η διδασκαλία είναι ότι Χριστός μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα
στιγμή, επομένως, να είμαστε έτοιμοι. Το ύφος αυτών των εδαφίων είναι ότι
υπάρχει επείγουσα ανάγκη να είμαστε έτοιμοι γιατί ο Χριστός μπορεί να έρθει
οποιαδήποτε στιγμή.
Α’ Κορ.ιε:51-52 Ιδού,
μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν
μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει
σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν
μεταμορφωθή.
Το πλαίσιο αυτού του κεφαλαίου ασχολείται με την ανάσταση.
Έρχεται στο τέλος αυτής της επιστολής να επιπλήξει τους σαρκικούς Κορίνθιους, ώστε
να παρατήσουν κάθε αμαρτία και να ζήσουν μια δίκαιη ζωή. Στο τέλος του επιχειρήματός
του δίνει το λόγο, που είναι η επικείμενη ανάσταση και κρίση (εδ.33-34).
Προσέξτε το τελευταίο εδάφιο, λόγω της ανάστασης και της
κρίσης, τους λέει, «Ώστε, αδελφοί μου
αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του
Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω» (Α’ Κορ.ιε:58).
Το εδάφιο, διδάσκει την ανάγκη για συνεπή δίκαιη διαβίωση και συνδέεται με τη συνολική
εικόνα της μέλλουσας ζωής, αν και δεν μιλάει άμεσα για την επικείμενη επιστροφή
του Χριστού.
Φιλ.γ:20-21 Διότι
το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον
Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε
να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της
οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.
Είναι μια αναφορά στην Αρπαγή. «προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν». Δεν λέει να ψάχνουμε
για σημάδια, αλλά μόνο την επιστροφή του Χριστού.
Κολ.γ:4 όταν ο
Χριστός, η ζωή ημών, φανερωθή, τότε και σεις μετ' αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη.
Τα συμφραζόμενα της περικοπής του Παύλου και πάλι αναφέρονται
στην Αρπαγή, σαν λόγο να είναι έτοιμοι ζώντας άγια. «Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης» (εδ.5) «διά τα οποία ΕΡΧΕΤΑΙ η οργή του Θεού επί
τους υιούς της απειθείας» (εδ.6). Χρησιμοποιώντας την επικείμενη Αρπαγή και
κρίση, υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος της δίκαιης διαβίωσης.
Α’ Θεσ.α:10 και
να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών,
τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.
Το εδάφιο ουσιαστικά λέει: «Εμείς δεν είμαστε προσδιορισμένοι
εις οργή».
Α’ Τιμ.ς:14 να
φυλάξης την εντολήν αμόλυντον, άμεμπτον, μέχρι της επιφανείας του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού,
Λέει, πάντα να ζεις άγια μέχρι να επιστρέψει ο Χριστός. Αν
δεν πρέπει να προσμένουμε την επιστροφή του Χριστού, το εδάφιο χάνει τη γοητεία
του. Ο λόγος που πρέπει να ζούμε θεοσεβή ζωή είναι ότι Χριστός μπορεί να
επιστρέψει σύντομα.
Ιακ.ε:8 μακροθυμήσατε
και σεις, στηρίξατε τας καρδίας σας, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε.
Ο Ιάκωβος μιλάει στους Χριστιανούς, της πρώτης εκκλησίας. Πριν
2.000 χρόνια περίπου τους λέει ότι ο καιρός της παρουσίας του Κυρίου επλησίασε.
Το γεγονός είναι ότι ο Χριστός δεν έχει επιστρέψει ακόμα, άρα ποιο είναι το
νόημα αυτού του εδαφίου; Το θέμα είναι ότι πάντοτε ζούμε, περιμένοντας το
Χριστός να επιστρέψει οποιαδήποτε στιγμή.
Αν δεν είναι αλήθεια ότι μπορεί να έρθει σε οποιαδήποτε
στιγμή, το εδάφιο δεν έχει νόημα και προσπαθεί να παραπλανήσει τους πιστούς στη
ζωή τους, ότι τάχα η επιστροφή του Χριστού είναι επικείμενη όταν στην
πραγματικότητα σε οποιοδήποτε στιγμή θα έχει 3 ½ χρόνια περιθώριο!
Β’ Πέτ.γ:10,17 Θέλει
δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι
παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και
τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή.. . . . Σεις
λοιπόν, αγαπητοί, προγνωρίζοντες ταύτα φυλάττεσθε, διά να μη παρασυρθήτε με την
πλάνην των ανόμων και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας.
Το αντικείμενο αυτών των εδαφίων βρίσκεται στα εδ.14-18. Ο
Πέτρος χρησιμοποιεί τον κατακλυσμό, και την τελική κρίση του Θεού, [νέους
ουρανούς και νέαν γην] για να μας νουθετήσει να είμαστε άγρυπνοι, (σε επιφυλακή)
και να ζούμε μια ζωή ευσέβειας. Αν ο Χριστός έρθει στη μέση της Επταετίας, ο
χρόνος της επιστροφής Του είναι συγκεκριμένος και περιορίζεται σε 3 ½
χρόνια από την ημέρα της υπογραφής της
συνθήκης ειρήνης μεταξύ του Αντίχριστου και του Ισραήλ. Ως εκ τούτου, όταν
υπογραφεί η Συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, ο καθένας θα ξέρει ότι υπολείπονται τρεισήμισι
χρόνια... Γιατί λοιπόν ο Πέτρος μας αγχώνει με τον επείγοντα χαρακτήρα των
λόγων του; Αν δεχτούμε ότι η Αρπαγή θα γίνει στα μέσα της Μ. Θλίψης, τότε αυτά
τα εδάφια δεν έχουν νόημα.
Α’ Θεσ.ε:6 Άρα
λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας
εγκρατευώμεθα.
Πάλι ο Παύλος λέει ότι πρέπει να αγρυπνούμε πάντοτε. Αυτό το
εδάφιο ακολουθεί την αποκάλυψη του Παύλου για την Αρπαγή. Προσέξτε τι λένε τα εδάφια 8-9:
Α’ Θεσ.ε:8-9 αλλ'
ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως
και αγάπης και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας· διότι ο Θεός δεν
προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού,
Τα εδάφια αυτά λένε ότι οι Χριστιανοί δεν είναι προορισμένοι
για οργή. Η εικόνα εδώ δεν είναι απλά η συγχώρεση των αμαρτιών και η βεβαιότητα
του ουρανού. Το γενικό πλαίσιο αυτών των εδαφίων είναι η αρπαγή του σώματος του
Χριστού (εδ.4) και ο ερχόμενος «αιφνίδιος
όλεθρος» του εδ.3 έχει να κάνει με τη Μ. Θλίψη. Ο Παύλος λέει «ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν»,
εννοώντας τα καταστροφικά γεγονότα που έχουν να κάνουν με τη Θλίψη που
προηγείται της επιστροφής του Χριστού. Στο εδ.11, ο Θεός λέει να παρηγορούμε
αλλήλους και να οικοδομούμε ο εις τον άλλον, με αυτή τη γνώση και τη βεβαιότητα
ότι δεν θα είμαστε μέρος της περιόδου της οργής που θα έρθει. Αν οι πιστοί
σήμερα πρέπει να περάσουν μέσα στη Μ. Θλίψη, τότε αυτό το εδάφιο χάνει το στόχο
του.
Σαν πιστοί, επειδή φυλάξαμε τον λόγον της υπομονής Του, και Αυτός
θέλει μας φυλάξει εκ της ώρας
του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση
τους κατοικούντας επί της γης (Αποκ.γ:10). Το «εκ» σημαίνει «έξω από», όχι «δια
μέσου» ή «όταν είστε μέσα»!!!
Τίτ.β:13 προσμένοντες
την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών
Ιησού Χριστού,
Αυτό το εδάφιο είναι επεξηγηματικό. Ο Παύλος έγραφε αυτό στον
Τίτο στα μέσα της δεκαετίας του 60 μ.χ. Αν η επιστροφή του Χριστού δεν πρέπει
να θεωρείται επικείμενη τότε γιατί ο Παύλος να λέει στον Τίτο προσμένει την
επιφάνεια της δόξης του Χριστού, γεγονός που θα συνέβαινε τουλάχιστον σε 2.000
χρόνια στο μέλλον!
Αποκ.γ:3 Ενθυμού
λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας, και φύλαττε αυτά και μετανόησον. Εάν λοιπόν δεν
αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν
θέλω ελθεί επί σε.
Η εκκλησία των Σάρδεων έπρεπε να αγρυπνεί, και να επιστρέψει
από τις αμαρτίες της. Δεν δίδονται άλλοι λόγοι γι’ αυτές τις προτροπές εκτός
από το γεγονός: θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω
ελθεί επί σε.
Αυτό γράφτηκε σε μια εκκλησία στην Ασία στο τέλος του 1ου
αιώνα. Ο Κύριος λέει στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας: Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ
της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να
δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.. (Αποκ.γ:10). Αυτή η εκκλησία είναι
τύπος της εκκλησίας σήμερα που ζει το χρονικό διάστημα πριν από τη Μ. Θλίψη και
εργάζεται το έργο του Κυρίου έχοντας στερεό θεμέλιο την υγιαίνουσα διδασκαλία. Ο
Χριστός λέει ότι αυτή η εκκλησία δεν θα περάσει «την ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης,
διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης». Πώς θα μπορούσε να φυλάξει
ο Κύριος αυτούς τους πιστούς Χριστιανούς από την ώρα της δοκιμασίας όλου του
κόσμου, αν ήταν ακόμα πάνω στη γη σε αυτή την περίοδο; Σαφώς ο Κύριος λέει για
άλλη μια φορά ότι η Νύμφη του Χριστού σήμερα δεν θα μπει στη Μ. Θλίψη.
Προσέξτε κι αυτά τα εδάφια:
Φιλ.γ:20-21 Διότι
το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον
Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε
να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της
οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.
Β’ Θεσ.β:1-2 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί
της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του
φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι'
επιστολής ως γραφομένης υφ' ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού.
Σαφώς, η έννοια του εδαφίου είναι ότι ο Χριστός θα μπορούσε
να έρθει ανά πάσα στιγμή. Κάποιοι είχαν πει στους Θεσσαλονικείς ότι η Ημέρα του Κυρίου είχε ήδη έρθει και ο Παύλος τους γράφει για να
διορθωθεί αυτή η λανθασμένη διδασκαλία.
Όταν ο απόστολος Παύλος λέει ότι: «δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη
πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας,
ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα,
ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός»,
αναφέρεται στην Ημέρα του Κυρίου.
Όταν όμως λέει: «Και
τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού
καιρώ· διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ
μέσου ο κωλύων τώρα· και τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος
θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την
επιφάνειαν της παρουσίας αυτού» (Β’ Θεσ.β:6-8), αναφέρεται στην αρπαγή!
Και πολύ όμορφα εξηγεί ότι ο Αντίχριστος δεν θα αποκαλυφθεί
«μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων
τώρα». Εμείς πιστεύουμε ότι ο «κατέχων»
είναι η εκκλησία. Μόλις η εκκλησία αρπαχτεί, ο διάβολος ρίχνεται στη γη και
ενεργεί όλη του την εξουσία μέσα από τον Αντίχριστό.
Ησυχάζει λοιπόν τους Θεσσαλονικείς ο απόστολος, τόσο για το
θέμα της Αρπαγής, όσο και για το θέμα της Ημέρας του Κυρίου.
Α’ Πέτρ.δ:7 Πάντων
δε το τέλος επλησίασε. Φρονίμως λοιπόν διάγετε και αγρυπνείτε εις τας προσευχάς·
Και πάλι η ίδια αίσθηση του επείγοντος και η ανάγκη για αγρύπνια.
Αποκ.α:3 Μακάριος
ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα
γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.
Η φράση «είναι πλησίον» σημαίνει κάτι που είναι
κοντά. Το κλειδί για το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι στο α:19 όπου λέγεται στον
Ιωάννη να γράψει α) αυτά που είδε β) αυτά που είναι γ) αυτά που θα γίνουν μετά
ταύτα.
Δεν έχει νόημα να σκεφτεί κανείς ότι αυτά που είδε ή αυτά που είναι «είναι πλησίον». Αλλά είναι απολύτως
λογικό να πει κανείς ότι αυτά που θα γίνουν, που είναι μελλοντικά γεγονότα στο
βιβλίο της Αποκάλυψης, «είναι πλησίον».
Σαφώς ο Κύριος μας λέει να περιμένουμε
την Αρπαγή ανά πάσα στιγμή και ότι οι πιστοί της πρώτης εκκλησίας μέχρι σήμερα
αγρυπνούν και προσμένουν τον Κύριο να έρθει γι’ αυτούς.
3) Η άποψη ότι η Αρπαγή θα γίνει στο μέσο της Θλίψης χωλαίνει σε τουλάχιστον 4 κύρια σημεία.
·
- Λέει ότι η Θλίψη δεν ξεκινά μέχρι την έβδομη σάλπιγγα.
- Ταυτίζει την έβδομη σάλπιγγα με το μέσο της 70ης εβδομάδας του Δανιήλ.
- Ταυτίζει την «έσχατη σάλπιγγα» της Α’ Κορ.ιε:52, με την έβδομη σάλπιγγα κρίσης της Αποκ.ια.
- Αρνείται την επικείμενη επιστροφή του Χριστού.
