Πίστη

Α’ Κορ.β:12 Αλλ' ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, διά να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.

Η πίστη είναι το βασικό υλικό της σχέσης μας με το Θεό.

·        Για κάθε φράση του λόγου του Θεού

·        Για να μπορέσουμε να πράξουμε το λόγο του Θεού

·        Για να δούμε το χέρι του Θεού να εργάζεται

Το να πιστέψεις, είναι απλό, όπως τα παιδιά.

Απλότητα είναι να δεχτείς ό,τι ο Θεός λέει ότι είναι!

·        Δίχως όρια

·        Δίχως ανυπομονησία

·        Δίχως απελπισία

·        Δίχως αμφιβολία

·        Δίχως δυσπιστία

·        Χωρίς να σε νοιάζει τι λέει ο κόσμος

·        Χωρίς να σε νοιάζει τι λέει η επιστήμη

Β’ Κορ.ε:7 διότι περιπατούμεν διά πίστεως, ουχί διά της όψεως·

Πρέπει να λέμε ένα ηχηρό ΟΧΙ στο διάβολο, όταν έρχεται να αμφισβητήσει το λόγο του Θεού μέσα στην καρδιά μας.

Εβρ.ι:35-36 Μη αποβάλητε λοιπόν την παρρησίαν σας, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. Διότι έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν.

ΛΩΤ, ΝΩΕ: διατηρούμαστε καθαροί δια της πίστεως. Ήταν όλοι λάθος εκτός από 8 άτομα.

Μπορεί να ακούγονται διάφορες φωνές γύρω σου, αλλά εσύ πρέπει να κλείνεις τ’ αυτιά σου και να βαδίζεις προς τον σκοπόν διά το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού, σαν πολίτης του ουρανού.

Σύρομαι οπίσω = χάνω την πίστη

Όταν ο διάβολος μας κλέψει την πίστη, μας έχει στο χέρι.

Έχασα την πίστη = Έχασα το Θεό!

Δια πίστεως αγαπάω το Θεό.

Δια πίστεως αγαπάω τους αδελφούς.

Δια πίστεως δίνω στο Θεό

Όλοι δικαιούνται να αποκτήσουν πίστη και να απολαύσουν τις ευλογίες του Θεού.

Ο δρόμος για τον ουρανό είναι ανηφορικός.

·        Η πίστη, είναι η δύναμη που μας κινεί.

·      Η αμαρτία είναι η βαρύτητα που μας δυσκολεύει να προχωρήσουμε και μας τραβάει προς τα κάτω.

·        

   Εμπόδιο: μισή καρδιά μπροστά στο Θεό (συγκρητισμός).

Ο συγκρητισμός είναι ο συνδυασμός διαφορετικών (συχνά φαινομενικά απλώς διαφορετικών) πίστεων, συνήθως αναμειγνύοντας πρακτικές ποικίλων σχολών σκέψης.

Η πίστη κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει από τα ζώα.

Ψαλ.μθ:20 Ο άνθρωπος ο εν τιμή και μη εννοών ωμοιώθη με τα κτήνη τα φθειρόμενα.

Εβραίους ια: όλοι βρέθηκαν μπροστά στο αδύνατο, αλλά

ια:7 ο Νώε, εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν. Ο φόβος ενήργησε πίστη προς σωτηρία.

Αν ξέρω τι θα γίνει, απαιτείται να τακτοποιηθώ.

Ιδού έρχομαι ταχέως: απαιτείται να είμαι έτοιμος.

Εβρ.ιβ:27 Το δε έτι άπαξ δηλοί των σαλευομένων την μετάθεσιν ως χειροποιήτων, διά να μείνωσι τα μη σαλευόμενα.

Υπάρχουν σαλευόμενα και μη σαλευόμενα (πίστη Θεού).

Ιερ.ιζ:5 Ούτω λέγει Κύριος· Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου.

Ιερ.ιζ:7 Ευλογημένος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί Κύριον και του οποίου ο Κύριος είναι η ελπίς.

Ιερ.ιζ:15 Ιδού, ούτοι λέγουσι προς εμέ, Που ο λόγος του Κυρίου; ας έλθη τώρα.

Εμείς απαιτούμε να μας πιστεύουν.

Η πίστη έρχεται με την ακοή του κηρύγματος.

Όταν ο Θεός ενέπνευσε το λόγο Του, διοχέτευσε σ’ αυτόν όλη τη δύναμη και την εξουσία ώστε να είναι ζωντανός και να έχει δύναμη όταν τον ακούν οι άνθρωποι.

Β’ Τιμ.δ:2 κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής.

Η πίστη έρχεται όταν ακούς το Θεό να σου μιλά καθώς διαβάζεις τη Βίβλο σου.

Η πηγή της πίστης δεν είναι η εκκλησία ή ο κήρυκας, η πηγή της πίστης είναι ο λόγος του Θεού.

Ρωμ.ι:8 Αλλά τι λέγει; Πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου και εν τη καρδία σου· τουτέστιν ο λόγος της πίστεως, τον οποίον κηρύττομεν.

Η προσωπική μαρτυρία παίζει σπουδαίο ρόλο:

Ιωάν.δ:39 Εξ εκείνης δε της πόλεως πολλοί των Σαμαρειτών επίστευσαν εις αυτόν διά τον λόγον της γυναικός, μαρτυρούσης ότι μοι είπε πάντα όσα έπραξα.

Η πίστη δεν μας αφήνει να ζήσουμε όπως εμείς θέλουμε. Όταν έχουμε πίστη, αλλάζει η ζωή μας.

Τότε, μπορούμε να πάρουμε το σατυρό μας και να ακολουθήσουμε το Χριστό.

Γαλ.ς:14 Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.

Γαλ.ς:7-10 Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει· διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ' ο σπείρων εις το Πνεύμα θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον. Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ. Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.

Ο Θεός παιδεύει τώρα το λαό Του.

Το μεγαλείο της πίστης λειτουργεί στα θαύματα αλλά και στα παθήματα.

Εβρ.ιγ:13 Ας εξερχώμεθα λοιπόν προς αυτόν έξω του στρατοπέδου, τον ονειδισμόν αυτού φέροντες·

Εβρ.ια:33 οίτινες διά της πίστεως κατεπολέμησαν βασιλείας, ειργάσθησαν δικαιοσύνην, επέτυχον τας επαγγελίας, έφραξαν στόματα λεόντων,

Εβρ.ια:36 άλλοι δε εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγας, έτι δε και δεσμά και φυλακήν·

Ο Θεός δοκιμάζει την πίστη που Του υποσχόμαστε.

Α’ Βασ.ιζ:1 Και είπεν Ηλίας ο Θεσβίτης, ο εκ των κατοίκων της Γαλαάδ, προς τον Αχαάβ, Ζη Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, έμπροσθεν του οποίου παρίσταμαι, δεν θέλει είσθαι τα έτη ταύτα δρόσος και βροχή, ειμή διά του λόγου του στόματός μου.

 

Β’ Βας.δ:1

Ζαχ.δ:6 Και απεκρίθη και είπε προς εμέ, λέγων, Ούτος είναι ο λόγος του Κυρίου προς τον Ζοροβάβελ, λέγων, Ουχί διά δυνάμεως ουδέ διά ισχύος αλλά διά του Πνεύματός μου, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων.

Α’ Κορ.β:4 και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν εγίνοντο με καταπειστικούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με απόδειξιν Πνεύματος και δυνάμεως,