Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΕΕΙ «ΟΧΙ»

Η Βίβλος μας παρουσιάζει ένα Θεό «ακούοντα προσευχήν»αλμός ξε:2). Και δεν ήταν δυνατόν παρά έτσι να 'ναι, διότι «ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει;»αλμός 94:9). Όμως, πώς και ποιες είναι οι απαντήσεις του Θεού στη ζωή μας!


Θα μπορούσαμε να τις ταξινομήσουμε σε τρεις κατηγορίες «ναι», «περίμενε» και «όχι. Σήμερα, θα προσελκύσουμε την προσοχή μας στην τρίτη κατηγορία. Γιατί εξάλλου όταν ο Θεός μας απαντάει «ναι», σημαίνει υπό μια έννοια ότι κάμαμε καλή εκλογή σε κείνο που ζητήσαμε. Το «περίμενε», είναι επίσης ένα «ναι» με χρονική αίρεση. Τα «όχι» όμως, σημαίνει ότι εσφαλμένα ζητήσαμε, ότι για κακό μας θα 'ναι αν θα λάβουμε ό,τι ζητήσαμε. Θα πρέπει συνεπώς ιδιαίτερα ευγνώμονες να είμαστε στο Θεό για τα «όχι» Του. Ας δούμε τώρα περιπτώσεις, που ο Κύριος είπε «όχι».
   
   1. Όχι, στη φιλόδοξη μητέρα του Ιωάννη και Ιάκωβου

Συχνά «φιλοδοξίες μητέρων παιδεύουσι τέκνα» και ταλαιπωρούν ολόκληρες φαμίλιες. Στο αίτημα της γυναίκας του Ζεβεδαίου (Ματθαίος κ:20-28), ο Κύριος προβάλει ένα ακλόνητο «όχι». Και το επεκτείνει σ’ όλο το χώρο της πνευματικής μας ζωής, διδάσκοντας ότι στην Εκκλησία του Χριστού, όχι δεν υπάρχουν θρόνοι για εξουσίες, αλλά λεκάνες και προσόψια για υπηρεσία. Αν Αυτός υπήρξε «εν τω μέσω ημών ως ο υπηρετών» (Λουκάς κβ:27), τότε όποιος ζητεί θώκους και πρωτοκαθεδρίες «δεν ξέρει τι ζητάει» (Ματθαίος κ:22).

   2. Όχι, στη ζηλώτρια Μαρία.

Η σκηνή, μετά την ανάσταση. Η Μαρία μ’ ένα τρυφερό «Ραββουνί», πέφτει να προσκυνήσει τον αναστημένο Χριστό. Ο Κύριος, αρνείται. «Μη μου άπτου... ακόμη δεν ανέβηκα στον Πατέρα» (Ιωάννης κ 17). Δίδαγμα τρανό τούτο το απαγορευτικό «μη», που δείχνει ότι η λατρεία μας στον Κύριο δεν χρειάζεται να περάσει από καμιά επαφή χεριών ή χειλέων, αφού «πνεύμα ο Θεός και οι προσκυνούντες Αυτόν, πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ιωάννης δ:24).

    3. Όχι, στους αρνητές, σκωπτικούς φαρισαίους.

«Σημειον ου δοθήσεται» (Ματθαίος ιβ:39), γιατί Βιβλικό αξίωμα είναι όχι να δεις για να πιστέψεις, αλλά να πιστέψεις και θα δεις. Γι’ αυτό στην απορημένη Μάρθα, η απάντηση- «εάν πιστεύσης, θέλεις ιδεί την δόξαν του Θεού» (Ιωάννης ια:40). Στο ερώτημα- «γιατί σήμερα δεν βλέπουμε θαύματα», η απάντηση είναι - «διότι σήμερα δεν υπάρχει πίστη». Το θαύμα προσφέρεται έπαθλο στην πίστη κι όχι καταναγκασμός στον άπιστο.

   4. Όχι, στους περίεργους μαθητές.

Στην περιέργεια, «τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν» (Πράξεις α:6), ο Κύριος αρνείται απάντηση. Γιατί; Διότι η αλήθεια της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού, δεν αποτελεί -κατά τη Βίβλο- θέμα άγονων εσχατολογικών ερευνών και χρονολογικών ταξινομήσεων, αλλά ώθηση: α) σε άγια ζωή (Α’ Ιωάννη γ:3) και β) σε μαρτυρία (Πράξεις α:8).

   5. Όχι, στον άρρωστο Παύλο.

Το κεφάλαιο ια της Β’ Κορινθίους, μας δίνει κατάλογο των πολλών δοκιμασιών του Παύλου και το ιβ, του μεγάλου προβλήματος που του προξενούσε ο «σκόλοπάς» του.

Τρεις περιόδους έντονης προσευχής διάθεσε· «Κύριε... ίνα αποστή απ’ εμού» (εδ.8). Η απάντηση ήταν «όχι... αρκεί σοι η χάρις μου». Μη ζητάς ο Κύριος να σου δώσει φορτία ίσα με τις δυνάμεις σου (αυτό θα σε κάμει νάνο, πνευματικά), αλλά δυνάμεις ίσες με όποια φορτία σου εμπιστεύεται.

   6. Όχι, στον δραστήριο Δαβίδ.

Οραματιστής μεγάλος, στο έργο του Θεού. «Καλώς έκαμες ότι συνέλαβες τούτο», να οικοδομήσεις δηλ. οίκο στο Θεό. Όμως όχι, «συ δεν θέλεις οικοδομήσει αλλά ο υιός σου» (Α’ Βασιλέων η:19). Δίδαγμα, ότι: α) το έργο του Θεού είναι πιο μεγάλο από σένα, β) ότι ο Θεός θάβει τους εργάτες Του και συνεχίζει το έργο Του, γ) ότι η συμμετοχή πολλών δικαιώνει την έννοια της Εκκλησίας και προφυλάσσει τους δραστήριους από φυσίωση.

   7. Όχι, στον υποτονικό Ιωσαφάτ.

«Μη βγεις στον πόλεμο μαζί με τον άπιστο Αχαάβ» (Α’ Βασιλέων κβ). Ο συνεταιρισμός και συνεργασία με άπιστους, οδηγεί πάντα στην καταστροφή. Τούτο ισχύει· στο γάμο, στον επαγγελματικό στίβο, στην ψυχαγωγία, παντού. Ο ωφελιμισμός εξάλλου, δεν έχει χώρο στην πνευματική ζωή.

Συμπέρασμα:

Δες λοιπόν από τούτη τη σκοπιά, τα «όχι» του Θεού στις προσευχές σου, και:

• μη δυσφορείς, όταν η αγάπη του Θεού σου λέει- «όχι, δεν πρέπει»,

• ερεύνησε τους δρόμους σου, μήπως, αυτό που ζητάς είναι καταστροφικό για τη ζωή και το έργο σου.