Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ (31)

Εβρ.ια:30 Εδώ βρίσκουμε κι άλλους ήρωες, καθώς και την εκπλήρωση της πίστης τους. Σε πολλές απ’ αυτές τις περιπτώσεις, ξέρουμε από τη Γραφή σε ποιον αναφέρονται, αλλά ας δούμε μερικές:

1. Ραάβ - Έσωσε τους κατασκόπους και μετά σώθηκε κι η ίδια βάζοντας ένα κόκκινο πανί στο παράθυρο.
2. Γεδεών - γενναίος μαχητής
3. Βαράκ - υπέταξε βασιλείες
4. Σαμψών - Από αδύνατος έγινε δυνατός
5. Ιεφθάε - Νίκησε στρατεύματα
6. Δαβίδ - πέτυχε τις υποσχέσεις
7. Δανιήλ - έκλεισε το στόμα των λιονταριών
8. Ηλίας - ανάστησε νεκρούς


Άλλο θαυμαστό παράδειγμα πίστης και υπακοής (Ι. Ναυή ς). Στο δρόμο για τον ουρανό, ο Θεός μπορεί να μας φέρει μπροστά σε περιτοιχισμένες πόλεις, σε τείχη που κατά το νου του ανθρώπου είναι απόρθητα. Μόνο με την πίστη θα μπορέσουμε να τα υπερπηδήσουμε ή να τα γκρεμίσουμε.

Εβρ.ια:31 Άκουσε η Ραάβ τι είχε κάνει ο Θεός στην Αίγυπτο με τους Ισραηλίτες, και ότι αυτοί έρχονται τώρα. Όταν λοιπόν ο Ιησούς έστειλε τους κατασκόπους, η Ραάβ τους έκρυψε πάνω στη στέγη του σπιτιού της για να μην τους βρουν αυτοί που τους κυνηγούσαν. Γιατί το έκανε αυτό; Γιατί πίστευε ότι ο Θεός είναι μαζί τους, και ο Θεός αντάμειψε κι αυτή την πίστη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αργότερα την παντρεύτηκε ένας πρίγκιπας του Ισραήλ απ’ τη γενιά του Ιούδα, ο Σαλμών, ο οποίος είναι προ- προ-προ-προ-πάππους του Χριστού.

Ο Θεός την έβαλε μέσα στη γενιά του αγίου σπέρματος. Ο Θεός όπου βλέπει πίστη, αμέσως είναι έτοιμος να δώσει.

Εβρ.ια:32 Αφού ο Παύλος μας είπε για όλους αυτούς τους γίγαντες της πίστης, σταματάει λίγο για να μας πει: «Τι άλλο να σας πώ;» Ο Γεδεών ήταν τον καιρό των κριτών, και είχαν έρθει οι Μαδιανίτες στη γη τους για να θερίσουν τα σπαρτά που με τόσο κόπο είχαν σπείρει οι Ισραηλίτες, να τα πάρουν και να φύγουν.

Το ίδιο που κάνει σήμερα ο Σατανάς στην εκκλησία. Κοπιάζει η εκκλησία να μιλήσει σε μια ψυχή, να την ετοιμάσει για τον Κύριο, και έρχεται ο Σατανάς και την παίρνει. Αλλά ο Θεός θέλει κάποιους «Γεδεών.

Ο Γεδεών πρόλαβε και θέρισε, και έκρυψε τον καρπό εκεί που πατούσαν τα σταφύλια. Εκεί τον άλεθε κρυφά. Όταν φανερώθηκε ο άγγελος του Κυρίου στο Γεδεών, αυτός του μίλησε λίγο ενοχλημένος: Μέχρι πότε θα γίνεται αυτό το πράγμα; Πού είναι ο Θεός του Ισραήλ;

Και ο άγγελος του απαντά: Μ’ αυτό το πνεύμα πήγαινε. Το έχεις αυτό το πνεύμα; Κριτ.ζ (ανάγνωση, σύμβολα).

Το ίδιο και ο Βαράκ με την Δεβόρα, ο Σαμψών, ο Ιεφθάε, ο Δαβίδ και ο Σαμουήλ.

Όταν ο Σαμουήλ πήγε για να χρίσει το Δαβίδ βασιλιά, προσπέρασε όλους τους μεγαλύτερους αδελφούς του που ο πατέρας τους έδειχνε, και όταν έφθασε στον τσοπανάκο, ο Σαμουήλ του έριξε το λάδι στο κεφάλι και τον έχρισε βασιλιά. Έγινε την άλλη στιγμή ο Δαβίδ βασιλιάς; Όχι. Σήμερα ο λόγος του Θεού μας λέει: «Σείς είσθε βασίλειο ιεράτευμα». Όμως περίμενε, για να σε κάνει ο Θεός ιερέα πρέπει να περάσεις από δοκιμασίες, να δοκιμάσει την πίστη σου, να δοκιμάσει την καρδιά σου.

Όταν σκοτώθηκε ο Σαούλ, πάλι δεν έγινε ο Δαβίδ βασιλιάς παρά μόνο στη Χεβρών, στη φυλή Ιούδα, και μετά από 7 χρόνια σ’ όλο τον Ισραήλ.

Μην περιμένουμε να μας φτάσει ο Θεός εκεί που θέλει, αύριο. Χρειάζεται να έχουμε την πίστη και την υπομονή ότι ο Κύριος ότι έχει πει, θα το κάνει. Μπορεί εμείς να καθυστερούμαι το Θεό, μπορεί ο Κύριος να έχει άλλους σκοπούς και άλλα σχέδια, πάντως αν μείνουμε κοντά Του πιστοί, θα εκπληρώσει το κάθε τι.
Ο Δαβίδ έκανε αυτό που δεν έκαναν όλοι οι Ισραηλίτες από τον καιρό που μπήκαν στη γη Χαναάν. Ο Θεός τους είχε πει να εξολοθρεύσουν όλους τους ειδωλολάτρες που είχαν γίνει βδέλυγμα πλέον μπροστά στο Θεό με τις αμαρτίες τους. Ο Δαβίδ εκτέλεσε τη βουλή του Θεού δια πίστεως. Έκανε ό,τι του είχε πει ο Θεός, και ο Θεός είπε ότι ο Δαβίδ είναι άνδρας κατά την καρδία Του.

Τα γράφει όλα αυτά το Πνεύμα του Θεού για να τα έχουμε παραδείγματα στη δική μας ζωή. Για να μπορούμε να πιστέψουμε στο Θεό και να προχωράμε με πίστη ζητώντας Του όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και για τους άλλους.

Εβρ.ια:34 Οι Σεδράχ, Μισάχ και Αβδε-νεγώ που δεν προσκύνησαν την εικόνα. Αν έχεις εχθρούς που σε περικυκλώνουν, άφησε την πίστη σου ελεύθερη και θα σε ελευθερώσει ο Θεός.

Εβρ.ια:35 Αν σε απειλήσουν να σε σκοτώσουν για το όνομα του Ιησού, τι θα κάνεις; Θα μείνεις πιστός στα λόγια του Χριστού, ή όλα αυτά ήταν πράγματα επιφανειακά, φευγαλέα. Γι’ αυτό ο λόγος του Θεού πρέπει να φυλάσσεται μέσα στην καρδιά, να είναι η ζωή μας.

έλαβον γυναίκες τους νεκρούς αυτών αναστηθέντας
Α’ Βασ.ιζ:22 Ηλίας Β’ Βας.δ:35 Ελισαιέ. Πως μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να είναι σίγουροι και να λένε τέτοια πράγματα; Δια πίστεως!!! Ήξεραν ότι ό,τι έλεγαν ήταν από την καρδιά του Θεού. Το ίδιο και ο Κύριος Ιησούς, ό,τι έκανε, το έκανε δια πίστεως.

Σήμερα, αυτό που έχουμε τόσο ανάγκη, την πίστη στο Θεό μας, μας το έχει κλέψει ο Σατανάς.

μη δεχθέντες την απολύτρωσιν ο Στέφανος, ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος που τον έστησαν στον τοίχο του ναού, ζητώντας του να αποκηρύξει τον Ιησού, και αυτός αντί γι’ αυτό άρχισε να κηρύττει. Τότε τον έσπρωξαν, έπεσε κάτω και τον αποτέλειωσαν με πέτρες. Αν δεν είχαν πίστη αυτοί οι άνθρωποι πώς μπορούσαν να τα κάνουν;

Εβρ.ια:36 Ο Ιερεμίας ήταν συνέχεια σε δεσμά για το λόγο του Θεού. Τους έλεγε να παραδοθούν και να μην κάνουν καμία προσπάθεια να κρατήσουν την πόλη γιατί Ο Θεός θέλει να την καταστρέφει. Αυτό ήταν το μήνυμα του Θεού. Όμως αυτοί που τον άκουγαν νόμιζαν και έλεγαν ότι ο Ιερεμίας ήταν κατάσκοπος.

Και ο ίδιος ο Κύριους μας εμπαίχθηκε, αλλά υπέμεινε. Έχουμε αυτή την υπομονή και την ηρεμία του Χριστού; Αν όχι, μας την έχει κλέψει ο Σατανάς γιατί ο Θεός θέλει να έχουμε αυτό το στοιχείο. Την πνευματική ομορφιά, που δεν έχει κανείς άλλος παρά ο Κύριος Ιησούς, και την δωρίζει στα παιδιά Του.

Άλλο παράδειγμα ο Παύλος και ο Σίλας μέσα στη φυλακή.

Εβρ.ια:37 Ο λόγος του Θεού λέει ότι ο θέλων να ζήσει ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλει διωχθεί. Με ευσέβεια σημαίνει με φόβο Θεού, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς αναμίξεις με τον κόσμο, με τις εξουσίες του σκότους.

Εβρ.ια:38 Όταν ο Χριστός έστελνε τους μαθητές δύο-δύο στις πόλεις, τους είπε ότι αν κάποιοι δεν σας δεχτούν, τινάξτε και τη σκόνη της πόλης εκείνης από τα πόδια σας και φύγετε γιατί θα έλθει μεγάλη κρίση σ' εκείνη την πόλη.Ματθ.ι:14.

Ο Δανιήλ ήταν μέσα στα παλάτια (χωρίς συμβιβασμούς όμως), αλλά ο Ιερεμίας μέσα στη θλίψη. Το ίδιο και ο Ιεζεκιήλ (Ιεζ.δ).

Ας μη νομίσουμε ότι θα ζήσουμε διαφορετικά αν θέλουμε να πατάμε πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών.

Όπως ο Θεός εργάστηκε πάνω σ’ εκείνους και τους χρησιμοποίησε, έτσι θα εργαστεί και σ’ εμάς και θα μας χρησιμοποιήσει, όταν ανοιχτούμε με την ίδια καρδιά και το ίδιο πνεύμα.

Εβρ.ια:39 Πόσο μεγαλύτερη πίστη είχαν αυτοί οι άνθρωποι από εμάς σήμερα!! Εμείς «είδαμε» το Χριστό, τη δόξα Του, έχουμε το λόγο του Θεού στην εντέλεια, ενώ αυτοί τα είχαν όλα θολά μπροστά τους.
Η επαγγελία που δεν έχουν ακόμα απολαύσει είναι η ανάσταση και η αρπαγή.

Εβρ.ια:40 Μπορούμε να καταλάβουμε τώρα τη θέση που θέλει να μας δώσει ο Θεός; Κρατάει τους αγίους της Π.Δ. που είναι μεν στην παρουσία Του, όχι όμως στην τελειότητα, δεν έχουν το ένδοξο σώμα. Γι’ αυτό όταν γίνει η αρπαγή, θα αναστηθούν πρώτα οι νεκροί εν Χριστώ. Όλοι οι άγιοι της Π.Δ. και μετά εμείς οι ζωντανοί θα συναντήσουμε τον Κύριο μας στον αέρα.
«Και ούτω, θέλομεν είσθε πάντοτε μετά του Κυρίου».

Τέτοια πίστη πρέπει να ζητάμε απ’ τον Κύριο που να μην είναι σκέτη γνώση, αλλά να μην μας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, η γυναίκα μου, ο άντρας μου...

Ο Χριστός είπε ότι όποιος αγαπά πατέρα, μητέρα, η αδελφούς υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού.

Πρέπει να βάλουμε το Χριστό σ’ αυτή την πρώτη θέση της καρδιάς μας και όταν το κάνουμε αυτό, τότε το πιο εύκολο πράγμα είναι να τον βλέπεις στη ζωή σου, και να αφήνεσαι με πίστη σ’ Αυτόν.

Έτσι γινόμαστε γεννήτριες που δίνουν. «Μακάριος ο δίδων παρά ο λαμβάνων». Αυτός που δίνει έχει καλύτερη κοινωνία με το Θεό γιατί παίρνει απ’ Αυτόν και δίνει, παίρνει και δίνει. Σαν την μέλισσα που μαζεύει γύρη και δίνει μέλι. Δεν την νοιάζει αν της το παίρνουν, αυτή πάλι μέλι θα δώσει. Κι εμείς είμαστε μέλισσες του Κυρίου και πρέπει να βγάλουμε μέλι, τον καρπό του Πνεύματος. Να δώσουμε αυτό που ο Κύριος θέλει. Αν κάποιος είναι μέλισσα, το μόνο που θα κάνει είναι μέλι. Όμως δεν είναι μόνο οι μέλισσες, αλλά και οι κηφήνες. Πετάνε σαν μέλισσες, βουίζουν σαν μέλισσες αλλά δεν κάνουν μέλι. Και ο Χριστός είπε: Απ’ τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε.