Αναζητώντας την αλήθεια - 058β

B. Η μάχη του Αρμαγεδδώνα

Ζαχ.ιδ:3 Και ο Κύριος θέλει εξέλθει και θέλει πολεμήσει κατά των εθνών εκείνων, ως ότε επολέμησεν εν τη ημέρα της μάχης.

Ζαχ.ιβ:10 Και θέλω εκχέει επί τον οίκον Δαβίδ και επί τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ πνεύμα χάριτος και ικεσιών· και θέλουσιν επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον εξεκέντησαν, και θέλουσι πενθήσει δι' αυτόν ως πενθεί τις διά τον μονογενή αυτού, και θέλουσι λυπηθή δι' αυτόν, ως ο λυπούμενος διά τον πρωτότοκον αυτού.

Θα συμβεί μεγάλο πένθος στην Ιερουσαλήμ. Κάθε οικογένεια θα θρηνήσει και θα μετανοήσει, όταν δουν ότι ο Ιησούς, τον οποίο σταύρωσαν, στην πραγματικότητα ήταν ο αληθινός Μεσσίας. (Ζαχ.ιβ:11-14, ιγ:6).

Ζαχ.ιδ:4-7 Και οι πόδες αυτού θέλουσι σταθή κατά την ημέραν εκείνην επί του όρους των ελαιών, του απέναντι της Ιερουσαλήμ εξ ανατολών· και το όρος των ελαιών θέλει σχισθή κατά το μέσον αυτού προς ανατολάς και προς δυσμάς και θέλει γείνει κοιλάς μεγάλη σφόδρα· και το ήμισυ του όρους θέλει συρθή προς βορράν και το ήμισυ αυτού προς νότον. Και θέλετε καταφύγει εις την κοιλάδα των ορέων μου· διότι η κοιλάς των ορέων θέλει φθάνει έως εις Ασάλ· και θέλετε φύγει, καθώς εφύγετε απ' έμπροσθεν του σεισμού εν ταις ημέραις Οζίου του βασιλέως του Ιούδα· και Κύριος ο Θεός μου θέλει ελθεί και μετά σου πάντες οι άγιοι. Και εν εκείνη τη ημέρα το φως δεν θέλει είσθαι λαμπρόν ουδέ συνεσκοτασμένον· αλλά θέλει είσθαι μία ημέρα, ήτις είναι γνωστή εις τον Κύριον, ούτε ημέρα ούτε νύξ· και προς την εσπέραν θέλει είσθαι φως. …..και οι Εβραίοι θα φύγουν προς την κοιλάδα όπου θα είναι προστατευμένοι από τη μεγάλη μάχη που θα ακολουθήσει.

Τώρα, ας πάρουμε μια φωτογραφία αυτής της μάχης. Η σκηνή διαδραματίζεται σε μια πεδιάδα βόρεια της Ιερουσαλήμ. Όλοι οι βασιλιάδες και οι πρίγκιπες της γης οδηγούνται εκεί από τρεις ηγέτες, κυβερνήτες, που η ιστορία του πολέμου δεν έχει ξαναδεί. Ρωτάμε αυτά τα ακάθαρτα πνεύματα ποια είναι και από προέρχεται ο αναρίθμητος στρατός που τα ακολουθεί.

Απαντούν, «Είμαστε ο δράκος, το θηρίο, και ο προφήτης, και συγκεντρώνουμε τους βασιλείς όλου του κόσμου στη μάχη της μεγάλης μέρας του Θεού του Παντοκράτορα, σε ένα χώρο που ονομάζεται στην εβραϊκή γλώσσα Αρμαγεδδώνας».

Προχωρούν κατά τάγματα, τα λάβαρά τους έχουν ζωγραφισμένα απαίσια σχέδια, και οι δυνατές σάλπιγγες τους, γεμίζουν το φαράγγι με μια ατελείωτη φασαρία. Σίγουρα δεν μπορεί κανείς να σταθεί μπροστά σ’ ένα τέτοιο στρατό, που οδηγείται από τις ενοποιημένες σκοτεινές δυνάμεις του: δράκου, του θηρίου, και του ψευδοπροφήτη. Αλλά τώρα, από τη μεριά της Ιερουσαλήμ, ακούμε τον ήχο μιας δυνατής σάλπιγγας, σαν τον ήχο υδάτων πολλών. Σύντομα εμφανίζεται ένας άλλος στρατός, που ποτέ πριν δεν είχε περάσει απ’ αυτή την κοιλάδα.

Δεν φέρουν όπλα, δεν φορούν πανοπλίες, αλλά είναι ντυμένοι με καθαρό λευκό. Είναι αθάνατοι, δεν μπορούν να τραυματιστούν. Προπορεύεται ο Αρχηγός τους πάνω σε ένα λευκό άλογο. Τα μάτια Του είναι σαν φλόγα φωτιάς και στο κεφάλι Του έχει διαδήματα πολλά. Είναι ντυμένος με ένα ρούχο βουτηγμένο στο αίμα. «Eπί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων». Ακριβώς πίσω Του, πάνω σε λευκά άλογα, ντυμένοι με φίνο λινό, προελαύνει ο άοπλος στρατός των αγίων. Ρωτάμε, καθώς γονατίζουμε μπροστά σ’ Αυτόν το ένδοξο κατακτητή, «Ποιος είσαι»; «Και ποιοι είναι αυτοί που σε ακολουθούν, και που υπάγεις συ;» Αυτός απαντά, «Είμαι πιστός και αληθινός, είμαι το άλφα και το ωμέγα, και κρίνω και πολεμώ. Εγώ είμαι Αυτός που πέθανε στο Γολγοθά και έρχομαι να δρέψω τους καρπούς της αγωνίας και του θανάτου μου, να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν και να κατακρίνει τους εχθρούς του Θεού». (Ης.ξγ:1-4, Αποκ.α:7, Αποκ.ιθ:11-16. Ης.κς:21, Ιούδας α:14.)

Μεγάλη καταστροφή θα γίνει στα στρατεύματα του Αντίχριστου από το ξίφος που βγαίνει από το στόμα του καθήμενου στο άλογο. Η σύγκρουση αυτή θα οδηγήσει σε μια μεγάλη και συντριπτική νίκη, όταν όλες τις δυνάμεις του κακού θα ταπεινωθούν και ο Θεός θα είναι τα πάντα εν πάσι. Αν και ήταν καταφρονημένος και απορημένος από τους ανθρώπους, τότε κάθε γόνατο θα κλίνει. Κάποτε οι άνθρωποι Τον επέκριναν με τα λόγια τους, αλλά τώρα κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι ο Χριστός είναι Κύριος. Κάποτε του έβαλαν ένα κόκκινο χιτώνα και Τον κοροϊδεύανε, αλλά τώρα θα φορέσει το κόκκινο ρούχο της θριαμβευτικής εξιλέωσης. Κάποτε, μόλις δώδεκα ταπεινοί άνδρες Τον ακολούθησαν, αλλά τώρα Τον ακολουθούν τα στρατεύματα του ουρανού. Κάποτε, του έβαλαν ένα στεφάνι από αγκάθια πάνω στο κεφάλι Του, αλλά τώρα φοράει διαδήματα πολλά. Είναι ο λίθος που απεκόπη άνευ χειρών, και εκτύπησε την εικόνα επί τους πόδας αυτής τους εκ σιδήρου και πηλού και κατεσύντριψεν αυτούς, Δαν.β:34-35, 44.

Πόσο σπουδαία ήταν αυτή η μάχη! Ακούστε τι λένε οι άγγελοι, «και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων προς πάντα τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα· Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του μεγάλου Θεού, διά να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλιάρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ' αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων» (Αποκ.ιθ:17-18). Όλα τα όρνεα του ουρανού θα κληθούν σ’ αυτή μεγάλη σφαγή τη γεμάτη με ανθρώπινες σάρκες. «Και επατήθη ο ληνός έξω της πόλεως, και εξήλθεν αίμα εκ του ληνού έως των χαλινών των ίππων εις διάστημα χιλίων εξακοσίων σταδίων» (Αποκ.ιδ:20), και θα χρειαστούν επτά μήνες για να θάψουν τους νεκρούς (Ιεζ.λθ:12-13.)

Το θηρίο (Αντίχριστος) και ο ψευδοπροφήτης που έκαναν θαύματα θα ριχτούν και οι δύο ζωντανοί στη λίμνη της φωτιάς που καίει με θειάφι, (Αποκ.ιθ:20, Β’ Θες.β:8), μαζί με όλους εκείνους που πήραν το χάραγμα του θηρίου, Αποκ.ιδ:10. Ο δράκος, που είναι ο Σατανάς, θα δεθεί και θα ριχτεί στην άβυσσο για χίλια χρόνια. (Αποκ.κ:1-3).

Στη συνέχεια, όλοι αυτοί που θανατώθηκαν για τη μαρτυρία του Ιησού και το λόγο του Θεού, που δεν λάτρεψαν το θηρίο ή την εικόνα του, ούτε πήραν το χάραγμά του στο μέτωπο ή στο χέρι τους, θα αναστηθούν, θα ζήσουν και θα βασιλέψουν με το Χριστό για χίλια χρόνια, Αποκ.κ:4-6. Εδώ ολοκληρώνεται η πρώτη Ανάσταση των δίκαιων, Ιωάν.ε:29. Μια περίοδος χιλίων ετών θα υπάρξει πριν από τη δεύτερη ανάσταση, ή την ανάσταση των αδίκων.

Μετά, ο Κύριος θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία Του στη γη και θα κρίνει τον κόσμο με δικαιοσύνη, Πράξ.ιζ:31. Όλα τα έθνη θα σταθούν μπροστά Του και θα τα χωρίσει, όπως o βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια ανάλογα με το πώς φέρθηκαν στο λαό Του, τον Ισραήλ, Ματθ.κε:31-46, Ιωήλ γ:2, 12.