Η θεωρία των κλάδων

Η «θεωρία των κλάδων» διατείνεται ότι καμία χριστιανική ομολογία, δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια, αλλά μόνο τμήματα αληθείας (όπως ένα δένδρο χωρίζεται στα κλαδιά του).

Πρόκειται για ένα από τα εφυολογήματα των οικουμενιστών στα πλαίσια του σχεδιασμού της προώθησης της πανθρησκείας. Προσπαθούν να διαψεύσουν το Χριστό και τους Αποστόλους που τονίζουν ότι η Εκκλησία είναι στύλος και θεμέλιο της αληθείας (Α΄ Τιμ. γ, 15).

Η εγκατάλειψη της αληθείας αμείβεται με φήμη και δόξα, χειροκροτήματα, επιδοτήσεις, συμπόσια, ταξίδια και πολιτικά ανταλλάγματα. Επαληθεύεται αυτό που λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης «αγάπησαν τη δόξα που δίνουν οι άνθρωποι παραπάνω από τη δόξα που δίνει ο Θεός» (Ιω. 12,43).

Από την άλλη μεριά είναι παράδοξο ότι οι οπαδοί διαφόρων τάσεων του καθολικισμού (ορθόδοξοι και προτεστάντες) διαγκωνίζονται για το ποιος θα φανεί πιο σκληρός κατήγορος της πανθρησκείας-έκτρωμα που οι ίδιοι οι εκκλησιαστικοί τους φορείς (μαζί με τους παπικούς) έχουν οικοδομήσει. 

Φυσικά δεν είναι δυνατόν η πραγματική εκκλησία να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο ταμπλώ, και θύμα και θύτης. Κανείς δεν δύναται να υπηρετεί δύο κυρίους. 

Για να μην "ξεχνιόμαστε", καθολικισμός και οικουμενισμός σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Ασκούν λοιπόν "κριτική" στο αποτέλεσμα και όχι στα αίτια που το προκάλεσαν (δηλαδή στο ίδιο το θρησκευτικό τους υπόβαθρο) και έτσι -ηθελημένα ή αθέλητα- συγκαλύπτουν και προσφέρουν άλλοθι και πολύτιμη προστασία σε ότι υποτίθεται ότι μέμφονται.

Κάποιο από τα δύο δεν είναι αληθινό, και οι "διαφωνούντες" δεν είναι ειλικρινείς όταν από την μια αντιδρούν και από την άλλη συνεχίζουν να αγκαλιάζουν και να υπεραμύνονται των θεολογισμών του καθολικισμού. 

Ομως ο Κύριος σε καλεί "ΕΞΕΛΘΕ". 

Είναι η ώρα να αποφασίσεις ότι για να είσαι με Αυτόν υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να αφήσεις..