Η μάχη του Αρμαγεδδώνα
A. Η κρίση της Βαβυλώνας
Το προηγούμενο μάθημα τελείωσε με την
οργή του Θεού να εκχέεται στους κατοίκους της γης που είχαν πάρει το χάραγμα
του θηρίου, αρνήθηκαν να μετανοήσουν και βλασφήμησαν το όνομα του Θεού. Αμέσως
μετά την έκχυση των φιαλών της οργής, έρχεται η τελική κρίση του Θεού πάνω στον
ασεβή κόσμο των έσχατων καιρών που κυβερνάται από τον τελευταίο παγκόσμιο
δικτάτορα, το θηρίο που βγήκε από τη θάλασσα (Αποκ.ιγ), ή τον Αντίχριστο.
Πού έχει την αρχή του αυτό το
αντιχριστιανικό θρησκευτικό σύστημα που είναι γνωστό σαν Βαβυλώνα; Ξεκίνησε στο
ενδέκατο κεφάλαιο της Γένεσης με την οικοδόμηση της πόλης της Βαβυλώνας από τον
Νεμβρώδ. Αυτή η πόλη και ο πύργος της Βαβέλ συμβολίζουν ένα πολιτικό ιδανικό
και ένα κυβερνητικό σύστημα που ποτέ δεν έχει πεθάνει, αλλά είναι ακόμα η αιτία
των ταραχών σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα θυμάστε από το δεύτερο μάθημα πώς αυτός ο
άνθρωπος ανυπάκουσε το Θεό μετά τον κατακλυσμό με το να μην εξαπλωθούν σ’
ολόκληρη τη γη. Αντίθετα, παρέμειναν μαζί και χτίσανε τη μεγάλη πόλη της
Βαβυλώνας, που αντιπροσώπευε την πολιτική και εθνική δύναμη και τα ιδανικά της
Βαβυλώνας.
Ο πύργος στο κέντρο της πόλης ήταν το
σύμβολο και το κέντρο της Βαβυλωνιακής θρησκείας και λατρείας. Ο πύργος αυτός
ονομάστηκε "Βαβέλ", που σημαίνει «πύλη Θεού», αλλά αυτό είναι ένα
όνομα που οι άνθρωποι έδωσαν, στην πραγματικότητα ήταν μια άρνηση του δρόμου
του Θεού για τον ουρανό. Ο Θεός τον ονόμασε «σύγχυση» και καταράστηκε τα σχέδια
για ένα υπερ-κράτος, μέσα στο οποίο κατοικούσε το πνεύμα του Νεμβρώδ. Η πόλη
και ο πύργος, πολιτική και θρησκεία, συγχωνεύθηκαν σε ένα γιγαντιαίο κοσμικό
σύστημα – μια ενότητα σε μια ομοσπονδία που ήταν το όνειρο και ο στόχος τους.
Η Βαβυλώνα αντιπροσωπεύει οτιδήποτε
αντιτίθεται στο Θεό, πολιτικά και θρησκευτικά. Ο Θεός έχει προγραμματίσει μια
επίγεια Βασιλεία κάτω από την προσωπική επίβλεψη του Ιησού Χριστού. Ο Σατανάς
προτείνει ένα βασίλειο ανθρώπων στη γη κάτω από την κυριαρχία του Αντίχριστου,
του οποίου ο Νεμβρώδ ήταν ο πρώτος καθαρός τύπος στις Γραφές. Αυτό το πνεύμα
του Νεμβρώδ σύντομα διεκδίκησε πάλι την εξουσία στην Αίγυπτο με τον Φαραώ,
επιχειρώντας να καθιερώσει το υπέρ-κράτος του. Ο Ναβουχοδονόσορ έκανε μια
παρόμοια προσπάθεια που την ακολούθησαν οι Μήδοι και οι Πέρσες, ο Αλέξανδρος,
οι Καίσαρες, ο Κωνσταντίνος με την ένωση εκκλησίας και κράτους, ο Ναπολέοντας,
και ο Χίτλερ. Το όνειρο της ανθρωπότητας σήμερα παραμένει μια ομοσπονδία Εθνών,
μια υπέρ οργάνωση χωρίς Θεό που θα φέρει μια ουτοπία ειρήνης, την οποία οι
άνθρωποι ονειρεύονται από την εποχή του Νεμβρώδ.
Η τελευταία προσπάθεια του Σατανά να
εκπληρώσει το όνειρό του θα συμβεί μετά την Αρπαγή της εκκλησίας. Όταν η
αληθινή εκκλησία αρπαχτεί, ο Σατανάς θα παρουσιάσει τον προσωπικό του
Αντίχριστο, του οποίου ο Νεμβρώδ ήταν μόνο μια σκιά, που θα πετύχει τη
δημιουργία μιας μεγάλης ομοσπονδίας κρατών για να διασφαλίσει την ασφάλεια στον
κόσμο που τώρα πλέον έχει μία εκκλησία, μία γλώσσα, μία αστυνομία, ένα νόμισμα,
κλπ.
Η ερμηνεία του Δανιήλ στο όνειρο του
βασιλιά ήταν μια εικόνα με ένα κεφάλι από χρυσό (το Βασίλειο της Βαβυλώνας), το
στήθος και τα χέρια από άργυρο (το Βασίλειο της Μηδοπερσίας), το στομάχι και οι
μηροί από ορείχαλκο (Βασίλειο της Ελλάδας), οι κνήμες από σίδηρο (Βασίλειο της
Ρώμης), τα πόδια από σίδηρο και πηλό (τα δέκα δάχτυλα αντιπροσωπεύουν την
Εθνική παγκόσμια δύναμη, και αντιστοιχεί στο θηρίο με τα δέκα κέρατα στην Αποκ.ιζ.
Τα δέκα κέρατα, ή τα δέκα δάχτυλα των
ποδιών είναι δέκα έθνη που θα έχουν μία γνώμη και θα δώσουν την εξουσία και τη
δύναμή τους στο θηρίο, τον Αντίχριστο. Δεδομένου ότι η εικόνα που είδε ο Δανιήλ
είχε πόδια από σίδηρο αναμεμιγμένο με πηλό, καταλαβαίνουμε ότι η παλιά Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία πρέπει να αναβιώσει, και θα αναμειχτεί με τον πηλό. Αυτό είναι το
πολιτικό μέρος, ή η ομοσπονδία κρατών κατά τη βασιλεία του Αντίχριστου).
Στην Αποκάλυψη, βλέπουμε εκτός από
αυτή την Ομοσπονδία των Εθνών, μια αντιχριστιανική ενότητα θρησκειών κάτω από την
εικόνα μιας πόρνης γυναίκας (Αποκ.ιζ:1-18). Είναι μια μητέρα με ένα τσούρμο παιδιών,
που υποδηλώνει ότι υπάρχει μια μητέρα εκκλησία, και όλοι αυτοί που συνδέονται
μαζί της, είναι οι αποστατημένες θρησκείες του κόσμου. Οι οικουμενικές σύνοδοι
των ημερών μας, δείχνουν ότι υπάρχει μια κίνηση για να ενωθούν όλες οι
εκκλησίες και όλες οι θρησκείες κάτω από ένα κεφάλι ώστε να δημιουργηθεί μια
μεγάλη παγκόσμια εκκλησία. Αυτή η αντιχριστιανική εκκλησία θα ενωθεί με την
παγκόσμια κυβέρνηση υπό την καθοδήγηση του θηρίου, αλλά στην Αποκ.ιζ:16 μας
λέει ότι τα δέκα κέρατα, ή δέκα βασιλείς αυτής της τελικής παγκόσμιας αυτοκρατορίας,
θα καταστρέψουν το ψεύτικο θρησκευτικό σύστημα. Στη συνέχεια θα γίνει χαρά
μεγάλη στον ουρανό γιατί ο Θεός έκρινε τη Βαβυλώνα, αυτή την κακή, αποστατημένη
εκκλησία που θανάτωσε τους προφήτες και τους εργάτες του Θεού (Αποκ.ιη, ιθ:1-16).
Ας δούμε τώρα την κατάσταση των
Εβραίων και τι έχει συμβεί σ’ αυτούς κατά τη διάρκεια της περιόδου επτά ετών
(Μεγ. Θλίψη). Ο Ισραήλ δεν παρομοιάζεται πλέον με μια νύφη, επειδή πήγε πίσω
από ξένους θεούς. Έφερε μομφή στο όνομα του Θεού, παίζοντας την πόρνη, και εγκαταλείφθηκε
λόγω των πορνικών της τρόπων. Αντ’ αυτού, ελήφθη μια νύφη από τους εθνικούς.
Όσοι πήραν πάνω τους το όνομά Του και υπέστησαν διωγμούς και μομφή για το όνομα
του Ιησού, τώρα συνθέτουν τη νύφη του Χριστού, και αρπάχτηκαν πριν από την ώρα
του πειρασμού, που ο κόσμος δεν έχει γνωρίσει ποτέ πριν. Αλλά ο Θεός δεν θα
ξεχάσει τη διαθήκη με το λαό Του Ισραήλ, «Σε
εγκατέλιπον διά ολίγον καιρόν· πλην με έλεος μέγα θέλω σε περισυνάξει» (Ης.νδ:7).
Ο Θεός δεν θα ξεχάσει τις υποσχέσεις
του. Ο Ισραήλ θα είναι η ανακαινισμένη γυναίκα κατά την περίοδο της μεγάλης
θλίψης (Ησαΐας νδ:1-10 και Ωσηέ β.) Έχουμε ήδη μελετήσει ότι οι Εβραίοι θα
συγκεντρωθούν πίσω στην Παλαιστίνη και θα οικοδομήσουν ένα άλλο ναό στο Θεό
τους και θα συνεχίσουν να προσφέρουν θυσίες. Θα κάνουν μια συμφωνία με τον
Αντίχριστο στην αρχή των επτά ετών.
Αλλά μετά από 3 ½ χρόνια, ή στη μέση της
εβδομάδας της προφητείας του Δανιήλ, ο Αντίχριστος θα απαγορεύσει στους Εβραίους
να προσφέρουν θυσίες στο Θεό, θα καθίσει σαν θεός και θα διατάξει τη λατρεία
της εικόνας του.
Η δύναμη του Αντίχριστου θα είναι τόσο
μεγάλη, που αυτός και ο ψευδοπροφήτης θα κάνουν μεγάλα θαύματα, ακόμη και φωτιά
να κατέβει από τον ουρανό (Αποκ.ιγ:11-15).
Μετά, θα αρχίσει να καταδιώκει τους
Εβραίους, επειδή εξακολουθούν να επικαλούνται το όνομα του Θεού. Πολλοί θα μαρτυρήσουν
στα χέρια του Αντίχριστου και άλλοι θα πάνε σε αιχμαλωσία. Όλα τα έθνη θα
συγκεντρωθούν σε πόλεμο κατά της Ιερουσαλήμ (Ζαχ.ιδ:1-3). Στη θλίψη τους, οι
Εβραίοι θα αρχίσουν να αναζητούν το πρόσωπο του Κυρίου και θα στραφούν προς το
Θεό τους, (Ης.ι:20-21, Ωσηέ ε:15). Χωρίς αμφιβολία θα επικαλεστούν τον από
μακρού αναμενόμενο Μεσσία. Όταν θα επικαλεστούν το όνομά Του, τότε ο Κύριος θα
τους ακούσει και θα πει, «ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο
Κύριος είναι ο Θεός μου». (Ζαχ.ιγ:9).
